คืองี้ผมสั่งรองเท้ามาในเฟส แต่พอของมาถึงมันคับไป ใส่ไม่ได้ ลองใส่แค่ในห้อง เลยจะคืนรองเท้ากลับไป

ที่คิดว่าจะคืนก็คือตอนสั่งอะ ก็ไม่แน่ใจในไซส์เหมือนกัน รองเท้าแต่ละไซร์ ไซร์อาจจะเขียนเหมือนกัน แต่พอใส่จริงมันอาจจะไม่ตรง

เลยพิมพ์บอกกับคนขายว่า ขอทำสัญญาเพิ่มข้อนึง ถ้าในกรณีที่ซื้อมาแล้วใส่ไม่ได้ ผมขอส่งคืนนะ โดยขายกลับไปในราคาที่ถูกกว่าผมซื้อมา ก็คือเอาง่ายๆผมยอมขาดทุน

ของผมสั่งวันเสาร์ เขาส่งมาวันจันทร์ ของน่าจะถึงอังคารเย็นๆ แต่ตอนนั้นผมไม่ได้อยู่ห้องครับ ทางนิติ เป็นคนรับของ ผมกลับมาวันพุธเที่ยง มาลองใส่ มันใส่ไม่ได้ครับ แบบแน่นเลย นิ้วโป้งชน ผมก็เลยเก็บใส่กล่องตามเดิม แล้วก็ออกไปดูหนังกลับมาค่ำๆแล้วก็ลืมเรื่องเท้าไปเลย

พอวันนี้ ช่วงเย็นๆ นึกขึ้นได้ว่ามีรองเท้าที่สั่งมา เลยมาลองใส่อีกรอบเผื่อใส่ได้ แต่ก็แน่นเหมือนเดิม ก็เลยทักไปถามคนขายว่าจะขอส่งรองเท้าคืนนะ คนขายเขาก็บอก ส่งไปหลายวันแล้ว ใส่แล้วไม่ชอบรึป่าว บลาๆ ผมก็อธิบายไป ตอนนี้ก็อ่านแล้วไม่ตอบ

คือผมมีหลักฐานหมดนะ ว่าผมอยู่ใหน ได้ใส่รองเท้าออกไปรึป่าว คือมันมีกล้องวงจรปิดเห็นได้ทั่ว ที่เกริ่นมายาวขนาดนี้ อยากถามแค่ว่า สัญญาที่พิมพ์ใน facebook มีผลทางกฎหมายรึป่าวครับ เพราะทางคนขายก็โอเคกับ สัญญาที่ผมเพิ่มลงไป

ของอย่างนี้ มันมีระยะเวลาด้วยนะว่ากี่วันส่งคืน


คือท่านไม่คิดแต่เป็นผมก็คิดแมร่งสั่งไปใส่หลายวันแล้วจะขายคืน

ไม่รู้กฏหมายนะ แต่ลูกเพ่ได้ถ่ายสภาพรองเท้ากลับไปให้ร้านดูหรือเปล่าฮะ ว่าไม่บุบสลายประการใด

ท่านอาจจะพูดจริง แต่อย่าลืมนะว่าคนขายเขาไม่ได้รู้จักท่าน ไม่ได้อยู่กับท่านตลอดเวลา เขาจะเชื่อใจท่านได้ไง เขาไม่ว่างถ่อมานั่งดูกล้องกับท่านหรอก เป็นผมผมก็คิดเหมือนเจ้าของร้านอ่ะ เพราะคนขายของเขาเจอพวกมั่วเยอะ ไม่ใช่มีแค่ท่านเคสเดียว

ต้องยอมรับว่าท่านก็พลาดเองด้วยส่วนนึงที่ช้า ผมว่าลองคุยกันใหม่ดีๆครับ อย่าเพิ่งใจร้อนให้เรื่องมันยิ่งบานปลายเปล่าๆ

ใช่ครับ อันนี้เข้าใจครับ แต่พอผมได้ของผมก็พิมพ์บอกเขานะ ถามว่าตอนใส่นิ้วชนมั้ย เค้าก็บอกว่าไม่ ผมก็พิมพ์ไปว่านิ้วผมชน เขาก็อ่านไม่ตอบ ผมก็ยุ่งๆ เลยไม่ได้พิมพ์อะไรต่อ พอมาวันนี้ก็อย่างที่พิมพ์เล่าไปครับ

เดี๋ยวนี้ ข้อความทางไลน์สามารถใช้เป็นหลักฐานในศาลได้ครับ ถือเป็นสัญญาทางอิเล็คโทรนิคก์

แต่การที่ท่านปล่อยเวลามานาน เพราะนับแล้วก็ตั้ง 3 วัน มันทำให้น้ำหนักท่านลดลงนะ คือถ้าฟ้องจริง โอกาสชนะยัง 50-50 เลย เพราะศาลก็คงเห็นว่าท่านปล่อยเวลามานานไป

ส่วนเรื่องแจ้งความ แจ้งได้ครับ แต่ท่านจะแจ้งเรื่องอะไรอ่ะ ฉ้อโกงหรอ มันก็ไม่ใช่ ถ้าเรื่องผิดสัญญา มันก็ต้องไปฟ้องศาลแพ่ง ท่านก็ต้องแต่งทนาย หรือมีอีกวิธีก็ไปฟ้อง สคบ. แต่นี่มันก็ไม่ใช่เรื่องหลอกลวงผู้บริโภคอะไร ผมก็ไม่แน่ใจว่าเค้ารับฟ้องรึเปล่า คือถ้าได้รองเท้ามาแล้วส่งคืนเลย ผมว่าหลักฐานทางท่านแน่น แต่นี่ปล่อยเวลามา 3 วัน น้ำหนักทางท่านก็ลดลงไปเยอะแล้ว มันก็ต้องแล้วแต่ตกลงกับร้านล่ะ ไปพึ่งศาลผมว่าท่านเจ็บหนักกว่าเดิม

อีกวิธี ยอมขายมือสองไปครับ น่าจะทางเลือกดีที่สุด ถ้าร้านเค้าไม่ยอมนะ

อันนี้เข้าใจครับ เรื่องมั่วนี้ไม่อยู่แล้วครับ ผมซื้อของแทบทุกวัน อย่างเมื่อวานผมก็สั่ง garmin มา วันนี้ได้ของก็ยังคุยกับคนขายปกติ ยังถามเรื่องการใช้งานอยุ่เลยครับ

เรื่องเงินคือผมไม่ซีเรียสอะไรหรอก แค่ไม่รู้ว่าจะรับปากทำไม ผมว่าถึงเมื่อวานผมบอกว่าผมขอส่งคืนเขาก็ไม่ให้คืนหรอกครับ

เลยอยากถามว่าสัญญาในเฟสบุคนี้มันอยู่ในกฎหมายรึป่าว เพราะของคือสภาพเดิมเลย

ื

โอเคครับ อยากรู้แค่นี้แหละครับ ว่ามันใช้ทางกฎหมายได้รึป่าว

ถ้าไม่รับคืนผมก็ช่างแม่งครับ คราวหน้าผมควรจะต้องดำเนินการให้เร็วกว่านี้ ความผิดผมเองส่วนนึงด้วยแหละ ที่ช้าไป

ขอบคุณท่านมากครับ

เรื่องนี้เป็นสัญญาทางแพ่ง
มีปนะเด็นเรื่องท่ร้านค้ารับประกันให้ว่าใส่ไม่ได้จะรับคืน
แต่ไม่ได้มีรายละเอียดว่าคืนกันยังไงกี่วัน (แฟนผมสั่งรองเท้าเค้ามีสอดกระดาษมาเลยว่าคืนได้ภายในกี่วัน เปลี่ยนไซส์ได้ก่ครั้ง ใครจ่ายค่าส่ง)
ทีนี้ถ้าไม่มีร่ยละเอียดถามว่าตามหลักแล้วจะตัดสินยังไง
กรณีแบบนี้จะไปเข้าหลักสุจริต ส่วนตัวผมดูข้อเท็จจริงรวมๆผมเข้าข้างร้านนะ คุณสั่งซื้อเค้าก็ส่งทันที คุณไม่อยู่ก็ไม่บอกเค้า เค้าก็อาจจะคิดว่ารีบแล้วใช้แล้ว
ถ้าเป็นผมจะบอกไว้ก่อนเลยว่าไม่อยู่กลับมาวันไหน กลับมาไปรับของก็แจ้งเค้าแล้วก็รีบ ลองแล้วจะเอาหรือคืนก็ต้องรีบบอกเค้าทันที ไม่ใช่มาชิวรอดูอีกที

ผมว่สเค้าปฏิบัติหน้าที่อย่างคนขายทั่วไปแล้ว แต่คุณยังมีข้อบกพร่องหลายๆจุด สรุปแล้วผมให้ฝั่งคนขาย

เรื่องทางแพ่งล้วน ๆ ไม่มีความผิดอาญาแม้แต่นิดเดียว

ถามว่าถูกโต้แย้งสิทธิไหม ก็ตอบว่าใช่ นำคดีไปฟ้องต่อศาลที่มีเขตอำนาจได้

แต่ต้องมองถึงควา่มคุ้มค่า ค่าเสียเวลาของเราด้วย

การจะดำเนินคดีกับใครสักคน มันต้องคำนึงถึงความคุ้มค่าด้วย

ยกตัวอย่าง บางรายชนะคดีก็จริง แต่บังคับคดีไม่ได้ แล้วไง ได้กระดาษแผ่นเดียว

มันเป็นสัญญาซื้อขายเสร็จเด็ดขาดครับ (แพ่ง)

ข้อความในเฟสฯ ไม่ใช่สาระสำคัญของสัญญา และไม่ใช่เงื่อนไขบังคับก่อน-หลังด้วย

อีกอย่าง คุณก็ปล่อยผ่านมาหลายวัน คุณลองถามความรู้สึกตัวเองดูว่า มันยุติธรรมกับคนขายหรือไม่ กับสิ่งที่เกิดและระยะเวลาที่ผ่านมาหลายวัน

ปล. ถ้าคุณบอกไม่ซีเรียสเรื่องตัง ก็เอาไปปล่อยมือสองถูกๆหน่อยก็ได้ครับ เอาที่ไม่เจ็บมาก

ขายต่ออีกทอดครับ ผมเห็นใจพ่อค้านะ ในแง่ของการคืนของ ถ้ามีคนคืนบ่อยๆ มันจะอยู่ยากนะ