วันก่อนผมนั่งคุยกับแฟนว่า ผมอยากหาเด็กที่ยากจนไม่มีพ่อแม่
เหมือนเด็กในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เพื่อรับเค้ามาอยู่ที่อู่ซ่อมรถของผม
เป็นการให้โอกาสเค้าได้มีวิชาชีพในการหาเลี้ยงตัวเอง ส่วนตัวผมมองว่าผมได้ทั้งลูกมือและได้ให้โอกาสเด็ก
มันดีกว่าการจ้างช่างเข้ามาทำงานที่มาบ้างไม่มาบ้าง เลิกงานตั้งวงกินเหล้าซึ่งผมเจอมาเยอะมาก งานที่ให้ทำก็มีความรับผิดชอบไม่มากพอ คือส่วนใหญ่ที่เจอช่างจะทำงานไม่ละเอียด
ส่วนช่างฝีมือดีก็ค่าจ้างแพง อยู่ไปนานๆก็มักจะคิดว่าไม่มีกรูอู่มึงอยู่ไม่ได้หรอก กลุ่มพวกนี้ผมให้ออกไปหลายคนละ

เลยอยากจะรับเด็กที่ไร้โอกาสมาทำงาน ให้ได้มีวิชาทำมาหากิน อนาคตเก่งแล้วอยากจะออกผมไม่ว่าเลย

สุดท้ายแฟนผมพูดขึ้นมาว่า ถ้าไปรับแล้วได้เด็กนิสัยไม่ดีมาหรือเด็กเฮียนั่นเอง จะทำยังไง
รับมาแล้วให้มาอยู่อาศัยในอู่ในบ้านพักช่าง ถ้าเด็กมันสร้างความเดือดร้อนให้จะทำยังไง
ผมก็เออว่ะมองแต่โลกสวยๆมากเกินไปหน่อยลืมมองด้านมืดของคน

ท่านทั้งหลายคิดว่ายังไงดีครับ เพราะผมก็ยังอยากจะให้โอกาสเด็กดีๆที่เค้าไม่มีโอกาสแบบเราๆ
ปล.ผมไม่เคยด่าลูกน้องเลยแม้ว่ามันจะทำงานพลาดแล้วต้องชดใช้เงินเป็นหมื่นๆ ที่ผมทำมีแค่สอนให้ระวัง อย่าประมาทเช็คงานที่ทำหลายๆรอบให้ชัวร์ เพราะผมคิดว่าลูกน้องก็คนเหมือนกันไม่ใช่ขี้ข้าของใคร

ลูกคนอื่น ก็เหมือนลูกเสือลูกไอ้เข้นะครับ

การรับเข้ามาทำงานดีครับ แต่ให้พักอยู่ด้วยกันผมว่าไม่ดี ประเด็นมีแค่นี้

เด็กที่ห้าวๆกับเด็กที่เรียบร้อยมันดูไม่ยากนะ แต่เรื่องภายในจิตใจของเด็กมันสามารถรู้ได้จิงๆว่าเป็นคนยังไง

ต้องเริ่มด่าแล้วมั้ง เด็กฝึกงานกับใครหละถ้าเราดูเองก็คุมได้แหละ แต่ถ้าต้องไปอยู่กับช่างก็ต้องเข้าร่วมดิ ยิ่งไม่มีทางเลือกยิ่งต้านกระแสโลกยาก

แต่ทำสิ่งที่อยากทำเถอะ เรื่องแบบนี้ก็เหมือนซื้อหวย อาจจะถูกก้อนใหญ่ก็ได้ เจ๊งก็แต่เจ๊งอีกละเหรวะแค่นี้แหละ

บ้านผมอยู่ที่อื่นครับ ส่วนบ้านพักช่าง อยู่ภายในเขตรั้วของอู่ แต่เวลาปิดอู่จะไม่สามารถเข้าไปภายในอู่ได้ครับ

ก็ลองดูๆพวกเด็กที่ขยันๆที่วันหยุดไป รับจ้างอะ

ลองไปถามนายจ้างพวกนั้นดูว่าเด็กคนไหนนิสัยโอเค

จะได้เป็นการกรองคนไป1สเตป ทีนี้ก็ติดต่อเด็กดู

ว่าอยากมาทำงานกับท่านป่าว ออ ถามครูที่สถานเลี้ยง

เด็กด้วยกรองคนอีก1สเตป ขอให้ได้เด็กดีๆมาทำงานครับ

ท่านจิตใจดีหวังว่าจะเจอคนดีๆ

ผมเคยเป็นเด็กฝึกงาน เวลาโดนด่าผมก็ไม่ชอบครับผมเลยไม่ทำ ผมชอบให้สอนมากกว่า เลยไม่ด่าแต่ถ้าโง่ซ้ำซ้อนผมก็ด่านะแต่ไม่แรง

มันก็เหมือนเล่นหวยอะท่าน

ถ้าดวงดี เราก็ได้เด็กที่ดี ขยัน กตัญญู มุ่งมั่นทำงาน

แต่ถ้าดวงไม่ดี สารพัดปัญหาที่จะต้องเจอ

ยิ่งไปรับจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ท่านก็เป็นเหมือนผู้ปกครอง

ถ้ามีปัญหา เหนื่อยแน่ๆครับ

อาจจะดูมองโลกในแง่ร้าย แต่มันก็ร้ายจริงๆแหละ โลกเนี้ย

เด็กกำพร้ามีหลายภูมิหลัง ทั้งดี และไม่ดี

เด็กเก่ง เด็กดี ส่วนใหญ่พยายามเรียนหนังสือจนพอเอาตัวรอดเองได้

ท่านไปเอาเด็กมาฝึกงานในอู่ซ่อมรถ ไม่ได้ดูถูกแต่มองตามความเป็นจริง ผมก็ไม่คิดว่าจะมีเด็กที่มีความคิดจะอยากลงมาทำแบบนี้มากนัก

คือไม่ใช่หยิ่ง แต่ค่านิยมไทยสอนให้คนเราเน้นเรียนหนังสือก่อนอาชีวะ เพราะฉะนั้นเด็กที่ท่านจะหามาได้อาจจะเป็นระดับรองลงมา ก็ต้องเตรียมใจรับความเสี่ยงแบบที่ท่านว่าด้วย

แต่ถ้าท่านไม่รีบร้อน ค่อยๆดู ไปเยี่ยมเยียน ทำความรู้จัก ท่านก็อาจจะเจอเด็กที่ด้อยโอกาสหรือไม่เก่งด้านเรียนหนังสือจริงๆ แต่มีความเป็นตั้งใจ แบบนี้ค่อยพามายังไม่สาย

ผมเห็นด้วยกับแฟนท่านนะ

ด้านมืดหรือพื้นฐานนิสัยของคน ไม่มีทางเลยนะครับ ที่เราจะดัดได้
ผมเคยรับหลานแท้ๆมาอุปการะด้วยซ้ำนะ
จากครอบครัวที่พ่อไปทางนึงและไม่เอาลูกสาว วันๆเอาแต่ตะลอนแว๊นซ์ไปเรื่อย แต่งรถมอเตอร์ไซค์ไปเรื่อย และสร้างภาระไม่ทำมาหากิน ส่วนแม่ก็เลิกกันกลับไปอยู่กับครอบครัวเขาซึ่งมีฐานะพอสมควรและพร้อมจะรับเลี้ยง แต่พ่อตา/แม่ยายผมดันกลัวเสียหน้าลูกชาย เลยกีดกันเด็กไม่ให้อยู่กับแม่ แล้วดันเลี้ยงเองแบบทิ้งๆขว้างๆ

ไอ้เราก็สงสาร เอามาเลี้ยงตั้งแต่เริ่มเข้ามัธยม ได้ทุกอย่างเท่าลูกเรา(ดีกว่าหน่อยๆด้วย เพราะเป็นเด็กผู้หญิง) ส่งเสียทุกอย่าง
แต่ก็อยู่ได้แค่ 2 ปี ทั้งโขมย ทั้งโกหก สารพัดจะทำ สุดท้ายแฟนผมจับได้คาหนังคาเขา พ่อตาแม่ยายก็เลยมารับกลับไป บอกว่า"เด็กมันเกเรนิดเดียวเอง" เลยกลับไปอยู่กับเขาตอนขึ้น ม.3

ผลลัพธ์...ออกจากบ้านผมไปซักพักก็"ท้อง" คลอดกันตั้งแต่หลังจบ ม.3 ไม่นาน
ปลื้มกันใหญ่ ว่าได้มีเหลน

เดาไม่ยาก ตอนนี้คนเลี้ยงเหลน ก็เป็นพ่อตา/แม่ยาย(ทวดของเหลน)เพราะพ่อแม่+ปู่เด็กเอาแต่แว๊นซ์ไปวันๆไม่ทำมาหากินกัน และก็เลี้ยงทิ้งๆขว้างๆอีกเหมือนเดิม

ผมเลยค่อนข้างเข็ดพอสมควรกับการเอาเด็กมาเลี้ยงมาดัดเนี่ย

ใช้วิธีฝึกงานเหมือนบริษัทสิครับ 3 เดือน ดูพฤติกรรม ถ้าไม่โอเคก็ปล่อยไป หาคนใหม่

แต่ต้องคุยกับเด็กก่อนนะ ถ้าเด็กอยากหารายได้แล้วยอมมาทำงานนั่นคือเป็นการกรองแล้ว เด็กเฮียๆมันไม่อยากทำงานแบบนี้หรอกครับ

ท่านคิดดีผมชอบสนับสนุนเลย
เเต่เรื่องเลือกเด็กผมว่าท่านต้องไปถามที่ท่านไปรับเค้ามาว่าคนนี้โอเคไหมนิสัยเป็นยังไงไม่ก้อไปถามผู้ดูแลผมว่าคนดูเเลเค้ารู้คนไหนดีไม่ดียังไงให้ค่าน้ำชานิดหน่อยบอกหมด ส่วนเรื่องวางตัวผมว่าท่านข่มไว้นิดๆดีกว่ารอดูนิสัยว่านานๆไปจะเป็นไงคนดีไม่ดีมันต้องใช้เวลาดูให้ความเอ็ดดูไปครับท่านอาจจะโชคดีมากๆได้คนดีมาหรือไม่ก้อแค่คนงานอีกคนที่ต้องไล่ออกไป ผมสนับสนุนให้ท่านรับมานะยังไงเราก้อได้เลือกแล้วระดับหนึ่งและเป็นการให้โอกาสเค้าด้วย

เสี่ยงจริงๆครับ ทุกวันนี้จากข่าวที่ดูทุกวันไว้ใจใครไม่ได้เลย แต่ผมว่ามันจะมีพรหมลิขิตหรือเซนต์อะไรสักอย่างที่บอกว่า เอ้อออ ไอ่นี้ไว้ใจได้

อันนี้เข้าท่าเลยครับ เพราะผมก็คิดอยู่ว่ารับมาแล้ว แล้วเด็กเจอเด็กไม่ดีจะทำยังไงกะเด็กมันต่อไป

ผมเคยเจอแบบนี้แหละ มันเลยทำให้ผมมานั่งคิดว่าอยากจะทำแบบนี้ เห็นเด็กขยันแต่ลำบากแล้วสงสาร