ใครเป็นบ้างครับ เวลาไหว้พระ สวดมนต์ ในหัวจะชอบมีความคิดไม่ดีแวบขึ้นมา ขอเรื่องไม่ดีบ้าง ซึ่งมันควบคุมยากมากครับ บางทีเดี๋ยวนี้เจอพระจะหลีกเลี่ยงที่จะไหว้ตลอด แม้แต่พระในบ้านก็ไม่กล้า กลัวจะไปขอเรื่องไม่ดีขึ้นมา ใครเป็นบ้างมาแชร์กันทีครับ

เช่นอะไรบ้างครับ?

เช่นนะครับ ขอให้เกิดอุบัติเหตุบ้าง และเรื่องไม่ดีมากๆๆอีกเยอะเลย ทำให้ผมกลายเป็นคนกลัวการสวดมนต์ ไหว้พระไปเลยครับ

เป็นเหมือนกันครับ แต่ต้องบังคับจิตให้ได้ หมั่นฝึกจิตเป็นประจำ หลังๆมานี้ผมสวดมนต์โดยจิตไม่วอกแวกได้แล้ว

ถ้าสวดมนต์อยู่ก็ดึงให้อยุ่แต่ในตัวหนังสือที่จะอ่าน ทำบ่อยก็นิ่งเอง

ทำเรื่อยๆครับเดี่ยวจะลดลงเอง ใช้เวลาซักพัก
เอาใจไปอยู่กับภาษาบาลีที่สวดก็ได้ครับ

ผมนี่หนักกว่าท่านอีก ผมนี่ไม่มีศรัทธาเวลาไปวัดที่รวยๆอ่ะ วัดดังๆทั้งนั้น แต่ศรัทธาวัดป่า วัดเก่าๆพระน้อยๆตาม ตจว

แต่ครอบครัวเวลาเที่ยวก็ชอบวัดดังๆ สร้างอลังการเต็มไปหมด ผมมีความสงสัยตลอดเวลาทำบุญ

สำหรับเรื่องสวดมนต์ ผมมีวอกแวกคิดไปเรื่อยบ้าง พยายามดึงสติ จิตใจคนเหมือนน้ำแหละครับ ย่อมไหลลงที่ต่ำ การที่คิดเรื่องไม่ดีเป็นเรื่องธรรมดาครับ

ผมคล้ายๆแต่ไม่เชิง ปกติเวลาสวดจะถามตัวเองตลอดว่ามันแปลว่าไร สวดไปก็ไม่รู้เรื่อง ขนาดบวชแล้วนะ

ลองหาคำแปลครับ​ ตามเน็ตมีเยอะเลย​

ลองค้นคำว่า จิตปรามาส พระรัตนตรัยดู ของท่านหลวงพ่อฤาษีลิงดำดูนะครับ ท่านมีวิธีแก้ด้วย อาการนี้ผมก็เป็นตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่ เป็นมาสิบปีแล้วด้วย เวลาจิตเราคิดด้านอกุศล หรือ พยายามไปในทางใฝ่ดี จะมีจิตอีกตัวที่มาเป๋าหูเรา ด้วย ภาพ และ เสียงด้งในความคิด เป็นคำหยาบคาย เป็นคำพูดที่ไม่ดีทำให้เราท้อและละอายต่อบาปที่เกิดขึ้นในใจเรา

สิ่งที่ผมแก้คือ ผมบอกกับตัวเองครับว่าผม ศรัทธาพระรัตนตรัยใจเราจริงๆไม่เคยคิดลบหลู่พระรัตนตรัยเลย แล้วก็พยายามมีสติตามรู้ความคิดชั่วๆที่มันเกิดขึ้นครับ พยายามอย่าไปกดข่ม อย่าเอาคำพูดไปแก้คำพูดในใจเดี๋ยวจะฟุ้งซ่านกันไปใหญ่ ปล่อยให้จิตตัวนี้คิดไปเรื่อยๆ มารตัวนี้มันก็จะเหนื่อยเองครับ

อาการแบบนี้เกิดขึ้นส่วนใหญ่กับคนที่มีศรัทธานำยิ่งศรัทธามาก ก็มีสิทธิ์เป็นมากไม่จำเป็นว่าความคิดอกุศลนี้จะเกิดขึ้นกับ พระรัตนตรัยครับ ยังสามารถเกิดขึ้นกับสิ่งที่เรารักสิ่งที่เรานับถือด้วย แต่หนักสุดๆ ก็ความคิดที่ต่อต้าน พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์นี้แหละ อาการแบบนี้เกิดขึ้นกับหลายคนครับ ไม่ใช่ท่านแค่คนเดียว ยิ่งปฏิบัติภาวนาด้วยแหละ อาจจะเจอความคิดที่หนักๆกว่านี้ก็ได้ครับ ยังไงลองทำตามขั้นตอนที่ผมว่า น่าจะดีขึ้นไม่มากก็น้อย

จะมีความคิด ดีหรือชั่ว ไม่ต้องสนใจมัน กลับมาอยู่ที่บทสวดอย่างเดียวพอ อย่าไปพอใจหรือไม่พอใจกับความคิดที่หนีไปจากบทสวด

เคยเป็นครับมันเป็นเรื่องของการควบคุมความคิด ความคิดคนเรามันว๊อกแว๊กได้ เขาถึงมีศาสนามาให้ยึดจิตใจไงครับ. ใครไม่เชื่อแต่ผมเชื่อบางทีช่วงที่เราดิ่งถึงขีดสุดหาเหตุผลอะไรไม่ ก็ยกเรื่องพวกนึ้ขึ้นมาในช่วงที่ดำดิ่งมันจะช่วยให้เราคิดมากขึ้น คิดช้าลงรู้ว่าอะไรไม่ดีก็จะเบรคความคิดนั้นไว้

มันเป็นแค่ความคิดนะผมว่า มันเกิดขึ้นได้ตามธรรมชาติ มันเป็นธรรมดาที่จะไม่สงบ พอท่านรู้ว่าเริ่มจะคิดในทางไม่ดีก็สูดหายใจลึกๆหายใจเข้าหายใจออกยาวๆ กลับมาอยู่กับปัจจุบัน พอกลับมาอยู่กับฐานกายแล้วเราจะเห็นความคิด จะรู้ว่าคิดอะไรฟุ่งชซ่านอยู่มั้ย พอเป็นใหม่ก็ทำแบบนี้ต่อเรื่อยๆ

แค่ท่านรู้ว่าท่านคิดไม่ดีอยู่แบบนี้ก็เป็นการปฏบัติแบบวิปัสนาแล้วครับ

สวดมนต์เพื่อแช่ง ผิดหลักการ ศาสนาพุทธเป็นศาสตร์แห่งการปฏิบัติ ปฏิบัติเพื่อตัวเองล้วนๆ คิดไม่ดีแช่งเขา นรกก็อยู่ที่ตัวเอง

ใจสกปรกก็เป็นคนสกปรกตามนั้น