ในสมัยเด็ก จนถึงวัยรุ่น โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ เป็นคนที่หงุดหงิดง่าย และ ขี้โมโหมาก

หากจำภาพของเฟเดอเรอร์ในปัจจุบันที่ดูเยือกเย็นและสง่างาม ในอดีตเขาไม่ได้เป็นแบบนี้เลย

พรสวรรค์สูงน่ะใช่ ไม่มีใครเถียง เฟเดอเรอร์คือดาวรุ่งของวงการเทนนิสสวิตเซอร์แลนด์

แต่หลายๆคน แม้แต่พ่อแม่ของเขาเองก็ยังไม่มั่นใจนักว่าลูกชายของตัวเองจะไปได้ไกล เพราะดูแล้วอ่อนไหวซะขนาดนั้น ไปเจอคู่แข่งที่ยั่วยุเก่งๆหน่อย นี่จะทนไหวหรือ?

ในวัย 8 ขวบ เฟเดอเรอร์ลงแข่งเกมจูเนียร์ กับมาร์โก ชูดิเนลลี่ ตอนเขาโดนคู่แข่งนำ ใกล้จะแพ้ เฟเดอเรอร์ถึงกับโมโหจนร้องไห้คาคอร์ตมาแล้ว

ขณะที่เรื่องการขว้างแร็กเก็ตลงพื้น เฟเดอเรอร์ทำมันบ่อยมาก จนเหมือนเป็นเรื่องปกติ สร้างความเอือมระอาให้ผู้คนรอบข้าง

"ผมขว้างแร็กเกตทิ้งบนพื้นกี่ครั้ง คือมันเยอะจนจินตนาการไม่ได้เลย" เฟเดอเรอร์ยอมรับ

ครั้งหนึ่ง หลังจบการแข่งขันจูเนียร์ เฟเดอเรอร์ยังหงุดหงิดอย่างหนักในฟอร์มของตัวเอง เขาพูดจาอย่างเดือดดาลกับพ่อแม่ที่มารับ นั่นทำให้คุณพ่อเองก็ฟิวส์ขาดด้วย จอดรถ แล้วลากโรเจอร์ เอาหัวไปถูกับหิมะข้างทาง เพื่อให้ลูกชายมีสติมากขึ้น

ลินเน็ตตี้ คุณแม่ของเฟเดอเรอร์รู้ดีว่า ปัญหานี้น่ากังวลใจ แต่มันเป็นสิ่งที่ลูกของเธอต้องจัดการด้วยตัวเอง "เขาได้รับอนุญาตให้แสดงความรู้สึกได้ แต่ก็ต้องรับผิดชอบกับผลที่จะตามมาเสมอเช่นกัน ถ้าเขาลงไปในหลุมที่ตัวเองขุด ก็ต้องหาทางปีนกลับขึ้นมาจากหลุมเอง"

คุณพ่อโรเบิร์ต และคุณแม่ลินเนตตี้ ถึงจุดหนึ่งก็คิดว่า พวกเขาเองคงไม่สามารถเปลี่ยนพฤติกรรมก้าวร้าวของลูกได้ จึงตัดสินใจส่งเฟเดอเรอร์เข้าสโมสรเทนนิสอาชีพ ที่ชื่อทีซีโอลด์บอย ที่ตั้งในเมืองบินนิงเก้น อยู่ทางทิศตะวันตกของบาเซิล

การได้รับความดูแลโดยตรงจากผู้เชี่ยวชาญจริงๆ บางทีอาจช่วยให้ลูกชายเธอเปลี่ยนแปลงตัวเองไปในทางที่ดีขึ้นได้

------------------------------------------------

เฟเดอเรอร์นั้น ฝึกฝนเทนนิสจากพ่อแม่ที่ชอบเล่นเทนนิสเป็นพื้นฐาน เวลาว่างเขาไปฝึกน็อคบอร์ดกับกำแพงที่บ้าน คือไม่ได้ไปอยู่ในโรงเรียนสอนเทนนิสอย่างจริงจังในตอนแรก

จนเมื่อเฟเดอเรอร์เก่งขึ้นจนพ่อแม่ไม่มีอะไรจะสอนได้แล้ว จึงจับส่งไปอยู่ในความดูแลของสโมสรเทนนิสอาชีพ ที่ชื่อทีซี โอลด์บอย

โค้ชที่ดูแลเฟเดอเรอร์ในสมัยเด็กชื่อว่า ปีเตอร์ คาร์เตอร์

คาร์เตอร์เป็นนักเทนนิสชาวออสเตรเลีย เคยขึ้นไปสูงสุดอันดับ 173 ของโลก แต่เพราะมีอาการบาดเจ็บหนัก จึงผันตัวมาเป็นครูฝึกสอนเทนนิสเยาวชนที่สวิตเซอร์แลนด์

เมื่อเขาได้เจอเฟเดอเรอร์ ก็ตกใจในพรสวรรค์ที่ซ่อนอยู่ คาร์เตอร์โทรศัพท์กลับไปเล่าให้พ่อแม่ตัวเองฟังว่า เขาเจอเด็กคนหนึ่งที่นี่ อายุยังไม่เยอะ แต่เขาคิดว่าน่าจะไปไกลเกินอายุ

คาร์เตอร์เห็นแล้วว่า เฟเดอเรอร์ มีความเข้าใจในเกมเทนนิสที่ดี และมีความตั้งใจในการฝึกซ้อม ซึ่งสิ่งเหล่านี้ จะทำให้ผู้เล่นก้าวไปไกลได้

เฟเดอเรอร์เรียนรู้ทุกอย่างที่คาร์เตอร์สอนได้เร็วมาก ทั้งเรื่องการเคลื่อนไหว การใช้ฟุตเวิร์ก รวมถึงจังหวะสโตรกการตี และการตีจังหวะแบ็กแฮนด์แบบมือเดียว

ไม่ว่าจะถูกสอนแบบไหน เขาซึมซับมันได้ทุกอย่าง ซึ่งถือเป็นสิ่งมหัศจรรย์ของเด็กๆ ในวัยราวๆ 10 ขวบแบบนี้

อย่างไรก็ตาม จุดที่โค้ชคาร์เตอร์เองก็ยังแก้ไม่ได้ คือนิสัยขี้โมโห ของเฟเดอเรอร์

ตอนเฟเดอเรอร์ 11 ขวบ เขาลงแข่งกับแดนนี่ ชนีเดอร์ น้องชายของแพตตี้ ชนีเดอร์ ในรายการบาเซิล จูเนียร์ แชมเปี้ยนชิพ เขาทั้งขว้างแร็กเกต สบถใส่คู่แข่ง จนโดนอัมไพร์ เรียกมาเตือน

จากนั้นตอนอายุ 12 เฟดลงแข่งรายการชิงแชมป์ประเทศในระดับเยาวชน เขาเล่นได้ดีก็จริง แต่โทมัส เวิร์ซ นักข่าวกีฬาคนดังให้คอมเมนต์ว่า "เขาเป็นนักเทนนิสมือดี มีเล่นแต้มสวยๆ 2-3 ช็อต แต่เขาชอบแสดงอารมณ์โมโหออกมาให้เห็น บ่อยครั้งที่เขาขว้างแรกเก็ตทิ้ง และไม่รักษาวินัยในการเล่น"

"ดูแล้วยากนะ ที่เขาจะไปได้ไกล"

มีหลายครั้งเวลาซ้อมที่พอเฟเดอเรอร์ไม่พอใจอะไรสักอย่างขึ้นมา เขาก็จะเดินออกจากคอร์ตไปดื้อๆเลย สกิลการควบคุมอารมณ์ต่ำมาก

อีฟส์ อัลเลโกร อดีตรูมเมทของเฟเดอเรอร์ตอนอายุ 16 ให้สัมภาษณ์ว่า "โรเจอร์เป็นคนขี้โมโห เขาขว้างแร็กเกตอยู่ตลอดเวลา"

------------------------------------------------

อย่างไรก็ตาม ทุกคนเชื่อว่า การที่เฟเดอเรอร์มีโค้ชปีเตอร์ คาร์เตอร์อยู่ ทำให้พอจะเบรกความกราดเกรี้ยวในตัวลงไปได้บ้าง

โค้ชคาร์เตอร์นั่นเคยเล่นระดับเอทีพีทัวร์มาแล้ว และรู้ดีว่า ในเกมระดับสูงนั้น ไม่ได้วัดกันที่ความสามารถอย่างเดียว แต่วัดกันที่ความเยือกเย็นด้วย

เฟเดอเรอร์จะชนะได้อย่างไร ถ้าหากคุมอารมณ์ไม่เป็น

ในความรู้สึกของเขา ไม่อยากให้เฟเดอเรอร์ใช้พรสวรรค์ที่มีอย่างสูญเปล่า เขาควรจะประสบความสำเร็จมากที่สุดสิ

ในช่วงวัยรุ่นนอกเหนือจากปัญหาอารมณ์หงุดหงิดง่ายแล้ว เฟเดอเรอร์ยังมีปัญหาเรื่องสมาธิอีก

เฟเดอเรอร์ไม่ใช่คนที่ตั้งใจเต็มที่ตอนซ้อม เขาชอบฮัมเพลงขึ้นมา ชอบปล่อยมุกตลก และทำสิ่งนี้สิ่งนั้น ที่เสียสมาธิต่อตัวเองและคนรอบข้าง

สุดท้ายก็มีคาร์เตอร์นี่ล่ะ ที่คอยเบรกเฟเดอเรอร์ให้อยู่กับร่องกับรอย ดึงสติโรเจอร์กลับมาสู่เกมการแข่งขัน

"โรเจอร์ จำเป็นต้องมีปีเตอร์คอยสอน เพื่อให้ก้าวข้ามไปถึงระดับต่อไป" มาร์โก ชูดิเนลลี่ เพื่อนสนิทของเฟเดอเรอร์เผย

นั่นเพราะปีเตอร์ไม่ใช่แค่สอนเทคนิคเทนนิสเท่านั้น แต่ยังเป็นคนที่ทำให้เฟเดอเรอร์สงบใจได้ทุกครั้งอีกด้วย

------------------------------------------------

เส้นทางชีวิตของเฟเดอเรอร์ ตอนอายุ 10-14 ปี เขาสังกัดที่สโมสร ทีซี โอลด์บอย ซึ่งมีคาร์เตอร์เป็นโค้ช

จากนั้นเฟเดอเรอร์ไปเข้าฝึกฝนต่อ ที่ศูนย์พัฒนาเทนนิสแห่งชาติ ที่เมืองบีล ซึ่งก็เป็นโชคดีที่ทางสมาคมเทนนิสสวิตเซอร์แลนด์ ไม่อยากให้การพัฒนาของเฟเดอเรอร์สะดุด จึงจ้างคาร์เตอร์มาเป็นโค้ชต่อให้เฟเดอเรอร์ อายุ 20 ปี

เมื่ออายุ 20 เฟเดอเรอร์ เริ่มเทิร์นโปรเต็มตัว เขาจึงลาออกจากศูนย์พัฒนาเทนนิสแห่งชาติ จากนั้นก็จำเป็นต้องมองหาโค้ชที่จะมาสอนเทนนิสให้ตัวเอง ซึ่งคนเดียวที่เฟเดอเรอร์ต้องการ คือ ปีเตอร์ คาร์เตอร์

ทั้ง 2 คน รู้จักกันมานาน ดังนั้นกับการออนทัวร์ทั่วโลก เขาก็อยากได้โค้ชที่รู้ใจ และเข้าใจความรู้สึกของเขาว่าคิดอะไรอยู่ เดินทางร่วมกันไปทุกๆการแข่ง

อย่างไรก็ตาม คาร์เตอร์ ตอบปฏิเสธข้อเสนอของเฟด

คู่หมั้นของคาร์เตอร์ คือซิลเวีย เธอกำลังต่อสู้กับเนื้องอกในสมอง ดังนั้นมันจึงเป็นไปไม่ได้ ที่เขาจะทิ้งคู่หมั้นไปเดินทางรอบโลก เขาต้องอยู่ดูแลเธอที่สวิตเซอร์แลนด์

นั่นทำให้เฟเดอเรอร์จำใจต้องเลือก ปีเตอร์ ลุนด์เกรน โค้ชชาวสวีเดนมาแทนที่

"มันเป็นเรื่องที่ยากมากสำหรับเฟเดอเรอร์ แต่มันก็เป็นเรื่องยากมากของคาร์เตอร์เช่นกันที่จะรับงานนี้"

ลุนด์เกรนเป็นโค้ชที่ดีมากในแง่ของเรื่องแท็กติก เขามีไหวพริบ และวางแผนได้ดีในการเจอกับคู่แข่งที่ต่างสไตล์กัน

อย่างไรก็ตาม ในเรื่องของจิตวิญญาณ ไม่มีใครสามารถห้ามปรามความเดือดดาลในใจของเฟเดอเรอร์ได้ เหมือนที่ปีเตอร์ คาร์เตอร์ทำได้

------------------------------------------------

ในการเทิร์นโปรช่วงแรก เฟเดอเรอร์ ถือว่าไม่ประสบความสำเร็จมากนัก

ตอนอายุ 19-21 ปี เขายังไปไม่ถึงแชมป์แกรนด์แสลมเลยสักครั้งเดียว

จริงๆถ้ากวาดตาไปดูผู้เล่นระดับโลกคนอื่นๆ ส่วนใหญ่ในวัย 20 ปี ก็ต้องเคยได้แชมป์แกรนด์แสลมกันแล้ว แต่เฟเดอเรอร์ยังไปไม่ถึง

- ราฟาเอล นาดาล ได้แชมป์แรกคือเฟรนช์โอเพ่นอายุ 19
- พีท แซมพราส แชมป์แรกคือยูเอสโอเพ่นอายุ 19
- โนวัค ยอโควิช แชมป์แรกคือออสเตรเลียน โอเพ่น อายุ 20

แต่เฟด ยังคงลุ่มๆดอนๆอยู่ จนถึงปี 2001 ในวัย 20 ปีบริบูรณ์ เฟเดอเรอร์เพิ่งได้แชมป์รายการเล็กๆ ระดับ 250 แค่รายการเดียวเท่านั้น

ปัญหาของเขาคือการคุมอารมณ์ และเรื่องสมาธิในเกมการแข่งขัน

ตัวอย่างเช่นในรายการฮัมบูร์ก มาสเตอร์ส เดือนพฤษภาคม ปี 2001 เฟด ลงแข่งกับ ฟรังโก้ สคิลลารี่ จากอาร์เจนติน่า ปรากฏว่า เฟดโดนอัดเละ 6-3,6-4 ตกรอบแรก

พอพ่ายแพ้เขาขว้างแร็กเกตอย่างแรงไปที่ใต้เก้าอี้กรรมการ ลงบนคอร์ต ซึ่งก็โดนจับภาพเอาไว้ได้จากสื่อมวลชน

ไม่เพียงแค่นั้น เขายังแสดงอาการฉุนเฉียว สบถ และไม่พูดจากับใครเลย จนโดนแฟนๆทั้งสนามโห่เป็นของขวัญ

"ถ้าลูกควบคุมอารมณ์ไม่ได้อย่างนี้ มันเป็นการบอกคู่แข่งว่าลูกพร้อมที่จะแพ้" ลินเน็ตตี้แม่ของเฟเดอเรอร์กล่าว

------------------------------------------------

จุดเปลี่ยนที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเขาเกิดขึ้นช่วงสิงหาคม 2002

มันเป็นเหตุการณ์ที่เกี่ยวกับปีเตอร์ คาร์เตอร์

หลังจากที่คาร์เตอร์ ต้องปฏิเสธข้อเสนอของเฟด และอยู่เคียงข้างกับคู่หมั้นที่เป็นเนื้องอก ปรากฏว่าผลการรักษา สามารถเอาเนื้องอกออกไปได้ด้วยดี อาการของซิลเวียดีขึ้นเป็นลำดับ

คาร์เตอร์กับซิลเวีย จึงตัดสินใจแต่งงานกันและไปฮันนีมูนที่แอฟริกาใต้ โดยเข้าไปชมสิงสาราสัตว์ที่ครูเกอร์ เนชั่นแนล พาร์ก ด้วยรถโฟร์วีลไดรฟ์

อย่างไรก็ตามกลับเกิดอุบัติเหตุขึ้น เมื่อยางรถของคาร์เตอร์ระเบิด จนรถเสียการควบคุม ทะลุออกนอกถนน และหลังคายุบมาทับคาร์เตอร์ เสียชีวิต

เหตุการณ์นี้ทำให้เฟเดอเรอร์ช็อกอย่างที่สุด

"เขาเป็นเพื่อนสนิทของผม นี่เป็นครั้งแรกที่เพื่อนสนิทในชีวิตของผมตาย เขาคือโค้ชที่แท้จริงของผมตลอดกาล เขารู้จักผมดี และเป็นคนที่จะมอบสิ่งดีๆให้ผมเสมอ"

หลังจากรู้ข่าวเฟเดอเรอร์ ตั้งสติไม่ได้ เขาตกรอบแรกรายการซินซินเนติ มาสเตอร์ส ตามด้วย แพ้รอบสองในรายการที่ลอง ไอส์แลนด์ และตกรอบยูเอสโอเพ่นตามคาด

ถึงตรงนี้ เฟเดอเรอร์รู้ว่า ชีวิตของเขาจะไม่มีโค้ชที่หวังดี คอยตักเตือนเขาอีกแล้ว ดังนั้นเพื่อคาร์เตอร์ เขาเองก็ต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีขึ้น อย่าทำให้สิ่งที่โค้ชพยายามสอนนั้นสูญเปล่า

"เรื่องคาร์เตอร์ทำให้ผมเริ่มคิดว่า ผมต้องทำอะไรบ้าง ที่จะยกระดับเทนนิสของตัวเองให้ก้าวไปอีกขั้น" เฟเดอเรอร์ เล่าในภายหลัง

"ตั้งแต่เขาจากไปมันเป็นเหมือนนาฬิกาปลุกให้ผมมีสติขึ้นมา"

จากนั้นเฟเดอเรอร์ ก็เริ่มมีสติกับตัวเองมากขึ้น อย่างน้อยเขาก็อยากทำให้คาร์เตอร์ได้ภูมิใจ แม้ตัวโค้ชจะไม่อยู่ในโลกแล้วก็ตาม

"เขาสอนผมมากมาย ทุกๆอย่างเกี่ยวกับเทนนิส ดังนั้นเรื่องของเขามันยังคงตราตรึงอยู่ในใจ ผมยังคิดถึงเขาบ่อยมาก"

จากเหตุการณ์คาร์เตอร์บวกกับอายุที่โตขึ้น ทำให้เฟเดอเรอร์เปลี่ยนไป จากเด็กหนุ่มผู้เกรี้ยวกราด เขาใจเย็นขึ้น นิ่งขึ้น และมีสมาธิมากกว่าเดิม ไม่มีการขว้างแร็กเกตลงพื้นอีกต่อไปแล้ว

ซึ่งนั่นทำให้ศักยภาพในตัวที่ซ่อนอยู่ ถูกดึงออกมาได้ทั้งหมด

สองปีหลังคาร์เตอร์เสียชีวิต เฟเดอเรอร์ ก้าวไปคว้าแชมป์วิมเบิลดันได้สำเร็จ เป็นแกรนด์แสลมแรกในชีวิตด้วยวัย 22 ปี

หลังคว้าแชมป์ เฟเดอเรอร์ให้สัมภาษณ์ว่า

"ปีเตอร์เป็นหนึ่งในคนที่สำคัญมากในอาชีพของผม เราจะเป็นครอบครัวใหญ่ถ้าเขายังอยู่"

"แน่นอนว่าเขากำลังดูผมอยู่จากที่ไหนสักแห่ง"

------------------------------------------------

จากวันที่เกิดอุบัติเหตุผ่านไป 17 ปี จนถึงปัจจุบันปี 2019

สำนักข่าว CNN ได้สัมภาษณ์เฟเดอเรอร์ และมีจังหวะที่ ชื่อของปีเตอร์ คาร์เตอร์ ถูกพูดถึงขึ้นมา ซึ่งมันก็ยังคงทำให้เฟเดอเรอร์ เสียน้ำตาได้แม้จะผ่านมานับสิบปีแล้วก็ตาม

จากวันแรกที่ปีเตอร์ คาร์เตอร์ได้สอน ก็น่ายินดี ที่สุดท้ายแล้วพรสวรรค์ที่มีในตัวเฟเดอเรอร์ก็ไม่ได้สูญเปล่า

เด็กที่อารมณ์กราดเกรี้ยวคนนั้น พัฒนาตัวเองจนกลายมาเป็นนักเทนนิสหมายเลข 1 ของโลกได้จริงๆ

เฟเดอเรอร์กลายเป็นความภาคภูมิใจของพ่อแม่ และของคนทั้งประเทศสวิตเซอร์แลนด์

น่าเสียดายเพียงอย่างเดียว

คือโค้ชที่ใกล้ชิดที่สุดอย่างคาร์เตอร์ กลับไม่มีโอกาสได้เห็นความสำเร็จนั้นด้วยตาตัวเอง




บทความดีมาก จากเพจ วิเคราะห์บอลจริงจัง

เพิ่งรู้เรื่องราวของFedererเลย ขอบคุณครับที่เอามาให้อ่าน

โชคดีที่ได้ดูช่วงพีคของแก เจ้าของฉายา "เทพ"

From challenger to champion

ขอบคุณบทความดีดีครับ

GOAT

แปะลิงก์บทความหรืออย่างน้อยก็ลิงก์ไปเพจเค้าเถอะ

มาแปะทั้งดุ้นงี้ไม่ดีมั้งครับ

ดีแล้วฮะ
ผมนี่ไม่ชอบเลยพวกขว้างไม้
เนื่องจากตัวเองเป็นคนรักษาของ ไม้เทนนิสตอน ม.1 ยังเก็บอยู่เลย
พวกขว้างไม้ผมคิดว่าตัวเองห่วยเองทำไมไม่ชกตัวเองไปวะ ไปลงกับไม้
ไม้มันผิดอะไร

สุดยอดเลยครับ

บทความดีมากเลย ไม่เคยรู้เห็นแกยิ้มตุ่ยๆ อดีตจะเคยอารมณ์ร้อนขนาดนั้น