โควต้าอาเซียน VS กฎโฮมโกรว์น
มุมมองสวนทางของการพัฒนาแข้งทีมชาติ


“ค่าของคน วัดที่ผลของงาน”

ความล้มเหลวจากทัวร์นาเมนต์อันทรงเกียรติอย่่าง “คิงส์ คัพ ครั้งที่ 47” บ่งชี้ได้เป็นอย่างดีว่าทีมชาติไทย “ไม่อยู่กับที่” ก็กำลัง “ถอยหลังลงคลอง”

จริงอยู่นับตั้งแต่ “บิ๊กอ๊อด” พล.ต.อ.สมยศ พุ่มพันธุ์ม่วง เข้ามาเป็นนกยกสมาคมกีฬาฟุตบอลแห่งประเทศไทย เรามีโครงสร้างหลายๆ อย่างที่เป็นมืออาชีพมากยิ่งขึ้น

ไม่ว่าจะเป็นการสร้างศูนย์ฝึกฟุตบอลแห่งชาติที่ได้มาตรฐาน, การปลดหนี้สมาคมกว่า 300 ล้านบาท, การจัดอบรมโค้ชอย่างต่อเนื่อง หรือแม้กระทั่งการปราบทุจริต การล็อคผลบอล

แต่สุดท้ายทั้งหมดทั้งมวลสิ่งที่แฟนบอลสนใจมากที่สุดคือเรื่องของ “ผลงาน” และโชคไม่ดีที่ตลอด 3-4 ปีที่ผ่านมาขุนพล “ช้างศึก” ไม่ว่าจะชุดไหนๆ ก็หาอะไรที่เป็นชิ้นเป็นอันได้ยาก

พูดได้เต็มปากเลยว่านาทีนี้ เวียดนาม แซงเราขึ้นเป็นเบอร์ 1 อาเซียน เป็นที่เรียบร้อยแล้ว จากผลงานแชมป์เอเอฟเอฟ ซูซูกิ คัพ 2018 และการชนะเราได้แทบทุกชุดที่ลงแข่งขัน

ดังนั้นมันกลายเป็น “คำถาม” ที่ต้องกลับมานั่งไตร่ตรองดูว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับฟุตบอลไทย ทั้งๆ ที่ฟุตบอลลีก บ้านเราก็เติบโตขึ้นเรื่อยๆ ทว่าทีมชาติกลับย้อนแยง ผลงานสาระวันเตี้ยลงในทุกๆ รายการ

สิ่งที่สมาคมฟุตบอลฯ นำมาพัฒนาวงการฟุตบอลไทย หลายๆ อย่างก็ได้รับการยอมรับ มีคนเห็นด้วยจำนวนมาก แต่ก็มีหลายนโยบายเช่นกันที่เสียงแตก โดยเฉพาะเรื่องของ “โควต้าอาเซียน” ที่ใช้ในไทยลีก

โดยเฉพาะฤดูกาล 2019 ที่กำลังฟาดแข้งกันอยู่ทุกสโมสรสามารถลงทะเบียนแข้ง AEC ได้แบบไม่มีจำกัด แม้พื้นที่ในสนามจริงจะลงได้เพียง 3 คนก็ตามที

เมื่อผนวกกับสูตรคำนวนการเลือกนักเตะลงเป็น 11 คนในสนาม ที่ปัจจุบันใช้ 3+1+3 (ชาติอื่นๆ 3 เอเชีย 1 อาเซียน 3) เท่ากับว่าหากทีมใดใช้เต็มโควต้า จะมีพื้นที่เหลือให้กับนักเตะใทยเพียง 4 คนเท่านั้น

ตรงนี้มีเสียงจากคนหมู่มากกังวลว่าเป็นการลิดรอนสิทธิของนักเตะไทย และอาจเป็นหนึ่งในต้นตอสำคัญที่ทำให้เราขาดแคลนนักเตะคุณภาพป้อนสู่ทีมชาติไทย เพราะไม่ได้รับโอกาสมากพอจากฟุตบอลลีกสูงสุดในประเทศ

ที่สำคัญหากนำนโยบาย “โควต้าอาเซียน” มาเทียบกับฟุตบอลลีกชาติที่พัฒนาแล้ว ดูเป็นแนวคิดที่สวนทางกันอย่างสิ้นเชิง โดยเฉพาะ พรีเมียร์ลีก อังกฤษ ที่คนไทยนิยมที่สุด

เพราะฟุตบอลลีกจากเมืองผู้ดีใช้ “กฎโฮมโกรว์น” ลงทะเบียนนักเตะ 25 คนต่อฤดูกาล จะต้องมีนักฟุตบอลในพื้นที่อย่างน้อย 8 คน หรือพูดง่ายๆ คือจำกัดแข้งต่างชาติมีสูงสุดได้ไม่เกิน 17 คนเท่านั้น

อังกฤษ เอากฎตรงนี้มาใช้เพื่อต้องการสร้างโอกาสให้กับนักเตะในชาติของตัวเอง หลังช่วงหนึ่งพวกเขามีผลงานที่ย่ำแย่ และในลีกสูงสุดของพวกเขามีแต่แข้งต่างชาติเข้ามาหากินอย่างมากมาย

ตรงนี้ยังไงก็ต้องมีผลบ้างไม่มากก็น้อย แม้หลายๆ ทีมดังยังคงนิยมใช้แข้งต่างชาติเป็นหลัก แต่โอกาสของแข้งอังกฤษ ในพรีเมียร์ลีก มันก็เพิ่มมากขึ้นในทุกๆ ปี

ยกตัวอย่างให้เห็นภาพง่ายๆ ก็ อาร์เซนอล ภายใต้การคุมทีมของ อาร์แซน เวนเกอร์ ที่ยุคเฟืองฟูบางครั้งบางเกมก็เคยมี 11 ตัวจริงที่ไม่ใช่นักเตะสายเลือดผู้ดีเลยแม้แต่คนเดียว

แต่ช่วงหลังนับตั้งแต่มี “กฎโฮมโกรว์น” กุนซือชาวฝรั่งเศส ก็เริ่มปั้นและให้โอกาสนักเตะในพื้นที่มากยิ่งขึ้น เห็นได้จากแก๊งค์ “บิชติช คอร์” ที่นำทีมโดย อารอน แรมซี่ย์, แจ็ค วิลเชียร์ หรือ อเล็กซ์ อ็อกเลด แชมเบอร์เลน

เมื่อมาย้อนมองดูผลงานของทีมชาติอังกฤษ นาทีนี้ต้องบอกว่ากำลังมีอนาคตที่สดใส ทีมชาติชุดใหญ่ล่าสุดทะลุถึงรองรองฯ ฟุตบอลโลก 2018 ส่วนทีมเยาวชนก็คว้าแชมป์ เวิลด์ คัพ ในปี 2017 ได้ทั้งรุ่นยู-17 และ ยู-20

กลับมาที่บอลไทย ถามว่า “โควต้าอาเซียน” เป็นการกัดกินโอกาสที่จะพัฒนานักฟุตบอลไทยหรือไม่ ?

นับเฉพาะถึงตอนนี้คงพูดได้ไม่เป็นปาก เพราะเอาจริงๆ หลายๆ ทีมในไทยลีก ก็ยังไม่ได้ใช้โควต้าตรงนี้แบบเต็มเม็ดเต็มหน่วย และหลายๆ ทีมก็ให้โอกาสดาวรุ่งมาแสดงฝีเท้ากันค่อยข้างเยอะอยู่

แค่ในอนาคตหากผลงานของทีมชาติไทย ยังไม่กระเตื้องขึ้น หรือมีนักเตะจาก เวียดนาม, มาเลเซีย และ ฟิลิปปินส์ ที่ทำได้เข้าตามากกว่า มันก็ไม่แน่เหมือนกันว่าจะไม่มีการดึงมาเสริมทีม ในเมื่อกฎกติกามันก็เอื้ออำนวยกันแบบเห็นๆ

และในอนาคตเราอาจจะต้องยืมสูตรเลียนแบบลีกอื่น ในการจำกัดโควต้านักเตะไทย เหมือนที่ลีกจีนจะบังคับให้ทุกทีมส่งแข้ง “อาตี๋” ที่อายุต่ำกว่า 23 ปีเป็นตัวจริงก็เป็นได้

เขียนมาทั้งหมดทั้งมวลแต่อยากเตือนสติสมาคมฟุตบอลฯ ให้คิดดีๆ หาคำตอบให้ถูกจุดว่าบอลไทยที่ไร้ความสำเร็จในยุค “บิ๊กอ๊อด” จริงๆ แล้วปัญหามันอยู่ที่อะไร

– กระบวนการเลือกโค้ชล้มเหลว
– ใช้นักเตะเดิมๆ จนโดนจับทาง
– ขาดโอกาสให้แข้งดาวรุ่งแจ้งเกิด
– เหตุผลอื่นๆ

นับถึงตอนนี้นึกภาพตามไม่ออกเลย หากหมดรุ่น ธีรธร บุญมาทัน, ชนาธิป สรงกระสินธิ์ หรือ ฐิติพันธ์ พ่วงจันทร์ ที่หลายๆ คนเป็นเจเนอเรชั่นเดียวกัน แล้วขึ้นกันมาแบบยกแผง

ทีมชาติไทย เราจะฝากความหวังกับแข้งรุ่นใหม่ ไว้ที่ใครดี ?

ต้นฉบับ : https://bit.ly/2IgbuNd

ปล.ผมเขียนเองนะครับ จากมุมมองที่ไม่ค่อยเห็นด้วยเรื่องโควต้าต่างชาติ + ผลงานของทีมชาติไทย ก็เป็นอย่างที่เราเห็น จาก ซิโก้, ราเยวัช และ โค้ชโต๋ย สมาคมต้องคิดแล้วว่ากำลังไปถูกทางหรือป่าว

น่าคริส

ก้วนกับมาปัญหาเดิม บอลลีกเลกแรก เกือบจบ ตัวไทยเด่นๆมีครบทุกตำแหน่ง แต่........

เรื่องโควต้าน่าจะยังไม่เปนปัญหามาก แต่เรื่องกองหน้าอ่าดิ

อันดับแรกอย่าเอากฎโฮมโกรนไปผูกกับการส่งเสริมนักเตะอังกฤษครับ เพราะโฮมโกรนมันไม่ได้จำกัดเฉพาะนักเตะอังกฤษ มันคือนักเตะสัญชาติไหนก็ได้ที่ฝึกโดยสโมสรเกินสามปีอะ สโมสรอาจจะจัดโฮมโกรน 11 ตัวโดยไม่มีคนอังกฤษซักคนเลยยังได้เลย

ที่อังกฤษพัฒนาขึ้นมาได้เพราะการเปลี่ยนแปลงการฝึกสอนเยาวชนมากกว่า เยาวชนรุ่นหลังๆเลยมีคุณภาพมากขึ้น ระดับเยาวชนนี่คว้าแชมป์แทบจะทุกชุด ไม่ใช่ผลงานดีแค่ชุดใหญ่ และเค้าใช้เวลาหลายปีเหมือนกันถึงจะสร้างขึ้นมาได้

โควตาต่างชาติ 3+1 มันก็ดีอยู่แล้ววววววว

เรื่องโควต้าอาเซียนตอนนี้มีผลน้อยมากๆๆ
กลับกัน นักเตะดาวรุ่งของเราต้องเร่งพัฒนาตัวเองให้ดีกว่าเดิมเพราะมีคู่แข่งมากขึ้น

ผมเห็นด้วยนะที่ว่าเด็กอังกฤษ เก่งขึ้นเพราะเปลี่ยนแปลงการฝึกสอน

สมัยที่คนไทย เทคโอเวอร์ เรดดิ้ง ผมเคยได้เขียนสกู๊ปเกี่ยวกับทีมอะคาเดมี่ของลีกอังกฤษ

ช่วง 10 ปีที่ผ่านมาเขาปรับโครงสร้างใหม่หมด ไม่ลิงก์กับทีมชุดใหญ่ สร้างเป็น category แบ่งตามมาตรฐานจากระบบการสอน สิ่งอำนวยความสะดวก ทีมพรีเมียร์ลีกบางทียังอยู่ category A ที่เป็นระดับสูงสุดไม่ได้เลย

แต่เรื่อง โฮมโกรว์น ผมว่ายังไงก็เกี่ยวกับการพัฒนานะ จริงอยู่ โฮมโกรว์น จะไม่ใช่อังกฤษ ล้วน แต่จากฤดูกาลล่าสุดที่เช็กมา ส่วนใหญ่ก็เป็นนักเตะเกินครึ่งอยู่ดี



ผมว่า 2 ประเด็นมันพ่วงกันนะ พออะคาเดมี่ดี ทีมใหญ่ก็มีโอกาสเห็นเด็กเก่งๆ เยอะขึ้น กฎ โฮมโกรว์น ก็เป็นการจำกัดแข้งต่างชาติ สร้างพื้นที่ให้แข้งเยาวชน ทุกอย่างมันเป็นระบบอ่ะ มันเลยผลักดันให้ อังกฤษ เริ่มมีแข้งฝีเท้าดี เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

ทรัพยากรนักเตะเราเยอะ แต่ดูการเรียกตัวของโค้ชทีมชาติ ไม่ว่าชุดเล็กหรือชุดใหญ่ มักเลือกแต่นักเตะที่ตัวเองคุ้นมือ ไม่ยอมเปิดโอกาสให้นักเตะฟอร์มดีในลีกได้มีโอกาสพิสูจน์ตัวเองบ้าง อย่างล่าสุดกลางรับอาชีพ โค้ชโต่ยหนีบธนบูรณ์ไปแค่คนเดียว แต่ร่างกายก็ยังไม่เข้าที่ ฟอร์มหลังก็ไม่มีให้เห็นเพราะเพิ่งหายเจ็บ ขณะที่พิธิวัตที่ฟอร์มโคตรดี กลับไม่ถูกเหลียวแล เอาแต่อ้างเวลาเตรียมทีมมีน้อย กลัวเล่นไม่เข้าระบบ แต่จากสิ่งที่เห็นในสนาม นักเตะเหล่านั้นเล่นเข้าขากันจริงไหม ดังนั้นอย่าใช้เหตุนี้มาอ้างเพื่อปฏิเสธการเรียกตัวแข้งฟอร์มดีไปติดทีมชาติเลย อย่าอิงแต่ชื่อเสียงเก่าๆ ต่อให้มีโควต้าอาเซียนจริงก็ไม่กระเทือนมากหรอก ดีเสียอีก ได้เป็นการคัดกรองคุณภาพของนักเตะไทย ถ้าอ่อนแอก็ลงไปเล่นลีกรองโน้น เอาพรีเมียร์ลีกมาเทียบ แล้วไง ลีกอังกฤษบังคับโควต้า HG แต่มันก็แค่การลงทะเบียนนักเตะ เวลาใช้งานในสนามยังให้อิสระการใช้แข้งต่างชาติมากกว่าไทยลีกด้วยซ้่ำ แต่ทีมชาติเค้าก็ยังพัฒนาได้

คือผมแค่มองว่าโฮมโกรนไม่ใช่ปัจจัยหลักน่ะ อย่างที่บอกสัญชาติไหนก็ได้ อีกอย่างคือโค้วต้าเอาไว้ลงทะเบียนอะ ไม่ใช่ลงสนามด้วย

ผมว่าปัจจัยหลักคือนักเตะเยาวชนคุณภาพดีขึ้นมากกว่า พอมันดีขึ้นทีมต่างๆก็กล้าผลักดัน โฮมโกรนเหมือนเป็นตัวส่งเสริมอีกทาง เป็นส่วนเสริมมากกว่า

ซึ่งถ้าเอามาเทียบกับของไทยเนี่ย ลองดู 11 ตัวของทีมในไทยลีกผมว่านักเตะต่ำกว่า u23 ได้ลงเยอะอยู่นะ คำถามคือเด็กพวกนี้สร้างความแตกต่างได้แค่ไหน คุณภาพดีกว่าเมื่อก่อนมั้ย สุดท้ายอยู่ที่คุณภาพนั่นแหละ ตัวสำคัญ