เมื่อเย็นวันนี้ผมดูข่าว ออกคุกมาไม่กี่วัน ไม่มีตังค์ หางานไม่ได้ ผลสุดท้ายก็ไปปล้น ไปฆ่าเขา ทำไมกฎหมายไทยถึงไม่ให้คนเคยทำผิดมีงานมีการทำกัน หรือมีกฎหมายรองรับไว้ แต่ไม่มีบริษัทไหนเขากล้าจ้าง มันก็น่าเห็นใจเหมือนกันนะครับ

ผมคือ อดีตนักโทษคนนึง คดีทั่วไปครับ

ก่อนติดคือทำงานบริษัทเงินเดือนไม่น้อยครับ แต่พอติดแล้ว ออกมาสมัครงานก็ไม่มีใครรับในสายงานที่ผมทำอยู่เลย แต่ดีที่ผมพอมีความรู้รอบตัวหลายอย่างจึงสามารถเอาตัวรอดได้ (เขารับนะแต่พอเช็คประวัติ ก็แจ้งว่าไม่รับ)

ถึงแม้จะไม่ได้เงินเยอะเหมือนเก่า แต่ก็เรียกได้ว่าไม่ได้ขัดสนอะไรมากนัก อยู่อย่างพอเพียงไป

แต่... สำหรับนักโทษบางกลุ่มที่พลาดทำผิดมา และตัวเขาเองนั้นไม่มีวุฒิ หรือความรู้ความเชี่ยวชาญในสาขาอื่น ทางออกมันมีน้อย บางทีจนมุม มันก็ทำให้คิดอะไรไม่ดีได้หลายอย่าง

ส่วนงานที่เขาให้ทำในคุกหรอ คือจะให้ออกมาแล้วสานต่อ อาชีพที่ได้ร่ำเรียนในคุกอ่ะนะ ยาก

ส่วนคุกที่ผมอยู่งานก็มี แค่

พรมใยมะพร้าว (คนทำนี่หิด กินยันไข่)

สานแห แล้วจะไปขายใคร แหปากนึง สานหลายวัน เงินที่ได้ก็นิดเดียว ต่อให้ขายได้

ทำร่ม หรอ คือถ้าผลิตก็ต้องก็ต้องมีกำลัง จะผลิตวันละ 10-20 แหล่งรับซื้อก็ไม่มี

ส่วนงานที่เป็นไปได้เยอะที่สุดคือก่อสร้าง แต่คนที่ได้ไปอยู่ ก็มีแต่คนที่จ่ายเงินเท่านั้น เพราะงานมีไม่บ่อย ทำให้สบายคนเลยอยากอยู่กัน

ผมไม่รู้นะ มีคนในคุกบอกไว้ เมิงติดคุกแค่ไม่กี่เดือน ก็เหมือนเมิงโดนประหารไปแล้ว ที่พิมพ์มาทั้งหมด คือสำหรับคนไม่มีเงินนะ ส่วนคนมีเงิน ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร

คนถ้ามันกลับใจจริงมันไม่ทำหรอก นึกถึงเราถ้าเราไม่มีงานทำเราจะไปปล้นไหม

ผมว่านิสสัยคนมากกว่า

หลายๆ คนออกมาไม่มีตังไม่มีงานไม่มีครอบครัวไม่รู้ว่าครอบครัวไปอยู่ไหน แกก็ทำของมาขายได้ ยิ่งมีคนนึงแกเคยติดคุกคดียาเสพติด ออกมาไปสมัครเป็นเด็กเสริฟร้านอาหารตามสั่ง แกเล่าเองตอนแรกไม่กล้าบอกเจ้าของร้าน พอบอกเจ้าของร้านก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะมันอดีต

เอาตรงๆคนมันหาเงินได้เยอะจากการทำบาปมาก่อน อยู่ๆมาหากินสุจริตได้เงินน้อยสู้ตอนทำบาปไม่ได้ มันเคยชินกับการปล้น ฆ่าแล้วได้เงินเยอะมาก่อน

ผมคือ อดีตนักโทษคนนึง คดีทั่วไปครับ

ก่อนติดคือทำงานบริษัทเงินเดือนไม่น้อยครับ แต่พอติดแล้ว ออกมาสมัครงานก็ไม่มีใครรับในสายงานที่ผมทำอยู่เลย แต่ดีที่ผมพอมีความรู้รอบตัวหลายอย่างจึงสามารถเอาตัวรอดได้ (เขารับนะแต่พอเช็คประวัติ ก็แจ้งว่าไม่รับ)

ถึงแม้จะไม่ได้เงินเยอะเหมือนเก่า แต่ก็เรียกได้ว่าไม่ได้ขัดสนอะไรมากนัก อยู่อย่างพอเพียงไป

แต่... สำหรับนักโทษบางกลุ่มที่พลาดทำผิดมา และตัวเขาเองนั้นไม่มีวุฒิ หรือความรู้ความเชี่ยวชาญในสาขาอื่น ทางออกมันมีน้อย บางทีจนมุม มันก็ทำให้คิดอะไรไม่ดีได้หลายอย่าง

ส่วนงานที่เขาให้ทำในคุกหรอ คือจะให้ออกมาแล้วสานต่อ อาชีพที่ได้ร่ำเรียนในคุกอ่ะนะ ยาก

ส่วนคุกที่ผมอยู่งานก็มี แค่

พรมใยมะพร้าว (คนทำนี่หิด กินยันไข่)

สานแห แล้วจะไปขายใคร แหปากนึง สานหลายวัน เงินที่ได้ก็นิดเดียว ต่อให้ขายได้

ทำร่ม หรอ คือถ้าผลิตก็ต้องก็ต้องมีกำลัง จะผลิตวันละ 10-20 แหล่งรับซื้อก็ไม่มี

ส่วนงานที่เป็นไปได้เยอะที่สุดคือก่อสร้าง แต่คนที่ได้ไปอยู่ ก็มีแต่คนที่จ่ายเงินเท่านั้น เพราะงานมีไม่บ่อย ทำให้สบายคนเลยอยากอยู่กัน

ผมไม่รู้นะ มีคนในคุกบอกไว้ เมิงติดคุกแค่ไม่กี่เดือน ก็เหมือนเมิงโดนประหารไปแล้ว ที่พิมพ์มาทั้งหมด คือสำหรับคนไม่มีเงินนะ ส่วนคนมีเงิน ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร

ในคุกมีฝึกวิชาชีพนะ ออกมาประกอบอาชีพก็เยอะแยะ แต่ส่วนมากก็สายช่างงานฝีมือดีๆก็เยอะ

สังคมภายนอกก็ให้โอกาสนะ ร้านนวดแผนไทยลูกจ้างอดีต นญ (นักโทษหญิง) ก็มีบ้าง ช่างไฟ ช่างแอร์ คนขับแท็กซี่ วินมอไซค์ รู้ว่าติดคุก ออกมาก็ต้องยอมรับอดีตคนคุก หางานไม่ง่ายเพราะมีประวัติแต่ก็มีคนรับถ้ายังเดินหางานเรื่อยๆก็เจอ

หาไม่ได้ก็สร้างงาน (ถ้ามีทุน)

ผมเห็นด้วยครับ สังคมส่วนใหญ่ยังไม่พร้อมให้โอกาสครับ

ผมสอบถามนิดนึงครับว่าถ้าเขาเช็คว่าเคยได้รับโทษแล้วเขาจะรู้ไหมครับว่าทำผิดคดีอะไร หรือแค่รู้ว่าเคยได้รับโทษ

ไม่ทราบเหมือนกันนะ แต่ถ้าเอาจริงๆ มันมีคนรับเช็คครับ แต่ถ้างานบริษัท ถ้าตำแหน่งสำคัญหน่อย จะมีการตรวจเช็คครับ

ก็หวังว่าสังคมจะให้โอกาส​ กับพวกเค้านั่นแหละครับ

ถ้าไม่เจอเจ้านาย เฒ่าแก่ใจกว้างจริงๆ แทบไม่มีที่ให้เดินเลย สำหรับคนไม่มีเงินนะ แบบจนจริงๆ นึกภาพตามเรปบนออกเลย หื้ออออออออออออออออ

ผมวคิดว่าเพราะแบบนี้คุกน่าจะเป็นมากกว่าที่ให้เขารับกรรมหรือรับโทษ แต่น่าจะเป็นตัวหรือเป็นสิ่งที่ยืนยันได้ว่าเขาคนนั้นนะพร้อมจะกลับมาใช้ชีวิตในสังคม ไม่ต้องติดสกิลอะไรกันมากมายครับ ผมว่าสร้างทัศนะคติหรือวิธีคิดแง่ดีๆให้เขาจะดีกว่า

มันอาจจะดูเป็นอะไรที่ Ideal มากๆในสังคมที่คนอยู่ข้างนอกยังอยู่อยาก ไอ้อะไรที่พูดถึงมาก็เอ่อๆช่างมันเถอะครับ

ผมเสริมให้ คือบางคนที่ไม่ได้ทำงานบริษัทที่ต้องทำธุรกิจกับต่างชาติจะไม่ค่อยทราบกัน
คือจะมีข้อกำหนดอันนึงที่มีในทุกการออดิทคือ

ต้องไม่มีพนักงานที่มีประวัติในการต้องโทษหรือถ้ามีประวัติต้องมีระยะเวลาอย่างน้อย
สองปีหลังจากพ้นโทษถึงจะสามารถรับเข้าทำงานได้ บางที่ก็กำหนดห้าปีแล้วแต่ลูกค้า
ซึ่งลูกค้าที่ว่านี้ก็พวกประเทศที่เรียกร้องสิทธิมนุษยชนกันเอาหน้าใหญ่โตนั่นล่ะครับ

ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากให้โอกาส แต่เขาก็ไม่อยากเสียคู่ค้าเพราะการแข่งขันในปัจจุบัน
สูงและรุนแรง ถ้าเป็นภายในประเทศไม่ส่งออกก็อีกเรื่องนึง แต่ก็คงต้องออกแรงซื้อ
ใจเพื่อนร่วมงานมากหน่อยครับ เพราะมีชนักปักหลังอยู่ ก็ตามกมลสันดานของบ้าน
เมืองเราคนที่พร้อมเห็นใจและช่วยเหลือมันมีน้อยกว่าพวกจับผิดและซ้ำเติมอยู่แล้วครับ

ในบ. มหาชนเค้าจะส่งเช็คประวัติกับสถานีตำรวจทุกตำแหน่งนะครับ ยิ่งเกี่ยวกับเรื่องเงินเนี้ยจะดูรายละเอียดหน่อย