หลังๆ ผมพูดคุยในมู้การเมืองค่อนข้างบ่อย ก็แสดงความชื่นชมคุณธนาธรแบบชัดเจน ผมเลยลองสรุปความคิดตัวเองดูว่าทำไมถึงชอบ

- ผมรู้สึกว่าผมเชื่อในสิ่งที่เค้าสื่อสารออกมา เชื่อว่าเป็นการพูดออกมาจากใจจริงๆ (ซึ่งก็หวังว่าจะเชื่อไม่ผิด) คือด้วยงานที่ตัวเองทำมาเป็นสิบปี มีโอกาสได้พูดคุยสื่อสารกับคนค่อนข้างเยอะ สิ่งที่ผมให้น้ำหนักพอๆ กับสิ่งที่คู่สนทนาพูดออกมาคือ "ภาษากาย" จากที่ได้พบเจอผู้คนมา สิ่งนึงที่พอจะสรุปได้คือ

1) คนที่พูดได้ลื่นไหลไม่ติดขัด แสดงว่าต้องเตรียมตัวมาดี หรือยิ่งไปกว่านั้นคือคนพูดต้องขลุกอยู่กับสิ่งที่ตัวเองพูดด้วยเวลามากพอ เวลาพูดถึงไม่ติดขัด แต่สิ่งที่ผมรู้สึกว่าลึกไปกว่านั้นคือ.. ข้อ 2)

2) คนที่กล้าเน้นคำ เน้นน้ำเสียงกับเรื่องที่พูด ส่วนใหญ่จะเชื่อในสิ่งที่พูดจริงๆ ถึงได้กล้าปักหมุดคำพูดตัวเองได้ขนาดนั้น (พูดง่ายๆ คือไม่ได้โกหกนั่นแหละ คนที่กำลังโกหกจะพยายามเลี่ยงไม่เน้นเรื่องไหนเป็นพิเศษ เพื่อจะได้มีทางแก้ตัวในกรณีที่คำพูดนั้นมันย้อนกลับมาทำร้ายตัวเองตอนหลัง) ซึ่งธนาธรเป็นคนที่มีวิธีการพูดที่เน้นคำบ่อยมาก ผมชอบภาษากายของนักการเมืองคนนี้ แม้ว่าบางครั้งจะดูตึงเครียดไปบ้าง

*ปล. เชื่อที่ตัวเองพูดจริงๆ เป็นเรื่องนึงนะครับ ส่วนสิ่งที่พูดจะถูกหรือเป็นวิธีคิดที่ผิด ตรรกะวิบัติก็อีกเรื่องนึง แต่เผอิญว่าผมเห็นด้วยกับสิ่งที่เค้าเชื่อ



- วิสัยทัศน์ อันนี้ผมชื่นชมมากนะ เรื่องที่คนทั่วไปมองว่าเป็นอุปสรรค ผู้บริหารจะมองว่ามันเป็นโอกาส เราถึงได้เห็นว่าทำไมเค้าไปแตะเรื่องที่มันไม่น่าจะแก้ไขได้ แล้วเท่าที่ดูเทปสัมภาษณ์หลายๆ รายการ ผมได้เรียนรู้แแนวคิดด้านการบริหารหลายอย่างมากเลยนะที่มันเอาไปปรับใช้ในการทำงานได้ อันนี้ชอบ



- วิธีคิดแบบคนรุ่นใหม่จริงๆ คนอย่างธนาธรเป็นคนประเภทที่มองแแต่แนวคิด ทางเป็นไปได้ใหม่ๆ ที่จะทำให้ก้าวไปข้างหน้า เพิ่มศักยภาพให้ประเทศ เรื่องประเภททรงผมเด็กนักเรียนจะเป็นยังไง กบว.ควรจะเซ็นเซอร์ฉากไหนดี พวกแแนวคิดโบราณๆ ที่พวกเราชอบแซวกันไปเอือมกันไป คงไม่ใช่เรื่องที่ธนาธรสนใจ คือเค้าไปถึง ROV แล้ว แนวคิดคร่ำครึ 50 ปีที่แล้วมันไม่ใช่เรื่องที่จะต้องมาสนใจแล้ว ทำไปก็ไม่รู้ว่าเกิดประโยชน์อะไร



- แนวคิดเรื่องการบริหารประเทศ ภาพรวมผมเห็นด้วยหมด ยิ่งเรื่องปัญหาของประเทศที่ควรจะต้องแก้ โดยเฉพาะประเด็นที่กลายเป็นไฮไลต์ของพรรคนี้ในตอนนี้คือเรื่องลดกำลังกองทัพ ฟังดูแล้วก็เห็นด้วยว่าเป็นไปได้ค่อนข้างยาก

แต่สิ่งที่ชอบจากเทปนี้คือ เค้าอธิบายให้ฟังว่าโครงสร้างแบบเก่ามันปิดกั้นโอกาสในการพัฒนาของประเทศยังไง ประชาชนถูกปิดกั้นไม่ให้ใช้ศักยภาพได้เต็มที่ยังไง คืออธิบายแล้วเข้าใจความจำเป็นที่จะต้องเปลี่ยนแปลงโครงสร้าง มันมีที่มาที่ไปของความคิด ไม่ใช่มาแบบแนวอุดมการณ์สุดโต่ง ความถูกต้องต้องอยู่เหนือสิ่งอื่นใด แต่ไม่รู้ว่าเปลี่ยนไปเพื่ออะไร เกี่ยวข้องกับชีวิตความเป็นอยู่ประชาชนยังไง

คือมันเป็นแนวทางที่ผมรู้สึกว่าผมเก็ต จับต้องได้ เห็นภาพได้ว่าถ้ามันไปทางนี้ ในอนาคตประเทศมันจะเป็นยังไง ต่างจากแนวทางที่เป็นอยู่ตอนนี้ ผมนึกไม่ออกจริงๆ นะ มันไปในเชิงเอาตัวเลขด้านเดียวมาเสนอให้รู้สึกว่าประเทศพัฒนา ใช้วิธี propaganda ซะมากกว่า แต่จริงๆ แล้วประเทศมันไม่ค่อยเดินหน้าไปไหนเลย