ตอนนี้สถานการณ์ลุ้นแชมป์ระหว่างสองเมือง แมนเชสเตอร์(ซิตี้)กับลิเวอร์พูลกำลังเข้มข้น

ในบอร์ดเรา นอกจากทีมลุ้นแชมป์สองทีมนี้แล้ว ยังมีแฟนทีมอื่นลุ้นไม่อยากได้ให้แชมป์ ฮ่าๆๆๆ


ออกตัวก่อนว่าผมแฟนทอตแน่มฮอตสเปอร์ เริ่มเชียร์ตั้งแต่ฤดูกาล 1994-95 (ตอนคลิ้นมันต์มาร่วมทีม)


ปีนั้นสองทีมที่แย่งแชมป์กันมีสองทีมคือ แบล็คเบิร์นโรเวอร์กับแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด

แบล็คเบิร์นโรเวอร์สมัยนั้นต่างจากสมัยนี้ลิบลับ ประธานสโมสรคือ แจ็ค วอร์คเกอร์ ผู้ที่เป็นแฟนพันธุ์แท้ทีมนี้

แบล็คเบิร์นเป็นทีมจอมทุ่มในสมัยนั้น ตอนต้นฤดูกาลได้ซื้อ คริส ซัตตัน จาก นอริชซิตี้ 5 ล้านปอนด์ เป็นสถิติค่าตัวแพงที่สุดของเกาะอังกฤษ เอามาเล่นคู่กับ อลัน เชียเร่อร์
(ตอนนั้นค่าตัวสถิติโลกแพงที่สุดที่ 13 ล้านปอนด์ จิแอลุยจิ เลนตินี่ จากโตริโน่ไปมิลาน)

แบล็คเบิร์นมี เคนนี่ ดัลกลิช ตำนานลิเวอร์พูลเป็นผู้จัดการทีม


ส่วนแมนยู ตอนนั้นดีกรีแชมป์เก่า แถมปีก่อนหน้าได้ FA cup อีก เป็นดับเบิ้ลแชมป์ของเกาะอังกฤษเลย

แมนยูก็มี อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน เป็นผู้จัดการทีม


ปีนั้นเป็นปีแรกที่ผมดูพรีเมียร์ลีคแบบจริงๆจังๆ ถึงกับสมัครสมาชิกเคเบิ้ล(ยูบีซี มั้ง จำไม่ค่อยได้)เพื่อดูบอลโดยเฉพาะ

สเปอร์ทีมที่ผมเชียร์ผลงานก็งั้นๆ(แต่ก็ดูแทบทุกนัด) ไม่ได้ลุ้มแชมป์อะไรกับเขาหรอก แต่ที่มันส์ก็คือแบล็คเบิร์นเบียดแย่งแชมป์กับแมนยู(แชมป์เก่า)


จนมาถึงนัดสุดท้าย(นัดที่ 42) ตอนจบนัดรองสุดท้าย(นัดที่ 41)

แบล็คเบิร์น นำ ชนะ 27 เสมอ 8 แพ้ 6 มี 89 แต้ม ลูกได้เสีย +42
แมนยูอยู่ที่สอง ชนะ 26 เสมอ 9 แพ้ 6 มี 87 แต้ม ลูกได้เสีย +49

แมนยูตาม 2 แต้ม ลูกได้เสียดีกว่า นัดสุดท้ายที่ลุ้น ต้องบุกไปเอาชนะเวสแฮมในบ้านเวสแฮมให้ได้ แล้วลุ้นให้แบล็คเบิร์นพลาดแพ้นัดสุดท้าย เสมอก็ได้ แพ้ก็ได้

ถ้าแบล็คเบิร์นเสมอ แมนยูชนะ แต้มจะเท่ากันที่ 90 แต่ลูกได้เสียแมนยูดีกว่าเยอะ เป็นแชมป์ไป

แต่! นัดสุดท้ายของแบล็คเบิร์นคือ ออกไปเยือน ลิเวอร์พูล ที่แอนด์ฟิลด์



ตอนนั้นคำถามมีมามากมายว่า ลิเวอร์พูลจะเล่นเต็มที่มั้ย ถ้าแพ้แบล็คเบิร์นนี่แบล็คเบิร์นเป็นแชมป์เลย โดยอริอย่างแมนยูถึงชนะเวสแฮมก็ไม่มีประโยชน์

แล้วผู้จัดการของแบล็คเบิร์นคือ ดัลกลิช ตำนานทั้งผู้เล่น ผู้จัดการทีมของลิเวอร์พูล ถ้าจะปล่อยให้แบล็คเบิร์นได้แชมป์ ก็ทั้งสะกัดคู่อริตลอดกาล ทั้งช่วยให้ตำนานสโมสรอย่างดัลกลิชประสบความสำเร็จด้วย




วันแข่งจริง แข่งพร้อมกัน ผมก็ดูคู่ ลิเวอร์พูล-แบล็คเบิร์นล่ะ (ตอนนั้นใจอยากให้แมนยูได้แชมป์นะ เพราะชอบแมนยูมาก่อน)

เริ่มเกมไม่นาน นาทีที่ 20 เชียร์เร่อร์ยิงให้แบล็คเบิร์นนำ 1-0 จบกัน แบล็คเบิร์นแชมป์แน่ ลิเวอร์พูลเล่นเต็มที่เปล่าเนี่ย

อีกสนาม เวสแฮมก็ดันนำแมนยู 1-0 เหมือนกันจาก ไมเคิ้ล ฮิวส์ นาทีที่ 31 จบๆๆๆ แบล็คเบิร์นแชมป์ชัวร์

ครึ่งหลัง

แมนยูตีเสมอได้นาทีที่ 52 จาก ไบรอัน แม็คแคลร์ แต่สถานการณ์ก็เหมือนเดิม แบล็คเบิร์นแชมป์


แต่ที่แอนฟิลด์ จอห์น บาร์นส์ ตีเสมอให้ลิเวอร์พูล 1-1 ในนาทีที่ 64

อ้าว สถานการณ์แมนยูดีขึ้นถ้ายิงนำเวสแฮมได้ ตอนนี้ลิเวอร์พูลตีเสมอให้ได้แล้วนะ

ถ้าแมนยูยิงนำเวสแฮมได้ เอาชนะได้ แล้วลิเวอร์พูลยันเสมอแบล็คเบิร์นได้ แบบนี้แมนยูคว้าแชมป์แน่นอน

แมนยูมีเวลา 26 นาทีไม่รวมเวลาทดเจ็บที่จะยิงเพิ่มเพื่อเป็นแชมป์

อีกสนามก็เล่นด้วยสปิริต ถึงแม้จะช่วยให้อริเป็นแชมป์ก็จะเล่นตามเกม ตามวิถีของมืออาชีพ

ลิเวอร์พูลก็ยันแบล็คเบิร์นจนนาทีที่ 90 แต่ช่วงทดเวลา เจมี เรดแนป ยิงฟรีคิ๊ก ให้ลิเวอร์พูลนำ 2-1




จบเกม ลิเวอร์พูลชนะไป 2-1 แต่ แฟนทีมแบล็คเบิร์นเฮลั่นสนาม

ไม่ได้เฮเพราะลิเวอร์พูลชนะทีมตนนะ แต่เฮที่แมนยูไม่สมามารถทำอะไรเวสแฮมได้ สนามนั้นก็จบเกมที่ 1-1

ท้ายที่สุด แบล็คเบิร์นก็ได้แชมป์ไป

แต่เหตุการณ์ครั้งนั้นผมประทับใจในทีมลิเวอร์พูลมาก

ใครๆก็ว่าลิเวอร์พูลต้องเล่นไม่เต็มที่แน่ ใครๆก็ว่าลิเวอร์พูลให้แบล็คเบิร์นผ่านเป็นแชมป์แน่ด้วยหลายๆเหตผล


แต่ที่ไหนได้ ลิเวอร์พูล ทีมเครื่องจักรสีแดง เล่นเต็มที่จ้า ไม่สนว่าถ้าชนะหรือเสมอแล้วจะทำให้ทีมคู่อริได้แชมป์ แต่จะเล่นเต็มที่เพื่อเดอะค็อปในสนามและทั่วโลก

ปีนั้นเชียร์ให้แมนยูได้แชมป์ แต่สุดท้ายกลับมาประทับใจลิเวอร์พูล


จบแล้วครับ ความประทับใจในทีมลิเวอร์พูลของผม / ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้ครับ




edit แก้คำผิด จะพิมพ์ซัตตัน ไปพิมพ์ซันตันซะงั้น *-*

มีแฟนแมนยูที่แยกแยะไม่ได้บางคน โดนเพจหรือคอลัมนิสปั่นหัวไปแล้วว่า
ปีที่แมนยูลุ้นแชมป์กับเชลซี ลิเวอร์พูลแกล้งแพ้ โดยส่งให้ดร๊อกบายิง

สาธิตคนบรรยายเกมก็บอกว่า เจอร์ราดต้องเห็นดร๊อกบา น่าจะจงใจส่งกลับ

ผมเห็นตามด่าอยู่

ผมอยากถามจริงๆว่า ลิเวอร์พูลต้องแกล้งแพ้ทีมที่แข็งแกร่งขนาดนั้นเลย เลือกผลได้เหรอว่าจะชนะ

ถ้าทำแบบนั้นได้ น่าจะเลือกชนะทั้งฤดูกาลแล้วไปแย่งแชมป์เองแล้ว

เจอร์ราดเป็นนักเตะที่เก่ง แข็งแกร่งยิงแรง ส่งดี มีความเร็ว แต่สิ่งที่ไม่ค่อยมีคือว่าแน่นอนเป็นงี้มานานแล้ว

เฮ้อ แกรี่เนวิลก็ให้สัมพาสว่า คาราเกอร์คงคุยกันในห้องแต่งตัวว่าจะยอมให้แมนยูเป็นแชมป์เหรอ

คือ เนวิลมันคิดเองเออเอง แล้วออกความเห็นออกมา คนก็ดันไปคิดกันจริงจังอีก

ยุคนั้นในลีคแพ้เชลซ๊ออกจะบ่อย

ผมก็เกือบๆจะเชียร์สเปอร์ประมาณปีนั้นๆอ่ะ เพราะตื่นขึ้นมากลางดึกเข้าห้องน้ำ แล้วเปิดทีวีไปเจอฟุตบอลเอฟเอคัพระหว่างฟอเรสต์กับสเปอร์ที่ซิตี้กราวด์ ไอ้เราก็งงเอฟเอคัพมันถ้วยอะไรวะ

อยู่ดีก็มานั่งดู จำได้มีดูเอลฟอค คริสอาร์มสตรอง เอียนวอร์คเกอร์ คนหลังนี่ผมชอบมาก โคตรเท่ จบเกมส์เสมอกันแล้วต้องไปรีเพลย์จำได้เลยคนพากย์ ย โย่งหรือใครนี่แหละบอกว่างานหนักของฟอเรสต์แล้วต้องไปเยือนไวท์ฮาร์ทเลน แต่รู้สึกนัดเพลย์ออฟฟอเรสต์จะชนะนะถ้าจำไม่ผิด55555

ตอนนั้นคือจะเชียร์สเปอร์ละ เช้ามาก็คุยกับพ่อเรื่องบอลเมื่อคืน พ่อผมเป็นครูพละ บ้าบอลมากทั้งบอลไทยบอลนอก แต่ พ่อผมนี่ไม่ได้เลย ต้องเชียร์แมนยูตามพ่อ เป่าหูว่าคันโตน่าเก่งยังงั้นยังงี้ ชไมเคิลเทพ คนนั้นคนนี้เทพ บ้านเต็มไปด้วยรูปภาพรอบสัน คันโตน่า สิ่งแวดล้อมพาไป เวลาแมนยูจะเตะพ่อก็พาซ้อนมอไซด์ไปดูบ้านเพื่อนพ่อ มันเลยซึมซับเชียร์แมนยูไปเอง บอลไทยลีกก็พาไปดูในสนามแทบทุกสัปดาห์ ยิ่งบ้าบอลเลยผม

นี่แหละครับคำว่า มืออาชีพ ผมว่าทุกทีมมีอยู่ในจิตสำนึกเสมอ

ท่านประทับใจ แต่หลายคนว่าทีมนางเอก ได้แชมป์โลกไม่สงบ

น้องเก้าว่าไง + ปะ

คริส ซัตตันนะครับ ไม่ใช่ซันตัน

คู่กับเชียเร่อร์ เป็นSaSคู่แรกก่อน ซัวเรซ-สเตอริดจ์อีก

ปล.สเปอร์สช่วงคลิ้นส์มันน์ผมก็ชอบนะ ช่วงนั้นเชียร์เยอรมันด้วย บอลโลกปี94ยิงวอลเล่ย์นัดเจอเกาหลีอย่างสวย

ทีมบอลที่โน่นเขามืออาชีพหมดแหละผมว่า เพราะแต่ละอันดับมันมีผลกับรายได้ (ยกเว้นต้องพักตัวไปถ้วยอื่น)

ไอ้แบบยอมแพ้มีแค่พูดกันขำๆเท่านั้นแหละ อาจจะมีจริงจังบ้างสำหรับคอบอลไกลพื้นที่แบบเรา

จขกท คนรุ่นเดียวกับผม แน่นอน


ผมเถียงเพื่อนเรื่องชนะ BB ก่อนแข่ง

ว่าคงยอมแพ้แน่นอน ยิ่ง BB ยิงนำก่อนด้วย

มีแฟนแมนยูที่แยกแยะไม่ได้บางคน โดนเพจหรือคอลัมนิสปั่นหัวไปแล้วว่า
ปีที่แมนยูลุ้นแชมป์กับเชลซี ลิเวอร์พูลแกล้งแพ้ โดยส่งให้ดร๊อกบายิง

สาธิตคนบรรยายเกมก็บอกว่า เจอร์ราดต้องเห็นดร๊อกบา น่าจะจงใจส่งกลับ

ผมเห็นตามด่าอยู่

ผมอยากถามจริงๆว่า ลิเวอร์พูลต้องแกล้งแพ้ทีมที่แข็งแกร่งขนาดนั้นเลย เลือกผลได้เหรอว่าจะชนะ

ถ้าทำแบบนั้นได้ น่าจะเลือกชนะทั้งฤดูกาลแล้วไปแย่งแชมป์เองแล้ว

เจอร์ราดเป็นนักเตะที่เก่ง แข็งแกร่งยิงแรง ส่งดี มีความเร็ว แต่สิ่งที่ไม่ค่อยมีคือว่าแน่นอนเป็นงี้มานานแล้ว

เฮ้อ แกรี่เนวิลก็ให้สัมพาสว่า คาราเกอร์คงคุยกันในห้องแต่งตัวว่าจะยอมให้แมนยูเป็นแชมป์เหรอ

คือ เนวิลมันคิดเองเออเอง แล้วออกความเห็นออกมา คนก็ดันไปคิดกันจริงจังอีก

ยุคนั้นในลีคแพ้เชลซ๊ออกจะบ่อย

ชอบมากครับ บทความ

คงจะรุ่นเดียวกันกะเจ้าของกระทุ้ แต่ผมดันเอียงมาเชียร์สไปบอย มีนักเตะในดวงใจคือ ดาวิด ชิโนล่า กะ แมคมานามาน

แมทช์นี้ผมดูสดอยู่จำได้เลย ตอนนั้นเริ่มดูบอลใหม่ๆหาทีมเชียร์อยู่ และเริ่มศึกษาความเป็นมาประวัติแมนยูมาซักระยะ แต่ไม่เชียร์แบบจริงจัง แต่คนรอบตัว(พี่น้องอายุเยอะกว่า)เชียร์หงส์กันหมด พอดูแมทช์นี้จากลังเลๆที่จะเชียร์ผี ตัดสินใจได้โดยพลันว่าจะศึกษาและเชียร์ทีมนี้แหละแนวดี ชอบเชียร์ทีมรองอยู่ด้วย ไม่อยากตามเพื่อนที่เชียร์แมนยูกันทั้งนั้น เลยหาหนังสือ หาชื่อนักเตะ หาประวัติมาศึกษา ตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมา

นั่งดูอยู่ที่บ้านจำได้เลยว่าลุ้นมากเปลี่ยนช่องดูกลับไปกลับมา

ผมเพิ่งดูบอลอย่างจริงจังตอนปี 98 ดีครับที่มีบทความเหตุการณ์เก่าๆน่าสนใจมาเล่าให้ฟังกัน

ปีแรกที่เริ่มเชียร์แมนยูเลยครับอายุ 13 เอง จำได้ ยิงเวสต์แฮมเท่าไรก็ไม่เข้า อดแชมป์ มาเล่น fa cup นัดชิงก็โดนบิ๊กดังค์ ทุบเอา เป็นดับเบิ้ลรองแชมป์ แถมเปิดฤดูกาลมาขายตัวหลักไปเพียบแล้วเริ่มดัน class of 92 ขึ้นมากัน นัดเปิดหัวโดน วิลล่าถล่มไป3-1 อลัน แฮนเซ่นให้วลีอมตะเลยว่า “แมนยูไนเต็ด ไม่มีทางประสบความสำเร็จด้วยเด็กพวกนี้”
กลางฤดูกาล เอริคเดอะคิงพ้นโทษแบนกลับมา เอริคยิง ชไมเคิ่ลเซฟ ไล่บี้นิวคาสเซิ่ลจนแซง และ fa cup รอบชิงเจอลิเวอร์พูล จบปีนั้น ได้ดับเบิ้ลแชมป์ epl + fa