นิสิตข้ามเพศ คณะครุศาสตร์ จุฬาฯ ร้องถูกอาจารย์พิเศษบังคับแต่งชุดตามเพศกำเนิด แถมพูดจาเหยียด บอกกะเทยเหมือนคนบ้า คนจิตผิดปกติ เป็นครูไม่ได้ คณะอนุญาตให้มาเรียน ไม่ส่งโรงพยาบาลบ้าก็บุญแค่ไหนแล้ว



วันที่ 17 มกราคม 2562 รายการเรื่องเล่าเช้านี้ รายงานว่า นิสิตข้ามเพศรายหนึ่งของคณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้โพสต์ข้อความร้องเรียน ระบุว่า ถูกอาจารย์พิเศษบังคับให้แต่งกายให้ตรงกับเพศกำเนิด รวมถึงได้พูดว่า "เป็นกะเทยก็ไม่ต่างอะไรกับคนบ้า แค่สังคมยอมรับมากกว่า การที่คณะครุศาสตร์ให้พวกกะเทยมาเรียนได้ ก็บุญแล้ว คนที่ผิดปกติทางจิต เป็นครูไม่ได้หรอก"

โดยนิสิตข้ามเพศคนดังกล่าว เปิดเผยว่า มหาวิทยาลัยมีการร่างกฎระเบียบข้อแต่งกายใหม่ โดยมอบอำนาจให้คณบดีมีอำนาจพิจารณาการแต่งกายของนิสิตให้เหมาะสมกับอัตลักษณ์ทางเพศ ซึ่งเมื่อปลายปี 2560 ตนได้ยื่นเรื่องไปยังรองคณบดีฝ่ายวิชาการและฝ่ายกิจการนิสิตของคณะ เพื่อให้เซ็นรับรองให้ตนสามารถแต่งกายในชุดนิสิตหญิงเข้าศึกษาและสอบไล่ได้

จากนั้น ตนก็แต่งกายชุดนิสิตหญิงมาตลอด กระทั่งเดือนพฤศจิกายน 2561 ตนเข้าเรียนวิชาหนึ่งซึ่งผู้สอนเป็นอาจารย์พิเศษ และช่วงเช็กชื่อ อาจารย์ท่านนี้ก็ทราบว่าตนเป็นนิสิตข้ามเพศ จึงพูดขึ้นมาในคลาสเรียนว่า ไม่อนุญาตให้ตนเข้าห้องเรียนในวิชานี้ได้ เพราะหากตนแต่งกายนิสิตหญิงเข้ามาเรียน อาจารย์จะงดบรรยายทั้งคลาสทันที

ไม่เพียงเท่านั้น อาจารย์ยังเรียกตนไปพบส่วนตัว พร้อมกล่าวกับตนว่า "คนที่ผิดปกติทางจิตเป็นครูไม่ได้หรอก" ตนจึงอธิบายว่า ก่อนหน้านี้มีการยื่นเรื่องพร้อมแนบใบรับรองแพทย์ขออนุญาตคณะไปแล้ว แต่อาจารย์กลับพูดว่า "บุญแค่ไหนแล้วที่จิตแพทย์ไม่ส่งไปรักษา หรือส่งไปช็อตไฟฟ้าเหมือนสมัยก่อน ดีแค่ไหนแล้วที่คณะครุศาสตร์ยังอนุญาตให้มาเรียนไม่ส่งเข้าโรงพยาบาลบ้าแทน" และอาจารย์ท่านนี้ยังบอกกับตนอีกว่า จะทำเรื่องขออนุญาตให้มีการทบทวนมติเรื่องการแต่งกายนี้อีกครั้ง

โดยคำพูดเหล่านั้นทำให้ตนรู้สึกแย่และอายมาก ตนรู้สึกอึดอัดมากที่ต้องเข้าเรียนและไปไหนกับเพื่อน ๆ เหมือนโดนประจานต่อหน้าคนเป็นร้อย เวลาเลิกเรียนตนจะรีบกลับบ้านทันที เพราะไม่อยากให้ใครมาถาม



กระทั่งเปิดเทอมใหม่ วันที่ 11 มกราคม 2562 ทางคณะได้นัดให้ตนเข้าพบ และแจ้งว่าจดหมายที่เคยยื่นขออนุญาตแต่งกายนิสิตหญิงถูกยกเลิก ซึ่งต่อไปนี้ต้องแต่งเป็นนิสิตชาย แต่อนุโลมให้ใส่เสื้อคลุมได้หากรู้สึกอาย แต่ถ้าไม่ปฏิบัติตามจะถูกตัดคะแนนความประพฤติ ซึ่งหากฝ่าฝืนอาจมีโทษถึงถูกพักการเรียน

ทั้งนี้ ตนไม่อยากให้มหาวิทยาลัยเสื่อมเสียชื่อเสียง แต่ถ้าตนไม่เรียกร้องอะไรเลยเพื่อให้เกิดบรรทัดฐาน ก็จะทำให้เพื่อนคนอื่น ๆ ต้องประสบปัญหาแบบตนเรื่อย ๆ เพราะความจริงแล้วกรณีแบบนี้มีเพื่อนหลายคนที่เจอ แต่ไม่มีใครกล้าออกมาพูด นอกจากนี้ ตนฝากถึงผู้ใหญ่ว่าปัจจุบันโลกเปิดกว้างมากขึ้น อยากให้ผู้ใหญ่หลายคนทำความเข้าใจเกี่ยวกับสิทธิมนุษยชน และเข้าใจสิทธิและความรู้สึกของเด็กให้มากกว่านี้

ด้านคุณนาดา ไชยจิตต์ นักกิจกรรมด้านสิทธิมนุษยชนของบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศ ผู้ช่วยเดินเรื่องและช่วยเหลือนิสิตคนดังกล่าว เผยว่า ส่วนตัวมองว่าเป็นการเลือกปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรมระหว่างเพศ เพราะจากการที่ได้สัมผัสพูดคุยกับน้องนิสิตคนนี้แล้ว ก็รับรู้ว่าเธอมีจิตวิญญาณของความเป็นครู จึงไม่อยากให้นำเรื่องการแต่งกายมากำหนดว่าน้องนิสิตคนนี้ไม่ควรเป็นครู อีกทั้งทราบมาว่านิสิตคนนี้แต่งกายเรียบร้อยดี ที่สำคัญสรีระมีการปรับเปลี่ยนไปพอสมควรแล้ว จะให้กลับมาแต่งชุดนิสิตชาย ลบเครื่องสำอางก็คงไม่ใช่

อย่างไรก็ตาม ทางจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้ออกมาชี้แจงว่า ขณะนี้นิสิตได้ยื่นเรื่องร้องทุกข์กรณีดังกล่าวต่อคณะกรรมการพิจารณาเรื่องร้องทุกข์ หรืออุทธรณ์ของนิสิตในระดับมหาวิทยาลัย และคณะกรรมการมีมติรับเรื่องดังกล่าวไว้พิจารณาแล้ว และเพื่อประโยชน์แห่งความยุติธรรม ในระหว่างนี้อธิการบดีในฐานะผู้บังคับบัญชาสูงสุดของจุฬาฯ ได้มีคำสั่งให้ทุเลาการบังคับตามมติที่ประชุมคณะกรรมการบริหารคณะครุศาสตร์ จุฬาฯ ไว้ก่อน ซึ่งมีผลให้นิสิตคนดังกล่าวสามารถแต่งกายตามเพศสภาพได้จนกว่าคณะกรรมการพิจารณาฯ จะมีมติเป็นอย่างอื่น





ถึงเวลาแล้วหรือยัง ที่นิสิตคณะครุศาสตร์จะ “ไม่นิ่งเฉย” ต่อทัศนคติเหยียดเพศของอาจารย์วิชาจิตวิทยาฯ

“ครุศาสตร์ที่ให้พวกกะเทยมาเรียนก็บุญแล้ว”

“ทางครุศาสตร์ก็ยืดหยุ่นแล้วที่รับพวกนี้เข้ามาเรียน ทั้ง ๆ ที่เป็นกะเทย ก็รู้ ๆ กันอยู่ว่าคืออะไร”

“พวกตุ๊ดไม่สมควรได้เรียนหนังสือ ไปแก้ไขตัวเองให้ได้ก่อน”

“เป็นกะเทยก็ไม่ต่างอะไรจากคนบ้า แค่สังคมยอมรับมากกว่า”

“กะเทยเป็นพวกวิปริตผิดเพศ ไม่สมควรจะเป็นครู”

“พวกกะเทยที่เป็นครูหน้าชั้นเรียน เด็กเห็น เด็กมันก็เลียนแบบ เป็นตุ๊ดตามพวกมันไปอีก”

“การเป็นครูในโรงเรียน ครูต้องเป็นตัวแบบ ดังนั้นจะแต่งตุ๊ดมาเรียนได้มั้ย ไม่ได้ และคนที่เป็นตุ๊ดจะเป็นครูได้มั้ย ไม่ได้ คือ กะเทยจะเป็นครูได้ไง พวกนี้เป็นคนผิดปกติทางจิต”

“สมัยโบราณ เป็นกะเทยต้องส่งไปโรงพยาบาลโรคจิตเลย สมัยก่อนไม่มีใครกล้าเลย ถ้าใครแต่งหน้าหรือแต่งตัวเป็นหญิง เขาส่งโรงพยาบาลโรคจิตหมดเลย”

“ชีวิตกะเทยเน้นแต่ความสวยงาม เน้นแต่เรื่องเซ็กส์ ถ้าไม่เน้นเรื่องเซ็กส์ แล้วกะเทยจะแต่งหญิงไปเพื่ออะไร”

“กะเทยไปฝึกสอน โรงเรียนไหนเขาก็ไม่อยากรับ มีปัญหามากมาย แล้วก็ถูกส่งตัวกลับคณะ”

“ลองถามผู้ปกครองของเด็กนักเรียนดูสิว่า เขาอยากให้ครูผิดปกติทางจิตมาสอนลูกพวกเขามั้ย”

“ผู้หญิงที่เป็นเลสเบี้ยน รู้สึกปกติ น่ารักด้วยซ้ำไป แก่น ๆ ซน ๆ”

“ผมรับได้กับทอมที่อยากแมนแบบผู้ชาย แต่รับไม่ได้กับพวกกะเทยที่เป็นผู้ชายอยู่แล้วแท้ ๆ กลับไปตุ้งติ้งเป็นหญิง”

“ทอมเนี่ย ถ้าโดนผู้ชายขืนใจสักครั้งสองครั้ง รับรองติดใจ เปลี่ยนพฤติกรรม กลับเป็นหญิงแน่นอน”

“ผู้หญิงที่จะเล่นซอสามสาย ต้องเป็นคนสวยตามฐานะของเครื่องดนตรี”

“พวกกะเทยเกย์เนี่ยเป็นโรคจิตเภทชนิดหนึ่ง รักษาได้ จับพวกมันมาดูผู้ชายโป๊ ดูหนังเอ็กซ์ชาย-ชาย แล้วถ้าอวัยวะเพศของมันแข็งก็เอาไฟฟ้ามาช๊อต ๆ ๆ ให้มันทรมานเหมือนตายทั้งเป็น ให้มันเรียนรู้ว่าเป็นพฤติกรรมต่ำทราม สลับกับให้มันดูผู้หญิงโป๊ ดูหนังโป๊ชาย-หญิง คราวนี้ถ้าอวัยวะเพศมันแข็งก็ป้อนขนม เป็นการเสริมแรงทางบวกให้กับพฤติกรรมที่ถูกต้อง ทำแบบนี้สลับไปสลับมาจนมันดูผู้ชายโป๊แล้วอวัยวะเพศไม่แข็ง”

“อย่าให้เจอนิสิตที่มีพฤติกรรมแปลก ๆ หรือทำอะไรไม่ดีในห้องนี้ ผมเคยเจอก็หลายคน ผมให้เกรด F พวกนี้ทุกคนโดยไม่ต้องตรวจข้อสอบไฟนอล หรือสนใจคะแนนที่พวกนั้นสะสมมา”

“ผมเคยเป็นกรรมการพิจารณาตัดสินคดีไร้สาระคดีหนึ่ง นิสิตชายคนหนึ่งถูกฟ้องว่าทำร้ายร่างกายนิสิตที่เป็นตุ๊ดซึ่งไม่รู้จักกันหรือมีเรื่องบาดหมางกันมาก่อน …ก็คือผู้ชายอ่ะเนอะ เดิน ๆ ไปเหลือบเห็นอะไรขวางลูกหูลูกตา เห็นอะไรที่ผิดปกติ มันก็ต้องทนไม่ได้ ต้องเข้าไปเตะต่อยสักยกสองยก ให้มันเรียนรู้ว่ามันนั้นไม่สมควรมีชีวิตอยู่แบบนั้นต่อหน้าผู้ชายอย่างเรา …ผมเป็นกรรมการ ผมก็พยายามพลิกระเบียบไปมาหาช่องทางให้นิสิตชายคนนั้นถูกตัดคะแนนน้อยที่สุด เพราะถ้าเป็นผม ผมคงลงไม้ลงมือจัดการกับตุ๊ดพวกนี้ให้หนักกว่านั้นอีกหลายเท่า”

ทั้งหมดนี้ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่า เป็นคำพูดที่หลุดออกมาจากปากของคนที่ภาคภูมิใจที่จะเรียกตัวเองว่า “ครูของครู” เขาเป็นอาจารย์คณะครุศาสตร์ จุฬา สอนวิชาจิตวิทยาพื้นฐานการศึกษาและวิชาจิตวิทยาสำหรับครู เป็นวิชาบังคับทั้งสองตัว ซึ่งนิสิตอย่างฉันที่ไม่ชอบ ไม่อยากเรียนกับอาจารย์คนนี้ แต่อยากเป็นครู ก็หลีกเลี่ยงวิชานี้ไม่ได้ เขาชอบหยิบทฤษฎีทางจิตวิทยาของนักจิตวิทยาคนนู้นคนนี้มาบิดเบือนเพื่อสร้างความชอบธรรมของทัศนคติเหยียดตุ๊ดเหยียดกะเทยของเขา หลายครั้งที่เนื้อหาที่กำลังสอนนั้นแทบไม่มีความเกี่ยวข้องกับเรื่องเพศหรือเรื่องพฤติกรรมเบี่ยงเบนทางเพศเลย เขาก็ชอบเชื่อมโยงและเหยียดนิสิตเพศที่สามอยู่หน้าห้องอย่างมั่นใจ บอกก่อนว่าฉันเป็นผู้หญิง ไม่ได้เป็นเพศที่สาม ขนาดดิฉันซึ่งไม่ได้ถูกด่าโดยตรง ดิฉันยังแทบจะทนฟังต่อไปไม่ได้เลย เขาพูดเหยียดเพื่อนหนูที่เป็นเพศที่สามหลายครั้งมากในแต่ละเทอม และแทบจะ “ทุกปีการศึกษา” เขาวิจารณ์เพศที่สามเช่นนี้มานานอย่างน้อยก็ 35 ปีแล้วจนกระทั่งถึงปัจจุบัน ไม่มีความเปลี่ยนแปลง และไม่มีแนวโน้มว่าจะเปลี่ยนแปลงอะไรสักอย่าง

นอกจากความไม่เปลี่ยนแปลงและไม่คิดที่จะเปลี่ยนแปลงของอาจารย์คนนี้แล้ว คณะครุศาสตร์เองซึ่งเป็นคณะที่อาจารย์หลายท่านก็ภาคภูมิใจเหลือเกินว่าเป็น “เสาหลักของการศึกษาไทย” กลับเป็นคณะที่ปล่อยให้อาจารย์ที่มีทัศนคติเหยียดเพศที่สามได้มีพื้นที่แสดงออกซึ่งจุดยืนเหยียดเพศหน้าชั้นเรียนและไม่เคยให้พื้นที่ให้คนอย่างดิฉันซึ่งไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่อาจารย์สอน ได้ถกเถียง วิเคราะห์ แสดงเหตุผลเลยนั้นได้เป็นอาจารย์นานขนาดนี้ คณะที่ผลิตคนที่จะออกไปสอนคนอื่น แต่ทัศนคติของผู้สอนและบุคลากรภายในบางคนที่ยังคงล้าหลัง ไม่ก้าวทันต่อความเปลี่ยนแปลง และเอาแต่ตีกรอบความหมายของความดีงามและความเหมือนกันให้คับแคบ ปิดกั้น และกีดกันให้คนที่ไม่มีลักษณะตามดีงามที่คณะกำหนดต้องมีความ “เป็นอื่น” เพื่อนหนูที่เป็นเพศที่สามหลายคนต้องกลายเป็นอื่นในคณะ เพื่อนหนูที่ตั้งคำถามกับสิ่งที่อาจารย์สั่งโดยไม่พูดคุยถึงเหตุผลก็เป็นอื่นในคณะ หรือเพื่อนหนูที่ไม่ได้เรียนหรือทำกิจกรรมในคณะอย่างเดียว แล้วไปเรียกร้องอะไรบางอย่างตามสิทธิของตัวเอง พอเขากลับมาคณะ อาจารย์หลายท่านก็มองเพื่อนหนูที่ไม่ได้ทำตามระบบว่าเป็นอื่นทั้งหมด นอกจากนั้น คณะก็ยังเลือกที่จะที่ต่ออายุการทำงานให้อาจารย์คนนี้สอนต่อไปแม้ว่าเขาจะเกษียณอายุแล้ว สิ่งที่แย่กว่าการไม่จัดการอะไรเลย คือการเลือกจ้างอาจารย์เหยียดเพศคนนี้ให้สอนต่อไปเรื่อย ๆ คณะครุศาสตร์ซึ่งเอาแต่เน้นย้ำว่าจะต้องผลิตนิสิตครูยุคใหม่ ครูแห่งศตวรรษที่ 21 ครูก้าวทันโลก อะไรที่ดูก้าวหน้าทั้งหลาย แต่กลับไม่เคยดำเนินการใด ๆ หรือแม้แต่พยายามที่จะเข้าไปเจรจาจริงจังกับอาจารย์ที่มีทัศนคติในระดับเดียวกับคนยุคดึกดำบรรพ์ และคณะครุศาสตร์ก็ไม่เคยจะตั้งคณะกรรมการตรวจสอบจริยธรรมอาจารย์คนนี้ ทั้ง ๆ ที่ทั้งหนู เพื่อนหนู และคงมีนิสิตอีกมากมายที่ร่วมกันเขียนความคิดเห็นและแสดงความไม่พอใจลงไปในระบบประเมินอาจารย์ออนไลน์ของจุฬา

ถึงเวลาแล้วหรือยัง ที่เราซึ่งเป็นนิสิต ทั้งชาย หญิง และเพศทางเลือกจะไม่อยู่เฉย ไม่นิ่งเงียบ และไม่สยบยอมต่ออำนาจ ดิฉันเชื่อว่าปัญหานี้จะไม่มีทางได้รับการแก้ไข หรือแม้แต่ได้รับความสนใจ หากเราซึ่งเป็นนิสิตคณะครุศาสตร์ เป็นนิสิตที่นั่งฟังคำพูดเหยียดเพศของอาจารย์คนนี้เลือกที่จะไม่ทำอะไรเลย ไม่แสดงออกซึ่งความไม่เห็นด้วยต่อทัศนคติของอาจารย์คนนี้ให้คณะหรือคนนอกคณะได้รับทราบ ไม่ทำให้สิ่งที่บ่นในที่ลับกลายเป็นสิ่งที่ทุกคนสามารถถกเถียงได้ในที่แจ้งหรือที่ที่เป็นทางการ หรือไม่มีความกล้าเพียงพอที่จะรวมตัวกันแย้งความคิดของอาจารย์ขณะที่เขาพูดหน้าชั้นเรียน หรือไม่มีความจริงจังเพียงพอที่จะรวมตัวกันเขียนข้อร้องเรียนให้คณะตั้งคณะกรรมการตรวจสอบจริยธรรม

หากเราคิดว่าเดี๋ยวเราก็เรียนจบ เดี๋ยวเราก็ผ่านวิชาของอาจารย์คนนี้ไป เราเรียนแค่ให้ผ่านวิชานี้ก็พอ และหวังไปเองว่าสักวันอาจารย์จะเปลี่ยนแปลง (ซึ่งก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลงมานานกว่า 35 ปี) หรือสักวันจะมีสักคนที่กล้าหาญชาญชัยและลุกขึ้นมาแย้งอาจารย์ในคาบหรือลุกขึ้นมารวมตัวกันเรียกร้องคณะให้ช่วยแก้ปัญหา (ซึ่งก็ไม่เคยมีให้เห็นตลอด 35 ปี) หากเราคิดเช่นนี้ อาจารย์คนนี้ก็จะคิดว่าทัศนคติของตนเองถูกต้อง หลงในอำนาจของตนเองหน้าชั้นเรียน และสอนทัศนคติแย่ ๆ แบบนี้ให้กับรุ่นน้องของเราไปอีกนานหลายสิบรุ่น

ดิฉันเป็นคนหนึ่งที่ตระหนักถึงความสำคัญของปัญหานี้ ดิฉันจึงขอเป็นหนึ่งเสียงที่เรียกร้องให้คณะตั้งคณะกรรมการตรวจสอบจริยธรรมอาจารย์คนดังกล่าว ให้คณะกำหนดวิธีการแก้ไขปัญหาดังกล่าวอย่างเป็นรูปธรรม และให้กำชับอาจารย์คนนี้ไม่ให้สอนความคิดเหยียดเพศที่สามในชั้นเรียน หรืออย่างน้อยที่สุดต้องเปิดโอกาสให้นิสิตในชั้นเรียนได้ตั้งคำถาม พูดคุย ให้เหตุผล แลกเปลี่ยนกันไปมาอย่างเป็นวิชาการ และไม่ส่งผลต่อเกรดของเรา ที่ดิฉันเขียนมาทั้งหมดนี้ก็เพื่อไม่ให้ความคิดเหยียดเพศเหล่านี้ถูกส่งต่อจากอาจารย์ในชั้นเรียนไปสู่นิสิตครูเพื่อนหนูและรุ่นน้อง และนิสิตครูพวกนี้บางคนอาจสมาทานความคิดนี้ไปสอนรุ่นน้องต่อไป เป็นปัญหาระยะยาวอีก

พูดแรงมากอะ

ผิด

ไปว่าเขาป่วย ใครกันแน่ที่ป่วย ... ไม่เข้าใจ ทำไมถึงให้อยู่สอนมาได้ตั้งนาน

แถมสอนวิชาที่ควรเป็นคนที่เข้าใจความแตกต่างระหว่างบุคคลเป็นคนที่มาสอนซะอีก ...

โอโห ความคิด

“ผู้หญิงที่เป็นเลสเบี้ยน รู้สึกปกติ น่ารักด้วยซ้ำไป แก่น ๆ ซน ๆ”

“ผมรับได้กับทอมที่อยากแมนแบบผู้ชาย แต่รับไม่ได้กับพวกกะเทยที่เป็นผู้ชายอยู่แล้วแท้ ๆ กลับไปตุ้งติ้งเป็นหญิง”
อ้าวลุง

ถ้าจำไม่ผิดเหมือนจะมีปัญหาอยู่คนเดียว โดนเตือนจากเบื้องบนหลายครั้งแล้วแต่ไม่เปลี่ยนแปลง

พูดแรงโครตๆ

จริงแค่ไหนก็ไม่ควรพูดตรงขนาดนี้

คณะที่ผมเรียน ตอนสมัครอาจารย์ก็บอกเหมือนกันว่าวิชาชีพนี้เพศที่ 3 ที่แต่งกายข้ามเพศเรียนไม่ได้ ตุ้งติ้งเรียนไม่ได้ แต่ผมโคตรรรรมั่นใจเลยว่าอาจารย์ที่แจ้งผมคือเพศที่ 3 แน่นอน สรุปคือทั้งชั้นก็เรียนกันไปปกติไม่มีปัญหาอะไร

จริงๆคนเรียนครูน่าจะรู้ทุกคนอยู่แล้วนะ เพศที่ 3 เรียนได้แค่เขาไม่ให้ออกอาการโฉ่งฉ่างแค่นั้นเอง ดูแล้วนิสิตท่านนั้นคงจะหวังมากกว่าเข้าเรียนตามปกติ ก็ต้องลองดูว่าผลจะออกมาแบบไหน

ตอนนี้ทางจุฬาฯ รับเรื่องไว้พิจารณาแล้ว
คาดว่าน่าจะลงเอยกันด้วยดี
และน่าจะเกิดบรรทัดฐานใหม่ให้แก่ทุกคณะของจุฬาฯ

อย่างพิธีพระราชทานปริญญาบัตร
ปัจจุบันสามารถขอทำเรื่องแจ้งไม่ขานนามนำหน้าชื่อ
และใส่ชุดนิสิตที่ไม่ตรงตามเพศสภาพกำเนิดได้

แต่ปัจจุบันอาจารย์หลายท่านยังคงยึดถือประเพณีแบบดั้งเดิม
ซึ่งถ้ามติใหม่ออกมาน่าจะลดความขัดแย้งตรงนี้ได้
เพราะอาจารย์ท่านต้องปฏิบัติตามกฎของจุฬาฯ

ความคิดแม่งขยะมาเกิดชัดๆ คนที่เหยียดแบบนี้สมควรตายครับ ไม่สมควรมีชีวิตอยู่ให้รกแผ่นดินไทย

ตัดเรื่องการเหยียดออกไป ผมว่าสถานที่ของเค้าเค้าก็มีกฎของเค้า แต่งตัวให้ตรงกับเพศสภาพมันยากนักหรือไง ทำไมต้องทำตัวให้เป็นปัญหาต่อส่วนรวม

เพศไหน ก็ใส่ตามนั้น

คนอื่นๆเขาก็ทำมาได้ตั้งนาน

คือผมเคยเรียนกับอาจารย์ท่านนี้ครับ
เหมือนลุงแก่คนนึงที่ไม่ยอมรับฟังความคิดเห็นของคนอื่น
ยึดความคิดเห็นของตนเองเป็นที่ตั้ง ตัวเองถูกเสมอ