ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าผมก็เจ็บปวดไปไม่น้อยกว่าทุกคน แต่ผมมองความผิดพลาดของทีมเราดังนี้

ส่วนตัวผมเองไม่ได้อะไรมากกับผล 2-2 หรืออดิศักดิ์ยิงจุดโทษพลาด(แค่ยิงก็ใจพอแล้ว) เมื่อวาน แต่ผมกลับมองว่าแทกติกการตั้งรับของราเยวัชทั้งทัวร์นาเม้นต์นัน้ ไม่ใช่ธรรมชาติของนักเตะเรา ซึ่งตั้งแต่เริ่มเล่นบอลตอนเด็กเราก็โดนสอนให้เซ็ทเกมรุกเลย ยิ่งโดยเฉพาะกับทีมในอาเซียน ขนาดหลังเกม 0-0 ที่มาเลเซีย สรรวัชรยังออกมาพูดเลยว่าอึดอัด แล้วยิ่งเจอทีมในอาเซียน นักเตะเราก็น่าจะมีอีโก้อยู่ในใจว่ามันต้องข่มให้มิด จะไปใช้แทกติคเหมือนกับตอนคุมกาน่าไม่น่าเวิร์ค ถ้าบอกวว่าจะซ้อมแทคติกนี้เพื่อเอเชี่ยนคัพ ผมว่าไม่น่าเวิร์คเพราะทีมที่เจอไม่ได้แข็งเท่านั้น แต่ถึงกระนั้น นัดแรกที่มาเลเซีย เค้าแค่จบไม่คมเอง

แผนแบบราเยวัชนั้น หลังต้องชัวร์ กลางจ่ายแม่น ปีกต้องไว หน้าต้องเก็บบอลได้ และใช้โอกาสไม่เปลือง แล้วหันกลับมาดูศักยภาพนักเตะเรา มีคุณสมบัติเหล่านั้นมั้ย??

สมัยราเยวัชคุมกาน่า ที่สามารถคุมทีมเข้าถึงรอบ 8 ทีม ฟุตบอลโลกรอบสุดท้ายได้เพราะเค้ามีนักเตะที่ตอบสนองแทคติกเค้าเป็นอย่างดี เช่น paintsil, mensah,muntari, kevin prince boateng, asamoah gyan เป็นต้น ผู้เล่นเหล่านี้ล้วนเล่นในลีกชั้นนำของยุโรป หากเปรียบเทียบกับอาหาร เชฟดี วัตถุดิบดี โอกาสปรุงอาหารให้อร่อยก็ง่ายขึ้นเยอะ และแทคติกของราเยวัชนี้สำคัญที่จบต้องคม อย่างเลกแรกที่บูกิต จาลิล คิดว่ามีโอกาสยิง 5 ครั้งนักเตะไทยจะให้เป็น 2ประตูมั้ย? ในลีกคนยิงยังมีแต่ต่างชาติแทบทั้งนั้น ที่เราเคยยิงได้นัดละ 2-3ลูก เพราะเราครองเกมและโอกาสเป็นสิบครั้งนะครับ

ผมมองว่าสำหรับไทย “เกมรับที่ดีที่สุดคือเกมรุก” พับสนามครองบอลไป เพราะถ้าจากที่เคยดูบอลไทยตั้งแต่เด็ก(ประมาน 20ปีที่ผ่านมา) นักบอลเรายังไม่นิ่ง เสียประตูในช่วงนาที 80+ บ่อยมาก ซึ่งเปลี่ยนผลจากจะชนะเป็นเสมอ หรือเสมอเป็นแพ้ ทำให้เราผิดหวังกันมามากมายแล้ว

และที่ผมมองว่าราเยวัชพลาดอย่างแรงและทำให้ผมหัวเสียมาคือ การเล่นเหย้า-เยือน แบบมี away goal ซึ่งราเยวัชอาจไม่เคยคุมทีมในระบบนี้มาก่อน
การได้ไปเยือนก่อน แต่ไม่ได้ตั้งใจไปเอาประตู หรือเอาชนะเต็มที่ เอา 0-0 แล้วกะมาตีหัวเข้าบ้าน “คิดว่ากองหลังเราแน่นอนขนาดจะไม่เสียประตูในบ้านเลย??” อย่าลืมนะครับ ในลีกเซ็นเตอร์ไทย ไม่ใช่ตัวหลักของแนวรับในทุกทีม ทุกทีมจะมีเซนเตอร์ต่างชาติแข็งๆประคองอยู่หมด จริงๆไปเยือนถ้าได้ประตูมา ถึงไม่ชนะแต่เสมอ 1-1 2-2 หรือแม้กระทั่งแพ้ 1-2 จะทำให้กลับมาเล่นในบ้านง่ายขึ้นมาก

ในด้านของสมาคมและนายกสมาคม
นายกสมาคมไม่น่าบอกราเยวัชว่า kpi ของเค้าคือ Asian Cup เท่านั้น Suzuki Cup ไม่นับ แต่ลืมคิดไปมั้ย ว่ารายการนี้เป็นรายการที่คนไทยคาดหวังมากที่สุด ถ้าต้องเลือกระหว่าง

1. ไม่ได้แชมป์ ซูซูกิคัพ แต่เข้ารอบ 16 ทีม เอเชี่ยนคัพ กับ
2. ได้แชมป์ ซูซูกิคัพ แต่ตกรอบแรก เอเชี่ยนคัพ

ผมเลือก 2 นะ เพราะผมมองว่าเป็นรูปธรรมและจับต้องได้มากกว่า อีกทั้งยังช่วยรักษาเก้าอี้ทั้งโค้ชและนายกสมาคม จากมวลชนได้มากกว่า แต่จริงๆแล้วส่วนตัวผม ผมหวังว่าจะแชมป์ซูซูกิ และรอบ 16 ทีมเอเชี่ยนคัพ ถือว่าสอบผ่านนะ

ราเยวัชเค้าไม่ใช่คนไทย เพิ่งมาอยู่ไทยได้ปีกว่าๆ เค้าใช้รายการนี้เป็นรายการอุ่นเครื่องลองแทคติกเอเชี่ยนคัพ โดยเค้าไม่รู้หรอกว่าความคาดหวังของคนไทยเป็นอย่างไรกับรายการนี้

ขอโทษฮะที่อาจจะบ่นยาวไปนิดนึง มีอะไรก็แสดงความคิดเห็นกันมาได้ ยังไงเราคนไทยก็เชียร์ต่อไป อะไรผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไป เป็นบทเรียนเพื่อก้าวต่อไปข้างหน้า

มิโลวาน ราเยวัช ขวัญใจชาวสวน
หรือมันจะเกี่ยวกับแกไม่ได้ใจนักเตะ สื่อสารกันคนละภาษา ฝืนธรรมชาติให้นักเตะเล่นเกมรับ
ใครจะมองให้เป็นศิลปะแห่งแท็คติคของโค้ชระดับโลกก็ตามสะดวก
แต่ดูกีฬาก็อยากดูที่มันสนุก เล่นกากชนะก็แล้วไป ไอ้แบบนี้มันไม่สนุกด้วยเจ๊งด้วย เซ็งสิ

ผมว่าลุงรู้นะว่ารายการนี้สำคัญ และก็ไม่ได้ประมาทลองทีมอะไรด้วย

แต่ทรงบอลลุงมันได้แค่นี้จริงๆ มีปัญหาเรื่องเปิดเกมรุกตลอด

ผมเลือกข้อ1นะ แต่แผนลุงไม่ดีจริงๆ ปล่อยให้คู่แข่งมีพื้นที่ จากทีมไม่เก่งกลายเป็นน่ากลัว และเซ็ทเกมรุกไม่ได้เรื่องเลยไม่หลากหลาย

เอเซี่ยนคัพ กลัวจะไปไม่ถึงไหน เกมรุกเหงาเหลือเกิน

ได้ข่าวที่เเกโดนปลดจากโค๊ช เเอลจีเรีย ก็เพราะโดนนักเตะบอยคอต เพราะเล่นเกมส์รับเกินไปปะครับ

ปล. ผมยังคอยเชียร์เเก หวังให้ทำผลงานได้ดีใน เอเชียนคัพนะครับ

แกเก่งมั้ยที่ทำกับกาน่า เก่ง

แต่มันใช้ไม่ได้กับทีมชาติไทยน่ะสิ ในแง่คุณภาพผู้เล่น ทำให้ผลงานแย่อันนี้แกต้องยอมรับตัวเอง ที่ไม่สามารถหาแทคติกที่เหมาะกับผู้เล่นได้

คือตอนนี้อยุ่ที่จะเลือกวางรากฐานแทคติกให้ผู้เล่นไทยก็ต้องทนกับแทคติคนี้และให้ผู้เล่นปรับให้ได้

หรือหาโค้ชที่มีแนวทางเหมาะกับผู้เล่นไทย

หรือหากแผนที่เหมาะกับผู้เล่นไทยมันไม่เหมาะในเวทีใหญ่มันก็ต้องหาแนวทางพัฒนาผู้เล่นให้สามารถใช้แผนที่เหมาะไปต่อสู้ในเวทีใหญ่ได้

ทุกๆข้อต้องใช้เวลาหากต้องการความยั่งยืน มันต้องอดทนกับความล้มเหลวเพื่อหาปัญหาและจุดบกพร่อง อยู่ที่เราจะรับได้ไหม

เปนกลางดีครับ

ให้ผมเลือกผมยอมไม่ได้แชมป์AFFแต่ไปไกลในเอเชี่ยนคัพนะ คะแนนทั้งนั้นเลยนะที่บอกจะทิ้งนั่นน่ะ เผลอๆเข้ารอบ16-8นี่แต้มพุ่งไปเลข2หลักได้เลยนะครับ อย่าเอาแต่ว่าแชมป์ๆแต่ไม่ได้ประโยชน์อะไรนอกจากคุยข่มเพื่อนบ้านเลย

แต่สภาพทรงบอลแบบนี้เผลอๆจะบินคู่เอา

เน้นเกมรับ แต่ผู้เล่นเล่นเกมรับไม่ดีหรือเป็นเพราะแทคติคโค้ชสั่งให้ถอยๆๆๆๆ

นี่ถ้าไปถอยในเอเชี่ยนคัพ โดนยิงกระจายแน่นอน

พลาดตรงที่เห็นเป็นอาเซียน คิดว่าเล่นยังไงก็ชนะ เหมือน 2010 ที่ตกรอบแรกเลย

ถ้ายังแทคติคเดิม มันจะไปไกลได้ไงในเอเชี่ยนคัพ
โอเคว่าเกมรับ แก้ได้
แต่เกมรุก ถ้ายังใช้แทคติคเดิม ก็ยากมากๆ

หวังจริงๆว่าพอได้ตัวหลักกลับมาเราจะเล่นได้แบบวันเจอ ตรินิเดส สโลวาเกีย เบลารุส และทีมอื่นๆที่เราเคยสู้ได้สนุก เรางงจริงๆว่าทำไมรายการนี้เราถึงห่วยแตกขนาดนี้ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เราทำได้ดีมาตลอดนะ เราว่าคทอ/ทยกดดันตัวเองเพราะคิดว่าตัวเองคือพี่ใหญ่ ถ้าเราไปเจอทีมที่ดีกว่าเราว่าไทยเราจะทำได้ดีเลย

ตกรอบ AFF 2018 ไม่เจ็บใจเท่า ฉัตรชัยบลัพมาเลก่อนเกม
พอจบเกมส์โดนเค้าบลัพกลับ

เกมระดับอาเซียนยากเสมอน่ะครับ ใครว่าง่ายมันไม่ใช่ล่ะ ยิ่งทีมอื่นเวลาเจอไทย ความมุ่งมั่นมันเกินร้อยเสมอ เกมเจอไทยสำหรับเค้าก็เหมือนเจอบอสตัวใหญ่สุด การแพ้ครั้งนี้ผมว่าดีน่ะ อย่างน้อยมันสะท้อนอะไรหลายอย่าง ทั้งรูปแบบการเล่นของทีมและที่สำคัญชุดความคิดที่ว่าเราเหนือสุดในอาเซียน ต้องแชมป์เท่านั้น มันใช้ไม่ได้ล่ะ ที่เราเหนือกว่าคนอื่นจริงๆ
ก็แค่4นักเตะส่งออก ส่วนตัวอื่นก็ใกล้เคียงกันอาจจะดีกว่าครึ่งช่วงตัว แต่อย่าลืมทีมอื่นก็มีการพัฒนาเหมือนกัน ฟุตบอลสมัยใหม่มันไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว อย่างเมื่อก่อนเราเคยชนะลาว กัมพูชา 7-8 ลูก ลองสมัยนี้ดูครับจะได้3-4 ลูกยากมากน่ะครับ ถ้วยเอเชียจะเป็นคำตอบว่าราเยวัชคือคนที่ใช่หรือไม่สำหรับไทย