อัดนาน ยานาไซจ์ปีกของเรอัล โซเซียดาดแสดงความเชื่อมั่นว่าในอีกไม่นานแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ดจะกลับมาเป็นทีมที่มีลุ้นแชมป์อย่างเต็มตัว

"ปีศาจแดง"ออกสตาร์ตฤดูกาลนี้ไม่ดีเท่าไหร่และตอนนี้มีคะแนนตามหลังแมนเชสเตอร์ ซิตี้จ่าฝูงถึง 12 แต้มหลังจากผ่านไป 12 เกมของฤดูกาล

กระนั้นยานาไซจ์เผยว่า"พวกเขา(แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด)กำลังดิ้นรน นี่คือทีมชั้นยอดที่มีแฟนบอลอันยอดเยี่ยม แต่พวกเขากำลังประสบปัญหาในเวลานี้"

"แน่นอนเลยว่าพวกเขาจะกลับไปอยู่ในระดับท็อป ผมคิดว่าพวกเขาจำเป็นต้องตัดสินใจอย่างถูกต้องในการเอาชนะเกมต่างๆ มันมีเหตุผลมากมายหลายอย่าง(ว่าทำไมถึงประสบปัญหา) ดังนั้นพวกเขาต้องตัดสินใจให้ถูก"

ปีกวัย 23 ปีโดนโจเซ่ มูรินโญ่ส่งไปให้ซันเดอร์แลนด์ยืมตัวในปีแรกที่โค้ชชาวโปรตุกีสเข้ามาคุมทีม ก่อนขายเขาไปค้าแข้งในลา ลีกาเวลาต่อมา

ยานาไซจ์กล่าวต่อไปว่า"ผมไม่ได้รับโอกาสจริงๆจังๆเพราะในตอนนั้น มูรินโญ่อาจต้องการนักเตะที่มีชื่อเสียงและประสบการณ์มากกว่า"

"สำหรับผมแล้วมันไม่ใช่ปัญหา ผมต้องย้ายและตอนนี้ผมก็แฮปปี้ดีในสเปนและกำลังสิ่งที่ต่างออกไป ผมรู้เสมอว่าผมมีความสามารถเล่นให้แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ผมรู้ดีว่าผมมีความสามารถนะ"

"พวกเขาไม่มอบโอกาสให้ผม แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาอะไร ผมมีความสุขในสเปนและกำลังเอ็นจอยกับฟุตบอลของตัวเอง"

อยากให้ตัวนี้เป็นเหมือน ป็อกบา ใช้ฝีเท้าพิสูจน์ตัวเอง จนสโมสรซื้อกลับไป ดูตัวนี้มันรักสโมสรมากนะ ขนาดตอนยืมตัวไปอยู่กับ ดอร์ทมุนด์ มันยังพูดถึงแต่ แมนฯ ยูไนเต็ด เลย

ขนาดตอนนี้มันยังตามมาไลค์ IG นักเตะ แมนฯ ยูไนเต็ด และก็เพื่อนเก่าๆของสโมสรอยู่เลย เวลาสโมสรโพสต์เรื่องราวอะไรเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของสโมสรมันยังตามมาไลค์ แม้ตัวมันไม่อยู่ในทีมแล้ว นี่แหละเด็กลูกหม้อสโมสร เป็นยูไนเต็ดครั้งนึงก็จะเป็นยูไนเต็ดตลอดไป

จริงๆใครเป็นลูกหม้อพัฒนาจากศูนย์ฝึกเยาวชนผมเอาใจช่วยหมดแหละ ถึงมันจะผลงานแย่ยังไงก็ตาม ก็เอาใจช่วยให้มันทำผลงานที่ดีให้ได้ ทำใจไม่เอาใจช่วยไม่ได้จริงๆ เห็นมันมาตั้งแต่ตอนเล่นกับทีมเยาวชน แล้วโตขึ้นมาเรื่อยๆมันก็เกิดการผูกพัน

สมัย ป็อกบา ก็เห็นตั้งแต่มันเป็นเยาวชนนู่นเลย ตอนนั้น เห็นสกิลแล้วดูมันโดดเด่นมาก เวลาลงไปดูคลิปพวกเยาวชนในเวลานั้น ชอบกระดกบอลข้ามหัวฝ่ายตรงข้ามผมนี่จำได้เลย พูดกับน้องตอนนั้นว่าไอ้นี่มีคาแรคเตอร์ความเป็นนักเตะฝรั่งเศสผิวสีมาก เทคนิคชั้นเชิงเห็นแล้วดูออกเลยว่านี่แหละ signature ของ นักเตะฝรั่งเศสผิวสีในช่วงยุค 90 ชัดๆ เทคนิค แข็งแกร่ง ท่าเลี้ยงบอล พอมันได้ขึ้นมาเล่นทีมชุดใหญ่ได้มานั่งที่ซุ้มม้านั่งสำรองครั้งแรก จำได้ตอนนั้นสื่อก็จะมีการบอกเล่าที่มาที่ไปของเจ้าหมอนี่ก่อนว่าไอ้เจ้าหนูนี่เป็นใครบอกเล่าประวัติคร่าวๆออกมาให้ได้รู้จักกันมากขึ้นตามประสาเวลามีนักเตะดาวรุ่งขึ้นมาบนทีมชุดใหญ่ ผมพูดกับน้องเลยว่า เห็นไหม..ว่าแล้วไอ้หมอนี่มันต้องได้ขึ้นมาทีมชุดใหญ่จริงๆ

ส่วน ยานาไซจ์ ผมยังจำวิชั่นการแทงบอลทะลุช่องแบบเหนือๆ ให้ ฟาน เพอร์ซี่ ยิงได้อยู่เลย เบ็ดเสร็จเด็ดขาดมาก

ส่วนตอนนี้ก็ตามดูเยาวชนอยู่ ที่ชอบตอนนี้ก็จะมี DJ Buffonge กับ Angel Gomes ส่วน Greenwood ก็โอเค ไหนจะ Puigmal กับ Tahith Chong อีก

จริงๆอยากให้มันขึ้นมาทั้งชุดนั่นแหละ จริงๆทีมชุดใหญ่ตอนนี้มันขาดทีมเวิร์คมากกว่าเรื่องความมีชื่อเสียงแล้ว ถ้าวางความมีชื่อเสียงไว้ก่อนแล้วหันมามองดู พวกนี้มันเล่นด้วยกันตั้งแต่เด็ก มีความไว้เนื้อเชื่อใจกัน รู้อกรู้ใจเข้าใจการเคลื่อนที่การวิ่งของเพื่อนๆเป็นอย่างดี อาจจะเป็นแบบ Class of '92 ก็ได้

สังเกต 11 ตัวจริง บาร์เซโลน่า ยุคต่างดาว ก็มีเด็กลูกหม้อสโมรจาก ลามาเซีย เกินครึ่งทีม ยกตัวอย่างเช่นพวก บัลเดส, ปูโยล, ปิเก้, บุสเกตต์, ซาบี, อินเนสต้า, เปโดร, เมสซี่ ที่ยกมานี่ก็ 8 คนแล้วนะ จากทั้งหมด 11 ตัวจริง แปลว่าในไลน์อัพที่เหลือมีแค่ 3 คนที่ไม่ได้มาจากอคาเดมี่ของสโมสร เพราะอะไร...? ก็เพราะว่าดาวรุ่งจากอคาเดมี่นี่แหละเข้าใจวัฒนธรรมสโมสรเป็นอย่างดีเวลาแพ้ก็แพ้เพื่อสโมสรเพื่อสถาบันที่เราโตด้วยกันมา เวลาชนะก็ชนะเพื่อสโมสรที่เป็นเหมือนบ้านของเรา ที่ๆเรา กินข้าว, เล่น, เรียน, โดนลงโทษ มาด้วยกัน ความผูกพันพวกนี้มันเป็นสิ่งที่อธิบายไม่ได้นะ มันเป็น Mentality ที่สโมสรพึงมี

พอเป็นแบบนั้นแล้วเวลาเล่นด้วยกันทีมเวิร์คมันได้ หลับตาก็แทบจะรู้ว่าเพื่อนวิ่งไปทางไหน อย่าลืมว่าฟุตบอลทีมเวิร์คสำคัญมาก เราลองเตะบอลกับคนที่สนิทกับไม่สนิทดูเราจะเห็นว่ามันต่างเลยนะความลื่นไหล

รูปนี้เหมือนแดนนี่ อิงส์ เลยแฮะ

หลังจากเปลี่ยนเบอร์ก็หายวูปไปเลย

เดี๋ยวเบอร์ 10 ก็ตามไป

ส่วนตัวมองว่าตัวนี้ดับเพราะคนโอ๋มากเกินไปตอนแรก คือสมัยที่ดังขึ้นมาไม่รู้เอาอะไรมาคิดคือเล่นไม่กี่เกมดันบ้าจี้เหน็บไปบอลโลกด้วย ทั้งที่ปีนั้นทอแก อาซา นักเตะยอดเยี่ยมลีคด้วยซ้ำไม่เอาไป จนคนเขาด่ากัน

แล้วหลังจากไปบอลโลก ยานาไซจ์ ก็ไม่เหมือนเดิมอีกเลย

อยู่ซันเดอร์แลนด์ยังไม่ค่อยจะได้ลงเลย โชคดีไอ้หนู ไม่น่าดีแตกเล้ย

ประเด็นคือเด็กผียุคหลังมักจะมีความมั่นใจนำฝีเท้าไปหน่อย

มีแวว 55555

ผีคืนหลุม

น่าจะอารมณ์ประมาณ ราเวล มอริสัน ที่คนเค้าบอกว่าเก่งมาก น่าจะเทพ แต่ดันห่วยเพราะไม่มีวินัย


ปีแรกผมว่าของจริงแท้แน่นอน เสียดายที่ไปต่อไม่ได้

กำลังนั่งงงอยู่ว่า สรุปมันดีหรือไม่ดี

เหมือนเคยอ่านเจอ
เขาบอกว่า ราเวล มีศักยภาพ+พรสวรรค์ เหนือกว่าป็อกบาอีก
ตอนเล่นด้วยกัน 2 คนนี้จะแข่งกัน (แน่นอนว่าเป็นเรื่องดี)
แต่ความประพฤติ ป็อกบาดีกว่าเยอะ
อนาคตเลยเป็นแบบที่เห็น

ตอนนั้นใน ss เถียงกันแทบตายเรื่องอั๊ตนานกับราฮีมใครเก่งกว่ากัน ตอนนี้ราฮีม3แสนต่อสัปดาห์ไปแล้ว

อยากให้ตัวนี้เป็นเหมือน ป็อกบา ใช้ฝีเท้าพิสูจน์ตัวเอง จนสโมสรซื้อกลับไป ดูตัวนี้มันรักสโมสรมากนะ ขนาดตอนยืมตัวไปอยู่กับ ดอร์ทมุนด์ มันยังพูดถึงแต่ แมนฯ ยูไนเต็ด เลย

ขนาดตอนนี้มันยังตามมาไลค์ IG นักเตะ แมนฯ ยูไนเต็ด และก็เพื่อนเก่าๆของสโมสรอยู่เลย เวลาสโมสรโพสต์เรื่องราวอะไรเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของสโมสรมันยังตามมาไลค์ แม้ตัวมันไม่อยู่ในทีมแล้ว นี่แหละเด็กลูกหม้อสโมสร เป็นยูไนเต็ดครั้งนึงก็จะเป็นยูไนเต็ดตลอดไป

จริงๆใครเป็นลูกหม้อพัฒนาจากศูนย์ฝึกเยาวชนผมเอาใจช่วยหมดแหละ ถึงมันจะผลงานแย่ยังไงก็ตาม ก็เอาใจช่วยให้มันทำผลงานที่ดีให้ได้ ทำใจไม่เอาใจช่วยไม่ได้จริงๆ เห็นมันมาตั้งแต่ตอนเล่นกับทีมเยาวชน แล้วโตขึ้นมาเรื่อยๆมันก็เกิดการผูกพัน

สมัย ป็อกบา ก็เห็นตั้งแต่มันเป็นเยาวชนนู่นเลย ตอนนั้น เห็นสกิลแล้วดูมันโดดเด่นมาก เวลาลงไปดูคลิปพวกเยาวชนในเวลานั้น ชอบกระดกบอลข้ามหัวฝ่ายตรงข้ามผมนี่จำได้เลย พูดกับน้องตอนนั้นว่าไอ้นี่มีคาแรคเตอร์ความเป็นนักเตะฝรั่งเศสผิวสีมาก เทคนิคชั้นเชิงเห็นแล้วดูออกเลยว่านี่แหละ signature ของ นักเตะฝรั่งเศสผิวสีในช่วงยุค 90 ชัดๆ เทคนิค แข็งแกร่ง ท่าเลี้ยงบอล พอมันได้ขึ้นมาเล่นทีมชุดใหญ่ได้มานั่งที่ซุ้มม้านั่งสำรองครั้งแรก จำได้ตอนนั้นสื่อก็จะมีการบอกเล่าที่มาที่ไปของเจ้าหมอนี่ก่อนว่าไอ้เจ้าหนูนี่เป็นใครบอกเล่าประวัติคร่าวๆออกมาให้ได้รู้จักกันมากขึ้นตามประสาเวลามีนักเตะดาวรุ่งขึ้นมาบนทีมชุดใหญ่ ผมพูดกับน้องเลยว่า เห็นไหม..ว่าแล้วไอ้หมอนี่มันต้องได้ขึ้นมาทีมชุดใหญ่จริงๆ

ส่วน ยานาไซจ์ ผมยังจำวิชั่นการแทงบอลทะลุช่องแบบเหนือๆ ให้ ฟาน เพอร์ซี่ ยิงได้อยู่เลย เบ็ดเสร็จเด็ดขาดมาก

ส่วนตอนนี้ก็ตามดูเยาวชนอยู่ ที่ชอบตอนนี้ก็จะมี DJ Buffonge กับ Angel Gomes ส่วน Greenwood ก็โอเค ไหนจะ Puigmal กับ Tahith Chong อีก

จริงๆอยากให้มันขึ้นมาทั้งชุดนั่นแหละ จริงๆทีมชุดใหญ่ตอนนี้มันขาดทีมเวิร์คมากกว่าเรื่องความมีชื่อเสียงแล้ว ถ้าวางความมีชื่อเสียงไว้ก่อนแล้วหันมามองดู พวกนี้มันเล่นด้วยกันตั้งแต่เด็ก มีความไว้เนื้อเชื่อใจกัน รู้อกรู้ใจเข้าใจการเคลื่อนที่การวิ่งของเพื่อนๆเป็นอย่างดี อาจจะเป็นแบบ Class of '92 ก็ได้

สังเกต 11 ตัวจริง บาร์เซโลน่า ยุคต่างดาว ก็มีเด็กลูกหม้อสโมรจาก ลามาเซีย เกินครึ่งทีม ยกตัวอย่างเช่นพวก บัลเดส, ปูโยล, ปิเก้, บุสเกตต์, ซาบี, อินเนสต้า, เปโดร, เมสซี่ ที่ยกมานี่ก็ 8 คนแล้วนะ จากทั้งหมด 11 ตัวจริง แปลว่าในไลน์อัพที่เหลือมีแค่ 3 คนที่ไม่ได้มาจากอคาเดมี่ของสโมสร เพราะอะไร...? ก็เพราะว่าดาวรุ่งจากอคาเดมี่นี่แหละเข้าใจวัฒนธรรมสโมสรเป็นอย่างดีเวลาแพ้ก็แพ้เพื่อสโมสรเพื่อสถาบันที่เราโตด้วยกันมา เวลาชนะก็ชนะเพื่อสโมสรที่เป็นเหมือนบ้านของเรา ที่ๆเรา กินข้าว, เล่น, เรียน, โดนลงโทษ มาด้วยกัน ความผูกพันพวกนี้มันเป็นสิ่งที่อธิบายไม่ได้นะ มันเป็น Mentality ที่สโมสรพึงมี

พอเป็นแบบนั้นแล้วเวลาเล่นด้วยกันทีมเวิร์คมันได้ หลับตาก็แทบจะรู้ว่าเพื่อนวิ่งไปทางไหน อย่าลืมว่าฟุตบอลทีมเวิร์คสำคัญมาก เราลองเตะบอลกับคนที่สนิทกับไม่สนิทดูเราจะเห็นว่ามันต่างเลยนะความลื่นไหล

วันก่อนนั่งดู โซเซียดาด มุมแคบๆก็จะยิงอย่างเดียวเลย เห็นเพื่อนๆส่ายหัวกันเป็นแถว