คืออยากรู้แผนซารี่ที่สมัยคุมนาโปลีเคยเปลี่ยนแบบไม่ใช่ตำแหน่งๆต่อตำแหน่งไหม เช่น เปลี่ยนกลางเอาหน้าลง เปลี่ยนหลังเอากลางเพิ่ม เอาหน้าเพิ่มไรเงี่ย

เพราะดูตอนเจอเอฟ คนสุดทา้ยที่จะเปลี่ยนนึกว่าจะเป็นชิรู กลับไปบาร์คลี่

เกมส์ก็ตันมากๆ 10นาทีท้ายนี่แทบไม่มีช่องเจาะ เอฟก็ดึงเวลา แทบไม่ได้ต่อบอลไปบุกเลย

แทนที่จะแก้เกมแบบอื่น ผมแค่สงสัย ว่าเคยไหม หรือก็แพทเทิ้ลนี้แหละ

ถ้าเปลี่ยนแบบนี้ตลอด ผมว่าวันไหนยิงกันไม่ได้ ก็จะแบบนี้ ไม่เสมอก็แพ้สองอย่าง

ที่เริ่มเห็นภาพแล้วว่าทำไมสมัยคุมนาโปลี ไม่แซงยูเว่สักที เพราะแบบนี้หรือเปล่าครับ

ทำใจครับ แบบนี้แหละเหมือนทุกอย่าง ต่างกันแค่ประสิทธิภาพเชลซีตอนนี้ยังไม่เท่านาโปลีของแก

น้อยมากกกกกกกกก ส่วนมาก 4-3-3 ตำแหน่งต่อตำแหน่ง

สูตรแบบที่พอจำได้
มิลิคลงแทนเมอเทนส์
ดิวาร่าลงแทนจอร์จิญโญ๋
ร๊อคลงแทนอัลลัน
ซิลินสกี้ลงแทนฮัมซิค*

ตัวสำรองในแดนกลาง อาจจะมีสลับๆกันมั่ง แต่หลักๆก็น่าจะประมาณนั้น

เห้น สเตฟานบอก ซารรี่ไม่ค่อยชอบโรเตชะ่นนักเตะเท่าไหร่ เวลาเปลื่ยนตวก็จะเน้นตำแหน่งต่อตำแหน่ง ใช้แต่ 4-3-3

เปลี่ยนแค่2คนครับ เล่นอยู่13ตัวทั้งฤดูกาล

นาที60เอาhamsikออก rogลง

กับ Allan ออก zielinskiลง

อันนี้ในกรณีตัวจริงฟิตลงพร้อมกันนะ

เท่าที่จำได้คือแกชอบเปลี่ยนกองกลางบ่อยๆ

ตามตำแหน่งอ่ะ ร็อค กับ ซีลินสกี้ นี่ลงมาครึ่งหลังประจำ

คือแผงกลางเชลซีตอนนี้แกถอดมาจากนาโปลีเด๊ะๆ

จอจินโย่=จอจินโย่ ก็องเต้=อัลลันอัพเกรด

โควา&บาคลี่=ฮัมซิก&ซีลินสกี้

เชลซีผมว่ามันยังหาคนเล่นแบบฮัมซิกได้เท่าฮัมซิกไม่ได้ กับหน้าเป้ายังไม่คมอ่ะ ที่เป็นปัญหา

เท่าที่ฟังตาฟาน แกน่าจะเป็นแนวนี้แหละครับ

เชื่อมั่นในรูปแบบการเล่นแบบนี้

ดูใน livescore นาที 60 zielinski ลงแทนฮัมซิกแทบทุกเกม

เชลซียังไม่เคยตาม 2 ลูกเลยป่ะครับ

ถ้าตาม 2 ลูก ผมว่าคงได้เห็นหน้าคู่

ตามที่ คห. บน ๆ ว่าเลยครับ ตำแหน่งต่อตำแหน่ง ไม่มีพลิกแพลง แพลทฟอร์มเดิม ๆ อย่าง จอร์จินโญ่ แกจะไม่ค่อยเปลี่ยน (แปลกใจที่นัดล่าสุด แกเปลี่ยนออก)

ฮัมซิค ก็จะเปลี่ยนกับ ซิลินสกี้ บ้าง ร็อก บ้าง

ส่วน อัลลัน เดี๋ยวก็ ซิลินสกี้ เดี๋ยวก็ ร็อก สลับ ๆ กันไป

3 ตัวบน ถ้าเอาเป็นช่วงที่ เมอร์เตนส์ ยังเป็นปีก แกก็สลับเอาไปแทน อินซิเญ่ บ้าง แทน กาเญฆ่อน บ้าง ไม่ได้มีตายตัว แต่พอ เมอร์เตนส์ ไปเล่นหน้าเป้า ก็เริ่มมีเปลี่ยน ๆ เอา มิลิค มาแทน

จริง ๆ เรื่องระบบ 4-3-3 ของแก อันที่จริง แกไม่ได้ใช้ระบบนี้มาตั้งแต่แรกนะ คือจริง ๆ ถ้าผลงานไม่ดี ไม่ชนะซัก 3-4 นัด แกก็พร้อมเปลี่ยนนะ เพราะตอนแกมาทำ นาโปลี แรก ๆ แกก็พาทีมเล่น 4-3-1-2 ซึ่งเป็นระบบที่ไม่ใช้ปีก แต่ช่วงนั้นคือไม่ชนะเลย เลยต้องไปเล่น 4-3-3 ซึ่งก็เวิร์คยาว ๆ ไม่ค่อยโดนนำ

แต่ฟุตบอลสไตล์แก จะมีปัญหาตอนเจอทีมที่เล่นช้า ๆ อย่างเวลาแกคุมทีมเจอ ยูเวนตุส แกพาทีมเล่นโคตรระวังเลย เพราะ ยูเว่ ไม่ได้คิดจะมาแลกอะไรอยู่แล้ว แล้วยิ่งยี่ห้อ พรีเมียร์ ลีก ด้วย ที่ทีมแข็ง ๆ เยอะกว่า อิตาลี แกต้องเจอบ่อย ๆ แน่ ๆ แต่เอาง่าย ๆ คือแกก็รู้วิธีในการรับมือนะว่าเจอทีมพวกนี้ต้องเล่นยังไง คุม เชลซี อาจไม่ได้แชมป์ลีก แต่ถ้าประคองตัวให้ติด 4 อันดับแรก ผมว่าแกทำได้ ไม่มีปัญหา

เกมล่าสุดเอฟอุสาห์ลงไปอุดเเล้วเเท้ๆไม่กล้าเสี่ยงอีก แต่เป็ปแม้งรู้ว่ามาอุดเเน่ๆส่งหน้าคู่

แบ็คยืนเป็นปีกตั้งเเต่ต้นเกม ต้องรอดูเเกเสริมทีมอะซารรี่เพราะเเบ็คเราช่วยปีกแทบไม่ได้

เลยเวลาเจอทีมตั้งรับหน้าก็สากอีก

ไม่น่าแปลกครับ เพราะซาร์รี่บอล ขึ้นอยู่กับจอร์จินโญ่ขึ้นเกมส์พอสมควรเลย

มาร์โก ซิลวา ก็เลยให้มีตัวบล็อคการออกบอลของจอร์จินโญ่

โดยให้ ซิกูร์สัน ถอยมาบีบ 1 ชั้น ตามด้วย โกเมส สลับกับ เกย์ อีกชั้น

ถือว่าทำได้ดีเลย อีกอย่างวันนั้นเชลซีเล่นดีไม่กี่คนเองครับ

อลอนโซ่ รูดิเกอร์ แค่นี้เองที่เห็นๆ นอกนั้นดูต่ำกว่าที่เคยทำได้

ยิ่งหน้าเป้าแบบ โมราต้า ตาม อาซาร์ ให้อยู่ก็จบละ

ถามว่าเพราะเป็นอย่างนี้มั้ยเลยแซง ยูเว่ ไม่ได้ คำตอบคือส่วนหนึ่งครับ

ฤดูกาลสุดท้าย แกใช้นักเตะแค่ 14 คนครับ ไม่ต้องถามหาสภาพความสดของนักเตะเลยว่าจะยังไง แล้วไอพวกที่แบบพึ่งพาได้ แกไม่ค่อยใช้ จนนักเตะไม่แฮปปี้ ปล่อยออกไปเรื่อย ๆ จนขุมกำลังสำรองของทีมอ่อนลง เหลือแต่ดาวรุ่งแบบโนเนม ไอตัวที่มีชื่อหน่อย ไม่มีใครกล้าย้ายมา เนื่องจากกลัวไม่ได้เล่น อย่างเคส แวร์ดี้

ฤดูกาลสุดท้าย เลยออกมาประมาณนี้ : เรน่า, ฮีซาย, อัลบิโอล, คูลิบาลี่, กูลาม; อัลลัน, จอร์จินโญ่, ฮัมซิค; กาเญฆ่อน, เมอร์เตนส์, อินซิเญ่

สำรองที่ใช้จริงจังเลย เอามาเปลี่ยนเกมบ่อย ๆ ซิลินสกี้, ร็อก (ไม่อยากนับลงไปเลย เพราะไม่ค่อยเป็นตัวจริงเลย), มิลิค จริง ๆ ก็มี มาริโอ รุย อีกคน แต่รายนี้ถ้า กูลาม ไม่เจ็บ ดูทรงก็คงต้องขายแน่ ๆ ดีที่ว่าเจ็บ แกเลยมีอนาคตจนถึงตอนนี้

สำรองที่เหลือได้ลงแค่บอลถ้วย แล้วบอลถ้วยตกตั้งแต่รอบแรก แต่ก่อนหน้านี้ ที่ยังเล่น ยูโรป้า แกก็ส่งสำรองยกทีมตลอดนะ แต่พวกนี้ต่อให้เล่นดีแค่ไหน ซาร์รี่ ก็ไม่เอาลงในบอลลีกอยู่ดี จนขาด Match Sharpness (ภาษา FM) คือจะให้ไปพิสูจน์ตัวเองตอนซ้อม ? มันแตกต่างจากตอนแข่งจริงเยอะ เอาง่าย ๆ คือตอนซ้อม ระดับความเข้มข้นมันไม่เท่ากับตอนแข่งจริงอยู่แล้ว มันวัดอะไรต่ออะไรยาก

เอาจริง ๆ ซาร์รี่ กับ เชลซี ผมไม่ค่อยอยากพูดเยอะ เพราะผมพอจะทำนายออกว่าใครจะอยู่กับ ซาร์รี่ ไปจนหมดสัญญา ใครจะไม่ได้ลง แล้วปีต่อ ๆ ไป เชลซี จะเป็นยังไง คือสไตล์ ซาร์รี่ แกไม่ใช้พวกรีเควสนักเตะอยู่แล้ว แล้วสำรองจากที่เรามองว่าดี ๆ เก่ง ๆ พอต่อ ๆ ไป พวกนี้ก็จะย้าย เพราะปัญหาเดียวเลย คือไม่ได้เล่น

ง่าย ๆ ครับ อีกวิธีทางซ้ายยืนให้แน่น ๆ ปิด โควาซิซ (บาร์คลีย์) กับ อาซาร์ พยายามทำให้ โควา (บาร์ค) เล่นยาก ๆ เชื่อมบอลกับ อาซาร์ ยาก ๆ เท่านี้ก็หยุดแทคติค ซาร์รี่ ได้แล้วครับ เพราะแกจะเน้นขึ้นเกมอยู่ทางเดียว ทางขวาจะเน้นจังหวะฉาบฉวยเวลาคู่แข่งเทไปทางซ้ายทั้งหมด คือพูดเหมือนหยุดง่าย ๆ นะ แต่ถ้าเป็นทีมระดับนักเตะไม่ได้แย่ ก็มีดีพอที่จะหยุดได้ แต่ถ้าแบบพวก นักบุญ, เบิร์นลีย์, นิวคาสเซิ่ล ไรงี้ ลำบากหน่อย