เห็นมู้ข้างล่างพูดถึงน้องชาย ผมเลยอยากพูดบ้าง น้องชายผมตอนนี้เขาไม่เหลือใครแล้วครับ ติดยา ขโมยเงิน ที่บ้าน โกงเงินคนอื่น ที่บ้านตามเก็บกวาดไม่ไหวตัดหางมาปีกว่า เมื่อเช้าเพื่อนไลน์มาบอกว่าเห็นนอนอยู่สวนสาธารณะ ผมเสียไปเยอะแล้วกับน้อง แต่ผมอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก มันตัดกันไม่ขาดจริงๆ แต่ผมโดนน้องกระทำเยอะมากเลยเล่าออกมาแบบเย็นชา ตัวผมเองก็เครียด ไม่อยากเก็บมาใส่ใจกลัวจะบานปลาย ถามพี่ๆในกลุ่มถ้าเป็นพวกพี่ๆ จะทำไงกับน้องชายคนนี้

อ่อผมไปหาหมอมาแล้วครับ ผมมีนัดหมออีกทีวันพุธครับ ผมได้ยามาตัวนึงคลายสมองได้เยอะเลยครับ ยาตัวนั้นคือสมุนไพรสีเขียวๆครับ เหอะๆ

ผมไม่มีน้องชายนะครับ
ยังเรียนไม่จบ

แต่ถ้าเป็นผมผมจะช่วยครับ
แม่ผมเคยบอกว่า ถ้าเราไม่ช่วยใครจะช่วย จะยังไงก็เป็นญาติ

ลืม ปล เป็นกำลังใจให้นะครับ

ช่วยเท่าที่ทำได้

เรื่องไหนไม่ไหว ปล่อยไป

ให้น้องชายเรียนรู้ด้วยตัวเองครับ

เลี้ยงได้แต่ตัว ความคิดเป็นของตัวเอง

อยากถามว่าตอนที่มีปัญหาใหม่ๆ ที่บ้านจัดการยังไงบ้างหรอครับ ทำไมมันถึงเกินเยียวยาจนถึงขั้นต้องตัดหางแบบนี้

อย่างผมก็มีเพื่อนคนนึง เกๆงี้เหมือนกัน พ่อมันจับย้ายโรงเรียนเลย ย้ายอยู่หลายรอบด้วย

จนตอนนี้มันได้ดีแทบจะอันดันต้นๆของรุ่นไปแล้ว เพราะตอนที่พวกผมเรียนมหาลัยกัน มันซื้อรถกระบะได้ด้วยตัวเองแล้ว

ผมโดนถามคำนี้บ่อยมากนะ ว่าไม่รักน้องหรือ ทำไมชอบไปกดดันอะไรมันมาก

ขอเล่าหน่อยว่าผมมีน้อง 2 คน ผมเป็นพี่คนโต

ป๊าสอนอะไรมา ผมต้องรับเอาไว้หมด เพื่อที่จะได้ไปเป็นตัวอย่างให้น้องๆ

ไม่มีสิทธิ์เลือกเรียนที่ชอบ ผมชอบวาดรูป ป๊าก็มาบอกวาดไปเพื่ออะไร ขายแดกได้ไหม...

ทั้งที่ได้รางวัลเขาก็ไม่ดีใจ สุดท้ายผมก็ตั้งปณิธานไว้ เขาอยากให้ทำไรผมก็จะทำ

เพื่อที่น้องอีก 2 คนจะได้ไม่โดนอย่างผม

จนที่สุดคนกลาง...ดันเป็นเพศที่สาม(ป๊าเกลียดมาก) คนสุดท้องเป็นโรคซึมเศร้า

แต่ก็พูดกับป๊าจนเขายอมรับไอคนกลางได้เมื่อกลางปีนี่เอง (เพราะมันช่วยแก้เรื่องการเงินที่บ้านได้ด้วยแหละ)

เหลือไอคนสุดท้าย ยังไม่รู้จะเอายังไง เพราะป๊าผมเป็นคนกดดันลูกแบบหนักมาก ดีที่มันไม่คิดสั้น...

แต่ก็ไม่รู้อีกนานไหม นี่ก็จะเข้ากรมละ มหาลัยม๊าพามันไปลาออกเพราะเรียนไม่ไหว

ผมรักน้องชายผมมากนะแต่ไม่แสดงออก มันเอาตัวรอดได้ และมีแววจะประสบความสำเร็จมากกว่าผมด้วย เลยไม่ต้องกังวลอะไร บ้านผมแต่ละคนมีอีโก้ค่อนข้างสูงเวลาทะเลาะกันจะกลับมาสนิทกันมันก็ยาก รู้สึกได้เลยช่วงมัธยมห่างเหินกัน คุยกันน้อยลง แต่ก็คอยช่วยเหลือกัน

แต่เคส จขกท เนี่ยยากแฮะ เพราะถ้าเราช่วยเหลือผิดทาง จะกลายเป็นแย่กว่าเดิม เต็มที่เลยผมจะให้โอกาสมันนะฝากงานให้มันทำ ถ้ามันยังไม่ทำ หรือยังไปติดยาไม่เลิกอีกผมคงแจ้งตำรวจให้จับไปบำบัดเพราะมันไม่ใช่แค่ภาระเราแล้วแต่เป็นภาระสังคม

ยาที่ว่านี้คือ กัญชา ใช่ไหมครับ คือเอามาสูบ หรือ สกัดเป็นยาเม็ด หรืออะไรยังไรหรอครับ

ปล่อยไว้ไม่ดีนะครับ อย่าคิดว่าจะไม่ทำ ถ้าอะไรมันลงตัว ปุบปับไปง่ายๆเลยนะครับ ถ้าออกตัวช่วยได้ก็น่าลองนะครับ 1ชีวิตแลกกับ1อีโก้

ผมเป็นน้องชายนะ มีพี่ชายขี้เมา ชอบใช้กำลังไม่คุยมาเป็นปีๆ โดนผมชกปากแตกไปทีเดียวตอนนี้เลิกบ้าละกลับมาคุยปกติ

ผมไม่มีอีโก้ไรกับเขาหรอก แต่ปัญหามันคือ ไอคนเล็กนี่แทบจะดำดินอยุละ กลับไปบ้านนี่แทบไม่เจอหน้าเลย ขลุกอยู่แต่ข้างบน ชวนคุยหน่อยก็แวบขึ้นข้างบน จะเรียกมันลงมาม๊าก็บอกอย่าไปดุมัน

ทำไมน้องท่านถึงไปได้ขนาดนั้นอ่ะท่านอยากรู้จริงๆ ไปไกลมากเลยนะผมมีแต่พี่ปัจจุบันแกก็เรียนต่อโทอยู่

ผมนี่รักน้องชายมากเลยนะ รักมากกว่าน้องสาวอีก (เพราะไม่ค่อยสนิทกันด้วยแหละ) ถ้ามีอะไรก็คงยอมหมดทุกอย่างแหละ

แต่ถ้าผมมีน้องอย่างน้องของท่าน ผมอาจจะไม่ได้คิดแบบนี้ก็ได้นะ

ผมหมายถึงอีโก้ของคุณพ่อที่กดดันลูกชายคนเล็กครับ

แบบว่าถ้าท่านช่วยคุยกับคุณพ่อ คุยกับน้อง

อะไรทำทองนี้ครับ

อ่านหลายๆเม้นรู้ว่าชีวิตมันไม่ง่าสยๆจริงๆ

ผมอ่ะ เป็นน้องชายคนเล็ก ไม่ได้ชอบอะไรนิสัยพี่ผมนักหรอก

พี่ผมเองก็ไม่ได้ชอบผมเท่าไร ไม่ได้สนิทกันมากมาย

แต่ผมรู้ว่า ถ้าเดือดร้อน มันไม่ทิ้งผมแน่นอน

เวลาทะเลาะกับพ่อแม่ ต่อให้เราเป็นฝ่ายผิดก็ตาม

ทั้งผมและพี่จะปกป้อง แก้ต่างแทนกันเสมอ หรือออกรับผิดแทนกัน
ึึ
อารมเหมือนเพื่อนตายครับ ไม่ได้รักอะไรแบบลึกซึ้ง แต่ถ้าวิกฤตจริงๆ ตายแทนกันได้