คือผมได้งานใหม่ทำแล้ว แต่มีบริษัทที่น่าสนใจแถมใหญ่กว่าโทรมาให้ไปสัมภาษณ์งาน

แต่คือผมเพิ่งจะเริ่มงานไปไม่เท่าไรไม่รู้จะอ้างอะไรไปครับ ไม่รู้จะบอกเค้าว่าอะไร

แต่ผมไม่อยากปฎิเสธโอกาสดีๆไปครับ เลยอยากถามว่าผมจะอ้างยังไงไปดีครับ

ตอนผมทำงานที่แรกไปไม่กี่เดือนก็มีบริษัทใหญ่โทรมาครับ

เช้าวันที่ไปสัมภาษณ์ก็โทรหาหัวหน้าแล้วบอกพี่ครับผมรู้สึกไม่สบาย ครั่นเนื้อครั่นตัว เป็นไข้วันนี้ขอลา 1 วันนะครับ

หลังจากนั้น 1 สัปดาห์บริษัทใหม่โทรมาว่าได้งานผมก็ไปเขียนใบลาออก ตอนนั้นหัวหน้าคงรู้แล้วว่าไอ้นี่ตอแหล

ในฐานะที่เป็นหัวหน้าคน ผมบอกเลยว่าผมเกลียดคนแบบท่านยิ่งนัก
ทั่วๆไปก็ลาป่วยป่ะ แล้วเนียนไปสัมภาษณ์ ถ้าได้งานค่อยออก

อย่าเกลียดเค้าเลย จังหวะชีวิตมันมาครับ

บาปกรรมมีจริงครับ บางทีผลบุญท่านอาจจะไม่ได้รับเกื้อหนุนที่ บริษัทใหม่ที่ท่านอยากได้แน่นอน ผมเชื่อแบบนี้นะ แต่มันก็แล้วแต่คนครับ

ทำไมเอาเรื่องบาปกรรมมาเอี่ยวอะครับ ผมว่าไม่เกี่ยวเลยนะ มันเป็นโอกาสใหม่ๆที่เข้ามา ยังไงก็ควรคว้าไว้นะครับ

เรื่องปกติ ใครไม่เข้าใจก็อย่าได้แคร์

สมมุติหัวหน้าได้งานที่ดีกว่ามันก็ไป

กังวลว่าจะสัมพลาดยังไงดีกว่า

เข้าใจว่าช่วงสามเดือนแรกมันเป็นช่วงทดลองงานนะ ทั้งสองฝ่ายสามารถบอกเลิกกันได้เพราะฉะนั้นไปสัมได้ ออกได้ไม่ผิด แค่เสียมารยาทนิดหน่อย

ถ้าได้จะออกก็บอกไปตรงๆได้ที่ๆดีกว่า จบ

หลายๆคนก็ต้องการสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเองอยู่แล้ว และโอกาสที่ดีๆก็ไม่ได้มาบ่อยๆ ไม่เกี่ยวกับบาปบุญอะไรหรอก

ให้รักงานที่ทำ อย่ารักบริษัทมาก ลาๆไปเถอะเพื่อโอกาสที่ดีของตัวเอง

ผมเคยเป็นแบบท่านครับ สุดท้ายผมหาที่ลงตัวไม่ได้เลย มันมีปัญหาตลอดกับบริษัทใหม่ทั้งๆที่ดีกว่า จนผมยอมที่จะทำแบบตั้งใจสักที่โดยที่ไม่โดดไปมา เพราะตอนเราสมัครงานให้เขา เพื่ออะไร..... นี่คือสิ่งที่เรายินยอมไปแล้วครับ

ส่วนตัวผมโอเคนะกับเรื่องแบบนี้ โอกาสมีก็ต้องคว้า นายจ้างเข้าใจอยู่แล้วครับ แค่ถ้าได้ก็อย่าหายไปเฉยๆ บอกลาออกให้เรียบร้อยก่อน จะได้ไม่ต้องรอกัน ส่วนไปสัมภาษณ์ก็คงต้องลาป่วยไป (เสี่ยงหน่อย เพราะมีผลในการประเมินผ่านโปร ถ้าท่านไม่ได้งานที่ใหม่นะ)

บอกไปตรงๆเลยดีสุดครับ หัวหน้างานเราเค้าก็ลูกจ้างเหมือนเราแหละ เค้าเองเข้าใจเราเหมือนกัน (ถ้าไม่ใช่พวกบ้าบอรักองค์กรจนลืมตัว) อธิบายไปเลยว่าทำไมอยากไปสัมภาษณ์ที่ใหม่ มีอะไรที่น่าสนใจกว่าที่ปัจจุบัน เอาจริงๆ หัวหน้างานก็เคยผ่านสถานการณ์แบบ จขม. มาแล้วแหละครับ

และการที่พูดตรงๆ บางทีหัวหน้าเค้าเอาไปคุยต่อในสายงานได้ว่าองค์กรมันมีปัญหาแบบนี้ น้องๆที่เข้ามาเลยย้ายไปที่อื่น แล้วดูว่าองค์กรจะปรับแก้อไรในอนาคตให้กับเด็กรุ่นต่อๆไปได้ไหม

คาบลูกคาบดอกแบบนี้ก็ตัดสินใจยากนะครับ ประสบการณ์ของผมคือ

ผมเลือกบริษัทใหญ่ๆก่อนครับ แล้วบอกฝ่ายบุคคลของบริษัทปัจจุบันไปตรงๆนั่นแหละครับ

ตอนนั้นผมบอกฝ่ายบุคคลว่า พอดีบริษัทอีกที่เค้านัดสัมภาษณ์ผมพอดีครับ

ผมขอลาไปสัมภาษณ์ก่อนนะครับ ผลเป็นยังไงผมจะรีบโทรมาบอก จะได้ไม่เสียเวลาทั้งคู่ครับ

เค้าก็ให้ผมไปแบบไม่พอใจแหละครับ แต่ก่อนที่เราจะทำต้องทำใจไว้เลยนะครับว่า

เราอาจจะไม่ได้ที่ทำงานทั้ง 2 ที่เลยก็เป็นได้ อันนี้เป็นผลเสี่ยงที่เราต้องยอมรับให้ได้

ผลสรุปตอนนั้นผมไม่ได้งานทั้ง 2 ที่เลยครับ เซงเหมือนกัน แต่ชีวิตก็ต้องเดินต่อไป

ทุกวันนี้ผมทำงานในโรงงานเล็กๆที่หนึ่ง มั่นคงดี โชคชะตามันอยู่ที่เราเลือกครับ

ไม่มีวันไหนที่เราจะโชคร้ายไปตลอดหรอกครับ สู้ๆท่าน

ส่วนตัวผมว่าที่ไหนดีกว่าไปเถอะครับ สำคัญให้ดูหน้าที่ด้วยว่าเราได้พัฒนาตัวเองหรือไม่ อย่าไปดูขนาดบริษัทมากนัก

อ้างป่วยจะหาหมอไรงี้ก็ว่าไปครบ แต่อย่าปล่อยโอกาสนี้ให้หลุดมือเด็ดขาดยังไงต้องไปสัมไว้ก่อนครับ เพราะเราต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับชีวิต แน่นอนว่าบริษัทที่ไปอาจจะไม่ดีที่สุด แต่ที่อยู่ปัจจุบันก็ใช่ว่าจะดีที่สุดเหมือนกัน เพราะฉะนั้นไปให้ได้นะครับ