รีพอร์ตงานจับมือครั้งสุดท้ายของ แคนแคน BNK48
(ขอก๊อปปี้ข้อความทั้งหมดมาจากที่เขียนไว้ในเพจนะครับ)
รีพอร์ตงานจับมือซิงเกิ้ลที่ 3 กับงานจับมือครั้งสุดท้ายของแคนแคน
บัตรจับมือที่ผมมีอยู่นั้น 5 ใบ เท่ากับ 40 วินาทีที่ผมจะมีโอกาสได้บอกลาแคนแคน การที่เรายืนรอ 2 ชั่วโมงเพื่อรอจะคุยกับน้อง มันไม่เท่ากับที่น้องต้องยืนทั้งวัน เข้าใจเลยว่าน้องต้องปวดขามากกว่าเราแน่ๆ เลย
สภาพแคนก่อนที่เราจะจับมือ คือน้องร้องไห้อยู่แล้ว อะไรที่คิด ที่เตรียมมา ลืมไปได้เลย คือสมอง Blank มาก 5555
น : สวัสดีแคน มาแล้วนะ (พร้อมกับยืนนิ่งๆ 3วิ)
แคนแคน : ว่าไง มีอะไรจะพูดกับแคนมั้ย ?
น : พูดไม่ออก 55555
แคนแคน : เอ้าาาา พูดมาเถอะ
น : เอ่อ...ยังไงก็ขอให้แคนมีความสุขกับเส้นทางที่แคนเลือกนะ เราก็จะสนับสนุนแคนต่อไปเรื่อยๆแหละ ไม่ไปไหนหรอก เนี่ย แคนอยู่ข้างๆ เราเลย (พร้อมกับแตะไปที่ผ้าเชียร์แคนที่มีรูปแคน)
แคนแคน : 55555 ไม่ต้องห่วง รอติดตามผลงานแคนได้เลย
น : อย่าลืมเพลงแคนโว้ยด้วยนะ
แคนแคน : โอเคๆๆๆ
น : วันที่ 26 จะพยายามสุ่มไปหาให้ได้นะ ภาวนาๆๆ
แคนแคน : ได้ๆ มาเจอกันนะ
น : โอเค หวังว่าจะได้เจอกันอีกนะ
การ์ด : หมดเวลาครับ
น : Once Troopers, Always Troopers
เอาจริงๆ นะ ผมก็แอบเกลียดตัวเองที่คามิใครคนนั้น แล้วต้องแกรดทุกที ตั้งแต่แจนแล้ว ซึ่งตอนนั้น ก็ทำเอาผมอึนๆ ไปเป็นวันเลย พอมาเกิดขึ้นกับแคนอีกทำเอาผมคิดแล้วว่า เอ๊ะ หรือว่าเราควรเลิกตามวงไปเลย บางทีมันอาจจะไม่ใช่แค่งานจับมือครั้งสุดท้ายของแคน แต่อาจจะเป็นงานจับมือครั้งสุดท้ายของผมด้วย
ผมมักพูดเสมอว่า ผมมาเพื่อบอกลาแคน แต่พอเอาเข้าจริงๆ แล้ว
มันเหมือนเป็นการบอกลา เพื่อที่จะได้พบกันอีกครั้ง ในฐานะอื่นๆ ที่จะตามมาในอนาคตของแคน ย้อนคิดไปถึงงานจับมือซิงเกิ้ลที่ 2 เมื่อเดือนมกราคมที่ผ่านมา ที่ทางเพจได้ไลฟ์สดแล้วก็ตะโกน "แคนโว้ย" ดังลั่น ตอนนั้นมันมีความสุขที่ได้หวีดมากๆ และหวังว่า เพลงแคนโว้ย จะไม่เลือนหายไปจากสารระบบของแฟนคลับแคนแคน จักรวรรดิแคนแคน และตัวแคนเอง
สุดท้ายนี้ ก็อยากจะฝากให้เพื่อนๆ คอยติดตามผลงานใหม่ของแคนแคน ที่จะตามมาในอนาคตด้วยนะครับ
ขอบคุณครับ