เครื่องยังไม่จอดสนิทเลย ยืนเปิดที่เก็บสัมภาระแล้ว
ส่วนคนที่อยู่ริมหน้าต่างก็เบียดจะออกจากที่นั่งเพื่อจะเอากระเป๋าทั้งที่ทางเดินคนแน่นยังไม่ขยับเลย

ปัดโธ่ววว

บางคนก็รีบจริงๆก็เข้าใจแหละ ถ้าผมรีบก็คงต้องทำแบบนั้น

แต่ถ้าไม่รีบผมนั่งรอจนเดินได้อ่ะค่อยออกไปหยิบกระเป๋าแล้วออก จะออกไปยืนค้างทำไม

ผมนั่งรอจนไม่มีใครอ่ะค่อยลุก

ที่เห็นเป็นแบบนี้บ่อยก็ป้าๆลุงๆ คนจีน

ยิ่งช่วงนี้คนจีนมาไทยเยอะมาก

สงสัยเคยชินกับรถไฟ

ปกติผมโหลดกระเป๋าและขอนั่งหลังตลอดไม่ชอบริมหน้าต่าง เลยไม่เดือดร้อนอะไรมากถ้าเที่ยวบินไหนว่างๆนี่สบายเลย ออกหล่อ ยิ้มสวยๆให้แอร์ข้างหน้า

เว้นแต่เที่ยวบินนั้นเจอแฟนเก่า รีบลงให้ว่อง

ส่วนตัวเวลานั่งเครื่องนั่งติดริมหน้าต่าง ตอนลงก็นั่งรอปล่อยไปก่อนเพราะยังไงไป

ถึงก้ต้องรอกระเป๋าอีก เลยไม่รีบดีกว่า

ผมนั่งรอ พอถึงเวลาแถวผมเดินออก ผมลุกแล้วเดินต่อเลย *-* ปกติไม่โหลด กะเป๋าใบเดียว สบาย

ปวดฉี่

บางคนก็มีธุระต้องรีบจริงๆ แต่บางคนก็ไม่รู้จะรีบทำไม ไม่รอตามคิว

บอกเค้าสิครับ

อย่าว่าแต่เครื่องเลย รถไฟ รถเมล์ ก็รีบกันเบียดๆหน้าประตู

ถ้ามีต่อเครื่องผมก็รีบลุกนะครับ กลัวไม่ทัน

ถ้าไม่มีธุระไปไหนต่อ ก็นั่งดูแอร์ไปพลางๆครับ

สงสัยนานแล้วเหมือนกันครับ ว่า ยังไม่จอดสนิท ลุกไปยืนรอก็เบียดกันอยู่ดีครับ

ค่อยลุกตอนประตูกำลังจะมาเชื่อมก็ยังเหลือๆ เลย ถ้าคนมีโหลดก็ลงไปรออยู่ดี

หนักกว่าคือ เอาของขึ้นเครื่องมาเยอะ ประมาณ 1 ใบกับอีก 3 ถุงงี้ แล้วหยิบข้ามหัวกันไปเรื่อย

จนจะโดนคนอื่นอยู่แล้วก็ไม่ระวังกันครับ

แต่บางคนรีบๆ ก็เข้าใจครับ แต่บางคนเห็นรีบจังในเครื่องจะทำโน่นนี่

พอลงเครื่องกว่าจะถึงทางออก ผมเดินแซงไม่รู้กี่สิบคน เดินกันช้ามากกๆ ขวางเต็มทางด้วยนะ

ไม่หลบแบบชิดขวา เปิดซ้าย แบบขึ้นลงบันไดเลื่อนกันมั้งเลย


ไหนๆก็ได้บ่น ยาวเลยผม มีธุระให้ได้บินไปกลับ ทุกเดือนเลย เหนื่อยและเบื่อสุดๆ

ใช่เลย ลุงนี่รีบลุกขึ้นยืนเปิดที่เก็บสัมภาระคนแรกเลย เครื่องยังไม่จอดสนิทและสัญญานรัดเข็มขัดยังโชว์อยู่เลย

ขี้จะแตก