ของผม พอลสโคลล์กับเนียงโกลัน

อัลเฟรด เนติพงษ์ ศรีทองอิน

อัลเฟรด เนติพงษ์ ศรีทองอิน

Lahm ทั้งเลิกทีมชาติและค้าแข้งเลย พี่จะไวไปไหนนน

เซบาสเตียน ไดส์เลอร์

เยนส์ เยเรมีส

สเตฟาน เอฟเฟ่นแบร์ก

Rooney

ลาม

คันโตน่า ทั้งทีมชาติและสโมสร

ฟิลิป ลาห์ม

วิคเตอร์ โมเสส

...อีริค เดอะคิง คันโตน่า กับทีมชาติฝรั่งเศส ติดทีมชาติไป 45 นัด ทำไป 20 ประตู ถือเป็นส สถิติที่ค่อนข้างดีเลยน่ะ แต่หลังจากตกรอบคัดเลือก บอลโลกปี 94 และแกรีบอำลาในปี 1995 เอง เป็นเพราะอาจเห็นว่า เอ็มเม่ ฌักเกต์ น่าจะเลือกสายเลือดใหม่ ...หนึ่งในนั้นก็คือกองกลางจอมทัพซึ่งมีลีลาการเล่นที่น่าตื่นตาตื่นใจและมีความเป็นผู้นำสูงอย่าง ซีเนดีน ซีดาน มากกว่า

และอีกคนหนึ่งที่ผม ผิดหวังมากๆเลยตอนนั้นคือ ไมเคิ่ล เลาดรู๊ป จอมทัพเดนส์ ซึ่งหลังจากที่ไม่ลงรอยกับโค้ชทีมชาติในตอนนั้นอย่าง ริชาร์ด โมลเลอร์ นีลเซ่น จนถูกขับออกจากทีมชาติเดนมาร์กในช่วงที่กำลังเตะรอบคัดเลือก ยูโร 1992 เลาดรู๊ป ก็ประกาศเลิกรับใช้ชาติด้วยวัยเพียงแค่ 26 ปี ซึ่งนั่นทำให้ อดีตดาวเตะพรสวรรค์ ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งในชุดที่สร้าง “เทพนิยายเดนส์” คว้าแชมป์ยูโร 1992 ได้ แต่สุดท้าย เลาดรู๊ป ก็กลับมาติดทีมชาติอีกครั้งในเดือนสิงหาคม ปี 1993 โดยถือว่า เขาหายไปจากทีมชาติเกือบ 3 ปีทีเดียว และครั้งนี้ เลาดรู๊ป มีส่วนสำคัญพา “โคนม” ผงาดแชมป์ อินเตอร์คอนติเนนตัล คัพ ในปี 1995 และในฟุตบอลโลก 1998 ไมเคิ่ล ผู้พี่ ตระกูลเลาดรู๊ป ในฐานะกัปตันทีม ผนึกกำลังร่วมกับ ไบรอัน เลาดรู๊ป ผู้น้อง และผองเพื่อน พาทีมไปไกลถึงรอบก่อนรองชนะเลิศ(แพ้ บราซิล ตกรอบ).. ด้วยผลงานขนาดนี้ทำให้เขาติดทีมออลสตาร์ของทัวร์นาเมนต์อีกด้วย

มาร์ค กอนซาเลส จรวดทางเรียบ ยกเลิกตั้งแต่อายุ 21 ปี

คนนี้รุ่นเดียวกับซิโก้เวรี่กู๊ดปะคับ

ใช่ครับ รุ่นๆ กันเลย ผมว่าเก่งพอกันเลย แต่แกไปเอาดีทางด้านตีกอล์ฟมั้งถ้าจำไม่ผิด

ผมจำไม่ได้เฉย จำได้แต่โค้ชโย่ง กับ หัวโล้นๆคนหนึ่ง 555

ปิเก้