ช่วงขาขึ้นขาลง ลองกลับไปเล่นซีเกมส์ เอเชี่ยนเกมส์ได้ดีสิ คนน่าจะกลับมา

แต่ซีเกมส์มันไม่ทำให้บูมเท่าเดิมหลอก ได้เท่าเดิมความรู้สึกมันน้อยลงเป็นธรรมดา

ตอนนี้ทีมชาติก็แทบไม่มีอะไรเลย นานๆมียังแพ้อีกคนก็ยิ่งหน่าย

แต่ก่อนญี่ปุ่นบอลไม่บูมเท่าไทยเลยนะ แต่พอไปบอลทีครั้งแรกเท่านั้นแหละ ก้าวกระโดดสุดๆ

เพิ่ม เมื่อทีมชาติบูม สโมสรก็ผลพลอยได้ บางคนก็อยากดูนักเตะด้วย

ถ้าเอาสโมสรเพียวๆ คำถามคือ มีแรงจูงใจอะไรกว่าดูอยู่บ้าน ตัวอย่าง(คนไทยชอบการพนัน ปาร์ตี้)
มีเรื่องพวกนี้มาน่าจะช่วยได้ ทางอ้อมก็ชิงโชคไรงี้

ผมเคยได้ยินคนบอกว่า "ค่าตั๋ว 150 เหรอ เอาไปกินหมูกะทะยังจะคุ้มค่ากว่า" ไม่รู้จะเถียงมันยังไงเลยครับ 55555

สิ่งที่ทำให้ผมเบื่อไทยลีค จากที่เคยตื่นเต้นกับมันมาก่อน

1.นักการเมืองอยู่วงการไหน ชิบหายที่นั่น บริหารแบบไม่มืออาชีพ กะมาเอาฐานเสียงเฉยๆ เอามาพาวเวอร์

2.นักเตะย้ายทีมกันแทบทุกเลค จนตามไม่ทัน จะย้ายกันง่ายไปไหน

3.ผจก.เปลี่ยนกันเป็นว่าเล่น

4.แฟนบอลถ่อยๆของบางทีม

5.สื่อ

รวมๆแล้วคือความไม่เป็นมืออาชีพกันนั่นแหละ พวกประธาน ผู้บริหารทั้งหลายรับไปเต็มๆ

อย่าลืมว่าทีมพี่ก็ทำให้เกิดปัญหานี้เหมือนกันนะครับ จากการที่ทีมผูกขาดแบบก้าวกระโดดเหนือทีมอื่นๆมากมาย ผมเคยพูดไว้ว่าถ้าทีมท่านยังไม่หยุดพัฒนาเพื่อรอทีมอื่นให้มาท้าชนกันท่านแบบถาวร บอลไทยจะอยู่ในสภาพแบบปัจจุบันนี่แหละ หลายๆท่านมีแต่แซะผม แต่ตอนนี้มันคือความจริงนี่แหละ

ปัญหาอื่นๆก็มีส่วน แต่เรื่องนี้เสี่ยเนก็ควรจะรู้ว่าตัวเองก็มีส่วนด้วย

ผมไม่ไปดูทีมบ้านเกิดมาจะ3ปีได้แล้ว
จังหวัดใหญ่ แต่ไม่ขึ้นไทยลีกซักที
ส่วนหนึ่งก็เพราะธุรกิจสำคัญกว่าฟุตบอลนี่แหละ

หัดไปดู บาส NBA ช่วงเบรค ช่วงพัก
เขามีกิจกรรมแจกของ เอาใจเด็กๆ เน้นโซนครอบครัว

ของเราก็ควรจะมี โซนสำหรับเด็ก แบบเป็นครอบครัว พ่อ แม่ ลูก นั่งดูในร่มมีหลังคาสบายๆ กันไอ้พวกฮาร์ดคอร์ บ้าๆ บอๆ ออกไปนั่งหลังโกล์

ตรงกลางเน้น ครอบครัว แล้วจัดโปรตั๋วปีเด็กราคาถูกๆ หรือ ฟรีไปเลย ผมว่ามันก็พอไปได้

ยังไงพ่อ แม่ก็อยากพาลูกมาดูกีฬา ออกกำลังกาย แต่พอมาดูสภาพแวดล้อมในสนาม มันเถื่อนเกินคำบรรยาย สรุปจะมาเชียร์กีฬา หรือ มาหาตีนนาบหน้ากัน

เบรคพักครึ่ง NBA ผมชอบ มีเต้น มีแจกของ ให้แฟนๆ ได้ของแจกกลับบ้าน

มันก็ช่วยดึงดูด


อยู่ที่สโมสร กับ สมาคม ที่จะมาช่วยกันคิด ช่วยกันสร้าง ไม่ใช่อ้าปากรอ เศษส่วนบุญที่แฟนบอลโยนให้

เกือบจะเห็นด้วยแล้วนะ

แต่พอดูภาพรวมจากแต่ละนัดที่ผ่านมา

ผมว่า หลายทีมทำไม่ได้เอง

บุรีรัมย์ปีนี้ ผมมองว่ามาตรฐานดร็อปลงไปพอควร อยู่ได้ด้วยดิโอโก้เป็นหลัก ยิ่งหลายนัดหลังมานี่ จะแพ้ก็เกิดขึ้นได้ดื้อๆ ชนะก็หืดจับ

แต่ทีมอื่นๆก็ใช้โอกาสที่เครื่องบุรีรัมย์มีจังหวะกระตุก ก้าวข้ามผ่านไม่ได้

เช่น ท่าเรือ แบงคอก ที่มีโอกาสที่ผ่านมา แต่ทำไม่ได้

..ไหนว่าที่คนน้อยเพราะมีบอลโลกกับเข้าหน้าฝน

เมื่อก่อนผมเสียตังค์ไปดูบอลไทยลีกทุกสัปดาห์ แม้ผมจะไม่มีทีมเชียร์เป็นหลักแหล่ง แต่ก็ดูไปเรื่อยๆ เชียร์บอลรองเรื่อยไป ยิ่งช่วงมีประเด็นดราม่าเรื่องกฎการเปลี่ยนตัวคู่เทโร-แบงค็อก เรื่องกฏฝนตกหยุดแข่งคู่นครปฐม-สุโขทัย หรือกรณีตัดแต้มคู่ท่าเรือ-เมืองทองเพราะเหตุตีกัน ทำให้ผมต้องไปศึกษากฎที่เกี่ยวข้อง

คือ ฟุตบอลมันสนุกทั้งในสนาม และมีประเด็นให้สนใจต่อหลังเกม อารมณ์มันสนุกต่อเนื่อง ทำให้อยากดูนัดต่อไปเร็วๆ จึงไปดูทุกนัดโดยไม่รู้ตัว

แต่พักหลังยอมรับเลย ผมเป็นส่วนหนึ่งของแฟนบอลที่เลิกไปดูที่สนามแล้ว คือ ความรู้สึกตื่นเต้น ความอยากไปดูมันหายไปเยอะ ทั้งนี้ ไม่เกี่ยวกับ บรร ผูกขาดนะ เพราะผมสนใจดูเป็นคู่ๆไป ไม่ได้สนใจลุ้นแชมป์ ไม่ได้สนใจหนีตกชั้นอะไร แต่บอลจบมันจบเลยไง ไม่มีกระแสอะไรต่อเนื่องให้อยากไปดูนัดต่อไป จึงเลิกไปดูบอลโดยไม่รู้ตัว

เชียงใหม่ ไหมครับ ผมนี่ดูจนเซงครับ การเมืองเยอะเกิน

โทษแฟนบอลอย่างเดียวก็ไม่ถูกนะครับ
ก่อนอื่นเลย ท่านๆ ทั้งหลายเลิกเอาทีมบอลมาใช้เป็นเครื่องมือการเมืองหรือยัง
อย่างที่สอง ท่านบริหารทีมแบบมืออาชีพหรือยัง ได้วางแผนบริหารจัดการรายรับรายจ่ายดีหรือยัง
อย่างที่สาม ควรลดขนาดลีก ให้เหลือแค่ทีมที่มีแนวทางบริหารเป็นมืออาชีพจริงๆ ก็พอ แล้วก็ลดจำนวนการแข่งลงหน่อย โปรแกรมเยอะไป แฟนบอลก็ตามดูทุกนัดไม่ไหวเหมือนกัน
อย่างที่สี่ ควรจะกระจายความเป็นเจ้าของไปสู่คนในพื้นที่ ความผูกพันและการสนับสนุนทีมมีมากกว่าพวกนักการเมืองเยอะ
อย่างสุดท้าย ควรผลักดันอคาเดมี่ท้องถิ่นให้เต็มที่ ลองนึกภาพว่า ถ้าเราได้เข้าไปนั่งเชียร์ พี่น้อง ลูกหลานลงเล่น มันสนุกและน่าสนับสนุนมากขนาดไหน

อุดรรึป่าวท่าน

ที่ผ่านมาค้าแจกเหรอ? ดูในสนามมาตั้งแต่สนามเขากระโดง ไม่เคยได้รับแจกซะที




ขยะ

เราอยู่ต่างจังหวัดทีมฟุตบอลที่ขับรถไปเชียร์ที่สนามได้ก็มี สุโขทัยกับชัยนาท
เมื่อก่อนพาครอบครัวไปดูบ่อยมาก หลังๆไปทีไรฝนตกตลอดเลย ลำบากมากๆ
ฝั่งหลังคาก็มีแต่ยังไงก็เปียกเพราะมันกันครึ่งเดียว ที่นั่งก็ไม่ระบุที่ หลายปีแล้วไม่ได้ปรับปรุง
ทางเข้าก็จะเป็นดินแหยะๆเดินเปิ้อนโคลน รถก็เปื้อน ทีมก็เปลี่ยนโค้ชบ่อยเกิน แนวทางการทำทีมเปลี่ยน
หลังๆเลยดูอยู่บ้านดีกว่า สบายใจ พ่อแม่ไม่เปียกฝน ไม่ต้องขับรถเหนื่อย

แล้วเคยมองดูการทำงานของตัวเองไหมล่ะ มัวแต่คิดว่าผลงานในสนามจะเป็นตัวดึงดูดแฟนบอล ?

ขนาดทีมนำอันดับ 1 ของเจลีค ยังมายืนขอเรี่ยไรเงินช่วยน้ำท่วมอยู่เลย

แชมป์พรีเมียร์ลีคอย่างแมนซิตี้ เอาจริงๆทีมอื่นก็คงมี เขาให้นักเตะไป PR ช่วยเหลือสังคม ไปโรงพยาบาล ไปบ้านพักคนชรา ไปบริจาคอาหารให้คนไม่มีบ้านอยู่ ไปสอนบอลให้เด็กนักเรียนในโรงเรียนในเมืองที่ทีมตั้งอยู่

แล้วของไทยมีอะไรบ้างล่ะ ? อะไรที่มันทำให้แฟนบอลรู้สึกว่าแม้เศรษฐกิจมันจะแย่ ฝนมันจะตก รถมันจะติด ก็ยังอยากจะไปเชียร์ทีมๆนี้ อยากจะไปให้กำลังใจกับทีมหรือนักเตะคนนั้น