อาร์แซน เวนเกอร์ กำลังจะคุมอาร์เซนอลลงแข่งขันกับแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ดที่สนามโอลด์ แทรฟฟอร์ดเป็นครั้งสุดท้ายในวันอาทิตย์นี้ ซึ่งมีแมตช์ในความทรงจำมากมายเกิดขึ้นในอดีตที่ผ่านมา เราจะย้อนไปพูดถึงกันสักหน่อย...

คอลัมน์จาก Kris Voakes (Goal.com)

#1 มีนาคม 1998 - โอเวอร์มาร์สซัดชัยที่โอลด์ แทรฟฟอร์ด

ก่อนการแข่งขันนัดนี้ ยูไนเต็ดในฐานะแชมป์เก่ามีคะแนนนำอาร์เซนอล 9 แต้มแต่เตะมากกว่า 3 นัด อาร์แซน เวนเกอร์ในการคุมทัพเต็มซีซั่นแรกที่ไฮบิวรี่รู้ดีว่าพวกเขามีโอกาสสำคัญหากบุกเอาชนะถึงถิ่นของปีศาจแดงได้

10 นาทีก่อนหมดเวลา โอเวอร์มาร์สยิงประตูที่แฟนบอลปืนใหญ่จดจำมาได้จนถึงทุกวันนี้ เรียกเสียงเฮดังสนั่นจากอัฒจันทร์แฟนบอลทีมเยือน โดยเหล่าพลพรรคกูนเนอร์สเริ่มมีความเชื่อว่าถ้วยแชมป์ใบแรกในรอบเจ็ดปีอยู่ในเอื้อมมือของพวกเขา

"หากพวกเขาเอาชนะในเกมตกค้างที่มีอยู่ก็จะแซงหน้าพวกเรา แต่พวกเขาจะเริ่มทำคะแนนตกหล่นก่อนฤดูกาลจบลง ไม่ต้องสงสัยเลย" เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน กล่าวหลังเกม

เฟอร์กี้มองพลาด ชัยชนะที่โอลด์แทรฟฟอร์ดเป็นการเก็บสามแต้มนัดที่สองจาก 10 นัดรวดของอาร์เซนอล ซึ่งในที่สุดก็คว้าแชมป์ไปครองเป็นครั้งแรกภายใต้การนำของเวนเกอร์โดยที่ยังเหลือการแข่งขันอีกสองนัด

#2 เมษายน 1999 - ประตูมหัศจรรย์ของกิ๊กส์

คงง่ายกว่าถ้าเราจะไล่ลิสต์เรื่องเด็ด ๆ ที่ไม่เกิดขึ้นในการแข่งขันเอฟเอ คัพ รอบรองชนะเลิศนัดรีเพลย์เกมนี้! เดวิด เบ็คแฮมยิงประตูให้แมนฯ ยูไนเต็ดออกนำไปก่อน แต่โมเมนตั้มตกกลับมาทางฝั่งอาร์เซนอลเมื่อเดนนิส เบิร์กแคมป์ยิงตีเสมอ ก่อนที่รอย คีนจะโดนไล่ออกจากการทำฟาล์วใส่โอเวอร์มาร์ส

ช่วงท้ายเกม ฟิล เนวิลล์ ทะลึ่งเข้าบอลพรวดพราดใส่เรย์ พาร์เลอร์จนทำทีมเสียจุดโทษ และสาวกปีศาจแดงบางคนที่เซ็งจัดทนไม่ไหวเดินออกกันแล้ว แต่ปีเตอร์ ชไมเคิ่ลดันเซฟลูกยิงของเบิร์กแคมป์เอาไว้ได้จนทำให้การแข่งขันลากยาวไปจนถึงช่วงต่อเวลาพิเศษ

จากนั้นหนึ่งในโมเม้นต์ที่ถูกกล่าวขานถึงมากที่สุดของวงการฟุตบอลถือกำเนิดขึ้นเมื่อไรอัน กิ๊กส์ตัดบอลจากลูกส่งของปาทริค วิเอร่า ก่อนกระชากลากเลื้อยหนีลี ดิ๊กสัน, มาร์ติน คีโอว์น และ โทนี่ อดัมส์ก่อนจัดการยิงแสกหน้าเดวิด ซีแมนเข้าไปตุงตาข่าย

#3 สิงหาคม 1999 - คีนกดสองลูกที่ไฮบิวรี่

ประตูเบิกร่องของเฟร็ดดี้ ลยุงเบิร์กเปรียบเสมือนเมนูออเดิร์ฟของแมตช์นี้โดยความเป็นอริของทั้งสองทีมเริ่มเดือดดาลมากขึ้นเรื่อย ๆ

รอย คีน ทำประตูตีเสมอให้กับปีศาจแดง แต่ไม่นานหลังจากนั้นเขามีปัญหาในจังหวะพัวพันกับวิเอร่าจนผู้ตัดสินเป่าหยุดเกม ซึ่งยาป สตัมก็รีบบึ่งเข้ามาเผชิญหน้ากับ "ไส้กรอกดำ" ถึงขั้นเอามือบีบคอและนักเตะทั้งสองทีมก็กรูกันเข้ามายกใหญ่แต่เกรแฮม โพลล์ไม่ควักใบใด ๆ ลงโทษนักเตะ

นาทีที่ 87 ปีศาจแดงมาได้ประตูขึ้นนำจากรอย คีนคนเดิม เกมทำท่าจะจบลงง่าย ๆ แต่นาทีที่ 94 อาร์เซนอลได้ฟรีคิกเป็นเบิร์กแคมป์ตักเข้ามาถึงหัวแม็ทธิว อัพสันได้โขกเต็ม ๆ ฟาน เดอร์ ฮาวเซฟไว้ด้วยมือเดียวก่อนที่คีโอว์นตามซ้ำตุงตาข่ายแต่ผู้ตัดสินเป่าเป็นจังหวะฟาล์วจนนักเตะเจ้าบ้านประท้วงกันยกใหญ่ สร้างความหัวร้อนให้แฟนบอลทั่วทั้งสนาม

#4 พฤษภาคม 2002 - วิลตอร์ยิงเฮพาปืนคว้าแชมป์ลีกถึงหลุงผี

ชัยชนะที่โอลด์ แทรฟฟอร์ดเมื่อปี 1998 เปรียบเสมือนการคว้าแชมป์ลีกของอาร์เซนอลเพราะโมเมนตั้มที่เปลี่ยนกลับไปอยู่ในฝั่งของพวกเขา แต่สี่ปีต่อมา "ปืนใหญ่" กลายเป็นแชมเปี้ยน ณ โรงละครแห่งความฝันได้อย่างแท้จริงจากการเฉือนชนะไป 1-0

การแข่งขันนัดนี้เข้มข้นและเดือดดาลสุด ๆ โดยฟิล เนวิลล์ โชคดีที่ยังได้อยู่ในสนามหลังไปเข้าบอลแบบน่าเกลียดใส่ซิลแว็ง วิลตอร์

ประตูชัยของ "ปืนใหญ่" เกิดขึ้นในนาทีที่ 56 เริ่มจากซิลแวสตร์ที่เสียบอลแบบน่าตบหัวบริเวณกลางสนาม ก่อนที่วิลตอร์จะพาขึ้นหน้าแล้วไหลต่อให้ลยุงเบิร์กได้ยิงแต่โดนบาร์กเตซปัดออกมา ก่อนแข้งชาวฝรั่งเศสตามซ้ำเข้าไปนิ่ม ๆ

#5 กันยายน 2003 - The Battle of Old Trafford

ใบแดง, ใบเหลือง 8 ใบ, พลาดจุดโทษ, นักเตะแปดคนโดนเอฟเอตั้งข้อหาแสดงพฤติกรรมไม่เหมาะสม, สโมสรโดนด่า, นักเตะหกคนโดนแบนและโทษปรับเงินอีกเป็นจำนวนมาก... นี่คืออีกหนึ่งการแข่งขันระหว่างแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด และ อาร์เซนอล

วิเอร่าโดนใบเหลืองที่สองกลายเป็นใบแดงจากจังหวะที่เกือบไปนอกเกมใส่ฟาน นิสเตลรอย (ยกเท้าเตะแต่ไม่โดน) ซึ่งกองหน้าปีศาจแดงเล่นใหญ่ทำกระโดดหลบ จากนั้นในช่วงทดเวลาบาดเจ็บเจ้าบ้านได้จุดโทษหลังคีโอว์นไปรวบฟอร์ลันล้มลง

ถือเป็นโอกาสทองในการคว้าชัยของแมนฯ ยูไนเต็ด และฟาน นิสเตลรอย รับหน้าที่เพชฌฆาตอัดบอลด้วยเท้าขวาแต่ลูกลอยชนคานดังสนั่น ซึ่งพอเสียงนกหวีดหมดเวลาดังขึน นักเตะอาร์เซนอลเก็บอาการไม่อยู่ปรี่เข้ามาแสดงความสะใจใส่กองหน้าทีมชาติฮอลแลนด์ยกใหญ่

"ผมคิดว่าฟาน นิสเตลรอยไม่ได้ช่วยอะไรเลย ทัศนคติของเขาคือพยายามยั่วยุและพุ่งล้มอยู่เสมอ" บทสัมภาษณ์ของเวนเกอร์หลังเกมสุดเดือดนัดนี้

#6 เมษายน 2004 - "ไร้พ่าย" ก็แพ้เป็น

หกวันหลังจากที่ยูไนเต็ดบุกไปเสมอกับอาร์เซนอล 1-1 ที่ไฮบิวรี่ ทั้งสองทีมกลับมาพบกันอีกครั้งในรายการเอฟเอ คัพรอบรองชนะเลิศ ซึ่งถือเป็นช่วงสัปดาห์สุดสำคัญของทางปืนใหญ่

แปดนัดก่อนซีซั่นที่อาร์เซนอลสะกดคำว่าแพ้ในลีกไม่เป็น "ปืนใหญ่" บุกไปแข่งขันฟุตบอลถ้วยที่เก่าแก่ที่สุดของอังกฤษกับคู่อริตัวฉกาจที่วิลล่า พาร์ค แต่หมากของเซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสันวางไว้แยบยลจนประตูเดียวของพอล สโคลส์ในครึ่งแรกทำให้พวกเขาคว้าชัยชนะ และดับความหวังในการคว้าสามแชมป์ของลูกทีมเวนเกอร์ลงไป

วันอังคารถัดมา เชลซีเขี่ยอาร์เซนอลตกรอบฟุตบอลถ้วยยุโรป จากนั้นสามวันถัดมา "ปืนใหญ่" ต้องกลายเป็นฝ่ายตามหลังลิเวอร์พูลถึงสองครั้งในบ้านตัวเองจนซีซั่นที่วิเศษของพวกเขาดูจะไม่เป็นแบบนั้น แต่ความยอดเยี่ยมของเธียร์รี่ อองรีที่ระเบิดฟอร์มทำแฮตทริกช่วยต้นสังกัดพลิกกลับมาเอาชนะด้วยสกอร์ 4-2 ได้สำเร็จ

#7 ตุลาคม 2004 - พิซซ่าเกต

ความบาดหมางระหว่างยูไนเต็ดของเฟอร์กูสันและอาร์เซนอลของเวนเกอร์ยังไม่จืดจาง นำมาซึ่งเหตุการณ์อื้อฉาวในอุโมงค์ซึ่งกุนซือชาวสก็อตโดนพิซซ่าปาใส่โดยมือมืด

เหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นในแมตช์ที่สถิติไร้พ่ายในลีกยาวนาน 49 นัดของ "ปืนใหญ่" ต้องจบลง โดยยูไนเต็ดเอาชนะ 2-0 ได้ประตูแรกจากจุดโทษของฟาส นิสเตลรอย (ที่เหมือนได้แก้แค้นจากตอนยิงพลาดจนโดนล้อยกใหญ่ในปี 2003) และประตูแรกในลีกภายใต้สีเสื้อปีศาจแดงของเวย์น รูนี่ย์

เหตุการณ์ความวุ่นวายในอุโมงค์หลังจบเกมเริ่มต้นจากเวนเกอร์ที่พยายามเข้าไปเผชิญหน้าฟาน นิสเตลรอยซึ่งเข้าบอลหนักใส่แอชลี่ย์ โคล ส่วนเฟอร์กูสันก็เข้ามาปกป้องนักเตะตัวเอง จากนั้นมีการขว้างปาอาหารกันทั่วไปหมดและ "เฟอร์กี้" ก็โดนพิซซ่าในตำนาน ซึ่งแม้จับมือใครดมไม่ได้แต่ในที่สุดฟาเบรกัสมายอมรับเมื่อปี 2017 ว่าเขานั่นเองคือตัวการของพิซซ่าชิ้นนั้น

เชสก์ ฟาเบรกัสสารภาพ


#8 กุมภาพันธ์ 2005 - อุโมงค์เดือดไฮบิวรี่

แม้ว่าการปะทะกันส่วนใหญ่ของทั้งสองทีมจะเกิดขึ้นหลังจบเกม แต่ครั้งนี้ความเดือดระเบิดขึ้นก่อนที่ผู้ตัดสินจะได้เป่านกหวีดด้วยซ้ำ

ปาทริค วิเอร่าเมคชัวร์ว่าแกรี่ เนวิลล์จะไม่เล่นหนักใส่นักเตะของอาร์เซนอลหลังจากที่อันโตนิโอ เรเยสตกเป็นเป้าหมายในการพบกันก่อนหน้านั้น โดยเขาตะโกนในอุโมงค์ว่า "เนวิลล์ เนวิลล์... วันนี้มึงไม่ได้เตะพวกกรูในสนามหรอกเว้ย!"

รอย คีนได้ยินถึงกับฉุนกึกหวังเข้าไปปกป้องลูกทีมและโดนวิเอร่าบีบน้ำจากขวดใส่ทำให้เกิดความวุ่นวายยกใหญ่จนเกรแฮม โพลล์ต้องเข้ามาสงบสติอารมณ์กัปตันทีมปีศาจแดง

"เดี๋ยวเจอกูข้างนอก" ประโยคเด็ดจากคีนที่พูดใส่วิเอร่า ส่วนทีมที่ได้เฮเป็นยูไนเต็ดที่เอาชนะ 4-2

โคตรเดือดสมัยนั้น

มันส์ทุกแมตช์

หันกลับมามองสมัยนี้

นักเตะตัดผมทุกอาทิตย์
นักบอลกลายเป็นนักกีฬา + นายแบบแฟชั่นกีฬา
ไอจี ทวิต เฟสบุค บลาๆๆๆ

โคตรน่าเบื่อ เหอะๆ

โคตรคลาสสิค แมนฯ ยูไนเต็ด กับ อาร์เซนอล ตอนนั้นดูยิ่งใหญ่ทัดฟ้ามาก

ในยุคนั้นถ้าว่ากันด้วย สถานะการลุ้นแชมป์ จำนวนซูเปอร์สตาร์ในทีม ประวัติศาสตร์ บารมีผู้จัดการทีม แมตช์ที่ต้องพบกันระหว่าง แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด กับ อาร์เซนอล นี่ถือว่าเป็น บิ๊กแมตช์ ที่สุดของฤดูกาลประจำลีกอังกฤษเลยก็ว่าได้ เปรียบเสมือนกับ El Classico ยังไงอย่างงั้น ยอมกันไม่ได้ด้วยประการทั้งปวง ดูยิ่งใหญ่จริงอะไรจริง

แต่ทุกวันนี้ดูเบาบางลงไปเยอะ แมนฯ ยูไนเต็ด ไปดูดนักเตะอาร์เซนอลเป็นว่าเล่น ทำธุรกิจกันไปกันมาจนดูเป็นพันธมิตรกันซะละ แกรี่ เนวิลล์ ตั้งแต่ทำงานเป็นนักวิจารณ์ก็ได้มีโอกาสไปดูและคอยลุ้นเอาใจช่วยเชียร์อาร์เซนอลบ่อยๆที่สนาม

แต่นัดที่ อาร์เซนอล ชิงแชมเปี้ยนส์ลีกกับ บาร์เซโลน่า ผมเชียร์ อาร์เซนอล ประหนึ่งเป็นแฟน อาร์เซนอล เลยนะ มีโดดเฮ ลุ้นวินาทีต่อวินาทีแบบไม่กระพริบตาเลย คือเอาใจช่วยเพราะทีมอย่าง อาร์เซนอล มันคู่ควรและควรที่จะมีถ้วยใหญ่ยุโรปติดไว้ในประวัติศาสตร์สโมสร

บอกตามตรงเลยว่า ถ้าโลกนี้ไม่มี สโมสรแมนฯ ยูไนเต็ด ผมคงได้เป็นแฟนบอลอาร์เซนอลไปแล้วตอนเด็ก ผมมักพูดแบบนี้บ่อยๆ

แต่อะไรหลายๆอย่างมันยังผูกพันและติดตัวมาจนถึงทุกวันนี้ ผมดูอาร์เซนอลบ่อยมาก และไม่เคยเชียร์ทีมไหนตรงข้ามอาร์เซนอลเลย ผมเชียร์อาร์เซนอลทุกครั้งไม่ว่าจะเจอทีมไหนก็ตาม ซึ่งแน่นอนยกเว้น แมนฯ ยูไนเต็ด ทีมที่ผมเชียร์ ผมก็ได้มาสังเกตตัวเองนี่แหละ ว่าทำไมผมไม่เคยตรงข้าม อาร์เซนอล เลยนะ? แบบมันเป็นไปโดยอัตโนมัติของความรู้สึกเลยว่าเราชอบทีมนี้

ที่สำคัญผมชอบ เวงเกอร์ มาก และยืนยันมาเสมอว่า เวงเกอร์ นี่แหละเหมาะสมกับ อาร์เซนอล แล้ว แต่ก็ไม่อยากไปขวางกระแสน้ำการไล่ เวงเกอร์ ที่มันกำลังเชี่ยวจากแฟนบอล เดอะกันเนอร์ส หลายๆคน ก็เลยเงียบดีกว่า เพราะเราเป็นคนนอก

สมัยนั้นเจอแมนยูฯ เมื่อไหร่ ใส่กันไม่มียั้งความมันส์นี่เหนือคำบรรยายจริงๆ

ปั๊ด "เนวิลล์ เนวิลล์... วันนี้มึงไม่ได้เตะพวกกรูในสนามหรอกเว้ย!"
คีน "เดี๋ยวมึงไปเจอกูในสนาม"

นึกถึงอารมณ์สมัยก่อน นักเตะมันพูดกันขนาดนี้เลยนี่ สมัยนี้โคตรจะเงียบ

ชอบช็อตในอุโมงค์สุดๆ รอยคีนยืนสงบสติอารมณ์ แต่ดูเหมือนจะทำแทบไม่ได้ จมูกบานเข้าออก ตาหรี่เล็ก มันดูบอลแล้ว หัวใจเราเต้นตุ้บๆๆตามไปด้วย.

กลับกันดูบอลสมัยนี้ ผมอาการคล้ายรอยคีนแทน จมูกบานเข้าออก ตาหรี่เล็ก แล้วก็ คร่อกกกก ฟรี้รรร

สมัยก่อน นักเตะตัวหลักมีคาแรกเตอร์ที่ยิ่งใหญ่ แน่นอนความเป็นผู้นำคือสิ่งที่ปั๊ตกับคีนโดดเด่น แต่ไม่เพียงแต่สองคนนั้น ซีแมน พารเ์ลอร์ รุด เบค สโคลส์ กิ๊กส์ อะไรพวกนี้ต่างเล่นกันเพื่อศักดิ์ศรีของทีม โชคดีที่เกิดทันได้สัมผัสอะไรแบบนั้น

สมัยนี้แน่นอนว่าแทคติคมันมาเหนือสิ่งใด จิตวิญญาณที่ลงไปเตะเพื่อทีมก็น้อยลง (มีแต่ไม่เท่าเดิม) ยุคมันก็เปลี่ยนไป แต่สำหรับผมก็ยังเชียร์มันส์เหมือนเดิมนะ

สมัยก่อนนี่ดูบอลเหมือนดูมวยขึ้นชก มันดุเดือดเลือดพล่านมาก แค่นั่งหน้าจอนี่ก็ตื่นเต้นเอามาก ๆ และเป็นแบบนี้ก่อนเกมเป็นอาทิตย์ เกมที่ขึ้นชื่อและพลาดไม่ได้ด้วยประการทั้งปวงคือกับหงส์แดง และปืนใหญ่ จริง ๆ ตั้งแต่ยุคจอร์จเกรแฮมก็มันไม่แพ้กัน

มาตอนนี้ค่อนข้างต่างเยอะ ไม่ใช่อยากเห็นนักเตะลงไปไล่เตะกัน วางมวยกันในสนามนะครับ แต่แพสชั่นความต้องการเอาชนะให้ได้ทั้งในเกมและในใจคนดูมันน้อยลงไปมากจริง ๆ เหมือนเป็นแค่นัดนึงที่ทำใจว่าแพ้ชนะเสมอกันได้ แล้วไปแก้ตัวเอานัดหน้าก็ได้ แต่สมัยก่อนนัดพวกนี้คือศึกแห่งศักดิ์ศรีจริง ๆ ถ้าแพ้แล้วรู้สึกเหมือนพ่ายแพ้เสียหน้าต่อทีมนั้นไปเลยทั้งฤดูกาลยังไงยังงั้น

มันเป็นมากกว่าฟุตบอล ด้วยความที่นัดเตะมีอารมณ์ร่วมสุดๆ ทำให้รู้สึกเหมือนสงครามย่อมๆ
ไม่ชอบความรุนแรงในสนาม แต่ยอมรับว่าอดไม่ได้ที่จะสนุกกับความมันส์ในแบบอริของคู่นี้จริงๆ จำได้แทบทุกนัดที่กล่าวถึงจริงๆ!

แมนยูเจออาเซนอลสมัยนั้นมันส์สุดๆ อารมณ์ร่วมทั้งนักเตะทั้งแฟนบอลมาเต็มตลอด ....

เดี๋ยวนี้มันไม่ใช่จริงๆ

เป็นแฟนหงส์นะ แต่สมัยนั้น ยอมรับเลย คู่นี้มันส์กว่า แดงเดือดเยอะ.... เจอกันเมื่อไหร่ ผมนี้เป็นเด็กปืน 90นาที เลยครับ 5555

Classic

สมัยนั้นนี่ ดูแมนยูเจออาเซนอลทีไร หัวใจเต้นแรงตั้งแต่วินาทีแรกที่เริ่มเกมส์ ไปจน วินาทีสุดท้ายที่จบเกมส์จริง เผลอๆแมตไหนที่ลุ้นสุดๆ จบเกมส์แล้วหัวใจยังไม่หยุดเต้นแรงเลย คล้ายๆแบบ เกมส์จบแต่อารมณ์ไม่ยอมจบตาม ยิ่งแมนยูแพ้นี่ไม่ต้องพูดถึง เซงเป็นสัปดาห์ เรียนไม่ค่อยจะรู้เรื่อง ฮ่าๆ

นึกสภาพเราเป็นนักเตะแมนยูฯแล้วพอพลาดคีนมาตวาดใส่ดิ

แค่คิดก็สยองแล้วท่าน

เตะกันไฟแล่บคู่นี้

ศักดิศรีในสมัยก่อนมีค่ามากกว่าตัวเงินในสมัยนี้

กีฬาสร้างสร้างมิตรภาพ

สุดท้าย ปั๊ต กับ คีน ก็เพื่อนกัน

สุดยอดจริง ๆ ช่วงเวลาเหล่านั้น