ออกตัวก่อนนะครับ ไม่ได้อยากเลิกคบนะครับ คบกันมาเป็นสิบๆปีแล้ว ให้เลิกคบเรื่องแค่นี้ก็คงไม่ใช่

คือเรื่องเป็นแบบนี้ครับ เพื่อนคนนี้มันแต่งงาน&บวช ก่อนเพื่อนคนอื่นๆเลย ตอนงานมันเพื่อนๆก็ไปกันทุกคน พอถึงงานคนอื่นมันไม่มา แต่ก็ยังดีที่ฝากซองมา
คือผมคิดว่ามันก็น่าเกลียดนะครับ ก็ไม่ได้ทำงานต่างจังหวัดนะ ทำไมถึงลางานมาไม่ได้
ขอความคิดเห็นท่านอื่นๆหน่อยครับ มองคนแบบนี้กันยังไง

เค้าอาจจะมีธุระจำเป็นจริงๆนะ

แต่สำหรับผมที่เป็นคนมีเพื่อนน้อย เพื่อนที่ผมรักมากๆเวลากลับมาจากต่างประเทศผมลางานไปกินข้าวด้วยเลยอ่ะครับ แบบทุกเวลาที่ได้อยู่กับเพื่อนเก่า ได้คุยเรื่องเก่าๆมันมีความสุขนะกับมนุษย์วัย 30+ แบบผม

เอ่อ...บางทีเค้าอาจจะลางานยากรึเปล่า แต่ถ้าปกติก็ลาชิลๆ อยู่แล้ว อันนั้นอีกเรื่อง

ปล. คือข้อมูลของท่าน น้อยไปครับ บอกอะไรไม่ได้เลย

เขาก็ไม่ได้บอกว่ามีธุระนะครับ ถ้าเป็นธุระอื่นๆ ธุระเร่งด่วน ก็พอเข้าใจกันได้ แต่อันนี้พอเพื่อนเชิญมางาน บอกว่า "ทำงานว่ะ" อะไรประมาณนี้ครับ

ลายากไหมอันนี้ก็ไม่รู้ครับ แต่งานเพื่อน 5-6งานนี่ไม่เคยมาเลยครับ ถ้าไม่ตรงกับเสาร์-อาทิตย์

ส่วนตัวผมว่าคิดมากไปหน่อยนะครับ ไปโฟกัสในจุดอื่นที่สำคัญมากกว่าของคำว่าเพื่อนดีกว่าไหมครับ

งานบางงานลายากแล้วต้องลาล่วงหน้าบางทีเราไม่รู้ด้วยว่าวันนั้นจะโดนใครมามอบงานอะไรหรือเปล่า ซึ่งผมชอบเป็นแบบนี้ไม่ค่อยกล้ารับปากใครเลยจนกว่าจะถึงวันจริงๆ บางทีปฏิเสธเพื่อนมันง่ายกว่าปฏิเสธหัวหน้างานนะ ยังไงตัวเขาเองก็โทรไปยินดีหรือฝากซองไป ไม่ใช่หายเงียบไม่ติดต่อเลยอันนี้สมควรโกรธจริง

ถ้าเป็นกลุ่มเพื่อนรักกันจริง และในจังหวัดเดียวกันนี่ก็แย่หน่อยงั้น

เฉยๆครับ อย่างน้อยคือฝากซองมาแล้ว

สำหรับบางคนลางานไม่ง่ายนะครับ จากที่ทำงานส่วนนึง ยิ่งคนมีครอบครัวแล้ว มันมีธุระจำเป็นอื่นๆที่สมควรเก็บวันลาไว้ใช้มากกว่าเอาไปลาไปร่วมงานแต่งงานบวชอะไรพวกนี้ บางคนแฟนซีเรียสถ้าไปงานพวกนี้ต้องไปด้วยกัน การแต่งตัวต้องจัดเต็ม ต้องลางานไปพร้อมกัน ก็ยิ่งลำบากไปอีก เหตุผลคนเรามันอาจไม่เหมือนกัน เพื่อนคุณอาจจะมีเหตุผลอื่นๆหรือเพียงแค่ไม่อยากไปร่วมงาน พูดแค่นี้มันบอกอะไรไม่ได้ แต่ทางที่ดีอย่าเอามาตรฐานเราไปกำกับคนอื่น จะได้สบายใจขึ้น คือคุณจะเป็นคนของสังคม ลางานไปร่วมพิธีทุกพิธีได้นั้นคือแนวทางของคุณ แต่คนอื่นเค้าอาจจะไม่ใช่ไง และการไม่ไปร่วมงานมันก็ไม่ใช่ความผิดอะไรด้วย

ก็กลุ่มเพื่อนที่เรียนมาด้วยกันตั้งแต่ประถมนั่นแหละครับ

คิดว่าท่านจัดงานเพื่อเช็คจำนวนเพื่อนเท่านั้นหรือ

บวช - เพื่อทดแทนคุณพ่อแม่ เข้าสู่ร่มกาสาวพักตร์
แต่งงาน - เพื่อเริ่มชีวิตคู่อย่างเป็นทางการ

หรือ จัดทุกงานเพื่อเช็คชื่อเพื่อนเฉยๆครับ?

ผมไม่เห็นประเด็นที่จะเก็บมาเป็นอารมณ์ซักนิด เพราะมาไม่มา ก็ไม่ได้มีผลอะไรต่อจุดมุ่งหมายของงานเลย
นอกเสียจากว่า ท่านหวังแค่จัดงานเพื่อเช็คเพื่อนเป็นจุดประสงค์หลัก ถ้าเป็นแบบนั้นก็ควรเลิกคบครับ

ถ้าเสาร์อาทิตย์ยังไปแสดงว่าเค้าก็ให้ความสำคัญนะครับ

ผมเสริมตรงนี้นิดนึง
เหตุผลเขาก็ให้ท่านแล้วนะ"ทำงาน" ซึ่งจริงๆควรจะเคารพการตัดสินใจของเขาด้วยซ้ำไป

เอาอย่างแย่ๆจริงๆ ถ้าเขามาตามที่ท่านต้องการ แต่กลับไปอาจจะแฮงค์ อาจจะทำงานไม่ไหว อาจจะมีปัญหาต่อหน้าที่การงาน บลา บลา บลา.......
ไม่มีใครรับผิดชอบชีวิตเขานะครับ ถ้าตัดสินใจแค่ทำตามความต้องการของเพื่อน
ยิ่งโดยเฉพาะวันธรรมดาอย่างที่ท่านว่าด้วย

บางทีชีวิตคนเรา พอเดินไปเรื่อยๆมันเกินจากที่ว่า เพื่อนต้องให้เต็มร้อย ต้องทิ้งทุกอย่างให้เพื่อนนะครับ

ความคิดผมนะ เหมือนของท่าน Noel wong เลย

ผมไม่มามัวสนใจเรื่องแค่นี้หรอก ใครจะมาไม่มา ซองใส่ไม่ใส่
จุดประสงค์ของงานมีเท่านี้ๆๆๆ เพื่อนมาไม่มาก็จัดงานได้บรรลุจุดประสงค์ได้เหมือนกัน

คิดเยอะไปเปล่าถึงกับเลิกคบ

ขี้เกียจไปเจอคนเยอะๆมั้ง

ผมเฉยๆนะ ไม่มาก็ไม่มา ไม่ซี ซองไม่มายังไม่ว่าไรเลย อย่าไปคิดมากท่าน คนๆเดียวคงไม่ทำให้งานล่มหรอกมั้งครับ

วัฒนธรรมบ้านเราส่วนใหญ่ก็ทำกันมาผิดๆ จดกันเลยว่าบ้านนั้นเราใส่ซองเท่าไหร่ งานเราต้องได้มากกว่าเดิม

ไม่เข้าใจเหมือนกัน ทำไมไม่จัดงานให้แต่พอตัว เท่าที่ตัวเองมี อย่าไปหวังเงินจากคนอื่น

ตัวเองจัดงานใหญ่เอง พอเงินใส่ซองมาไม่ถึงที่คาดไว้ ก็มานั่งเครียด กลับไปนั่งดูซองอีกว่าคนไหนใส่น้อย

งานแต่งผม ผมจัดแบบไม่คิดไรมากเลย ได้เท่าไหร่ก็เท่านั้น ผมพูดจากใจจริงนะ ไม่มีใครใส่ซองมาผมยังไม่ว่าเลย

ผมจัดงานเพื่อความสุขของผม ประกาศให้รู้ว่าเราแต่งงานกันแล้วนะ อาหารที่จัดให้ก็เพื่อขอบคุณที่มาแสดงความยินดี

หลายคนบอกผมว่า รอให้พร้อมก็ไม่ได้แต่งหรอก การไม่พร้อมมันจะนำมาซึ่งหนี้สินและความเครียดนะครับ

บางที่หน้าที่การงานเขาอาจลายากมากจริงๆ อย่างเพื่อนผมแผนกที่มันทำมีกันอยู่ 2 คน จะลางานกันทีนี่โคตรยากเลย ยิ่งงานด้านการวิจัย งานด้านการแพทย์ งานโรงพยาบาล บางทีวันนี้บอกลาแล้วยังโดนเรียกตัวกลับด้วนเลย

เพื่อนท่านก็ยังดีที่ฝากซองนะครับ อย่าไปคิดมาก .. ถ้าอยากเจอเพื่อนจริงก็นัดกันสักวันนั่งกินนั่งคุยก็พอครับ นัดเอาให่้เคลียร์ๆลงตัวกัน

ผมมีเพื่อนลูกครึ่งไปเรียนต่อต่างประเทศ 5-6ปีได้ กลับเมืองไทย โทรหาผม ชวนคุยชวนเที่ยว
เขาชอบเที่ยวมาก พาผมไปกินข้าว เดินเที่ยว มีของฝากมาให้ เล่าเรื่องที่ไปเรียนที่ ตปท
ทั้งๆที่รู้จักกันตอนอายุ 13-14เอง ช่วงเวลาที่รู้จักกันสั้นมาก ตอนนี้ไปเรียนอยู่ ตปท ยาวๆน่าจะจบแล้ว

เขาไม่ใช่เพื่อนตอนเรียน ไม่ใช่เพื่อนแถวบ้าน แค่เพื่อนเตะบอล ที่งานแห่งหนึ่ง แล้วได้รางวัล
เขาสมัครเฟสบุ๊คให้ผมในตอนที่ผมเล่นHi5อยู่ นี่คือความทรงจำที่ฮาที่สุดเลยก็ว่าได้

ที่เล่าเพราะ คำว่า เพื่อน ไม่ได้อยู่ที่ระยะเวลาที่รู้จักกันเสมอไป มันอยู่ที่ความทรงจำดีๆร่วมกันมากกว่า

ผมมองว่า แต่ละคนมีภาระหน้าที่ต่างกันนะครับ

งานแต่งงาน งานบวช มันมีวัตถุประสงค์ของงานแล้วน่ะครับว่าเพื่ออะไร คงไม่ใช่จัดงานเพื่อมาเช็ครายชื่อเพื่อนว่าใครมาไม่มา

ถึงกับเลิกคบเลยรึ ผมเห็นว่าเพื่อนคุณก็ตอบเเล้วว่าเค้าทำงานเลยไปไม่ได้แล้วนี่ครับ ภาระงานของแต่ละคนลายากง่ายต่างกัน เจ้านายต่างกัน หน้าที่ในองก์กรก็ต่างกัน บางคนนี่องก์กรขาดแล้วกระทบนี่ลาไม่ได้เลยก็มีน่ะครับ

คิดเล็กคิดน้อยไปท่าน ปกตินี่มีแต่ผู้หญิงคิดเรื่องแบบนี้นะ ฝากซองมาแล้วแสดงกว่าเขาก็ยังให้ความสำคัญอยู่หละ

ปล.เดี่ยวท่านก็จะมีกระทู้ต่อไป เพื่อนใส่มา 500 ทำไมเป็นแบบนี้อีก

ผมก็เป็นสายนั้นนะ สายฝากซอง

คือมันไกลครับของผมต่ำๆก็300โล+

แต่ถ้าห่างสักไม่เกิน150นี่ผมไปนะ

เพื่อนสนิทที่ผมคบกันมาแต่มัธยมปลาย 2-3 คน...แต่งงานมีลูกกันหมดแล้ว
เวลานัดเจอกันที แม้บางทีปีนึงจะเจอสักคนสองคน หิ้วลูกมาเล่นด้วย
ผมโครตมีความสุขอ่ะ...
งานแต่งของพวกมัน ผมไปทุกงาน...
จนพวกมันบอกว่า รอให้ลูกกุไปงานแต่งมิงก่อน หรือให้มิงมางานแต่งลูกกุอีกที
อันไหนง่ายกว่าว่ะ..

คิดมากไปเหมือนเด็กเลย เรื่องเล็กๆแบบนี้

ผมว่า ให้เพื่อนคุณเลิกคบคุณดีกว่า




หยอกๆ

บวช แต่ง ตาย 3 อย่างนี้ถ้าผมไม่ติดอะไรสำคัญ ผมไปหมดแหละ

งานสำคัญก็จริง แต่เพื่อนก็สำคัญเหมือนกัน บางคนแต่งงานซองไม่อยากได้หรอก อยากเห็นเพื่อนมาแสดงความยินดีด้วยมากกว่า

ผมเฉยๆครับ แค่มางานไม่มางาน ไม่ใช่สาระสำคัญอะไรแล้ว

บางคนลางานยากจริง งานแบบนี้ถ้าลาได้ก็คงมาแล้วครับ

สำหรับผมนะ ถ้าเป็นเพื่อนสนิทเราจะเข้าใจมัน ไม่ว่าแม่งทำอะไร ประมาณมองตารู้ใจ
ถ้ามีข้อสงสัยในการกระทำของมัน แสดงว่ายังไม่สนิทจริง

เรื่องแค่นี้ อย่าเก็บมาคิดมากเลยครับ

เอาเรื่องผมบ้างได้ไหม

เพื่อนผมอยู่จังหวัดบ้านเกิด เจอแฟนทุกอาทิตย์ เผลอๆอาทิตย์ละ 2-3 ครั้ง เพราะอยู่จังหวัดเดียว

ทุกช่วงสงกรานต์หรือปีใหม่ เพื่อนสนิทวัยเรียนต่างก็กลับมาบ้านกัน

หาเวลาว่างๆ 2-3 ชั่วโมง แค่วันเดียว นัดทานข้าว พูดคุย อัพเดทชีวิตกัน

แต่ไอ้เพื่อนคนนี้บอกว่า "ไม่ว่าง" หรือ "เดี๋ยวดูก่อน" ทุกครั้ง

และทุกครั้งที่ว่านั้น ... มันไปอยู่กับแฟน

เจอแฟนทุกอาทิตย์ แต่เจอเพื่อนปีละครั้ง ยังมาไม่ได้ (บ้านอยู่ห่างกัน ไม่เกิน10กิโล นะกับเพื่อนๆคนอื่น)

พวกผมยังคบมันอยู่นะ แต่ไม่นัดเจอ หรือไม่ชวนไปไหนอีกละ

ผมว่าเพื่อนคุณต่างหากที่ต้องเลิกคบคุณ 5555

อย่าหาว่างั้นงี้เลยนะ

ผมว่าเพื่อนคุณฉลาด วางแผนล่วงหน้า คือจัดงานตัวเองก่อนเป็นคนแรก

เพราะเค้ารู้ไงว่าคนเรายิ่งนานไปเรื่องมันยิ่งเยอะ จะให้เพื่อนมาว่างทุกคนมันก็ยากเข้าไปอีก

เขาฝากซองมา ก็ถือว่าดีแล้วครับ เพราะอาจ ไม่สะดวกมาจริงๆ สาระ มันไม่ใช่ว่า เราไปงานเขา แล้ว เราหวังจะให้เขามางานเรา เราก็เชิญพอเป็นพิธี สะดวก ไม่สะดวก ไม่เป็นไร ไว้นัดกินข้าว วันอื่น หลังจากงานไปแล้วได้


เพื่อนมันเป็นทุกวันครับ ไม่ได้เป็น วัน เว้น วัน เพราะฉะนั้น อย่าไปคิดมากครับ คนเราโตขึ้น ภาระหน้าที่ ต่างกัน ยิ่งถ้าแต่งงานแล้ว ด้วย มีลูกอีก ก็จะไม่ค่อยมีเวลาหรอกครับ

เพราะมีคนแบบท่านอยู่เยอะๆนี่แหละครับ ผมถึงไม่อยากจะมีเพื่อนเลย

มาออกเสียงอีกหนึ่งเสียงครับว่า ท่านยังไม่โตพอที่จะเป็นผู้ใหญ่ ถ้าใช้คำว่าเพื่อนกันจริงๆเรื่องแค่นี้ไม่คิดมากหรอกครับ เพื่อนบอกแล้วนี่ว่าติดงาน ผมยืนยันให้อีกเสียงเลยว่าผมก็เป็นอีกคนที่ลางานยากมากๆ ถ้าผมลานี่รายได้บริษัท ณ วันนั้นประมาณ50k+ จะต้องเลื่อนไปเป็นรายได้ของวันถัดไปทันที จะลาแต่ละที ผจก.นี่สอบปากคำซะ "ลาครึ่งวันได้มั้ย ไปแล้วเดี๋ยวกลับมาใช่มั้ย " เซ็งๆนะครับ แต่ก็เข้าใจบริษัทแหละ บริษัทก็อยากได้รายได้เหมือนๆกัน

ส่วนของ จขกท. ผมว่าเปิดใจให้กว้าง ทำใจให้สบาย จริงๆคนที่เราควรแคร์ที่สุดคือพ่อ-แม่ครับ

ถ้าเป็นงานผม เพื่อนไม่มาซักคนผมก็ไม่ซีเรียสอะไร ใส่ซองหรือไม่ก็ไม่สนเหมือนกัน

แค่มางานหรือไม่มา ไม่ได้สำคัญอะไรเลย อยู่ที่ว่ามันเป็นเพื่อนที่ดีรึเปล่าแค่นั้น

ถ้าเป็นงานผมเพื่อนไม่มาสักคนผมรู้สึกเฉยๆนะ เพราะไม่อยากจะรบกวนใคร ถ้าใครจะมาผมก็ยินดี

ท่านจัดงานเพื่ออะไรเหรอครับ เพื่ออยากให้เพื่อนมาหาแค่นี้เองเหรอครับ

ผมเคยไปงานเพื่อนนะ แล้วเจ้าของงานก็ต้องแวะมาคอยคุยด้วยอยู่บ่อยๆ ต้องแวะมาถามว่ากินไรยัง บลาๆ จนผมต้องพูดไปว่า "มึงไม่ต้องห่วงกูหรอก คอยดูแลแขกผู้ใหญ่ดีกว่า ไว้ค่อยไปนั่งกินเหล้าคุยกันวันหลังก็ได้"

เอาเวลาไปแคร์คนในครอบครัวเหอะครับ เพื่อนกันนัดเจอกันได้ครับ แต่ญาติผู้ใหญ่จะให้มากันครบๆแบบนี้มันยากนะครับ

เรื่องโคตรเล็ก

ผมคิดว่าใครจะไปหรือไม่ไป ก็เป็นสิทธิของเขาครับ

ถึงแม้วันนั้นเขาจะว่าง และวันนั้นเขาก็แค่นอนตีพุงดูทีวีอยู่กับบ้าน
มันก็ไม่ใช่ความผิดของเขาครับ


ทำไมต้องบังคับให้ทุกคนมา ทั้งที่เขาอาจจะไม่ได้อยากมาด้วยล่ะครับ

ก่อนจะไปด่าว่าทำไมเขาไม่มา
เป็นผมจะลองพิจารณาตัวเองดูก่อนดีกว่า ว่าทำไมเขาถึงไม่อยากมางานเรา

บางที่ ลางานยากนะครับ

หัวหน้าหรือเจ้าของ อาจจะงี่เง่าไม่เท่ากัน



ผมเคยเจอบริษัทที่ลางานยากอยู่ แบบจับผิดมากๆ

บอกตามตรงทำงานไม่มีความสุขเลยครับ

อย่าคิดมากครับ เท่าที่อ่านดู ถ้าวันหยุดเขาก็มาได้นี่ครับ

คงไม่มีอะไรมากหรอกครับ

ท่านก็เกินไป ของแบบนี้บางทีมันก็ไม่ว่างจริงๆ

เห็นใจและเข้าใจเจ้าของกระทู้นะครับ

เพราะมีข้อความที่เหมือนจะสื่อว่าเพื่อนคนนี้ ไม่มาในหลายๆงานเลย เป็นผมก็คงมีคำถามในใจเหมือนกัน และงานแต่งงานส่วนใหญ่ก็จัดวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ แต่กลายเป็นว่าคำถามในใจนี้คนอื่นๆ มองว่าคิดเล็กคิดน้อย

ที่นี้เข้าประเด็นว่ามองยังไงกับคนแบบนี้ ผมมองว่า เป็นเรื่องปกติทั่วไปครับ การที่ไม่มาแล้วใส่ซองตลอด อย่างน้อยเค้าก็ยังรักษาความสัมพันธ์ของเพื่อนอยู่ จะคาดหวังให้เราให้ไป 100 แล้วจะได้กลับมา 100 เต็มมันเป็นไปไม่ได้ครับ การที่เค้าใส่ซอง มันอาจจะเต็ม 100 ของเค้าแล้วในขณะนั้น หรือไม่แน่ เค้ารู้ว่าเพื่อนๆที่ไปงานกันใส่ซอง 1000 บาท ตัวเค้าเองไม่ได้ไปอาจจะใส่ 2000 บาทก็ได้ แต่ไม่มีใครรู้ว่าตัวเค้าเองก็เต็มที่ในมุมเค้าเหมือนกันนะ

ตัวผมเองก็แต่งงาน เป็นคนแรกๆของกลุ่ม ไม่ว่าจะใน กทม หรือ ต่างจังหวัด ผมจะพยายามไปให้ได้ทุกงาน เพราะผมรู้สึกว่าเพื่อนที่มางานแต่งงานเรา เค้าสละเวลาและเงินมาจริงๆ

ทำเหมือนแม่ผมเลย จำได้หมดใครไม่มางาน ใครใส่ซองเท่าไหร่

ถ้าเป็นเพื่อนผมเฉยๆ ฝากซองมานี่ก็ดีใจแล้ว ส่วนงานมันขอแค่เชิญ ถ้าว่างก็ไป ไม่ว่างฝากซอง

ส่วนเพื่อนสนิทยิ่งไม่ว่าเลย แต่มาจะดีใจมาก เงินไม่ต้อง คือสำหรับเพื่อน ผช. ผมว่าเราเป็นเพื่อนกันตลอดไปน่ะ แค่เราถึงช่วงที่ต้องทำงาน มีครอบครัว ไม่ได้เที่ยวเล่นบ่อยๆ

เป็นผม ผมเลิกคบครับ เลิกคบท่าน จขท. คิดเล็กคิดน้อยขนาดนี้ ถ้าเพื่อมาไม่ครบจัดงานไม่ได้ว่างั้น แต่ละคนก็มีภาระหน้าที่ของตัวเองครับ ไม่ใช่ทุกคนจะตั้งหน้าตั้งตารอมางานท่าน

ผมเนี่ย ไม่เคยสนใจงานคนอิ่นเลย 55

งานเพื่อนบางคนผมก็ไม่ไป ไม่สะดวก ไม่อยากไป ถ้าอยากเลิกคบก็ตามใจครับ แต่แปลกเพื่อนผมไม่โกรธผมเลยสักคน ผมว่าผมโชคดีที่เพื่อนผมเข้าใจว่าเวลาและโอกาสคนไม่เท่ากัน

ยังดีนะที่เค้ายังใสซองมาให้ท่านอ่ะ ไม่ได้หายไปเลยไม่ติดต่อไม่อะไร อย่าไปคิดมาก

อ่วมเลย5555

ผมใส่ทุกคน แต่ก็ไม่ได้ไปทุกคนนะ บางทีเราก็ไม่สะดวกจริง ๆ ขี้แตกบ้าง ติดงานบ้าง

ถ้าเพื่อนจะน้อยใจแค่เราไม่ร่วมงานไม่ได้ทั้ง ๆ ที่ฝากซองไปให้ก็แล้ว

ก็ถ้าไม่อยากจะเรียกกันว่าเป็นเพื่อนก็เชิญได้เลยแหละครับ