"คุณประโยชน์ที่เกิดขึ้นหลังจาก เอสซีจี เมืองทอง ยูไนเต็ด กับ บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด เข้ารอบน็อคเอาท์ เอซีแอล ได้ 2 ปีติดต่อกัน"

เมื่อกี้ ผมแวะไปเห็นคอมเมนต์สุดดุเดือดในเพจหนึ่ง เกี่ยวกับการขอเลื่อนโปรแกรมของบุรีรัมย์ ยูไนเต็ด ในช่วงที่ต้องลงแข่งเอเอฟซี แชมเปี้ยนส์ ลีก รอบน็อคเอาท์ 16 ทีมสุดท้าย เดือนหน้าที่จะถึง

บุรีรัมย์ ขอเลื่อนสามเกม แต่ละเกมไม่ได้เลื่อนแบบที่กระทบแมตช์ของวีกนั้น เพราะเลื่อนแค่ 1 วัน (2 เกม) กับเลื่อนเร็วขึ้น 2 ชั่วโมงอีก 1 เกม เพื่อไปขึ้นเครื่อง

ปีที่แล้ว เอสซีจี เมืองทอง ยูไนเต็ด ก็เข้ารอบน็อคเอาท์เช่นเดียวกัน และมีการเลื่อนเกมเหมือนกัน ในแมตช์ที่ต้องพบกับ เชียงราย ยูไนเต็ด โดยเลื่อน 6 วัน (เลื่อนจาก 27 พ.ค. เป็น 2 มิ.ย.) และสลับการเป็นเจ้าบ้านด้วย ด้วยความยินยอมของทั้งสองฝ่าย และการอนุมัติจากฝ่ายจัดการแข่งขัน

มองดูภาพเล็กๆ คุณอาจจะเห็นการห้ำหั่นกันในคอมเมนต์ของแฟนบอลสองฝ่าย แต่ถ้าลองเปิดใจ และดูภาพกว้างๆ คุณจะรู้ว่า พวกเรากำลังประสบความสำเร็จ "ร่วมกัน" หาก "ร่วมมือกัน"

ปัจจุบัน เอเอฟซี อยู่ในระหว่างเก็บสถิติค่าสัมประสิทธิ์ของแต่ละลีกในเอเชีย จนถึงปี 2019 และจะมีการประกาศใช้โควตาใหม่ในครั้งต่อไป (น่าจะปี 2020 หรือ 2021 เนี่ยแหละ)

ซึ่งปัจจุบัน ไทยลีก เป็นลีกอันดับ 5 ของเอเชียฝั่งตะวันออก รองจาก จีน, เกาหลีใต้, ญี่ปุ่น และ เอลีก ของ ออสเตรเลีย

จีน, เกาหลีใต้ และ ญี่ปุ่น ตรงนี้ เราต้องยอมรับว่าแซงเขายาก แต่เรากำลังจะแซงเอลีก ออสเตรเลีย แล้วนะครับ

ค่าสัมประสิทธิ์ คิดจากแรงกิ้ง ฟีฟ่า 10% และ ผลงานของสโมสรในถ้วยเอเชียอีก 90% โดยแรงกิ้งฟีฟ่าของ ออสเตรเลีย อยู่ในอันดับที่ 40 ส่วนทีมชาติไทย อยู่ 122 จุดนี้เราเสียเปรียบเค้าเยอะ แต่มันก็คิดแค่ 10% เท่านั้น

อีก 90 % จากผลงานของสโมสรที่รอบนี้เก็บมาตั้งแต่ปี 2015 ถึง ปี 2019 บอกเลยว่า เรามีแต้มที่เหนือกว่า เอลีก ไปแล้วนะครับ

ปี 2015 บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด หนึ่งเดียวของไทย ในรอบแบ่งกลุ่ม เอเอฟซี แชมเปี้ยนส์ ลีก พวกเขาตกรอบแรกก็จริง แต่มีถึง 10 แต้ม เท่ากับ กัมบะ โอซาก้า (ญี่ปุ่น) และ ซองนัม (เกาหลีใต้) โดยตกรอบเพราะพ่ายแพ้ในมินิลีก ส่วนทีมจากเอลีก 2 ทีม ตกรอบแรกเหมือนกัน โดย บริสเบน รอร์ มี 7 แต้ม และ เวสเทิร์น ซิดนีย์ วันเเดอร์เรอร์ส มี 8 แต้ม

ปี 2016 ปีนี้แย่หน่อย เพราะบุรีรัมย์ ยูไนเต็ด ตกรอบแบบมีแต้มเดียว แต่ ซิดนีย์ เอฟซี และ เมลเบิร์น วิคตอรี่ สองทีมจากเอลีก เข้ารอบน็อคเอาท์ทั้งคู่ แต่สุดท้ายก็ไปตกรอบ 16 ทีมกันทั้งคู่อยู่ดี

ปี 2017 เอสซีีจี เมืองทอง ยูไนเต็ด สร้างผลงานยอดเยี่ยม ผ่านเข้ารอบน็อคเอาท์ได้ โดยที่สองทีมจากออสเตรเลีย คือ เวสเทิร์น ซิดนีย์ วันเดอร์เรอร์ส และ บริสเบน รอร์ ต่างตกรอบแบ่งกลุ่ม แบบที่เป็นบ๊วยทั้งคู่ แม้สุดท้าย "กิเลนผยอง" จะไปไกลได้แค่รอบ 16 ทีม แต่ค่าสัมประสิทธิ์ของไทยลีก ในปีที่แล้ว โดดขึ้นมาอย่างชัดเจน

ปี 2018 อย่างที่ทราบกันดี บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด หักปากกาเซียน ผ่านเข้ารอบน็อคเอาท์ได้อีกครั้ง ทั้งที่อยู่ในสายแข็งโป้ก มีทั้งทีมจากจีน, ญี่ปุ่น และ เกาหลีใต้ ร่วมสาย ส่วนทีมจากเอลีก 2 ทีมอย่าง เมลเบิร์น วิคตอรี่ และ ซิดนีย์ เอฟซี ต่างตกรอบแบ่งกลุ่มไปเรียบร้อยแล้ว

จากผลงานของ "กิเลนผยอง" ในปี 2017 กับ "ปราสาทสายฟ้า" ในปี 2018 ทำให้ส่วนคะแนน Club Point นั้น เรานำออสเตรเลียไปเรียบร้อย ทว่าถ้ารวมกับคะแนน แรงกิ้งฟีฟ่า ก็ทำให้เรายังตามหลังอยู่เล็กน้อย

ทั้งนี้ ถ้าผลงานทั้งทีมชาติไทย ในศึกเอเชียนคัพ 2019 ดี ได้คะแนนแรงกิ้งฟีฟ่าต่อเนื่อง บวกกับ ผลงานสโมสร ยังข่ม เอลีก อยู่แบบนี้ในเอซีแอล สิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นหลังจากนี้ คือ ไทยลีกอาจจะได้โควตา เอเอฟซี แชมเปี้ยนส์ ลีก จำนวน 2+1 เป็นอย่างน้อย แทนที่ของ ออสเตรเลีย ที่จะได้แค่ 1+2 แทน (อาจจะเป็น 2+2 ด้วย เพราะลีกไทย มีจำนวนทีมมากกว่า เอลีก)

เชียร์ และเอาใจช่วย บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด ในเอเอฟซี แชมเปี้ยนส์ ลีก กันเถอะครับ เพราะไม่ใช่แค่บุรีรัมย์ เท่านั้นที่จะได้ประโยชน์ ลีกไทยทั้งลีก ก็จะได้ประโยชน์ไปด้วย

การด่ากัน หรือขัดแข้งขัดขากัน มันไม่ได้เกิดประโยชน์อะไร ในเมื่อทั้งที่จริงแล้ว ถ้าเราช่วยกัน เราจะไปได้ไกลกว่าเดิมกันทุกทีม

ปีที่แล้ว ต้องขอบคุณผลงานของ เมืองทอง จากใจ
ปีนี้ ก็ต้องขอบคุณผลงานของ บุรีรัมย์ จากใจเช่นกัน

ผมอยากเห็นลีกไทย ได้สิทธิ์มีสโมสรแข่งในเอซีแอล รอบแบ่งกลุ่ม สองทีมแบบอัตโนมัติสักทีครับ มันจะยอดเยี่ยมแค่ไหน ถ้าสักครั้งนึง เรามีทีมผ่านเข้ารอบน็อคเอาท์พร้อมกันสองทีม

#จอน

ผลงานทีมชาติน่าจะไม่ช่วย เพราะด้วยมาตรฐาน เป้าหมายของเราคือแค่ผ่านรอบแรก แต่ออสเค้าหวังถึงแชมป์นะ คะแนนส่วนนี้เค้าน่าจะได้เยอะกว่าเราแหละ

อยากให้ไทยได้ 2 สิทธิ แบบไม่ต้องเพลย์ออฟ อยากเห็น สโมสรไทย 2 สโมสรผ่านรอบ 32 ทีมทั้งคู่คงเท่ไม่หยอก

เหมือนกัน ยังไงก็ต้องช่วยกันเชียร์ อยู่ละ ส่วนตัวผม ผมไม่มีทีมเชียร์ในไทยลีค เชียร์ได้ทุกทีมที่เป็นตัวแทน

ผมอยากให้afcปรับไปใช้แบบยูฟ่า ได้สิทธิ์ทั้ง2ถ้วย โควต้าก็เปลี่ยนแปลงแบบปีต่อปี ส่วนเรื่องการแบ่งโซนนั้นก็เหมือนเดิมในรอบแบ่งกลุ่ม แต่รอบน็อคเอ้าท์น่าจะโอเพ่น อาจจะเริ่มที่รอบ8ทีม

การที่ให้ชาติเล็กๆเข้าร่วมเตะกับชาติใหญ่ๆ มันจะเพิ่มมูลค่าได้เยอะ ความคลั่งฟุตบอลของชาติเล็กๆอาจจะเยอะกว่ามหาอำนาจของเอเซียด้วยซ้ำ

ตั้งแต่ปี 2019 เป็นต้นไปคะแนนทีมชาติจะไม่ถูกนำมาคิดแล้ววัดกันที่คะแนนสโมสรล้วนๆ

ประเด็นคือถ้วยเล็กไม่คุ้มเหนื่อย
เดินทางไกล รางวัลน้อย
ทีมใหญ่ไม่ไปเตะ
ถ้าไม่เตะกลางคันระบบล่มเลย

ผลซวยคือทีมกลางๆอย่างไทย กลับตัวก็ไม่ได้เดินต่อไปก็ไปไม่ถึง

เพื่อส่วนรวมน่ะ

การเพิ่มมูลค่ามันช่วยได้ครับ ทีมใหญ่เตะโดยทีมเล็กไม่มีส่วนร่วมลิขสิทธิ์ก็ขายไม่ได้ เพราะทีมใหญ่ในเอเซียไม่ได้มีฐานแฟนบอลเหมือนยุโรป กลับกันทีมเล็กๆอย่าง เมืองทอง บุรีรัมย์ไปเล่น คนไทยยังเชียร์กันเลย ถ้าทีมเล็กกว่านี้ล่ะมันก็น่าคิด

แค่ไทยแซงออสเตรเลียได้2+2 ความคึกคักในลีกก็สูงขึ้น ลิขสิทธิ์afcก็ขายได้มากขึ้น

มูลค่าafcน้อยเพราะไม่มีที่ยืนให้ทีมเล็กๆมากกว่า ทีมใหญ่เองก็ไม่ได้เป็นแม่เหล็กในการเพิ่มมูลค่าเลยนิ อย่างอาเซียนประชากรโคตรเยอะ แต่การมีส่วนร่วมโคตรน้อย ความบ้าบอลของอาเซียนก็ไม่ได้แพ้มหาอำนาจ ชึ่งมหาอำนาจเองไม่ได้สนใจเตะอยู่แล้วไม่ใช่หรอ มีแค่เกาหลีใต้และจีนที่เอาจริง ออสเตรเลีย ญีปุ่น ยังส่งสำรองมาเล่น

afcขายได้แค่เอเซีย พวกที่ชื้อลิขสิทธิ์ก็แค่ชาติที่มีส่วนร่วม ผมจึงมองว่า ถ้าให้ชาติเล็กๆมีส่วนร่วมมากกว่านี้ลิขสิทธิ์มันก็ขายได้เป็นเท่าตัว เมื่อเม็ดเงินเพิ่มขึ้น เงินรางวัลก็เพิ่มขึ้น เราจะไปอิงยูฟ่าเรื่องอุ้มทีมใหญ่ไม่ได้ เพราะทีมใหญ่ๆเป็นแม่เหล็กในการขายลิขสิทธิ์ไปทั่วโลก ส่วนafcขายได้แต่เอเซีย มันก็ต้องให้คนในเอเซียนี่แหละสนใจมากกว่านี้ แค่ทีมไทยลีกไปเพื่อนบ้านคนดูเต็มสนาม จุดนี่แหละที่น่าคิด

เริ่มจากปรับระบบการแข่งให้มันเป็นสากลก่อนได้มั้ย ถ้วยนี้เหมือนพวกอาหรับได้เปรียบพอสมควรเลย

ก็แค่เปิดใจให้กว้างหน่อยเชียร์ตัวแทนจากไทย

ไทยไม่เชียร์ไทย เเล้วใครจะเชียร์เรา

ยากมากครับ จากหลายปัจจัย ผมคิดว่าเค้าคงคิดกันมาเยอะเเล้วว่ามันยังไม่เวิร์คตอนนี้

1. ทวีปมีขนาดใหญ่กว่ายุโรปมาก ใช้เวลาเดินทางนาน เเละทำให้นักเตะเกิดอาการเหนื่อยล้ากว่าที่ควรจะเป็น
2. สถานะทางการเงินของทีมต่างๆไม่เท่ากัน ถ้าให้เดินทางในโซนใกล้ๆอาจจะสู้ได้ เเต่ถ้าไกลๆอาจะเริ่มลำบาก
3. เเต่ละประเทศยังมีพรมเเดน เเละมีพิธีทางศุลกากร รวมไปถึงวีซ่า ไม่เหมือนกับยุโรปที่ในเรื่องนี้จัดการเสมือนเป็นหนึ่งประเทศใหญ่ เดินทางสะดวกมาก
4. คุณภาพการอำนวยความสะดวกเเละการจัดการเรื่องต่างๆที่จำเป็นให้นักเตะยังไม่เท่ากัน

การเดินทางไกล จริงๆก็แค่รอบน็อคเอ้าท์รอบลึกๆน่ะครับ ไม่ใช่เปิดโอเพ่นรอบแบ่งกลุ่ม

เรื่องเขารอบแบ่งกลุ่มสองทีมผมเฉยๆมองว่ายาก

แต่เตะเพลย์ออฟให้มาเตะที่บ้านทีมอันดับต่ำกว่าได้ใหมหรือเตะสองนัดไปเลย

ถ้าจำไม่ผิด ปี 2013 เราเคยมี 2 ทีม ทั้งบุรีรัมย์และเมืองทองได้เล่นรอบแบ่งกลุ่มพร้อมกัน และน่าจะเป็นปีนั้นปีเดียวที่เราชนะในรอบคัดเลือกได้

จริงๆเพื่ออารมณ์และผลสำเร็จ

ได้โควต้าถ้วยเล็กมาสักหน่อย ก็น่าจะดี ... ถ้วยเล็กนี้ดูมีโอกาสได้ลุ้นถึงรอบลึกๆ แบ่งโควต้า ที่บวกห้อยท้าย ไปเตะ afc cup ผมว่าทีมไทยมีดีพอจะเข้ารอบลึกๆหรือถึงชิง (ยะโฮร์ ดารุล ต๊ะซิม ยังไปเอาแชมป์มาได้แล้ว และ เมืองทองกับชลฯ ก็เคยไปถึงรอบรองมาแล้ว)

แต่อย่างว่า เอามาตรฐานที่สูงก็ต้องเล่นถ้วยใหญ่แหละ

จริงๆ อยากให้เปลี่ยนระบบการเพลออฟ ให้เป็นแบบเหย้าเยือนด้วยซ้ำตอนแรกเข้าใจว่าคงเป็นเรื่องของแฟนบอลกับค่าใช้จ่าย

แต่ยุคนี้แฟนบอลแต่ละทีมที่ได้โอกาสไปเพลออฟก็น่าจะแถวหน้าของประเทศนั้นๆ ไม่น่าจะติดขัดเรื่องนี้

เห็นด้วยครับ

ACL ต้องแก้กฏแบบว่า รอบเพลย์ออฟรอบสุดท้าย ต้องเล่นแบบเหย้าเยือน เพื่อไม่ให้มีการได้เปรียบเสียเปรียบเกิดขึ้น

และผู้แพ้ในรอบเพลย์ออฟรอบสุดท้าย ต้องการันตีว่าได้เตะ AFC CUP เป็นอย่างน้อย ไม่ใช่ตกรอบแล้วไม่ได้อะไรเลยแบบปัจจุบัน

หลายๆอย่างในการจัดการของ AFC นี่ ผมอยากให้ปรับเปลี่ยนมากเลยนะ
เรื่องแบ่งชาติเล่นถ้วยหลักถ้วยรองและแบ่งโซนเล่นนี่ จริงๆอยากให้ปรับเปลี่ยนที่สุดเลย
ยึดแบบบอลยุโรปหรือบอลละตินมาเป็นแบบอย่างก็ได้
จะบอกว่าลดเรื่องภาระค่าใช้จ่ายในการเดินทางหรือลดเวลาเดินทางก็ใช่ที่
เพราะเดี๋ยวนี้บินไปอาหรับกับบินไปญี่ปุ่นแทบเสียเวลาและเสียเงินไม่ต่างกันเลย
กลับกันแต่ละทีมยังได้มีโอกาสพบเจอคู่แข่งทีมใหม่ๆสไตล์ใหม่ๆกัน บอลน่าจะสนุกขึ้น
รอบเพลย์ออฟก็เอาชาติเล็กเจอกันไปเหมือนที่บอลยุโรปเริ่มทำมาหลายปีหลังๆ
ทีมชาติเล็กๆได้มีโอกาสหลุดเข้ามารอบแบ่งกลุ่ม มีประสบการณ์มีเงินรางวัลตอบแทน
ทั้ง acl ทั้ง afc cup เลย อยากให้ปรับมากครับ
บอลเอเซียจะได้ผลงานดีเวลาแข่งกับชาติอื่นๆทั่วโลกบ้าง