เมื่อได้บอลโค้ชบอกให้เลี้ยงเพื่อนบอกให้ส่งพ่อกับแม่บอกยิงเองเลย ตะโกนกันโหวกเหวกข้างสนามจนไมรู้ว่าจะทำตามใครดี

ผมเคยเป็นโค้ชบอลเด็กประถม สภาพแวดล้อมตอนแข่งเป็นแบบที่เจ้าของกระทู้เล่า แต่เราสั่งเด็กได้ให้ฟังคำสั่งเราคนเดียวได้ครับ

ไม่ใช่แค่ฟุตบอลคะ เราเป็นโค้ชกีฬาประเภทเดี่ยวก็ไม่ต่างกัน 555555 จนช่วงหลังต้องขอร้องเลยว่าผู้ปกครองอย่าพูดอะไรเกี่ยวกับเกมให้กำลังใจเฉยๆก็พอ

ผมไม่เคยเป็นโค้ชหรือมีลูกเล่นบอลนะเเต่ชอบไปดูบอลเยาวชน

บอลเด็ก ใครที่เลี้ยงเก่งเเละยิงเเรง จะได้เป็นกองหน้า

เเละโค้ชเเละผู้ปกครอง จะพยายามให้เล่นเองยิงเอง

การเล่นเป็นทีมีน้อยมากๆ ออกเเนวมั่วซัว

หลังตูม กลางมั่ว หน้าวิ่ง

ผมว่าการเล่นลัษณะเเบบนี้อาจจะทำให้เป็นการปลูกฝั่งเด็กมาในตัว

ทำให้มั่นใจจนเกินไป

เเละเด็กไทยเวลาเล่นบอล จะไม่ค่อยสนใจเกมส์รับ จะรุกอย่างเดียว

บอลเสียก้มหน้า เจ็บเข่า บอลมาวิ่งได้อีก พอเสียบอลบอกเพื่อนเหนื่อย

เเต่ก็บ้าเลี้ยงเลี้ยงไม่จ่าย

อยากเห็นโค้ขที่วางรากฐานการเล่นเป็นทีมตั้งเเต่เด็กบ้าง

ตอนกีฬาสี ประถม-มอต้น ผมเล่นเซนเตอร์ เน้นสกัดอย่างเดียว บอลมาสวนตูม คนมาก็เตะตูม

ตอนมัธยมขยับตัวน้อยรอจ่ายทะลุกับรอสวนเคาเตอร์อย่างเดียว โค้ชบอกฟังแค่โค้ชกับเล่นใช้จินตนาการพอ