.
.
สัญญากันมั๊ย วันที่ 16 พฤษภาคม 2574

ผมมองเห็นบ้านเมืองที่สวยงามและผู้คนที่แสนดีขึ้นจากหลุมอเวจีมาได้ ผมมองเห็นหลายชีวิตที่ผมสละชีวิตของผมให้เขา สุขสงบ มีประโยชน์ กินอยู่ดีและมีความสุข
ผมเห็นว่าผมเป็นที่พึ่งพิงในหัวใจของพวกเขา ที่พึ่งพิงในหัวใจของลูกหลานเขาและหลายชั่วอายุคน มันล้ำเลิศมากเกินกว่าสิ่งที่ผมทำ มากเกินกว่าที่เคยทำ เป็นที่พักผ่อนที่แสนล้ำเลิศกว่าที่ผมเคยไป กว่าที่ผมเคยรู้จัก