[RE: จะพูดยังไงดีให้ญาติออกจากบ้านครับ]
เซจา พิมพ์ว่า:
ถ้าเป็นผม ผมไม่สนใจครับ พูดตรงๆไปเลยว่าเราอึดอัดอะไรที่ให้มาอยู่เพราะเห็นว่าทะเลาะกับป้าและคิดว่ามาชั่วคราว ผมคงบอกวา่ไปๆมาๆได้ไม่ติดขัดอะไรแต่ถ้าถึงกับมาอยู่กินแบบนี้ผมไม่โอเค ผมอยากอยู่กันกับครอบครัวผมตามลำพังสบายใจกว่า ผมกล้าพูดเพราะผมคิดว่าผมโตบรรลุนิติภาวะและดูแลเลี้ยงตัวเองและครอบครัว และที่สำคัญผมไม่มีพ่อแล้วเพราะงั้นผมถือเป็นหัวหน้าครอบครัว
ท่านเองก็อยู่กับแม่และน้อง ถ้าท่านทำงานเลี้ยงดูแม่และน้องแล้วก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องเกรงใจคนอื่นจนเราอยู่ไม่ได้ พูดในสิ่งที่ควรพูดครับ พูดตามตรงตัดปัญหาตั้งแต่วันนี้ดีกว่าวันหน้าจะมองหน้ากันไม่ติด ไหว้กันไม่ลงครับ
ผมก็เห็นด้วยตามนี้
คือเราอยู่กับแม่และน้อง เราเป็นผู้ชาย ควรดูแลความเรียบร้อยของบ้าน
ถ้าเราไม่แข็ง ไม่สามารถตัดสินใจได้ แสดงว่าบารมีการตัดสินใจของเรายังอ่อนนัก
จะมาบอกว่าแม่เป็นผู้ใหญ่กว่าเราไม่ได้นะครับ เพราะแค่นี้เรายังทำอะไรไม่ได้
ในอนาคตจะดูแลแม่ยังไง
ลองนั่งกันสามคนพูดคุยจริงจัง ด้วยความเป็นผู้ใหญ่ ไม่ใช่โวยวายนะครับ
คุมอารมณ์การสนทนาให้ดี ให้เค้าเปลี่ยนพฤติกรรมดู
บอกว่าเราเดือดร้อน และไม่มีความสุข ถ้ายังเป้นอย่างนี้ต้องขอให้ออกจากบ้าน