[RE: นักเตะต่างชาติเทียบกับนักเตะไทย]
1.อยู่ที่ไทยมีชื่อเสียงคนรู้จักเยอะ (อารมณ์ประมาณนักบอลซุปเปอร์สตาร์ในต่างประเทศ)
2.มีแฟนคลับคอยสนับสนุน (ดีต่อใจ)
3.เงินเดือนหลักแสน ค่าครองชีพที่ไทยไม่แพงมากเกินไป อยู่ได้แบบสบายๆ (มีกิ๊กสัก2-3คนยังได้สบายๆ)
4.ไม่ต้องเหนื่อยฝึกภาษาที่สาม
5.ซ้อมเบาและสบายกว่าลีกชั้นนำในต่างประเทศ
6.มีโอกาสเป็นตัวจริงมากกว่า (ลองโควต้าต่างชาติมีสัก10คนสิ แน่ใจหรอว่าจะติดตัวจริงได้ง่ายๆ555+)
7.มีโอกาสรับราชการ ทหาร ตำรวจ ข้าราชการพลเรือน รัฐวิสาหกิจ หลังเลิกเล่นไปแล้ว (เส้นทางนี้ก็ดูสดใสเช่นกัน)
8.เจ้าของสโมสรส่วนมากเป็นผู้มีอิทธิพลในพื้นที่ เวลาจะทำอะไรก็สบาย มีคนคอยเกรงใจตลอด (แบ็คดีว่างั้นเถอะ555+)
9.มีโอกาสได้แฟนสวย หรืออาจจะถึงขั้นเป็นคนมีชื่อเสียงหรือดารานางแบบก็เป็นไปได้
10.ข่มรุ่นน้องที่เป็นนักเตะไทยด้วยกันได้ ต้องเกรงใจกรู อย่าห้าว อย่าข้ามหัวกรู ลองเป็นนักเตะต่างชาติสิเขาจะเกรงใจเอ็งมั้ย (555+)
ด้วยเหตุผลประมาณนี้ ถ้าเป็นผมนะ ลองประเมินตัวเองแล้วฝีเท้ายังไม่ถึงระดับชนาธิปหรืออุ้ม ผมคงไม่เลือกที่จะเสี่ยงไปต่างประเทศหรอก อยู่ที่ไทยมันก็สบายอยู่แล้วไม่รู้ว่าจะเอาตัวเองไปเสี่ยงกับต่างประเทศให้เหนื่อยทำไม เตะบอลเสร็จกลับบ้านมานอนกอดเมียสาวๆสวยๆดีกว่า
เพราะอาชีพแบบนี้เส้นทางมันสั้นเหลือเกิน(กรณีไม่ไปเป็นโค้ชหรือทำงานสายบอลต่อ) กอบโกยได้ก็คงจะต้องรีบกอบโกยความสุข ผมพูดในแง่ที่ว่าถ้าตัวเองเป็นนักเตะระดับสโมสรในT1แต่ไม่ได้เก่งขนาดที่ว่าโดดเด่นจนต่างประเทศต้องการตัว ผมคงจะเลือกอยู่ในcomfort zoneสบายใจกว่าเยอะ ล้มมาก็มีผู้ใหญ่เห็นใจ มีแฟนบอลคอยให้กำลังใจตลอด อยู่ที่ไทยนี่แหละสบายที่สุดแล้ว เงินทองก็พอมีเหลือเก็บบ้าง
ผมคิดว่านักเตะไทยส่วนมากก็คิดประมาณที่ผมคิดไว้นี่แหละ เขาคงจะประเมินตัวเองแล้วว่าพอจะไปค้าแข้งที่ต่างประเทศไหวรึเปล่า ถ้าอายุเริ่มมากเขาคงเลือกอยู่ไทยสบายกว่าเยอะ
เพราะฉะนั้นทางแก้เดียวคือ เราต้องผลิตนักเตะเก่งๆให้เยอะมากกว่านี้ รับรองคนพวกนี้มั่นใจในตัวเองกล้าไปเล่นที่ต่างประเทศแน่นอน
ข้าวกล่องมั้ยคร้าบ ข้าวกล่องอร่อยนะคร้าบ... 
