ตอนใกล้จบผมล่ะโคตรสงสารนางเอกเลย ยิ่งตอนพูดว่า"แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะ" (ฉากที่อยู่ที่สถานีรถไฟ) แต่คือวันพรุ่งนี้คือไม่ได้เจอกันแล้ว

โคตรเข้าใจอารมณ์เลย


เป็นหนังที่ดีมากๆเรื่องนึงเลย


edit นอนหลับฝันดีครับ

อยู่ในค่าย ดูได้หรอครับ

ไวไฟแรงมากครับ ดูผ่านโทรศัพท์เอาครับ

สู้ๆนะครับ

ช่วงแรก ๆ ที่ผมดูหนังเรื่องนี้จบ ความรู้มันอึน ๆ ไปเกือบเดือน

เรื่องนี้มุมมองพระเอกจะงั้นๆมาก แต่มุมมองนางเอกจะโคตรเจ็บ ผมอ่านหนังสือยังแบบ มุมนางเอกนี่สุดๆจริงๆ

ผมดูเรื่องนี้ไม่จบแฮะ ผมว่ามันน่าเบื่ออะ ผมเปนคนชอบจับผิดการแสดง ผมว่าอินเนอร์ของพระเอกกับนางเอกมันไม่ค่อยดึงให้ผมเข้าไปในตัวหนังได้ หรือเพราะผมไม่ชอบเรื่องนี้ก็ไม่รู้ แต่หนังแนวนี้ผมชอบนะ

ตอนดูฉากแรกที่บอกเจอกันพรุ่งนี้นะที่รถไฟยังเฉยๆ
แต่พอดูจนถึงตอนท้ายและกลับมาฉากรถไฟ
อารมณ์เปลี่ยนไปจากครั้งแรกที่เห็นอย่างสิ้นเชิงเลย

ใช่เลยครับ ปกติผมเป็นคนน้ำตาไหลยากด้วยนะ แต่ฉากนี้ผมนี่น้ำตาไหลอ่า

โคตรเจ็บเลย

ผมว่าผู้หญิงแสดงดีมากๆนะครับ ชอบแววตาเค้ามากแสดงลองทางสายตาได้ดีมาก แต่พระเอกนี้ผมว่าหาคนเล่นได้ดีกว่านี้นะ เล่นก็โอเค แต่รู้สึกว่าแสดงออกจากแววตาไม่ดีมากเท่าไหร่

เรื่องนี้ ดูงานแสดงนางเอกล้วนไฮไลท์มันตรงนี้มากเลย พระเอกอ่ะงั้นๆแหละในเรื่องฟีลอารมณ์ไรงี้ แต่มุมนางเอกอินเนอร์การแสดงออกทางท่าทางสีหน้าคือแบบเป๊ะมาก