ผมเห็น เวฟลูกชิ้นขาย ก็โอเคนะ

กับผัดมาม่า ผัดข้าว ผัดเส้นเล็ก ผัดเส้นใหญ่ วางโชว์ในกระทะ
แล้วเตรียม กล่องใสๆไว้ใส่ กล่อง ละ 20



ปล. ผมทำออกแบบบ้านเป็นงานหลัก กับรับเหมาเป็นงานเล็กๆ
นี่ก็หาอะไรทำเล่นๆ สนุกๆเพิ่มเหมือนกัน พวกช่วงเทศกาล หรือตลาดนัด

( ได้ขายหน้า รร. คนมาเยอะๆ ก็น่าสนุกนะผมว่า )  

เคยคิดจะลองทำอาหารเมนูพื้นๆ ตั้งขายตามงานให้คนกินแล้วร้อง เฮ้ย!!! อร่อยวะ ร้องว้าวว้าวว้าว อยากวนมากินอีกรอบ อะไรเงี้ย แต่โจทย์มันยากเกินฝีมือผม เลยพับเก็บไว้ก่อน  

ขายของกินผมตัดก่อนละครับ ทุนน้อย สต๊อกของลำบาก ของเสียได้ ขายไม่ได้เครียดอีก
เป็นผมคงเน้นพวกของใช้ สต๊อกของได้ อย่างเสื้อ ซื้อมาขาย ขายไม่ได้ใส่เองไปเลย
แล้วก็ดูกลุ่มเป้าหมายครับ สำหรับผม ขายคนต่างชาติง่ายกว่าคนไทย
อย่างเชียงใหม่คนจีนเยอะ คงสำรวจว่าของไทยอะไรทีขายให้กับคนจีนแล้วขายดี
อย่างเสื้อยืด (สมมติว่าขายดี) คนไทยก็อาจจะซื้อในห้าง ราคาไม่ค่อยห่างกันละ ยูนิโคล่ อะไรพวกนี้ แต่คนจีนนิยมซื้อเสื่อไทย (สมมตินะครับ อาจจะเป็นของอย่างอื่น) เราก็รับเสื้อมาขายให้คนจีนอีกที เน้นขายที่พวกกลุ่มเป้าหมายไป ทำเลดี ก็ได้เปรียบครับ
คนจีนชอบเดินถนนที่มีของกิน เราไปขายเสื้อ ก็ไม่มีคนแย่งลูกค้า ขายง่ายกว่าคนไทยที่ต้องไปตามกาดที่มีร้านเสื้อเต็มไปหมด

ปล. อันนี้คิดแบบง่ายๆ คร่าวๆเลยนะครับ คงมีหลายอย่างที่ต้องปรับ เป็นแค่แนวคิดเฉยๆ