ขอพื้นที่ระบายหน่อยครับ ปีนี้มามรสุมจริงๆทั้งความรัก ทั้งที่บ้าน


คือผมเป็นคนชอบเที่ยว มีความฝันคืออยากทำงานอาสา ไปที่ๆกันดาร
ช่วงกุมภา ผมเปลี่ยนแฟนใหม่ แฟนผมก็สไตล์เดียวกันกับผม
ที่บ้านผม มีแม่เป็นเสาหลัก แม่จะทำหน้าที่ทุกอย่างตั้งแต่เป็นแม่บ้าน ยันหาเงิน คือครอบครัวผมไม่มีพ่อ

ก็จะมีผมที่จะช่วยแบ่งเบาแม่ แม่อยู่ต่างจังหวัดและน้องสาวผมเรียน รร ต่างจังหวัด แต่แม่ต้องขับรถเข้ามาทำงาน ที่ กทม ทุกวัน ไปกลับ 2-3 ชั่วโมงต่อวัน ผมก็จะช่วยแม่ได้แค่เสา อาทิตย์
ปล. ผมเรียนอยู่ กทม ปีสุดท้ายละ
ผมเคยบอกแม่ ทำไมไม่ย้ายน้องมา กทม บ้านก็มี แม่ก็ให้เหตุผลไม่ได้ บอกน้องชอบที่นั่น
ซึ่งเวลาแม่ไม่สบาย ผมก็ต้องขาดเรียน มาอยู่กะน้อง

จนมาช่วงปีนี้ ผมเริ่มทำตามสิ่งที่ผมอยากทำมากขึ้น คือปกติ เสาร์ อาทิตย์ผมต้องกลับบ้านตลอด ไม่ได้ไปไหน ทำงานช่วยแม่
หลังๆมา ผมเริ่มไปค่ายอาสา ไปเที่ยว โดยไม่ได้ขอตังที่บ้านเพิ่มนะ ผมก็ใช้เงินเก็บผม

ก็เริ่มมีปัญหากะที่บ้าน แต่เวลาก่อนไปผมก็จะบอกทุกครั้ง และถามว่า แม่ว่างมั้ย
กลายเป็นว่า แกก็บอก อยากไปทำไรก็ทำ โตแล้ว
พอมาหลังๆ แกบอกว่า ไม่ต้องบอกก็ได้ จะไปไหนคือ แกจัดการงานที่บ้านเองได้
ผมก็ งง ว่าเป็นอะไร ก็พยายามคุยให้เข้าใจกัน แต่แกก็บอกว่า แกไม่ได้เป็นไร ชีวิตเรา เราโตแล้ว คิดเอง

ละแกก็ไม่ชอบแฟนใหม่ เพราะพาผมไปออกค่าย ไปเที่ยวบ่อยๆ หลังๆ ผมก็จะไม่ว่าง
ละผมย้ายออกจากหอ มาอยู่บ้าน กทม. บางวันแกก็อยากให้ผมไปรับน้องและอยู่เป็นเพื่อนน้องที่บ้าน ตจว คือ โรงเรียนก็มีรถตู้ แต่ด้วยความที่น้องเป็น ผญ แกเป็นห่วง ไม่อยากให้นั่งรถตู้กลับบ้าน ละอยู่บ้านคนเดียว
บางทีผมก็ไม่ว่าง ก็ใช้ชีวิตเหมือนที่ผมใช้ทั่วไปเวลาอยู่หอ ไปเตะบอลบ้าง ไปกินข้าวกะแฟนบ้าง
แกก็น้อยใจผม

จนมาตะกี้ ผมว่าจะไปเที่ยวของผม ช่วงก่อนเปิดเทอม มีเวลาว่างนิดหน่อย
คือตอนนี้ผมก็มาทำงานอาสาอยู่ 2 เดือน ที่ ตปท ละก่อนเปิดเทอมมันมีแก็ปว่าง ก็กะจะไปเที่ยว ก็บอกแกไป แกบอก ตัดสินใจเอา


ผมก็ งง ถ้าแกไม่ว่างก็บอกตรงๆ เท่านั้นแหละ แกระบายมายาวเหยียด
บอกว่าผมเห็นแก่ตัว คิดถึงตัวเองมากไป ทำแต่สิ่งที่ตัวเองฝัน ไม่มีความรับผิดชอบ ไม่มองคนรอบข้าง

ผมจุกเลย ผมยังไม่ได้พิมตอบแก ผม งง สับสนไปหมด อยากให้อารมณ์เย็นๆ แล้วค่อยตอบแกไปในมุมของเรา


เหนื่อยครับตอนนี้ อยู่ค่ายอาสา ไกลบ้าน เนตก็ไม่ค่อยมี พอทักหาแกไป ดันเจออะไรแบบนี้ ไม่รู้จะปรึกษาใครเลย ไม่กล้าเล่าให้แฟนฟัง กลัวเค้าคิดว่าเค้ามีส่วนผิด กับที่บ้านไม่เคยมีปัญหาไรกันเลย ครอบครัวผมมีแต่คนอิจฉา จนมาปีนี้แหละ ที่มันมีการเปลี่ยนแปลง

ขอบคุณมากครับสำหรับพื้นที่ระบาย
ขอบคุณมากๆสำหรับคำสอน และข้อคิดมากๆครับ ได้ไรเยอะเลย

หน้าที่ลูกมีไม่ทำ ออกไปตามความฝันก็งี้แหละ ตามแม่ท่านว่าแหละ เห็นแก่ตัวเอาความสุขตัวเองตั้ง แม่ท่านเก่งนะ แต่แกคงเหนื่อยแล้วละ กะว่าลูกจะมาช่วยแต่ทำให้แกไม่ได้เลย . . .

ก่อนจะไปเหนื่อยออกค่ายอาสาไปทำอะไรให้ใคร

ไม่มองดูคนรอบข้างเลยหรอ ว่าเค้าเหนื่อยให้คุณแค่ไหน

คุณถึงได้โตมาจนตามหาความฝันได้


อาสาทำเพื่อคนอื่นได้แต่กับแม่ตัวเองทำให้ไม่ได้

ขาดความสมดุลย์มั๊งครับ

อะไรที่มันเอนไปข้างเดียวหนักๆมันก็ไม่ดีครับ

นึกถึงโฆษณาอันนึงที่แม่นั่งรอลูก ลูกก็ไม่กลับมาหา...


ลองคิดดูฮะ ว่าลืมแม่รึเปล่าครับ

แม่เขาเหนื่อยอยากให้ท่านแบ่งเบาไง แต่คนเปนแม่จะให้มาบังคับลูกก็ไม่ใช่

ท่านเปนลูกชายคนโต แม่ก็คงหวังให้เปนเสาหลักครอบครัว อนาคตท่านจะได้ดูแลน้องครับ

ลองคิดนะครับ ตอนนี้ท่านมีสิ่งที่อยากทำ แต่ผมว่าท่านกำลังมองข้ามสิ่งที่ต้องทำนะครับ

ค่ายอาสามันก็ดีนะครับ แต่คนที่บ้านท่านก็ต้องการท่านด้วย ข้อนี้ผมเข้าใจแม่ท่านมากๆเลย

ขาดความสมดุลย์มั๊งครับ

อะไรที่มันเอนไปข้างเดียวหนักๆมันก็ไม่ดีครับ

นึกถึงโฆษณาอันนึงที่แม่นั่งรอลูก ลูกก็ไม่กลับมาหา...


ลองคิดดูฮะ ว่าลืมแม่รึเปล่าครับ

ค่ายอาสานานจัง ตั้ง 2 เดือน

แล้วพี่เอียงไหมครับ

คิดซะว่า ดีแล้วครับ ที่ครอบครัวเปิดใจปรึกษาปัญหากัน

พอรู้ปัญหาแล้ว ก็คุยกัน ค่อยๆหาทางแก้ปัญหาไป

เชื่อมั้ย สุดท้าย คนที่รักท่านที่สุด ก็คือแม่นี่แหละ

ผมก็อยากมีฝันบ้าง แต่ผมก็รักแม่ ผมมีแม่คนเดียว

ผมก็เลยตามฝันไม่ได้ ทุกวันนี้ทำงานที่แม่ฝากให้ ใกล้บ้านใกล้พ่อใกล้แม่

บ้านแม่ผมกำลังจะโดนยึดเดือนหน้า ปัญหาหนักกว่าท่านอีก

"ความฝัน"บางทีมันก็ต้องรอ หรือไม่มีโอกาสได้ทำอ่ะคับ..

เพราะเราอยู่ในโลก"ความจริง" ที่ทุกคนมีต้นทุนชีวิตไม่เท่ากัน..


ปล. ผมเข้าใจแม่ท่านนะ..ลองพยายามเข้าใจแกดู แล้วคุยกันดีๆคับ สู้ๆฮะ

หน้าที่ลูกมีไม่ทำ ออกไปตามความฝันก็งี้แหละ ตามแม่ท่านว่าแหละ เห็นแก่ตัวเอาความสุขตัวเองตั้ง แม่ท่านเก่งนะ แต่แกคงเหนื่อยแล้วละ กะว่าลูกจะมาช่วยแต่ทำให้แกไม่ได้เลย . . .

โตแล้วครับคิดเอาเอง

ช่วยแม่ไปก่อน รอน้องเข้ามหาลัย ค่อยทำตามฝันก็ไม่สาย

ลองมองกลับกันดูครับ คุณเเม่มีความฝัน อะไรบ้างรึป่าว ^ ^

เเล้วคุณเเม่ได้ทำตามความฝันนั้นรึยัง ^ ^

สู้ๆครับ ครอบครัวต้องคุยกัน มีอะไรปรึกษากัน ใจเค้าใจเราครับ ผมค่อนข้างให้เครดิต กับ พ่อเเม่พี่น้อง ก่อนเเฟน หรือ ภรรยา ครับ

เบ้ซ้าย เชิดขึ้นเล็กน้อยครับ

ทิ้งความฝันไปก่อน

แต่ไอ้คำว่าไปเที่ยวนี่

ไม่ใช่ความฝันหรอก

มันคือความเห็นแก่ตัวมากกว่า

นายก็รู้ตัวนี่

ที่บ้านผม มีแม่เป็นเสาหลัก แม่จะทำหน้าที่ทุกอย่างตั้งแต่เป็นแม่บ้าน ยันหาเงิน คือครอบครัวผมไม่มีพ่อ