ผมเคยเจอ2เหตุการณ์

ครั้งแรก
ผมนั้งรถกับเพื่อนไปงานต่างจังหวัด
พอถึงถามโค้ง โค้งนึง ก็ขับมาไม่เร็วมาก
และเป็นเวลาตี2กว่าๆ
อยู่ก็มีรถเบรคตามหลังมาเสียงดังมากกแบบผมมองข้างหลังมา คิดในใจแม้งชนแน่ๆ
เพื่อนผมหักเข้าซ้ายเต็มที่ จนรถหมุดไปเกิบครึ่งรอบ ผมโมโหมาก รีบเปิดประตูไป
กะเอาเรื่องแน่ๆ พอผมกับเพื่อนลงไปปับ แบบ ไม่มี? เฮ้ยยย ไม่มีรถที่เบรคและกำลัง
จะชนเรา เดินไปดูก็มีแค่รอยยางแค่รถเพื่อนผมคันเดียว ผมกับเพื่อนเลยมองตากัน
แล้วรีบขึ้นรถแล้วขับออกไปทันที




เรื่องที่2ก็ไม่มีอะไรมากครับ
ขับรถไปเที่ยวกับเพื่อนที่เกาะช้าง
มันจะมีทางนึงที่ต้องผ่านหน้าวัดตามที่ GPS บอก
มันบอกให้ขับเข้าไปในทางลัดที่มี2เลน
แบบขับมาตั้งนานก็ไม่มีอะไร แต่พอขับผ่านหน้าวัด
มันมีหมอกขาวๆ อยู่เต็มไปหมด มันเหมือน เอาน้ำแข็งแห้งไปไว้ที่น้ำแล้วจะมี
ควันออกมาแล้ว ควันมันจะสูงไม่ถึงหัวเข่า ตลอดเส้นทางหน้าวัด
พอเลยวัดไปก็ไม่มีอีกเลย
ผมลองเปิดกระจบเอามือออกไปจับๆดูก็ไม่มีอะไร เย็นๆนิดๆ
แต่ไม่เย็นเท่าหมอก

เคยครับ
วันนั้นดื่มมา ขับรถกลับบ้าน
ตีสี่ละ ขับมาได้ครึ่งทาง เจอผู้ชายถือของยืนอยุ่ข้างทาง
แต่ผมก้อไม่สนนะ ผมก้อขับผ่านไป

ผมขับไปอีกแปปเดียว เจอเหมือนเดิมเป๊ะเรย
คราวนี้ผมเริ่มคิดว่ามันแปลกๆละ เลยรีบขับให้เร็วขึ้น
แต่ยิ่งขับเร็วยิ่งเห็น จำได้ว่าเห็นหลายสิบครั้งอ่ะจนแทบสร่าง

จนสุดท้ายผมสติแตกละ ผมจอดรถเลย ละเปิดประตูลงมา

เท่านั้นแหละ จะๆเลย

เมาสินะ -.-

ดีเลยครับที่เปิดประเด็นมา
ตอนเด็กๆผมเคยนั่งรถไปตอนดึกๆ แล้วพอลงจากรถกำลังจะข้ามถนน
ผมเห็นผู้หญิงใส่ชุดไทย ยืนเท้าเอวบนหัวรถสิบล้อขับผ่านหน้าผมไป ...
ผมงงมากเลย และถ้าไปเล่าให้ใครฟังก็คงหาว่าบ้า...

เคยครับ ประมาณตี 4 ขับมอไซค์มาถึงตรงก่อนสะพานข้ามแยกลำสาลี

เห็นเป็นอะไรไม่รู้สีขาวๆตัวใหญ่ๆอยู่ตรงเกาะกลางถนน พอผมขับมาถึงใกล้ๆ

แม่งพุ่งตัดหน้ารถผมเลย ดีนะว่าผมไม่เบรคเพราะตัวเองขับมาเร็ว ไม่งั้นคงล้ม

ไม่เจ็บหนักก็อาจจะถึงตาย

เฮ้ยจริงหรอครับ หลอนมาาา
ที่ผมเจอแบบเบาไปเลย

เคยเจอตอนไปงานบวชเพื่อนเมื่อ5ปีก่อน
ในคืนบวชนาคคืนสุดท้ายที่บ้านเพื่อนก็มีเลี้ยงสังสรรค์
ก็มีวงดนตรีที่จ้างตามบ้าน วัยรุ่นหรือคนแก่ก็ดื่มฉลองกัน
บ้านเพื่อนอยู่เยื่องๆกับวัดไม่ไกลนัก
ตอนแรกผมกะจะอยู่นอนบ้านงานจนนาคบวชเช้า
แต่มีธุระจำเป็นจึงต้องขอตัวกลับก่อน ก็ลาเรียบร้อย
พอขับรถออกจากบ้านงาน ระหว่างทางต้องผ่านวัด
ที่ใกล้บริเวณวัดจะมีต้นมะขามใหญ่
แว๊บนึงผมมองไป เห็นเป็นคน ย้ำว่าไม่ได้ตาฝาด
แต่ภาพคนที่ผมเห็นคือ คนไม่มีหัว แกว่งเอนไปเอนมา
ผมเลยรีบหันรถกลับมาบ้านงานทันที แล้วรีบบอกคนที่งานในสิ่งที่ผมพึ่งเห็นไป หลังจากนั้นญาติคนหนึ่งที่มาร่วมงาน
บอกให้ผมพาไปดู ก็ไปกันทั้งหมด5คน พอไปถึง มองเห็นต้นมะขามอยู่เนืองๆ ทุกคนก็เห็นดังที่ผมเห็นเช่นเดียวกัน
เป็นชายไม่มีหัวเอนไปเอนมา ทุกคนต่างผวาตกใจในสิ่งที่เห็น ซักพักร่างที่ไม่มีหัวอยู่ดีๆก็ขยับ
แล้วมีหัวโผล่ขึ้นมา สุดท้ายเป็นคนเมาไปยืนเยี่ยว

เคยครับ อยู่ต่งจังหวัดขี่มอเตอร์ไซค์กลับบ้านประมาณห้าทุ่ม เดือนหงาย เงียบวีงเวงมาก มาถึงโค้งป่าช้า เห็นเลยครับ ขาวโพลนเลยอยู่กลางถนน ในใจคิดเอาไงดี มาคนเดียวด้วย จะกลับหลังก็ไม่รู้จะไปไหน ไปต่ออีกนิดเดียวก็จะถึงบ้านแล้ว เลยตัดสินใจเป็นไงเป็นกัน ขี่เข้าไปใกล้ๆ แทบช็อค

อยากจะเอาไม้จิ้มพุงให้แตก

เป็นมู้สยองขวัญที่มุกเยอะจริงๆ

ผมเคยขับรถผ่านหน้าไทยคมตรงแคราย ไม่ดึกเท่าไหร่ ประมาณ 5 ทุ่ม ขับเลนขวาสุด

มองไปไกลๆ เห็นเหมือนมีเงาอะไรดำๆ อยู่ตรงเกาะกลางฝั่งที่ติดกับเลนที่ผมขับอยู่

พอขับเข้าไปใกล้ๆ เห็นชัดเลยว่ามันเป็นเงาเหมือนหมากำลังยืนด้วยขาหน้า แต่ก้นหย่อนลงนั่ง

ที่ผิดปกติคือมันดำสนิทจนไม่เหมือนหมาที่ยืนในที่มืดเลย ไม่มีส่วนสว่างส่วนมืด มันมืดจนเป็นเงาไปทั้งตัว

แต่ที่ผิดปกติที่สุดคือ ขนาดมันสูงเท่ากับผู้ชายที่กำลังยืนอยู่ แถมตาเป็นสีเหลือง



เป็นเหตุการณ์เดียวที่พอจะพูดได้ว่า ใกล้เคียงกับการเจอผีที่สุด เพราะมันเห็นชัดมาก แล้วหาคำอธิบายไม่ได้จนทุกวันเน้...

โค้งหน้าศาลอาญารัชดา พ่อผมเห็นเป็นผีผู้ชายเดินตัดหน้ารถเค้าเลยลุงที่มั่นใจว่าเป็นผี

เพราะ เท้าไม่ติดพื้นคือลอยตัดหน้ารถมาเลย แต่พ่อผมเป็นคนไม่กลัวผีนะ

ตรงนั้นขับรถผ่านดึกๆ ก็มีเสียวๆ เหมือนกัน กลัวส่องไฟไปเจอใครยืนอยู่ใต้ต้นไทร

ตรงนั้นหละลุงที่พ่อผมเจอ

ปล. โคจิจูมาแล้ว

ขับรถไปเชียงรายถึงนู้นเกือบๆเช้าละ05.50ได้มั้ง หมอกลงหนามากเกิดมาไม่เคยเห็นหมอกหนาขนาดนี้มาก่อน
แรกๆก็อเมซซิ่งนะคุยกับแฟนเฮฮากันไปพอขับไปเรื่อยๆเริ่มไม่ใช่ละ แม่งหนาแบบมองไรไม่เห็นอ่ะ
จนเริ่มหลอนละคิดไรไม่ออกจะจอดก็ไม่กล้าทางเปลี่ยว ขับไปก็มองไม่เห็นทาง

ผมเจอแปลก ๆ เหมือนกันนะ

เริ่มมาจากผมขับรถกลับบ้านเวลา 03.00 ทุกวัน ระหว่างทางผมมองเห็นแต่ไกลแล้วว่ามีคนยืนใส่ชุดขาวๆ
จากนั้นระยะรถที่เข้าใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ คนนั้นเค้าก็ค่อย ๆ ก้มลงแล้วคลานต่ำ พุ่งเข้ามาที่รถ
จังหวะนั้นผมคิดในเสี้ยววิแล้วว่า ถ้าคลานมาผมทับแน่ๆ แล้วคนนั้นก็คลานมาจริงๆ จังหวะนั้นผมขับรถทับเสียงดัง อั๊ก ๆ 2 ครั้ง
ผมเลยชะลอ ความเร็วแล้วมองกระจกหลังกลายเป็นถุงพลาสติก ลอยขึ้นฟ้าไป

ทุกวันนี้ผมยังงงว่า ถ้าตาฝาดจากคนเป็นถุง ทำไมมีเสียงดัง อั๊ก ๆ

เคยครับ
ตอนเรียนที่ขอนแก่น บ้านพักอยู่ใน ซอยหนองแวง แล้วมันเป็นซอยผีดุ ด้วย ผีหัวขาด กำจริงๆ ดันลืมว่าเพื่อนเคยเล่าเรื่องผีหัวขาด แถวซอยบ้านพัก
วันที่เจอ ดันเลิกเล่นเกมตอนดึก กำลังจะเข้าหอพักนอน ประมาณตี 2 ไม่เคยนึกถึงนะว่าจะเจอผี ขับมอร์ไซต์ ผ่านร้านค้า มีโต๊ะหินอ่อนหน้าร้าน เอาแล้วไง คนนั่งโต๊ะ 3 คน ไม่มีหัว เลยซักคน
ในใจคิดว่า ขับผ่านๆไป เข้าบ้านก็จบ แต่อะไรดลใจ จอดรถ แล้วขับวนไปดูอีกที





เวรจริงๆ ลุงกับป้า เจ้าของร้านเอากล่องเปล่ามาเรียงที่โต๊ะหินอ่อน แล้วเอาผ้ามาคลุม คล้ายๆตากผ้า เชี่ยยย เกือบฉี่ราด

เคยแต่ท้าแม่นาคพระโขนงตอนที่รถเลี้ยวเข้าถนนอ่อนนุชว่าแน่แค่ไหน อยากเห็นจังสวยขนาดไหนเชียว โดยผมนั่งรถที่ลุงผมขับ ผมนั่งข้างคนขับเพราะไปเชงเม้งกันมา ก็ขับไปเรื่อยๆเพื่อที่จะกลับบ้านที่ ซ. อ่อนนุช 19 พอถึงบริเวณหน้าวัดมหาบุศย์ ราวๆ 2 ทุ่มเกือบสามทุ่ม น่าจะซอยอ่อนนุช 7 หรือ 9 นี่ล่ะ ก็เห็นผู้หญิงคนนึงตัวเล็กมากสูงราวๆ 150 เศษๆอุ้มเด็กแบเบาะ แต่ไม่ได้ใส่ชุดไทยนะกำลังจะข้ามถนนไปอีกฝั่งนึง เธอก็รอให้รถผ่านไปทีละคันๆ ซึ่งแต่ละคันก็ห่างกันราวๆ 5 เมตร ผมเห็นเธอยืนรอข้ามจนรถผ่านไปราวๆ 3-4 คันแล้ว ก็ไม่คิดอะไร พอถึงจังหวะรถที่ลุงผมขับมาถึง เธอเดินตัดหน้ารถผมทันทีระยะไม่เกิน 2-3 เมตร ด้วยความเร็วรถประมาณ 60 กม./ชม. ต้องรีบหักหลบไปอีกเลนนึง ดีไม่มีรถสวนมาไม่งั้นบวกเละเทะแน่ ซึ่งก็แปลกตรงที่ผมว่ารถลุงผมน่าจะเฉี่ยวเธอไปแน่ๆ แต่แปลกที่ผมเห็นสีหน้าเธอนิ่งเฉยมาก เหมือนกับไม่ตกใจเลย ทั้งๆที่ความตายเฉียดไประยะเส้นยาแดงผ่าแปด

เรื่องผ่านมา 10 กว่าปีแล้วครับ เสียดายไม่ได้ลงไปดูว่าใช่คนจริงป่าว

ผมเคยทีนึงที่หลอนมาก ๆ ทุกวันนี้ถ้าผ่านไปแถวนั้นยังหลอนอยู่เลย

ตรงสะพานใต้ทางด่วน ในซอยสามัคคี ใกล้ ๆ วัดบัวขวัญ

ตอนนั้นเรียนปี 2 อยู่เลยขับมอไซค์ออกไปรับรุ่นพี่มาแกไปกินเหล้า

ไปตอนตี 2 กว่า ๆ น่าจะได้ขาไปก็ปกติดีแระแต่ขากลับที่รับพี่มาแล้วเนี่ยดิ

พาตรงนั้นพอดี เห็นรถเมล์วิ่งตามหลังมามอจากกระจกหลัง

แล้วก็คิดในใจรถเมล์บ้าไรวิ่งตอนตี2 จากนั้นก็หันไปดู

ผมแบบตาค้างเลย (รุ่นพี่เล่าให้ฟังเห็นเหมือนผมตกใจอะไรสักอย่าง)

แกก็หันไปดู สิ่งที่ผมกับรุ่นพี่ เห็นคือรถเมล์จิง ๆ แต่ไม่มีคนขับ

วิ่งมาเหมือนจะเหยียบรถมอไซค์ผมอ่ะ

สรุปคือผมรถล้มเพราะไปเกี่ยวกับฟุตบาท จากนั้นมีชาวบ้านน่า

จะพนักงานร้านข้าวต้มที่อยู่แถวนั้น มาช่วยยกรถ พอตั้งสติผมกับพี่

ได้ก็หันมาถามพร้อมกันว่า เห็นรถเมล์ไหม หลังจากนั้นไม่ต้องสืบ แว๊นกับหออย่างไว

ยิ่งพิมยิ่งขนลุก

เคยเจอเมื่อสัก 4 ปีที่แล้ว ขับรถกลับบ้านประมาณ 5 ทุ่ม

เจอนกฮูกยืนกลางถนนเลย ผมก็ชลอๆนึกว่าแมว พอมาใกล้ๆ ชัดละ

ผมก็จอด มันก็มองผมไม่ไม่หันไปไหนเลย แต่ตัวเดินไปเดินมาซ้ายขวา

สักหนึ่งอึดใจ มันก็บินเข้าป่าข้างทาง โคตรหลอน

เคยตอบในบางมู้ นานมาแล้ว
1
ออกไปส่งของเข้าบูทกับพ่อ รถหกล้อ ผ่านทางแยก เห็นยายชุดขาวเดินหาบปิ่นโต (ปิ่นโตที่เป็นชั้นๆ แบบโบราณนะ) พ่อเลยถามว่า "ยาย ไปไหนนน" ยายยิ้มๆ บอก "ไปวัด"

ลืมหายใจ เวลาตีสอง .. ออกจากอรัญ ไปประจวบ
หลอนอีก ขับไป เห็นอีก อ่าาาา ไปให้ไว เร่งได้เร่ง

2
ขับรถกลับมาทางลงจากบุรีรัมย์ โนนดินแดง มาโคกสูง
คนเดินริมทาง 2 คน ดึกอยู่

ไม่มีขาาา

เรื่องดังสุดก็คุณยาย สปีดนี้ละ

กับเหตุการณ์ที่ ปทุมธานี คนเจอกันเยอะ
แล้วก็ สาวชุดดำ

รายเซ็นของท่านเหมือนผมเคยดูเลย

อ่านไป ดูภาพลายเซ็นไป หลอนดีแท้ๆ

อันนี้เหมือนเคยได้ยินคนอื่นเล่าเลย เหมือนเจอกันเยอะด้วย หมาตัวยัก สึดำเมี่ยม แต่เป็นตาสีแดงนะที่เคยฟัง

เคย แต่ไม่รูว่าแปลกไหม เจอบ่อยด้วย

เจอพวกขับรถกลางคืนละไม่เปิดไฟ

ชี้เป้าด้วยครับ