อยุ่ดีๆเค้าก้ทักมาตอนเยนๆว่า พรุ่งนี้เจอกันมั้ย(คือวันนี้)
ผมก้ถามเค้าเจอกี่โมงอะไรยังไง
เค้าบอกไปช่วงบ่ายๆไปกินร้านนี้ๆตรงนั้นกันมั้ย(คือบอกพิกัดร้านเเละเวลาเรียบร้อย)ผมก้ถามเค้าว่างถึงกี่โมง
เค้าบอกว่างถึงเยนๆเพราะเดะเค้าต้องไปเล่นกีฬาต่อ ผมก้ลองคิดๆดูว่าจะมาทันมั้ยเพราะมีธุระสำคัญเรื่องงาน
ผมบอกมาไม่น่าทัน(พูดกับเค้าสุภาพมากๆมีครับตลอด)อยุดีๆเค้าก้สวนมาว่า งั้นก้ควรบอกปะว่าไม่ว่างท้้งวัน แล้วทำไมไม่ว่าง
หลังจากนั้นผมก้ไม่ได้ตอบเลย(ตอนนั้นสองทุ่มกว่าๆผมจะนอนละ) มาตอบอีกทีตอน7.30เช้าว่า พอดีติดธุระจริงๆ ขอโทษด้วยครับ
ไว้โอกาสหน้านะครับ
้เค้าก้ตอบว่า อืม เราก้ไม่ได้ว่างตลอดขนาดนั้น

ทำเอาซะผมรู้สึกมึนแต่เช้าเลย
ก้คนมันติดธุระอะ อยากเจอเหมือนกัน แต่ทำไมต้องพูดประโยคสุดท้ายด้วยฟ่ะ ต้องการอะไรจากตรูกันเเน่??????

เขาคงอยากหาคนเลี้ยงข้าวเย็น

ที่เขาบอกว่า จะไปเล่นกีฬาต่อนี่ คือฟุตซอลใช่ไหมครับ

ตอนคบกันพูดครับแค่บางคำเท่านั้น
แค่พอเลิกกันผมแค่คิดว่าควรจะเว้นระยะหน่อยเพราะเดะผมไม่เคยชินกับสถานะปัจจุบัน
ซึ่งคือเพื่อนไม่ใช่แฟน

เค้ารวยกว่าผมเยอะครับ



ไม่ใช่ละ

เค้าคงอยากกลับมาคืนดีกะคุณอะครับ ถ้ามาแนวนี้
ส่วนที่เค้าพูดๆแนวนี้ เพราะเค้ายังชินกับการที่เคยคบคุณอยู่

ถ้าไม่อยากเจอจริงๆ ก็ปฏิเสธไปเลย ยิ่งเราคุยยิ่งให้ความหวังเขา

แฟนเก่าตัดได้ก็ตัด มาคุยกันแบบนี้บั่นทอนความรู้สึกทั้งคู่

ผมก้ไม่ได้ให้ความหวังนะครับ
ผมพูดแบบชัดเจนตลอดนะผมว่า หรือไม่ใช่?
ส่วนเค้าก้ไม่ได้มีท่าทีชัดเจนอะไรนิครับหรือผมคิดผิดยังไง?

ผมว่าคุณควรจะตัดสินใจให้เด็ดขาดเลยนะ

จะต่อ หรือ จะหยุด ถ้าคิดว่าจะไม่สานต่อแล้วก็บอกว่าไม่ไปก็จบ

ไม่ต้องมานั่งแคร์ความรู้สึกใครหรอก เพราะยังไงคนที่คุณควรจะแคร์ที่สุดคือ ' ตัวคุณเอง '

แต่ผมเดาได้เลย ลึกๆแล้วคุณยังรู้สึกดีกับเค้านั่นแหละ

เพราะถ้าไม่แล้ว คุณคงไม่เสียเวลามาตั้งกระทู้หรอก

เข้าใจ ผญ คนนั้นด้วยนะ เขายังสับสนกับสถานะ

ยังเคยชินกับการมีคุณอยู่ในชีวิต และตอนนี้กำลังเรียกคุณให้กลับไป

ยิ่งโต้ตอบ มันก็เหมือนให้ความหวังอยู่ดีครับ

ทางที่ดีควรตัดออกไปเลย มันอาจจะดูใจร้าย แต่มันก็จะดีกับทั้งสองคนในระยะยาว

อย่าชัดเจนแค่ความรู้สึกครับ แสดงออกไปเลยว่าไม่กลับ ไม่เอาเธอแล้ว

ใช่ครับ ตลอดเวลาที่ผ่านปีกว่าๆที่เลิกกับเค้าไป

ผมยังรักเค้าเสมอ เริ่มกับคนอื่นไม่ได้เลย
แต่ที่ผมมานั่งทำแบบทุกวันนี้เพราะกลัวเจ็บแบบตอนนั้น

ตอนคบกันมันสุขมากกว่าทุกข์
แต่ตอนเลิกกันมันทำให้ผมแทบบ้าตาย
ผมเลยคิดว่าถ้าเจบแบบนั้นอีก ผมคงรับไม่ไหวอะครับ

ยังเคยชินอีกหรอ

ส่วนใหญ่ผมเจอเค้าที่เมืองจีนเพราะเรียนด้วยกัน
พอเค้าเรียนจบก้เลิกกัน เค้ากลับไทย ผมอยู่จีน

เลิกกันมาปีกว่าๆแล้ว
ที่ไทยเคยเจอกันแค่สองครั้งถ้วน เมื่อตอนที่คบกัน

มันควรจะเปนผมนะที่ยังเคยชินกับการมีเค้า
เพราะเค้าเคยมีแฟนใหม่ไปแล้ว เลิกกันไปแล้ว

หลังจากเลิกกับเค้า ผมยังเดินผ่านที่เดิมๆทุกๆวันที่เคยเดินด้วยกัน เตียงที่เคยนอนด้วยกัน (ประมานเพลงห้องนอนเป๊ะๆ) เปนเวลาปีกว่า

เห้อ รักคนนี้มากๆๆ แต่ก้กลัวเจบมากๆๆ

รักเขา แต่ไปบอกเลิกเขา แบบไม่มีสาเหตุ

มันดูสับสนอลวน อยู่ในความไม่ชัดเจนอ่ะ

ถามใจตัวเองดีกว่า ว่าตอนนี้ต้องการอะไร

ถ้ากลัวเจ็บก็อยู่คนเดียว พร้อมจะเจ็บค่อยว่ากัน

ผู้หญิงอยากขอคืนดีแต่อีโก้สูง นี่คือเขาอ่อยแบบสุดๆแล้ว แต่แบบมันไม่ได้ดั่งใจไงก็เลยหงุดหงิด จะพูดหวานๆกับคุณก็กลัวเสียฟอร์ม

แฟนเก่ผมคบกัน 9 ปี เลิกกันไปแรกๆก็ติดต่อผมมาบ้าง แต่มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมา หนำซ้ำผมต้องมานั่งกังวลแบบคุณนี่แหละ ผมนั่งคิดว่าจะลองขอคืนดีหรือตัดให้ขาด(ช่วงนั้นเธอเลิกกับแฟนใหม่ แล้วพยายามติดต่อมา)

สุดท้ายตัดสินใจตัดให้ขาด ผมไม่แคร์เธออีกเลย บล็อคทุกช่องทางการติดต่อ ไม่ไปส่องเฟสหรืออะไรทั้งนั้น หลังจากนั้นโล่งใจแบบยกภูเขาออกจากอก ใช้ชีวิตหนุ่มโสดอย่างมีความสุขมาจนถึงทุกวันนี้ครับ

ทำใจซะแล้วเดินหน้าใหม่ดีกว่าครับ

หนังสือเล่มเดิมอ่านยังไงตอนจบก็ยังเหมือนเดิม

ถ้ามันมีความสุขจริง สถานะปัจจุบันคงไม่เรียกว่า ' แฟนเก่า ' หรอกครับ

งั้นขอถามในเคสที่ผมพร้อมจะเจบนะท่าน

ผมคิดว่าเค้าคงไม่เอาแล้วอะ
ที่คุยกับผมแบบนี้เพราะคงยังอยากเปนเพื่อนกันมากกว่า
เพราะตอนที่คบกัน ผมพูดตรงๆ เค้าถามอะไรผมก้ตอบตรงๆ ด่าตรงๆ ผมให้ความจริงใจกับเค้าตลอด
ผมเลยคิดว่าเค้าอาจจะไม่อยากเสียตรงนี้ไป

ท่านคิดว่าไงครับ

จริงครับ เค้าเปนคนอีโก้สูงมากๆ

-*- นั่งอ่านเม้น แล้ว งง แทน

สรุป คุณยังอยู่ระหว่าง รักแต่ไม่อยากกลับไปเจ็บ ก็แค่นั้น

อันนี้มันปัญหาของตัวคุณเองแล้วคับ ถามตัวเองดีกว่าเหอะว่าจะเอายังไง

ถามคนอื่นก็ไม่ได้คำตอบที่ดีหรอก

ตัดสินใจเอาเอง เรื่องแบบนี้อย่าให้คนอื่นมาตัดสินให้คับ เชื่อผม อยากทำอะไรก็ทำ

ไม่มีใครเป็นเพื่อนแฟนเก่าได้สนิทใจหรอกครับ

และอีกอย่าง การคิดเองเออเองก็อาจเข้าข้างตัวเองเกินไป

ยังไงลองไปถามเขาก่อนนะว่าอยากเป็นเพื่อนจริงๆหรือกลับมาคบกันแน่

ใช่ครับสรุปถูกต้อง

แต่อีกอย่างนึงคือผมก้ไม่รุ้ว่าเค้าต้องการอะไร
ให้ถามตรงๆกับเค้า มันก้แปลกๆเนอะ

ถ้าเป็นปีแล้ว ท่านยังลืมเขาไม่ได้ต้องหาคนช่วยแล้วละครับ ปรับชีวิตประจำวันที่มีเขาให้ไม่มีเขา เช่น เปลี่ยนแปลงห้องตัวเองใหม่ หากีฬาเล่น หาเพื่อนเล่นเกมตอนดึกๆ พอช่วยได้คับ

ตกลงเค้าเป็นฝ่ายเลิกหรือคุณเป็นฝ่ายบอกเลิกหว่า ถ้าเค้าเป็นฝ่ายบอกเลิก ก็ตัดไปเลยครับ ไม่ต้องคุยแล้ว เพราะยิ่งคุยก็ยิ่งมีปัญหาตามมา

เลิกกันแล้วแต่เป็นเพื่อนกันได้ต่อนี่ทำได้ไงอ่ะ เป็นผมยังไงก็อยากหนีไปให้ๆไกลไม่อยากเจอหน้า

เพราะต้องการคนรักไม่ใช่เพื่อน เพื่อนหาเมื่อไหร่ก็ได้ ถ้าไม่รักเราแล้วก็อย่ามายุ่งกันอีกเลยจะดีกว่า

คิดเหมือนกัน เผลอๆมีหยิบตังค์ ชวนขายตรงด้วยเลย อันนี้เดานะ จขกท.อย่าว่าผมนะครับ

ทำตามความรู้สึกครับ ถ้ารักก็รัก ทำให้ถึงที่สุด ถ้ามันจะถึงทางตัน จะได้ไม่เสียใจภายหลัง

เชื่อผมเหอะ ไม่ว่าบทสุดท้ายจะเป็นอย่างไร คุณจะผ่านมันไปได้อย่างแน่นอนครับ

เอาใจช่วยครับ

ผมเปนคนบอกเลิกครับ

เค้าไม่ได้นอกใจหรืออะไรนะ

แต่ผมงี่เง่าเองอะ อารมประมาณเมนมาอะ555

นี่ผมย้ายข้ามประเทศมาละนะครับ

หาไรทำก้แล้ว แต่มันยังมีบางโมเม้นที่นึกถึง

เคยคิดจะเริ่มกับใครอื่น แต่พอเอาจริง ผมไม่เอาอะครับ เพราะใจรุ้ว่ายังไม่พร้อม