จากแฟรงก์เฟิร์ตสู่แอนฟิลด์ ก็อปมาอ่านสนุกดี
จากแฟรงก์เฟิร์ตสู่แอนฟิลด์ ตอนที่ 1: พัฒนาการของเอ็มเร ชาน
เขาอาจจะถูกโยกย้ายตำแหน่งการเล่นโดยบรรดาโค้ชต่างๆ ในช่วงปีแรกๆ ในอาชีพ โดยยืนยันว่าตำแหน่งโดยธรรมชาติของเขา คือ ตัวรับตรงกลาง และคนที่เสนอแนะให้เดินตามเส้นทางของมิดฟิลด์ อาจขัดขวางเขาในการเล่นฟุตบอลในระดับอาชีพ
เขาอาจตระหนักได้ถึงความต้องการที่เพิ่มขึ้น ที่มาพร้อมกับก้าวย่างถัดไปสู่ทีมสำรองที่บาเยิร์น มิวนิก ในฐานะดาวรุ่งที่กำลังพัฒนา และฤดูกาลอันยากลำบากในการเรียนรู้ที่กลายเป็นคำถามแรกเกี่ยวกับความสามารถของเขา ที่จะไปถึงระดับท็อปของเกม
เขาอาจแปลกใจ เมื่อ จุ๊บบ์ ไฮย์เกส หัวหน้าโค้ชที่บาเยิร์น ตอนที่ชานได้เลื่อนขั้นขึ้นสู่ทีมชุดใหญ่ของทีมยักษ์ใหญ่แห่งเยอรมัน หว่านล้อมเด็กหนุ่มวันแล้ววันเล่าระหว่างเซกชั่นการฝึกซ้อมในวิธีการที่เขาไม่แน่ใจอยู่เสมอว่าจะรับมืออย่างไร
เขาอาจถูกทำให้หวาดกลัวด้วยระดับความคาดหวังที่เขาค้นพบเมื่อมาร่วมทีมลิเวอร์พูล รับมือกับการตัดสินใจที่จะย้ายออกจากประเทศบ้านเกิด พื้นที่ปลอดภัยของสิ่งที่เขารู้จัก และแบกรับความท้าทายของการพิสูจน์ตัวเองในพรีเมียร์ลีก
เขาอาจผิดหวังกับเรื่องราวอาการบาดเจ็บเล็กๆ น้อยๆ ระหว่างช่วง 12 เดือนที่ผ่านมา การถอยกลับไป สามารถขัดขวางฟอร์มการเล่นของนักเตะไปในระยะยาว ที่จะทำลายความก้าวหน้าของเขากับลิเวอร์พูล
แต่เขาไม่ได้ทำเช่นนั้น
กลับกัน ชานเข้าใกล้บทสรุปของฤดูกาลที่สามที่แอนฟิลด์ ในฐานะนักเตะที่แข็งแกร่งวัย 23 ปีที่มีความทะเยอทะยาน ผู้ซึ่งรู้สึกว่า ‘แข็งแกร่งขึ้น... กลับสู่จุดที่ดีที่สุดของผม’ มิดฟิลด์ผู้กลับมาพร้อมกับพลังงานอันทรงประสิทธิภาพในทีมเครื่องจักรที่กำลังไล่ล่าพื้นที่แชมเปียนส์ลีกของเจอร์เก้น คล็อปป์
พัฒนาการของเอ็มเรเริ่มต้นอย่างช้าๆ จากศูนย์กลางของเยอรมนี สู่ศูนย์กลางของทีมลิเวอร์พูล จากตัวสำรอง สู่ตัวหลักของทีมแห่งเมอร์ซีย์ ผ่านทางบาเยิร์น, ไบเออร์ เลเวอร์คูเซ่น และบุนเดสลีก้า
และล่าสุด เขาได้พูดคุยถึงการเดินทางนั้นในบทสัมภาษณ์พิเศษกับเว็บทางการของสโมสร
การตัดสินใจ
“ผู้คนมากมายพูดว่า ผมเล่นตำแหน่งเซ็นเตอร์ ฮาล์ฟ ดีกว่ามิดฟิลด์”
มันไม่ได้ผิดปกติอะไรสำหรับนักฟุตบอลอาชีพที่จะเล่นในตำแหน่งที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิง จากที่เขาเคยเล่นในวัยเด็ก
ส่วนใหญ่เริ่มต้นอาชีพโดยอยากจะเป็นศูนย์หน้า และทำประตูอันน่าประทับใจตลอดช่วงปีแรกของพวกเขาก่อนจะถูกพัฒนาในบทบาทที่ต่ำลง โดยโค้ชที่มีความรู้ มีประสบการณ์แยกแยะการใช้ความสามารถของพวกเขาอย่างเหมาะสมมากที่สุด
เรื่องราวของชานเองก็เป็นเช่นเดียวกัน
แต่เดิม เขาทำประตูมากมาย จึงถูกผลักดันสู่ตำแหน่งมิดฟิลด์ตัวรุก ซึ่งเขาใช้เป็นก้าวแรกๆ ของเขาในเกมกับ SV Blau-Gelb Frankfurt ตั้งแต่ 6 ขวบ ทำให้ไอน์ทรัค แฟรงก์เฟิร์ตตัดสินใจที่จะใช้งานเอ็มเร่ ผู้ซึ่งย้ายไปสู่สโมสรในบุนเดสลีก้า ในวัย 12 ปี ในตำแหน่งตรงกลางของสนาม หรือตัวรุกในระดับเยาวชน ซึ่งก็สมเหตุสมผลดี
แต่ในการลงเล่นในแผงเกมรับครั้งหนึ่ง ได้เปลี่ยนแปลงทุกสิ่งทุกอย่าง “จากนั้นอีกสองปี ผมก็ได้เล่นตำแหน่งเซ็นเตอร์แบ็ก” เขาย้อนความหลัง “ตอนผมอายุ 15 ผมย้ายไปบาเยิร์น มิวนิก และลงเล่นในตำแหน่งเซ็นเตอร์แบ็กในปีแรกของผม แล้วก็เป็นมิดฟิลด์อีกสองปี และตอนนี้ผมกำลังเล่นในตำแหน่งมิดฟิลด์ ผมเล่นมาหลายตำแหน่ง ด้วยความสัตย์จริง ผมชอบที่จะเล่นในแผงมิดฟิลด์เสมอ”
มันง่ายที่จะเข้าใจว่าเป็นเพราะอะไร
ขนาดรูปร่าง ความแข็งแกร่ง และสภาพร่างกายของเขา ทำให้ชานพร้อมด้วยพละกำลังที่จำเป็นต่อการต่อสู้กับมิดฟิลด์ฝ่ายตรงข้าม แต่เขาก็ไม่ได้ถูกลดทอนความคล่องแคล่วในการสัมผัสที่จำเป็นต่อการครองบอลหรือความสามารถที่จะกดดันทีมอื่นๆ ทั่วสนาม
“นั่นคือสิ่งที่ผมชอบในแผงมิดฟิลด์ คุณต้องทำบางสิ่งบางอย่างเสมอ คุณต้องต่อสู้ ต้องควบคุมเกม ต้องเล่นบอลยาว ต้องยิงประตู คุณต้องโจมตีและต้องตั้งรับ” เขากล่าว
“คุณสามารถช่วยเพื่อนร่วมทีมของคุณได้มากจากบทบาทของมิดฟิลด์ และมันเป็นเป้าหมายแรกของผมเสมอที่จะช่วยเพื่อนร่วมทีมเพื่อชนะเกม และผมต้องการจะเล่นให้ดีเพื่อพวกเขาเสมอ”
แม้ว่าความจูงใจที่จะควบคุมเกมจากตรงกลางของสนาม กระนั้น หนุ่มน้อยชานก็เริ่มท้อแท้จากการเล่นมิดฟิลด์ในบ้านเกิดของเขา
เขาถูกบอกว่า คุณลักษณะของเขานั้นเหมาะกับการลงเล่นในแผงหลังมากกว่า และว่าความเป็นไปได้ของพัฒนาการสู่จุดสูงสุดของอาชีพของเขาจะเพิ่มขึ้นถ้าเขาทำเช่นนั้น
แน่นอน มุมมองเช่นนั้นได้รับการพิสูจน์แล้วว่ามีส่วนจริง กับวัย 23 ปี เอ็มเร่ยังสามารถถอยลงไปเล่นในเกมรับได้อย่างสบายถ้าจำเป็น ซึ่งเขาเคยทำแล้วระหว่างช่วงแรกๆ ของเขากับลิเวอร์พูล เป็นส่วนหนึ่งในสามแผงหลังภายใต้การคุมทีมของเบรนแดน ร็อดเจอร์ส
แต่ ขณะที่ต้องขอบคุณในความหลากหลาย เมื่อย้อนกลับไปในเมืองเกิดของเขา ที่แฟรงก์เฟิร์ต ชานปฏิเสธความลังเลในความเชื่อของเขาว่า เขาสามารถกลายเป็นมิดฟิลด์ระดับท็อปได้ และเลือกตัดสินใจอย่างเข้มแข็งที่จะเพิกเฉยคำแนะนำรอบตัวเหล่านั้น
“ผมเป็นคนที่มีความมั่นใจสูงอยู่เสมอ และผมก็เชื่อในตัวผมเอง” เขาอธิบาย
“ผมกลายนักเตะในตำแหน่งมิดฟิลด์ในระดับอาชีพ แต่สิ่งดีๆก็คือ ผมรู้ว่าผมสามารถเล่นเซ็นเตอร์แบ็กได้ดีเช่นกัน ในท้ายที่สุด ผู้จัดการต้องตัดสินในเรื่องนั้น ที่นี่ มันเป็นเช่นเดียวกัน ผมเล่นในตำแหน่งเซ็นเตอร์แบ็กสามคนเป็นส่วนใหญ่ในปีแรกของผม ตอนนี้ ผมกำลังเล่นในแผงมิดฟิลด์”
เขาเกิดที่ริมฝั่งแม่น้ำสายหลัก ห่างจากเมอร์ซีย์ไซด์ 550 ไมล์ การเชื่อมต่อกับฟุตบอลของชานเริ่มต้นด้วยการเล่นฟุตบอลภายในบ้านของเขาเอง และด้วยเหตุนี้ที่ทำให้เขาต้องรับคำตำหนิของแม่เป็นครั้งคราว
“แม่บอกให้หยุดเล่นยังไงล่ะ” เขาหัวเราะ
แม้จะไม่มีพื้นเพในเรื่องกีฬาที่จะพูดคุยภายในครอบครัว แต่พ่อแม่ของเอ็มเร่ก็สนับสนุนความทะเยอทะยานของลูกชายอย่างรวดเร็ว การเสียสละนั้นยังคงเด่นชัดในความคิดของเขา และเป็นที่มาของแรงจูงใจ
“ผมเริ่มต้นเร็วมาก พ่อแม่ของผมบอกผมเสมอว่า ผมต้องการเล่นฟุตบอล ผมต้องการเข้านอนไปพร้อมกับลูกบอล และทำทุกสิ่งทุกอย่างโดยมีลูกฟุตบอลเคียงข้าง”
“ผมมีความฝันที่จะเข้าสู่โลกฟุตบอลอยู่เสมอ นั่นคือทัศนคติและเป้าหมายของผม นั่นเป็นสิ่งผลักดันผมเสมอๆ”
“ผมจำได้ แม่บอกผมตลอดเลยว่าตอนเด็กๆ ผมแค่คว้าลูกบอล และออกไปสู่ท้องถนน และเล่นอยู่ 8-9 ชั่วโมงต่อวัน นั่นทำให้คุณแข็งแกร่ง ผมเล่นกับคนที่แก่กว่าผม 2, 3 หรือ 4 ปีเสมอ ผมคิดว่านั่นช่วยผมได้มากทีเดียว”
“พ่อแม่ของผมหนุนหลังผมเสมอ และหนุนหลังผมจนถึงตอนนี้ด้วย มันไม่ง่ายสำหรับพวกเขา เพราะพวกเขามีเงิน แต่ก็ไม่ได้มากมายอะไร”
“บางครั้ง ผมเล่นในที่ไกลๆ มันมีค่าใช้จ่าย และใช้เงินมาก ยกตัวอย่างเช่น ผมจำได้ว่าตอนที่ผมต้องการรองเท้า พ่อของผมต้องทำงานแล้วเขาจึงสามารถซื้อรองเท้าให้ผมได้ มันไม่ใช่ช่วงเวลาที่ง่ายสำหรับพวกเขา ผมรู้ดี ผมรู้ว่ามันยากมากสำหรับพวกเขา แต่ท้ายที่สุดแล้ว ผมก็เป็นนักฟุตบอลอาชีพ และผมต้องการจะตอบแทนกลับคืนไปอย่างแน่นอน
จบตอน1 อ่านตตอน2ต่อเลยไหม ในเมื่อบอร์ดมันเงียบ
ขอบคุณ ผู้เขียน อมรรัตน์ ก่อกิจพูนผล
http://thailand.liverpoolfc.com
