ฝึกฟัง

ฟัง ตามธรรมชาตจะฟังได้พูดได้ก่อนอ่านออกเขียนได้

ปล.ได้ผลแล้วบอกด้วย

ผมหาซื้อหนังสือมาอ่านเอาอะครับ เน้นคำศัพท์ไปก่อน

เวลาอยู่กับแฟน ก็จะตั้งกฎ ตอนนี้ถึงกี่โมงต้องคุยกันด้วย อังกฤษล้วน

แต่พวกเรื่องแกรมม่านี่ ไม่ได้เรื่องเลยครับ

ฝึกฟังครับ
เพราะส่วนตัวแล้ว ผมว่า
ภาษาอังกฤษอ่านไม่ยาก เขียนไม่ยาก แต่ฟัง ยาก

ถ้าอยากอ่านเน้นอ่านกาตูนเลยแปล eng ในเวบ อ่านเพลินโคตรๆ 555 ได้ประโยคที่ใช้พูดกะเพื่อน พูดสบายๆไม่ทางการเยอะ

นึกภาพคุณเป็นเด็กทารกอะ ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย
โตมาก็ต้องฟังก่อนถูกไหม ฟังแล้วก็หัดพูดตาม
เลียนแบบประโยคนั้นประโยคนี้ ผสมนั่นผสมนี่ไปเรื่อย
เดี๋ยวอ่านได้เอง

ฟัง จำคำศัพท์ พูด อ่าน เขียน ตามนี่ล่ะครับ ปัญหาของคุณน่าจะอยู่แค่ว่าจะพูดกับใครนี่ล่ะ

จะฝึกการสนทนาใช่มั๊ยครับ

ผมไม่รู้ว่าท่านมีพื้นฐานมากน้อยแค่ไหน แต่ถ้าจะสนทนาได้มันต้องฟังออก ตอบ(ในใจ)ได้ พูดออกไปได้

ซึ่งก็ต้องมีวัตถุดิบคือคำศัพท์+รูปประโยค ซึ่งมันก็ต้องใช้ทั้งอ่านและฟังในการฝึก

แต่ถ้ามีพื้นฐานพอใช้ได้อยู่แล้วก็ฝึกฟังให้รู้เรื่อง ฝึกคิดคำตอบในใจ ฝึกพูดออกไปให้มันถูกต้องและเป็นธรรมชาติ

อันนี้คือมีพื้นฐานแกรมมาร์แล้วใช่ไหมครับ

ไม่เข้าใจทำไมถึงให้ไปฟังกันครับ มันจะได้ประโยชน์อะไรในเมื่อยังไม่รู้คำศัพท์นั้นเลย แล้วจะฟังออกหรอว่าพูดอะไร

ถึงฟังได้จะพูดได้หรอก้ในเมื่อไม่รู้คำศัพท์ที่จะพูดตอบไปอยู่ดี จริงๆแล้วควรเริ่มจากท่องศัพท์ก่อนครับ ฝึกอ่านออกเสียงศัพท์แต่ละคำ

พอรู้ว่าศัพท์แต่ละคำออกเสียงยังไงก้พอจะเริ่มฟังรู้เรื่องบ้าง ส่วนถ้าจะพูดตอบก้ต้องรู้คำศัพท์ รู้จักแกรมม่าพื้นฐานเล็กๆน้อยๆ

พวกการเรียบเรียงประโยคคำถาม ประโยคบอกเล่า ถ้าทำได้ตามนี้ก้พอจะพูดโต้ตอบได้แล้ว

พื้นฐานอังกฤษต้องเริ่มจากคำศัพท์ครับ ท่องศัพท์ฑื้นฐานให้ขึ้นใจก่อนเลย

เอาศัพท์ให้ได้ก่อนฮะ

ไม่งั้นถึงฟังออก ก็ไม่รู้ความหมายอยู่ดี...

สนทนาทั่วไปได้นิดหน่อยครับ บางครั้งฟังไม่รู้เรื่อง หรือไม่รู้ศัพท์นั้นครับ

อย่างน้อยท่านต้องรู้การเรียบเรียงประโยค และการใช้ verb to do, verb to be, verb to have ว่าควรใช้ตอนไหน อะไรทำนองนี้ครับ
การไปจำประโยคสำเร็จรูปมาใช้ไม่ค่อยมีประโยชน์มากนักครับ และต้องรู้คำศัพท์เยอะๆ ด้วย ถ้าอยากพูดภาษาอังกฤษได้จริงๆ ต้องเริ่มจากการอ่านครับ อ่านเยอะๆ อ่านแล้วก็ฟัง ฟังแล้วก็พูดตามครับ

ฟังกับจำน่าจะควรเริ่มไปพร้อมๆกันนะครับ ฟังเพื่อให้คุ้นเคยคำนั้นๆจำเพื่อให้ได้คำศัพท์ หลังจากนั้นค่อยพูดและอ่านอันนี้ก็ต้องฝึกพร้อมๆกัน อ่านออกเสียง(ฝึกพูดไปในตัวรวมกับออกสำเนียงที่ได้ยินจากการฝึกฟัง) เขียนคือท้ายสุด อันนี้เทคนิคผมนะคนอื่นอาจจะมีที่ดีกว่านี้

ท่านพูดถูกครับ แต่ฟังที่ผมเข้าใจคือดูหนัง ฟังเพลงไรทำนองนี้ ผมว่าถ้าไม่ใช่คนที่มีพื้นฐานเรื่องคำศัพท์ที่พอตัว

มันยากมากนะครับที่จะฟังออก แต่ถ้าท่านหมายถึงฝึกฟังศัพท์เป็นคำๆอันนี้ก็เห็นด้วยครับ

เหมือนจะมีประเด็น ผมอยากถกด้วยนิดหน่อยแฮะ
ผมมองแบบนี้นะ
คือฝรั่งที่เขาพูดภาษาได้ เขาพูดจากอะไร
ฝรั่งบางคน (หรือส่วนใหญ่) ไวยากรณ์เขาแทบไม่รู้ แต่เขาพูดได้ พูดจากอะไร
ก็ฟังพ่อฟังแม่พูด ฟังคนอื่นพูด แล้วก็จำมาพูดตาม
คำศัพท์สำคัญจริงผมไม่เถียง เถียงไม่ได้ มันสำคัญแน่นอน
แต่ไวยากรณ์ผมว่าอาจจะไม่ใช่ พื้นฐานอาจพอไหว ยิ่งลึก ๆ นี่ยิ่งไม่น่าใช่
โอเคคนอ่านมาอาจจะแน่นไวยากรณ์ tense นั้น tense นี้ จำได้แม่นยำ
แต่คุยกับฝรั่งรู้เรื่องไหม ใช้งานจริงได้ไหม ถือเป็นคนละประเด็นกัน
ผมจึงมองว่าสุดท้ายมันก็ความเคยชินครับ
เราเคยได้ยินฝรั่งถามแบบนี้ ซึ่งคนถามสื่อมาแบบนี้ แล้วก็ตอบแบบนี้ น้ำเสียงแบบนี้
หากต้องการความรู้เพิ่มเติม ก็ค่อยไปเชื่อมโยงกับไวยากรณ์ที่เราจะเรียนรู้ต่อไป น่าจะดีกว่า

ยังมีอีกหลายแนวทาง หลายวิธี ซึ่ง จขม ต้องเลือกเอาครับ
หาวิธีที่ตรงกับจริตของท่าน ฝึกเข้าไปครับ เป็นกำลังใจ

แกรมม่าที่สำหรับผมหมายถึงคือแค่พื้นฐานนะครับที่ต้องรู้คือการจัดเรียงประโยค เช่น การจะถามคำถาม การจะปฏิเสธ

มันไม่ได้ว่าต้องตามtenseนั้นๆ หรือศัพท์ถูกต้องทุกตำแหน่ง แต่แค่เรียงประโยคให้ถามได้ ตอบได้ก้โอเคแล้ว

ผมว่ามันง่ายกว่าการไปนั่งฟังบ่อยๆนะ เพราะมันก้สอนอยุ่แล้วว่าต้องจัดเรียงประโยคยังไง แล้วถ้าเรารู้คำศัพท์มันก้พลิกแพลง

ประโยคได้อีกเยอะแยะมากมาย ไม่ต้องไปนั่งฟังหรือจำทีละประโยค

ตรงนี้ผมว่าท่านกับผมมองต่างกันแล้วละ คนละแนวทาง
ซึ่งเราคงไม่มานั่งคุยกันว่าวิธีไหนดีกว่ากัน จริงไหมครับ (แต่ถ้าอยู่ในวงเหล้าก็ไม่แน่ 555)
เพราะสุดท้ายปลายทางก็คือรู้และเข้าใจภาษา ตรงนี้เราเห็นตรงกันแน่นอน
ปล่อยเป็นหน้าที่ จขม ศึกษาต่อไปครับ

มันอยู่ที่คุณจะเอาไปทำอะไร

แกรมม่าจะสำคัญมากๆถ้าคุณต้องเอาไปใช้เป็นงานเป็นการ เอาไปเขียนอะไรซักอย่างยาวๆ หรือพูดในที่สาธารณะ

มันจะไม่สำคัญเลยถ้าคุณฝึกแค่พอให้สื่อสารรู้เรื่อง เพราะประโยคทั่วไปไม่สนแกรมม่ามากนักอยู่แล้ว เกือบครึ่งจงใจผิดแกรมม่าด้วยซ้ำ

คำแนะนำผมคือฝึกควบคู่กันไป ดูว่าเราขาดอะไร เริ่มจากลองฟังไปเรื่อยๆ ถ้าคุณรู้สึกว่าฟังทัน แต่แทบไม่รู้เลยว่าเขาพูดอะไร แบบนั้นกลับไปฝึกอ่านเพิ่มเติม เพราะอ่านถ้าไม่เข้าใจ มันเปิด google trans ได้เลย หรือฝึกไปพร้อมกันเลย เช่นดูหนังฝรั่งซับอิง

แต่อย่างที่บอก ถ้าคุณต้องการใช้คล่อง แกรมม่าสำคัญมากๆ ใช้ความเคยชินไม่ได้เด็ดขาด อย่าไปหวังให้ฝรั่งเขาทำความเข้าใจเอง โลกนี้ทุกประเทศใช้อังกฤษได้หมด คุณอาจจะเจอพม่าพูดอิง ญี่ปุ่นพูดอิงเข้าซักวันแบบผม ถ้าต่างฝ่ายต่างใช้ความเคยชินหมด คิดว่าจะรู้เรื่องกันไหม พูดแบบถามมาตอบไปสั้นๆยังรู้เรื่อง แต่พอจะอธิบายอะไรยาวๆ แกรมม่าไม่ได้ก็จบแล้วเลิกคุย

พื้นฐานภาษาทุกภาษาในโลกมาจากการฟังก่อนครับ เริ่มจากฟังครับนึกถึงตอนเป็นเด็ก เด็กทุกคนในโลกเริ่มจากการฟัง ฟังการออกเสียงสำเนียงให้คุ้นชิน แต่อาจไม่รู้เรื่องไม่เป็นไรหลังจากนั้นจึงมาพูด และเขียน .....พื้นฐานแบบนี้เหมือนกันทั้งโลกครับ ไม่มีเด็กคนไหนหรือมนุษย์คนไหนในโลกรวมทั้งคุณ เขียนคำว่า พ่อแม่ ก่อนพูดครับ ทุกคนเริ่มจากฟังและพูด และเขียน คนที่อ่านและเขียนท่องศัพท์พอไปเจอสำเนียงจริงไปไม่รอดครับฟังไม่รู้เรื่องเพราะคำบ้างคำไม่ออกเสียงเป็นคำผสมอีก ต้องฝึกการฟังเป็นอันดับแรก

ผมแนะนำฟังและท่องศัพท์ สลับกันไป หาไฟล์ MP3 บทพูดหรือบทความอะไรง่ายๆขั้นต้น ฟังซ้ำๆๆ ไปเรื่อยๆ เป็นเดือนๆ สลับกับจดจำความหมายของคำศัพท์ในประโยคครับจะช่วยได้

คุณฟังเพลง ซ้ำๆ ไปเรื่อยๆ คุณจะร้องเพลงได้ นั่นละครับ เมื่อคุณร้องได้ คุณก็จะมาเขียน คนไม่มีพื้นฐานก็ทำได้ไม่เกี่ยวเลย ทำได้ทุกคน คุณบอก "มันยากมากนะครับที่จะฟังออก" ก็ไม่ต้องฟังออกเพราะไม่ใช่เจ้าของภาษายังไงก็ฟังไม่ออกในทันที่หรอกครับ ถ้าคุณฟังไปเรื่อยๆ เมื่อกลับมาฟังอีกคุณจะเข้าใจในทันที่โดยไม่ต้องแปลด้วยซ้ำ

อ่านและฟังไปพร้อมกันครับ

อ่านอย่างเดียว พูดไม่เป็น
ฟังอย่างเดียว ก้ไม่รู้เรื่อง อ่านไม่ออก

ต้องทําไปพร้อมกัน เช่น

ดูหนังเปิดซับอังกิด
Text book ที่มีaudio file
เปิดอ่านฟังไปพร้อมกัน

จําตอนเดกได้มั้ย
ครูให้อ่านออกเสียง
นั้นแหละ มันต้องไปคู่กันถึงจะดี

ผมว่าคุณเข้าใจผิดนะ คุณลองเอาภาษาที่หนึ่งมาเทียบกับภาษาที่สองไม่ได้หรอก การเรียนภาษาที่สองจะเริ่มจากการแปลกลับมาเป็นภาษาที่หนึ่ง

เพื่อให้เราเข้าใจความหมาย ถ้าคุณไม่รู้คำศัพท์ไม่มีพื้นฐานจากการสะกดคำศัพท์ คุณฟังไม่ออกหรอกว่าเค้าพูดอะไร

คุณเปรียบเทียบว่าฟังเพลง คุณก้ต้องไปเปิดเนื้อเพลง แปลความหมายของคำศัพท์ คุณถึงรู้ว่าเพลงสื่ออะไร

ที่บอกว่าท่องศัพท์กับฟังควรทำไปพร้อมกันนั้นถูกต้องครับ แต่ถ้าคุณบอกว่าเริ่มจากฟังแล้วมาเขียนผมว่าไม่ใช่อ่ะ

แล้วคุณมาเขียนโดยไม่รู้คำศัพท์คุณจะสะกดถูกหรอ รู้หรอคือคำว่าอะไร แปลว่าอะไร อีกอย่างที่บอกว่าฟังซ้ำๆก้ร้องได้นี่ไม่จริงอ่ะ

มันจะร้องแบบดำน้ำมากกว่า ถ้าคุณไม่เคยอ่านเนื้อเพลงมาก่อน ซึ่งคุณก้ต้องเริ่มจากการท่องศัพท์ก่อนอยุ่ดี

ผมถามเพื่อนฝรั่งที่ทำงานมะกี้เลยว่าถ้าคุณอยากจะเรียนภาษาอื่นคุณจะเริ่มอะไรก่อน มันบอกว่า "listening" มันบอกว่าต่อให้คุณจำคำศัพท์ได้ทุกคำถ้าไม่เริ่มจากการฟังคุณก็ฟังผมพูดไม่รู้เรื่องคำศัพท์ที่คุณจำก็จะไม่ถูกใช้งาน มันก็เรียนภาษาไทยก็เริ่มจากการฟังเหมือนกัน ฟังคนในที่ทำงานพูด แม่ค้าข้าวพูด คนทั่วไปพูด เรื่องศัพท์ไม่สนใจเลยมันบอกว่าเอาไว้ที่หลัง เพราะถ้าฟังจนชินจะจำคำศัพท์ได้เองโดยอัตโนมัติ ไม่ต้องท่องเลย

ฟัง ครับ แต่จริงๆ ทำควบกันได้นะครับ