เคยดูตอนเด็ก รู้แต่ว่าสู้กันมันชิหาย

เลยลองกลับมาดูอีกครั้งเมื่อวาน3ภาครวดต่อด้วยอนิเมชั่น อีก1

ผมว่ามันสะท้อนชีวิตตอนนี้เหมือนกันนะ ว่าเรากำลังตกอยู่ในโปรแกรมจำลองของใครหรือเปล่า บางครั้งทำอะไร ทำไมผิดพลาดตลอด แต่บางครั้งก็ทำอะไรได้ดีเกินไปแบบงงๆ อย่างกับมีคนคอยควบคุมมันงั้นแหละ ชะตาชีวิตเรา

อินๆพึ่งดูมา 555 ในนี้มีใครดูบ้างมั้ยครับ

ผมครับ

ผมเพิ่งดูเหมือนกัน 55 มีเพื่อนแฮะ คือเมื่อก่อนผมดูไม่ค่อยรู้เรื่องไม่เข้าใจ logic ของหนังแต่รู้แค่ว่าเออมันยิงกันสนุกดี 2 3 วันก่อนเลยมาดูใหม่รวดเดียวแบบตั้งใจดูเลย

เลือดเม็ดสีไหนดีล่ะ

ชอบเหมือนกันครับ ตัวหนังอ้างอิงปรัชญาของเฮเกลเยอะมาก ถ้าสนใจลองไปตามอ่านงานเขียนของเขาดู ผมเชื่อว่าเมื่อท่านดูใหม่อีกรอบสารที่ได้รับจะต่างไปจากเดิมอีกแน่นอน

ผมชอบมากๆดูซ้ำไปมาหลายครั้ง สนุกดี

เป็นหนึ่งในสุดยอดหนังไตรภาคสำหรับผมเลยล่ะ

จนป่านนี้ก็ไม่รู้ว่ามันคุยอะไรกัน

ได้ไปอ่านงานเขียนของสนทนาไซไฟ*เกี่ยวกับจักรวาลแมทริกซ์ ทำให้รู้เลยว่าฉากบู๊ที่เราดูมันส์ๆตอนเด็กนั้นเป็นแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้นเอง

แต่ก็นะ ถ้ามองในมุมคนดูหนังทั่วไป ก็ถือว่าดูยากไปหน่อย ทั้งๆที่ภาคแรกทั้งลึกซึ้งและบู๊น่าดู แต่ภาคหลังๆก้าวข้ามไปไม่ได้

ดูในอนิเมชั่น จริงๆมนุษย์ทำตัวเองทั้งนั้น เครื่องจักรแม้เหนือกว่าแต่ก็ ได้มาขอเป็นพันธมิตรกับมนุษย์ แต่มนุษย์เจือกไม่ยอม สุดท้ายเละ เอง

เรื่องนี้จะดูเอามันส์ก็ได้
แต่แทรกแนวคิดอะไรแปลกๆไว้เยอะทีเดียว

เป็นหนังที่ล้ำยุคมากๆ มาดูสมัยนี้ ยังดูได้ไม่เบื่อเลย

เกือบเหมือนความจริงแล้วครับ ผมว่าตอนนี้โลก Matrix ก็คือโลก Social Network นั่นแหละครับ ใครอยากจะทำอะไร จะโลกสวยขนาดไหนก็สามารถทำได้และใส่จินตนาการเข้าไป (เหมือนตอนที่สร้างผู้หญิงชุดแดง) ซึ่งแตกต่างจากโลกแห่งความจริงในปัจจุบันก็เกือบจะเหมือนโลกแห่งความจริงในหนังนั่นแหละครับ เพราะว่าตอนนี้สิ่งที่เป็นมนุษย์จริงๆ เหลืออยู่ไม่มากแต่ที่มีมากคือเครื่องจักรที่อยู่ในคราบมนุษย์กำลังคอยจะมาทำลายเผ่าพันธุ์มนุษย์จริงๆที่เหลืออยู่

ตอนเด็กๆชอบมากสนใจแต่ฉากที่บู๊ยิงแหลก พอโตมาดูอีกรอบหนังแม่งโคตรดี

มีแนะนำเล่มไหนให้อ่านไหมครับ

เหมือนเคยอ่านเพจหนี่ง มันเกี่ยวปรัชญาพุทธ คือโลกนี้มันปรุงแต่ง น้อยคนจะหลุดสู้โลกความจริงได้ จึงต้องมีเดอะวันครับ

ผมว่าไม่ใช่หนังแอ๊คชั่นนะ มันคือหนังปรัชญา (ไม่ใช่ปรัชญา ปิ่นแก้วนะ)

พอดีว่าไม่ได้เด็กตั้งแต่ตอนที่มันเข้าโรงแล้ว ก็เลยซาบซึ้งมาตั้งแต่ตอนนั้นแล้วครับ

ดูเด็กดูเอาสนุกอย่างเดียว
กลับมาดูตอนนี้หนังโคตรดี
มีอะไรแฝงไว้เยอะเลย

ถ้าผลงานที่เด่นสุดก็ The Phenomenology of Spirit ครับ เห็นคนพูดถึงกันเยอะ ส่วนตัวผมก็ไม่ได้อ่านหรอกนะ แต่เคยผ่านคอร์สปรัชญามาบ้างสมัยเรียนมหาลัย เลยค่อนข้างเข้าใจหลักคร่าวของลัทธิจิตนิยมของเฮเกล

ปล. ไม่แน่ใจว่ามีคนเอามาแปลมั้ยนะครับ

สมัย ubc ฉายซ้ำโคตรบ่อย เดอะลอร์ดออฟเดอะริงอีกเรื่อง ดูจนเบื่อเลย

ตอนเจอ The Architect คุยกันมึนมาก จนสมาชิก pantip ต้องตั้งกระทู้ตีความกันเลยทีเดียว