[บทความ]หงส์พยายยามสุดก็ได้แค่แพ้
บทความนี้เขียนโดยหาสาระไม่ได้หากพิมพ์อะไรผิดไปขออภัย ณ ที่นี่ อ่านไหวก็อ่าน อ่านไม่ไหวก็เปิดเพลงฟัง
กรุณาเปิดเพลงฟังขนะที่อ่านไปด้วย
จิ้งจอกเปลี่ยนโค้ช ไม่ใช่จิ้งจอกจนตรอกที่จะฟัดใครไม่เลือก ที่หงส์คิดว่าจะเปิดหน้าแลกหมัดกัน แต่จะเป็นจิ้งจอกเหงาที่เฝ้าบ้านรอคนรัก เธอจากไปแล้ว รานิเอลี่ ไม่มีแล้วโค้ชประวัติศาสตร์จิ้งจอก หากจะหวังให้เลสเต้อเปลี่ยนวิธีการเล่นแบบหลังเท้าไปหน้ามือนั้นเป็นไปไม่ได้ สิ่งเดียวที่จิ้งจอกทำได้คือทบทวนตัวเองกับความรักเก่า ย้อนกลับไปปีที่แล้วหลังปีใหม่เป็นช่วงเวลาที่ ทุกคนในลีคเริ่มลุ้นแล้วว่าเลสเต้อจะสามารถรักษารูปแบบการเล่นที่สม่ำเสมอได้หรือไม่ หลังจากที่ขึ้นนำจ่าฝูงศึกชิงแชมป์พรีเมียร์ลีค
ตอนนั้นเองเป็นช่วงที่คนไทยหลายคนเริ่มหันไปดูคู่เลสเตอร์แข่งบ้างว่ามีดีอะไรกันถึงขึ้นนำยาวแบบนั้นได้ เป็นช่วงเวลาที่ความรักระหว่างโค้ชและผู้เล่นอยู่ในช่วงเบิกบาน มองตาก็รู้ใจชีวิตของพวกเขานั้นไม่ได้หวือหวาหรือมีอะไรพิเศษเลย เปรียบเทียบกับรูปแบบการเล่นฟุตบอลเป็นทีมของพวกเขาหน้าที่หลักเลยคือรักษาความรักเราให้มั่นคงเข้าไว้ เน้นรับเท่ากับไม่แพ้ แค่นี้ก็สุขใจแล้ว ใครที่คิดจะเข้ามาทำลายความรักของพวกเขา เขาจะโต้ตอบแบบสุภาพชนด้วยการสวนกลับเพียงครั้งเดียว ลูกเดียวเท่านั้นไม่ว่าจะเป็นมาเรซ หรือวาร์ดี้ ไม่ขอมากมายขอแค่อย่าได้ทำร้ายพวกเขาอีก
เป็นช่วงเวลาหลายนัดที่ใครมาชมและก็แทบจะรู้ผลได้เลยว่า เลสเต้อได้หนึ่งลูกเมื่อไหร่เท่ากับรอเป่านกหวีดหมดเวลาชูมือให้เลสเตอร์ทันที เพราะผลลัพธ์นั้นคือเลสเตอร์ชนะใสๆ ด้วยประตูรวมหนึ่งประตูต่อศูนย์บ่อยๆ นั้นคือช่วงเวลาที่ความรักของพวกเขาเจริญเติบโตไปได้ดีจนหลายคนรู้สึกอิจฉา และก็อวยพรให้กับพวกเขาสมหวังอยู่ด้วยกันแบบนั้นไปเรื้อยๆ
ภาพตัดกลับมาที่ยุคปัจจุบัน ณ ค่ำคืนวันจันทร์เวลาไพม์ไทม์ชาวบ้านนั่งดูละครตบตีกับอยู่ที่อังกฤษต้องเปลี่ยนช่องมาดูศึกจิ้งจอกดิ้นที่สนาม คิง พาวเวอร์ สเตเดี้ยม จิ้งจอกอกหักหลังจากที่ความรักของพวกเขาถึงจุดแตกหักเลิกลากันไปแล้ว ต้อนรับการมาเยือนกับหงส์แดงผู้ท้าชิงแชมป์เลกแรก เกิดเป็นหมา(จิ้งจอก)ก็ว่าแย่แล้วยิ่งเสียคนรักไปก็ยิ่งช้ำใจยิ่งกว่า ถึงเวลลาที่เหล่านางร้ายได้ออกโรงมากตบแล้ว เป็นช่วงเวลาที่หงส์แดงต้องออกมาผงาดอีกครั้งขยี้ๆนางเอกเพื่อเรียกเรทติ้งคนดู ชยี้ใจผู้ชมทางบ้านอย่างอีช้อยนัก
ฉากสำคัญในเรื่องพูดถึงการเดินเรื่องที่นางร้ายลุกคืบเข้ามาในพื้นที่บทบาทของนางเอกใส่รัวๆ สาดเสียไปชุดใหญ่ นางเอกก้มหน้าก้มตารับฟังคำด่าอย่างไม่สนใจ เล่นเอาผู้ชมทางบ้านรำคาญและลำใยกับนางเองเสียจริง บางก็ว่าสมแล้วที่เลิกกันไปเพราะเธอมั้นงี่เง่าไร้น้ำยาจริงๆ ผู้กำกับรู้ดีว่าคนดูต้องเริ่มลำใยในนางเอกจึงหยิบยกบทที่เล่นไว้ในปีที่แล้วมาให้กับนางเอก "เธอ"(เลสเตอร์)"พวกเธอต้องเล่นเป็นตัวเอง".
จิ้งจอกน้อยผู้น่าสงสารไม่ต้องการสู้แบบหมา(จิ้งจอก)จนตรอกอีกต่อไปแล้วแต่สู้แบบนางเอก แบบคนที่ประชาชนรักเธอกลับไปคิดถึงช่วงเวลาที่รักของเธอยังสดใสช่วงเวลานั้นมันงดงามมาก เธอถีบตัวเองขึ้นมาและ เริ่มที่จะกลับมาทำให้รักนั้นดีเหมือนเคย ช่วงเวลาดีๆเหล่านั้นหวนกลับมาคือพวกเธอได้รักษาความรักของพวกเธอไม่ให้ใครมาทำลายได้นั้นคือเกมส์รับ สิ่งที่พวกเขาทำได้ดีที่สุดในช่วงเวลาที่มีความรักดีๆนั้นคือ พวกเขานึกถึงรูปแบบการเล่นที่เคยมีกับรานิเอลลี่ เป็นช่วงเวลาที่พวกเขานั้นเคยทำได้ดี เพราะประโยคพระเอกหนังที่ว่า "นอกจากรักเธอชีวิตฉันก็ไม่เก่งอะไรแล้ว"
ใช่ครับนั้นคือการรับและสวนที่พวกเขาถนัด ลูกแรกเริ่มจากวาร์ดี้ศุนย์หน้าคนสำคัญที่ได้รับการพลักดันของรานิเอลี่ เมื่อพวกเขาได้ลูกแรกแล้วภาพเก่าๆของพวกเขายังย้อนเข้ามาอีกให้นึกถึงความหลังช่วงที่เขาพยายามรักษาเกมส์รับให้ถึงที่สุดจวบจนสิ้นเสียงนกหวีดยุติการแข่งขัน จิ้งจอกที่จนตรอกไม่ต้องวิ่งฟัดไปทั่ว แต่ต้องตั้งสติเรียกตัวเองกลับมาให้ได้กลับมาอยู่ในจุดที่ตัวเองเคยอยู่และพวกเขาก็ทำได้ตามรูปแบบนั้น นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ว่าหงส์พยายามมากสุดก็ได้แค่แพ้.
หวังว่าไม่อวสานอาหารเที้ยงของพวกท่านนะครับ