เข้าร่วม: 10 Apr 2015
ตอบ: 2129
ที่อยู่: ห้องขังหมายเลข 7
โพสเมื่อ: Sun Feb 19, 2017 4:04 pm
“La mort met fin à une vie, pas une relation.”
ที่จริงผมไปอ่านเรื่องราวของคนคนหนึ่งมาในเฟสบุค คนคนนี้มีทั้งคนรักเเละคนเกลียด ต้องใช้ว่ามีคน รักมากกับเกลียดมาก ไปเลยทีเดียว เเต่สำหรับผม ผมนับถือเขาเเละอ่านงานเขียนเขาทั้งในเฟสเเละหนังสือที่ออกมา อ่านเเทบทุกเล่มตั้งเเต่เรียน เเต่ล่าสุดเขาเพิ่งมีข่าวเศร้าเกี่ยวกับครอบครัวเขา ผมไม่อยากลงรายละเอียดมาก เเค่เห็นบทกลอนหนึ่งที่มีคนพิมเเล้วชอบมาก เลยเอามาให้อ่านกัน
หมดจิตหมดใจจะใฝ่ฝัน การสร้างสรรค์ย่อมสิ้นแผ่นดินหมอง กลัวน้ำตาไหลหลั่งดังน้ำนอง
ก็จะต้องเห็นแก่ตัวชั่วนิรันดร์
การเป็นคนที่ดีชีวิตหนึ่ง ก็ต้องซึ้งแสบพ่ายอยู่หลายหน บททดสอบย่อมสร้างวีรชน
และทำร้ายหลายคนเสมอมา
มันก็น่าเห็นใจอยู่ไม่น้อย ที่ต้องคอยจุดไฟในคืนหม่น ต้องออกปากฝากรักประชาชน
จนตัวตนต้องตกต่ำอยู่ร่ำไป
ขณะที่หลายคนเขาบ่นเบื่อ แต่เธอกลับต้องเชื่อในวันใหม่ ขณะเพื่อนเลิกเป็นเพื่อนเฉือนหัวใจ
เธอต้องแน่นหนักรักใคร่ประชาชน
แล้วเมื่อทุกข์หัวใจใครจะเห็น กลายเป็นศพเน่าเหม็นใครจะหม่น ก็คงมีคนไทยไม่กี่คน
มาท่องบ่นความดีวีรกรรม
ความรู้สึกท้อแท้ก่อเกิดได้ และไม่ใช่ความผิดความคิดต่ำ ทุกคนเมื่อหนาวเหน็บก็เจ็บช้ำ
ทุกคนเมื่อเจ็บช้ำชักท้อใจ
จริงอยู่บางครั้งยังเหว่หว้า จริงอยู่หลั่งน้ำตามาหลายหน แต่ไม่จริงที่ว่าประชาชน
จะมีเพียงคนสองคนบนดวงดาว
หมดจิตหมดใจจะใฝ่ฝัน บทกวีของยังดี วจีจันทร์ บางส่วน
เฮียแปะขอเป็นกำลังใจให้คนที่มีปัญหาเข้ามาในชีวิตเเละขอเป็นกำลังใจกับทุกๆคน รวมถึงบุคคลท่านนั้นด้วย