มีเรื่องอยากระบายครับ เรื่องขายตรงนี้แหละ
ผมไม่เคยพูดเรื่องนี้กับใครเลย พูดไปคงไม่มีใครเชื่อ
ทุกวันนี้ผมเกลียดคนพวกนั้นที่เอาธุรกิจบ้าๆ กับความเพ้อฝันมาหลอกล่อ คนที่เจอวิกฤตหาทางออกไม่เจอ หัวอ่อน ซวยมาเจอเป็นบทเรียนมากๆ

เพราะผมเคยต้องเอาชีวิตเข้าไป อยู่ในวงจร เสียทั้งเพื่อนสนิทที่สุดคนนึงไป แบบเศร้ามากๆ
แต่ก็ทำอะไรไม่ได้

เรื่องมันมีอยู่ว่า ที่บ้านผมเนี้ยลำบากมาก เหมือนว่าเค้าหาทางออกไม่เจอ
แล้วปรากฏว่า มีไอขายตรงตัวนึง เข้ามาในชีวิตที่บ้านผม แล้วทีนี้ ทีบ้านผมเนี้ยก้เหมือนทุ่มทุกอย่าง ทุ่มเงินกู้หนี้ยืมเงินมาลงหลายแสนเผลอๆ เป็นล้าน พูดแบบนี้แล้วก็เห็นลางๆแล้วใช่มั้ยครับ ว่าความบรรลัยรอบ้านผมอยู่อย่างแน่นอน

แต่ที่มันแย่กว่านั้นคือผมโดนบังคับให้ทำ ทะเลาะกับที่บ้านแหลกลาน
มีครั้งนึง ที่บ้านผมมีจะไปประชุมต่างจังหวัดในวันรุ่งขึ้น ผมก็ไม่ได้อยากไป ก็ทะเลาะกับทีบ้าน ยันตีสี่ สุดท้ายผมไม่ไป ที่บ้านก็ไม่นอน ขับรถไปด้วยความโมโหที่ผมไม่ไป
ผมโคตรเศร้าใจมากๆ ที่เค้าทำอย่างนั้น ทำให้ผมรู้สึกแย่กับการที่ไม่ไปกับเค้า
เพราะเค้ามาทะเลาะกับผม แล้วก็ไม่ยอมนอน ขับรถไปต่อในใจตอนนั้นผมคิด
ถ้าเค้าเป็นอะไรไป ผมแม่งโคตรเลวเลย (แต่ถ้าคิดต่อนนี้ ก็คงบอกว่า ที่บ้านจัดว่าดื้อมากไม่คิดถึงผมเลย)

หลายๆคนอาจจะคิดว่าทำไมที่บ้านถึง โง่ทำ เพราะมันวิกฤต มากๆครับ แล้วเหมือนคนเห็นขอนไม้ ลอยมา เห็นก็เลยคว้าไว้ กลัวตาย สรุปไม้กลายเป็นจรเข้ครับ โดนกัดพิการเลย

จนมาถึงเหตุการณ์ที่ทำให้ผมเสียเพื่อน ปกติผมจะสนิทกับเพื่อนผู้หญิงมาก แล้วทีนี้ ในระหว่างผมโดนที่บ้าน กึ่งบังคับ ด้วยคำพูดและการกระทำหลายๆอย่าง
ที่บ้านเค้าพูดกับผมว่า " นี้มันเป็นโอกาสสุดท้ายของชีวิตแล้ว จะไม่ช่วย ... เหรอ"

ผมจะทำไงได้ สุดท้ายต้องเข้าประชุมด้วย ต้องยอมทำ

ไปโน้นไปนี้ด้วย ไปอยู่สังคมโคตรเฟคนะ แต่ทางนั้นอาจจะบอกว่ามัน เป็น สังคมคิดบวก แต่ผมว่าแม่งเฟคอะ
ต่อๆ พอเข้าไปก็เจออัพไลน์ ทีนี้ ผมอยู่นั้น เค้าก็ขอรายชื่อเพื่อนผมไป ผมก็เรียบร้อยโดนล้างสมอง ตอนนั้นคิด เออ ถ้าเสียเพื่อนอีกคนก็ไม่เป็นไรหรอก ยังไงมันก็ไม่น่าเกลียดไรเรา

ก็ให้เบอรืไป สรุป อัพไลน์บอกให้ผมไปบอกเพื่อนว่า ไปบอกว่าจะชวนมาทำงาน เพื่อนผมจบ วิศวะไง มันก้นึงว่าจะได้งาน ดีใจใหญ่ ผมก็โง่หัวอ่อนโดนล้างสมองตอนนั้น ยอมทำตาม

สรุป เพื่อนไปเจออัพไลน์ตอนนั้น แม่งก็มารู้ว่าไม่ใช่ ทีนี้หละ เพื่อนผมเอาไปเล่าคนในกลุ่ม ผมนี้ เน่าเลย 5555+ เรียบร้อยครับ โดนเลิกคุย ชื่อเสียกระจุยกระจาย ไงหละเสียเพื่อนไม่เป็นไร เจ็บมากครับ เก็บเรื่องนี้มาเป็น 10ๆ ปี จนเพื่อนผมแต่งงานมีลูกแล้ว เราก็ยังไม่ได้คุยกันจากเคยสนิทกันมากๆ ผมกลายเป็นคนโคตรเลวไปเลย
ผมก็ไม่สามารถอธิบายกับสถานะการณ์ทางบ้านผมได้ ผมก็อยากจะขอโทษเพื่อนผมมากๆ
แต่ ทำไงได้ มันผ่านมาแล้ว ผมเองก็ ไม่มีหน้าจะไปเจอมันเหมือนกัน

เสียใจมาทุกวันนี้ครับ เป็นจุดด่างในชีวิตมากบาปในใจ

ขอพื้นที่ระบายสักนิดครับ แอบมาระบายในกระทู้นี้แหละ ไม่มีใครเห็นดี 555

สรุปอีกทีก็คือ จริงๆงานมันก็ไม่ได้แย่นะครับ ถ้าทำตรงไปตรงมา ซื่อสัตย์ เอาความจริงใจเข้าว่า และมีสติ พอไปอยู่จุดนั้นผมเข้าใจเลย มันโดน ชักจูงด้วย คน ด้วยบรรยากาศ
จริงๆ ก็แค่ห่างๆเค้าไว้ก็พอครับ สักวันนึงเค้าจะคิดได้เอง ผมเทียบจากตัวผม ตัวคนรอบข้างผม

ในเวลาที่ตอนนั้นเรามีความเชื่อ เรามองไม่เห็นความจริงหรอกครับ ถือว่าเป็นเวรกรรมแล้วกัน ถ้า เพือนเค้าทำแล้วรวยก็ดีใจกับเค้าไป ถ้าไม่ หรือมากวนใจเรามากๆ ก็ห่างไว้ก็พอครับ