ที่ได้ดูมาคัดบอลโลก ซูๆกิคัพ ไทยยังไม่เหนือก้าวข้ามอาเซี่ยนแบบขาดลอย เกมยังสูสีกันอยู่ นัดนี้ชนะพม่า4ลูกแต่เกือบโดนหลายลูกเช่นกัน ผมมองว่าเราตอนนี้มีดีแค่ทีมเวิร์คที่ดีกว่าทีมอื่นในอาเซี่ยน พอคัดบอลโลกเจอทีมแข็งๆเห็นจุดอ่อนเพียบ เช่น
1.เฟิสทัช เราไม่สามารถจับบอลแล้วเล่นต่อไปได้ ต้องจับนิ่งๆก่อนมีแค่เจที่เบดีกว่าใคร เวลาเจอบีบเบเราไม่ถึงพลิกบอลไม่ได้เลย.
2.เบสิค เรามีตัวที่เลี้ยงทะลวงกล้าหลอกเจาะทะลวงน้อยมาก ทีมระดับเอเซียจะมีตัวแหวกทะลวงไปในกรอบเขตโทษ เราไม่มี.
3.ความเร็ว ทีมระดับเอเซียนี่เอาจิงๆวิ่งเร็วกว่าเราหมดปีกเค้าทะลวงกระจาย.
4.กองหน้า มุ้ยก่อนไปอาเมเรียนี่ยังมีเร็วเลี้ยงทะลวง แต่ตอนนี้สายตาผมมองว่าขาดความเห็นแก่ตัวที่จะพยายามพลิกยิงเอง แปะคืนทีมเวิคซะส่วนใหญ่ ไม่กล้าลองพลิกเลี้ยงไปยิงเอง กองหน้าอินโด พม่า ยังมีเลี้ยงจี้เข้ามา ถ้ามุ้ยกล้ามากกว่านี้อาจมีลุ้นเป็นกองหน้าต้องแหวกยิงเองบ้าง แบบนัดเยือนพม่า.
5.กองหลัง ยังรั่วมาก เจอแข็งๆไร้ดวงคงมีเละบ้างเกม กรวิทย์ดูมานี่รั่วยืนผิดตำแหน่งตลอดคัดบอลโลก ติดมาได้ไง ธนบูณช่วยพยุงตลอด.

ถ้าจะยกระดับข้ามอาเซี่ยนจริงๆต้องหานักเตะพัฒนาอีกเยอะ เกมวันนี้ดูยังหลวมๆ แต่ก็เชียร์ให้เป็นแชมป์.

มะแน่ใจมีคนมองแบบผมมั้ยว่าเรายังสูสีระดับอาเซี่ยนอยู่ไม่ห่างมาก.

ไม่อ่ะ

เราข้ามไปแล้ว ขึ้นมาอยู่ในระดับเอเชียเต็มตัวแล้ว

เหลือแค่ว่าจะขึ้นไประดับไหนของเอเชีย หรือจะลงมาอยู่ระดับเดียวกับอาเซียน

ระดับท้อปอาเซี่ยน เหนือกว่าทีมอื่นแต่ยังไม่ห่าง

ถ้าเป็นบอลลีคก็หัวตารางอ่ะครับ
ไทย=เชลซี/แมนซิตี้
ทีมอื่นๆก็=พวกกลางตารางลงไป
ถ้าเราไม่หลุดฟอร์มเราตบได้หมด
คือเราระดับเหนือกว่าทีมในอาเซียนแน่ๆ แต่ยังเป็นรองระดับเอเชียอยู่
ถ้าพัฒนาตามที่จขกท.ว่ามาครบทุกข้อ นั่นแหละระดับเอเชีย
แต่ที่เป็นอยู่ตอนนี้ ยังไงก็เกินอาเซียนไปแล้ว

ไม่ห่างมาก เอาเป็นว่าอีกนิดๆก็ก้าวผ่านละกัน

เพิ่งเริ่มตั้งตัวบนเวทีเอเชีย ยังคุกๆคลานๆอยู่

ยังเรียกว่าเอเชียได้ไม่เต็มปากนัก

ตามเชียร์กันต่อไปครับ ที่ผ่านมาเราก้าวกระโดดกลับมาอยู่จุดเดิมได้แล้ว ต่อไปอาจจะก้าวช้าลงบ้างแต่ขอให้ก้าวไปข้างหน้า ไม่ตันหรือถอยหลังลงคลองก็พอครับ

อันนี้ขอไม่นับเรื่องแทคติกโค้ช แต่ถ้าเทียบในอาเซี่ยนผมว่ามาตรฐานเราเหนือกว่าพอสมควรเลยนะ แต่เราขาดสัญชาติญาณความเป็นนักล่าอ่ะ พอเจอทีมที่อ่อนกว่าเราก็มักจะอ่อนตามลงไปด้วย ไม่ได้บอกว่านักเตะไม่ตั้งใจเล่นนะ แต่ คหสต ผมว่าความมุ่งมั่นสมาธิความรัดกุมต่างกับเวลาที่ต้องเล่นกับทีมที่แข็งกว่าแบบเห็นได้ชัดเลยอ่ะ โดยเฉพาะเกมรับ

รอตัดสินอีกที ในเอเชียน คัพ
จะได้เห็นภาพชัดๆว่าเราอยู่ตรงไหน
ตอนนี้ถ้าในความเห็นผมอยู่กึงกลางระหว่างเอเชียกับอาเซียน

เอเชีย คึ่งหนึ่ง

แบบ fc basel อะในลีคแชมยาวๆ พอมาucl โดนตบกระจาย

คือต้องเข้าใจครับ บอลสมัยนี้มันมาตราฐานสูงจริงๆ คำว่าก้าวผ่าน สำหรับผมถือว่าใช่นะ แต่มันไม่เหนือแบบเห็นได้ชัดหรอกครับ

ดูไทยเจอออสซี่ เจอเกาหลีใต้ บางทีก้ไม่ได้ห่างกันมาก ก็ทรงๆเดียวกับที่เราเจอพม่า เพียงแต่เปลี่ยนเราเป็นพม่า

คือเรามักจะติดตาว่า ถ้าก้าวผ่าน คือต้องยำ 5 ลูกขึ้น สไตล์บอลต้องเหมือนบาซ่าเจอทีมเล็ก ซึ่งตรงจุดนี้มันไม่ใช่

อารมณ์เหมือนเราเดินส่ยแข่งบอล แข่งฟุตซอลอะ เวลาผมเจอทีมอ่อนกว่า คนละระดับกัน เรารู้เลยว่าเทียบตัวๆไงเราก้เหนือกว่า แต่เวลาลงเล่น มาตราฐานมันไม่ได้ต่างกันมากมายหรอก

ต้องรอให้ก้าวข้ามแบบไหนถึงจะยอมส่งทีมเยาวชนไปเล่น aff
ถ้าไม่คิดให้ไกล ก็วนกันอยู่แค่นี้ แชมป์ aff แต่ตกรอบคัดเลือกโอลิมปิกทุกครั้ง

เกรด C เอเซีย

เราก้าวข้ามไปแล้วครับ แต่แบบเหมือนพอเจอทีมในอาเซี่ยนก็ไม่มุ่งมั่นเท่าเจอทีมในเอเชีย

คือพอเจอทีมใหญ่แล้วฮึกเหิมดุดัน พอเจอทีมเล็กกว่าดันออกแนวแผ่วๆแต่เพราะเหนือกว่าเลยชนะตลอด

มองเหมือนจขกท ในความคิดผมคือก้าวข้ามมาแค่ครึ่งก้าว

การเคลื่อนที่ตอนไม่มีบอลก็สำคัญ ความเข้าใจเกามเราค่อนข้างต่ำ เห็นชับปุยนิชัดเลย

ไอเดียในจ่ายบอลนิระดับยุโรป กล้าเล่นกล้าที่จะวิ่งหาช่องให้เพื่อนส่ง (เสียดายท่ไม่ค่อยคงเส้นคงวาเท่าไหร่)

เกมรับนิจุดชัดสุดๆ เจอพม่าบีบยังลนๆอยู่เลย เจอพวกระดับเอเชียมีไม่น้อยกว่า 2

ผลงานในระดับคัดบอลโลกมันบ่งบอกในตัว แน่นอนว่าเราพึ่งตั้งไข่

คงต้องรอดูว่ามาได้ขนาดนี้ แล้วจะต่อยอดไปได้ขนาดไหน

ระเับอาเซียน ถามจริงตั้งแต่ดูมาไม่รู้สึกว่ามีอะไรเปลี่ยนไปจากซูซุกิปีที่แล้วเลยหรอ

ฟอมการเล่นอาจจะดูเฉยๆ แต่สิ่งที่เราเด่นชัดกว่าทีมอื่นมากๆคือความฉียบขาดในเกมส์รุก ลองดูทีมอื่นๆดิเขาก็มีโอกาสยิงนะ แต่ของเราได้น้ำได้เนื้อกว่ามาก

ไปดูแมทบอลโลกดิ ทีมพวกนั้นเขามาตรฐานสูงกว่าย่านอาเซียนมาก
คือขึงเราอยู่หมัด เวลาเจอทีมพวกนี้เรารู้สึกว่ากว่าจะยิงประตูได้หรือแม้กระทั่งจะขอสักแต้มนี่เหมือนทุกคนในทีมต้องใส่จนหมดเพื่อให้ได้มา

พอมาซูซูกิ ดูเอาแล้วกันว่าเราต้องใช้แรงเท่ากับตอนเล่นคัดบอลโลกไหม

นี่ละที่บอกว่าเราพัฒนาขึ้น
แต่ยังห่างจากพวกญี่ปุ่น เกาหลีอีกหลายขุม

สมมุติว่า เกาหลี ญี่ปุ่น ซาอุ UAE ให้ 9-10 คะแนน
และอาเซี่ยน เฉลี่ยอยู่ที่ 4-5 คะแนน
ผมว่าเราอยู่ราวๆ 6-7

วันไหนเราเล่นดีมาก ก็ได้ 8 คะแนน ถ้าพวก ท็อปมันเล่นแย่ เราก็เล่นได้สูสี
วันไหนเราเล่นแย่มาก ก็ตกมาอยู่ในระดับ เท่ากับอาเซี่ยน ซึ่งก็จะสูสีกัน
แต่ถ้าวันไหนเราเล่นแย่มาก และในอาเซี่ยนเล่นดีมาก เราก็สามารถแพ้ได้เหมือนกัน

ผมว่าคาบเกี่ยวอะ
ถ้าร่างกายแข็งแกร่งกว่านี้
มีวิชชั่นกว่านี้ ก้เทียบๆเอเชียได้ แต่อย่าเพิ่งไปวัดกับระดับท๊อปๆนะ

ผมว่าที่ จขกท.พูดมาก็ถูกละครับ
แต่วันก่อนดูรายการฟุตบอลช่องPPTVเห็นนักบอลดังๆคนนึงมาพูด "เล่นดีแต่แพ้ คนเชียร์ เล่นแย่แต่ชนะคนด่า ไม่ว่าคุณจะเล่นดีหรือแย่แค่ไหน แต่ผู้ชนะเท่านั้นคือคนที่จะถูกจดจำ"

ตอนนี้มีสถานะเป็นลูกครึ่งครับ ดีกว่าระดับอาเซียน แต่ไม่ถึงระดับเอเชีย

เกินอาเซี่ยนหนึ่งก้าว แต่ก็ยังไม่ใช่ระดับเอเชีย

ว่าไม่ได้ครับ. เพราะครั้งนี้ซิโก้ตั้งใจเอาแท้กติกใหม่มาใช้ตั้งแต่นัดแรกจนจะจบทัวร์นาเม้นเลย. ซึ่งผมว่าก้อเป็นการดีที่ซิโก้กล้าที่จะทำแบบนี้ ถ้าเป็น 4-3-3 ทีมอาจจะโชว์ฟอร์มดี. ต่อบอลสวยงาม. หลังไม่หลุดง่ายๆ. แต่มันจะได้อะไรขึ้นมา. แบบนั้นคือเราก้าวข้ามอาเซียนแล้วแน่ๆเหรอ

แต่การที่ซิโก้กล้าลองแผนใหม่. ระบบใหม่. ทีมอาจจะโชว์ฟอร์มได้ไม่สวยนัก ต่อบอลไม่ค่อยลื่น หลังยังมีหลุดบ้าง. แต่ถ้าสุดท้ายเราคว้าแชมป์. แบบนี้สิ ถึงเรียกว่าก้าวผ่านอาเซียนแบบเต็มตัว. เพราะเราสามารถเอาเกมระดับภูมิภาคมาลองแท้กติกใหม่ๆ. ที่เราต้องไปใช้จริงในระดับเอเชีย. แถมสุดท้ายเราคว้าแชมป์แบบไม่ยากเย็นนัก. ผมว่านี่แหละเราก้าวผ่านอาเซียนเต็มตัวแล้ว

คือมันต้องห่างขนาดไหนอะถึงจะเรียกข้ามผ่านอาเซียน

ดีกว่าทีมในอาเซียนด้วยกันสักหน่อย
แต่ก็ยังไม่อยู่ในระดับเอเชียจริงๆ เหมือน เกาหลี ญี่ปุ่น อิหร่าน ออสเตรเลีย ยูเออี ซาอุ

แต่น่าจะอยู่ใน top 15 เอเชียได้อยู่

ตอบเฉพาะข้อ 5 ละกัน กรวิทย์นี่ตอนคัดบอลโลกรอบก่อนหน้านี้(ที่เราเป็นแชมป์กลุ่ม) นี่เล่นดีมากเลยครับ ผมให้กองหลังอันดับ 1 ไทยเหนือธนบูรณ์อีก แต่หลังจากนั้นแกเจ็บหนักแล้วก็รั่วมาตลอดเลย ส่วนสาเหตุที่ยังติดอยู่แม้หลังๆจะโคตรรั่วก็อย่างที่รู้ๆกันว่าซิโก้แกยึดชุดเดิมตลอด

จริงๆมีอีกปัจจัยด้วยนะที่หลายคนไม่พูดถึงคือนักเตะหลายๆคน (ที่เห็นชัดๆก็ อุ้ม ตุ้ย ก้อง จ่า) พอเริ่มคัดบอลโลกรอบสุดท้ายเหมือนจะเลยจุดที่ดีที่สุดในชีวิตค้าแข้งไปแล้วครับฟอร์มเริ่มค่อยๆดร็อปลง ตอนแรกคิดว่าเพราะเจอทีมเอเชียเลยเล่นไม่ออก แต่มาดูเจออาเซียน 4 คนนี้ก็ยังฟอร์มดร็อปเหมือนเดิม มาตรฐานตกลงไปเยอะมากเมื่อเทียบกับปีก่อน

ผมว่าเราข้ามไปเอเชียแล้วนะ


แบบนี้การที่ซาอุเล่นได้สูสีกับเรามากในบ้านเค้า กินเราแทบจะไม่ลง เกือบโดนเรายิงหลายลูก นั้นแปลว่าซาอุก็ยังไม่ถึงระดับเอเชียแบบนี้อะดิ

ผมคนหนึ่งล่ะ ที่รู้สึกว่าไทยยังอยู่แค่ระดับหัวอาเซี่ยน ...
ดีกว่าประเทศเพื่อนบ้านนิดนึง แต่ไปเจอทีมโหดๆ ในเอเชียก็ลุ่ย

บางนัดยังเยี่ยวเหนียวเลย ชนะทุกนัดแต่ไม่ได้มีนัดไหนฟอร์มมาแบบประทับใจ 2 ปีที่แล้วยังมีให้แบบดีใจเต็มอิ่ม หลายนัดอยู่ หลังนี่ถ้าไม่มีกวิน หรือกองหน้าเค้าคมๆหน่อย ผมว่าเราเสียประตูทุกนัดนะ แต่พอให้อภัย เพราะเปลี่ยนแทคติคหลัง 3 เกือบทุกนัด