[RE: คางทูมหวานยก'พี่เสือ'เหมือนครอบครัว-รับอยากอยู่ไปนานๆ]
lazia23 พิมพ์ว่า:
ถามแฟนกัลโช่หน่อย ตอนแกอยู่มิลาน8ปี ทำไมแกได้ลีกแค่ครั้งเดียว แกไม่สม่ำเสมอหรือยังไง หรือมีปัญหาการเงินหรืออื่นๆ
เอาจริงๆ ช่วงพีก ก่อนกัลโช่ โปลีปี 2006 แกกับมิลานก็สม่ำเสมอครับ
แต่กัลโช่ ช่วงนั้น คือโหดจริงๆ อะ
โหดที่แบบว่า แต่ละทีมสามารถเอาชนะกันได้เสมอ
ทีนี้ว่าด้วยเรื่องมิลานเองหน่อย
มิลานยุคพี่แจ้ ตัวนักเตะดีก็จริง แต่ใน 11 ตัวจริงนี่มีนักเตะที่เลยจุดพีค(ทางร่างกาย) ไปแล้วอยู่เยอะ
คือ 11 ตัวจริงๆ ของมิลานชุดนั้น ผมกล้าบอกได้เลยว่าดีที่สุดในลีก
แต่ตำสำรองนี่ ดันทำได้ไม่ดีเท่าตัวจริง พอระยะยาวมาความฟิต ตัวหลักก็พอ แล้วมิลานเล่น UCL เข้ารอบลึกทุกปี (ยกเว้นปี 2004 ที่ได้แชมป์ลีก) นโยบายตอนนั้นคือ UCL มาก่อนสตูเด็ดโต้ล่ะ พอเข้ารอบลึกๆ ก็ต้องบริหารเรื่องการโรเตชั่นนักเตะ ซึ่งพี่แจ้ทำได้ไม่ค่อยดีเลยในจุดนี้
ซึ่งปัญหาเดียวกันนี้ก็ เดจาวู กับ มาดริดปี 2015 ที่ลาลีก้าครึ่งแรกโดดเด่นมาก แต่ครึ่งหลังดันมีปัญหาเรื่องความฟิตนักเตะ
อีกอย่าง ยูเว่ยุคนั้นโหดมากนะครับเรียกได้ว่าแพ้ยากมากๆ มีปีนึง ถูกเสนอชื่อบัลลงดอร์ รอบ 50 คนสุดท้ายไปถึง 9 คน !!!
สไตล์ การเล่นของมิลานก็มีส่วนครับ
ปัญหาในช่วงพีคของมิลานยุคอัลเชล้อตติ (ก่อนกัลโช่โปลี 2006)
เนื่องจากเป็นทีมที่เล่นบอลบุกแบบเปิดแลก ระบบ 4-4-2 ไดม่อน ใช้กองกลาง ทำเกมถึงสามตัว ใช้กองหน้าตัวเป้าแบบหน้าคู่ คกองกลางจะมากระจุกอยู่ตรงกลางสนามไม่ค่อยเล่นด้านริมเส้น เกมริมเส้นต้องให้แบ็คดันขึ้นสูง คือเน้นการเข้าทำและการได้มาของประตูก่อนการครองบอล กองกลาง อย่าง ปิร์โล่ เซดอร์ฟ และกาก้า เป็นพวกชอบจ่ายแบบได้เสีย มากกว่า เน้นบอลรัดกุม คือพวกนี้เล่นบอลสร้างสรรค์โอกาศ กันตั้งแต่ หลังเส้นกลางสนามเลย แป๊บๆ ถึงหน้าประตูอีกฝ่าย (ปิร์โล่ กาก้า เซดอร์ฟ พวกนี้จ่ายดีฟพาส เก่งๆ ทั้งนั้น)
จากข้างบนนั่นจะเห็นได้ว่ารูปแบบการขึ้นเกมของมิลานนั่นก็เป็นการเพิ่มความเสี่ยงเมื่อเสียบอลจากแดนกลาง ถ้าหากตัดบอลจากมิลานได้ตั้งแต่แดนกลางก็จะถึงหน้าเขตโทษมิลานง่ายๆ เลยนี่สิครับ ตรงนี้ถ้าเป็นเป๊บ ก็คงจะมีเรื่อง กฎ 6 วิ แต่การเล่นเกมรับที่ถนัดนักเตะมิลานถนัดไม่ใช่การไล่บีบ ไล่เพรสเร็วเหมือนบาร์ซ่า แต่จุดเด่นอยุ่ที่การคุมโซนต่างหาก ซึ่งการคุมโซนเป็นวิธีที่เหมาะสำหรับทีมที่ชอบเล่นรับลึก อย่างทีมของมูริญโญ่ หรือคาเปลโล่เป็นต้น แต่ไม่เหมาะสำหรับทีมที่ชอบเปิดแลกแบบพี่แจ้ ดังนั้นเวลาเจอทีมที่วิ่งบดแดนกลางเก่งๆ และบอลฉาบฉวยได้ดีมิลานทีมนี้เลยมักจะเจอปัญหาชิ้นโต (ยกตัวอย่างเช่น PSV ปี 2005)
ปัญหาในช่วงเริ่มเสื่อมโทรมของมิลานยุคอัลเชล้ออตติ (หลังกัลโช่โปลี 2006)
1. ขาดอาวุธหนัก
การจากไปของเชฟเชนโก้ส่งผลกระทบต่อมิลานมาก เพราะตลอดเวลาที่เชว่า อยู่มิลาน เขาแสดงให้เห็นว่านี่คือหัวหอกเบอร์หนึ่งของเซเรีย อาร์ กองหน้าอย่าง อินซากี้ก็แก่และไม่ฟิตแล้วแถมยังคนละแนวกับเชว่า อีกด้วย เชว่าไม่ได้มีดีแค่เรื่องทำประตูเท่านั้น แต่การไปกับบอล การจ่ายบ่อย ฟรีคิกก็ทำได้ยอดเยี่ยม การขาดเชฟเชนโก้ไป ก็เหมือนกับว่าหอกของมิลานได้หักไปเสียแล้ว
2. นักเตะอายุเยอะ ความฟิตไม่ผ่าน
โดยเฉพาะแนวหลังอย่าง เนสต้า ที่สภาพร่างการเริ่มไม่ดี มัลดินี่ที่อายุเลย 38 ไปแล้ว คาฟู 36+ คาลัดเซ่ ก็ไม่ไหว โบเนร่าก็แสนจะเป็นบ่อ จะเห็นได้ว่าแม้ในการใหญ่ อย่าง UCL มิลานชุดนี้จะอาศัยประสบการณ์และฝีเท้าทำให้ได้แชมป์ในปี 2007 ไปได้ แต่ถ้าดูจากสภาพความฟิตแล้วใครก็รู้ว่า ทีมชุดนี้กรำศึกใน คัปปิอัสโต้ไม่ไหว สมัยนั้น แฟนอินเตอร์หรือแฟนทีมอื่นๆ มักจะออกมาล้อมิลานว่า บ้านบางแคร์ ก็เพราะอายุนักเตะเยอะนี่แหละ
3. อิ่มตัว แชมป์ UCL 2007 ดูเหมือนจะเป็นความพอใจสูงสุดของมิลานยุคนนั้นแล้ว และหลังจากนั้นมิลานชุดนั้นก็เล่นโดยไร้แรงจูงใจอีก (แต่นักเตะยังชอบเล่นเพื่อคนดูมากกว่า เพื่อชัยชนะ)
4. งูแกร่งทั้งแผ่นดิน ต้องยอมรับว่าทั้งบอดบริหาร นักเตะ ฯลฯ ของอินเตอร์ในช่วงเวลานั้นดีที่สุดจริงๆครับ
