วัวตัวหนึ่งร้องไห้น้ำตาไหลพราก เมื่อรู้ว่าจะต้องถูกฆ่าสังเวยงานบุญ วัวตัวนี้ถูกผูกไว้ที่ใต้ถุนบ้าน คนที่เดินผ่านไปมาก็เล็งกันว่า

วัวตัวหนึ่งร้องไห้น้ำตาไหลพราก เมื่อรู้ว่าจะต้องถูกฆ่าสังเวยงานบุญ

วัวตัวนี้ถูกผูกไว้ที่ใต้ถุนบ้าน คนที่เดินผ่านไปมาก็เล็งกันว่า

ฉันจะกินตับ ฉันจะกินไส้ ฉันจะกินเลือด ฉันจะกินเนื้อ

วัวได้ยินเสียงปรารภของมนุษย์ จิตวิญญาณก็ห่อเหี่ยวเศร้าหมอง

เมื่อรู้ว่าไม่รอดแน่แล้ว ตกกลางคืนจิตจึงมุ่งไปหาท่านผู้ทรงศีล ที่มีภูมิธรรมสูง



ไปบอกท่านทางจิตว่า หากมีคนเอาเนื้อของตัวมาให้ท่านกิน ก็ช่วยกินเถิด

แล้วก็ช่วยแผ่เมตตาให้เขาได้หลุดพ้นจากบ่วงกรรมด้วยเถิด

อย่าได้เกิดมาเป็นสัตว์ให้เขาฆ่าแกงอีก

หยุดกินเนื้อวัวได้ เป็นกุศลเพราะวัวนั้นได้ทำหน้าที่แทนผู้เป็นแม่

ในบรรดาเนื้อสัตว์ที่ให้คุณมากที่สุด เนื้อวัวเป็นสัตว์ที่มนุษย์ควรยกเว้น

ไม่ว่าจะอยู่ในเชื้อชาติใด ศาสนาใด เพราะวัวนั้นได้ทำหน้าที่แทนผู้เป็นแม่ด้วยการผลิตนมให้ลูกกิน

นมวัวเป็นส่วนสำคัญในการสร้างมนุษย์ สิ่งใดให้คุณต่อเรา เราย่อมสำนึกถึงคุณนั้น

เราจึงต้องนึกถึงเสมอว่า วัวเป็นสัตว์มีบุญคุณ อย่าได้โหดร้ายถึงขนาดกินทั้งนมกินทั้งเนื้อ

กินทุกอย่างโดยขาดความเมตตาต่อเขา วัวเหมือนเป็นสัตว์เทพ ด้วยไม่มีสัญชาติญาณที่โหดร้าย

เพราะกินแต่หญ้า หากเราคิดว่าเหตุที่วัวกินหญ้านั้นเป็นธรรมชาติของมัน

นั่นก็แสดงว่าฐานะเดิมทางจิตของวัวนั้นเป็นจิตกุศล



“เมนูเนื้อลูกวัวย่าง”

เคยได้ยินเพื่อนสนทนากันเรื่องเมนูเลิศรสที่อร่อยนักหนา หนึ่งในเมนูรสเด็ดนั้นคือ เนื้อลูกวัวย่าง

ที่แสนอ่อนนุ่มและอร่อยเพราะเนื้อยังอ่อนนัก เกิดมาไม่ถึง ๒ ปีดีก็ถูกปิ้งเสียแล้ว

คำว่า “ลูก” ฟังเมื่อใดใจก็อ่อนโยนเมื่อนั้น พอลูกถูกไปอยู่ในเมนู ฟังแล้วก็สลดด้วยสงสาร

เมนูอาหารรสเด็ดสามารถสร้างดัชนีทดสอบความอ่อนโยนในจิตใจมนุษย์ได้

ไม่เชื่อก็ลองฝึกสังเกตอ่านเมนูให้ละเอียดแล้วจะรู้ว่า



“เมนูเนื้อกระต่ายทอดกรอบหรือ เนื้อม้าอบซอสมะเขือเทศ “น่าอร่อยหรือน่าเวทนา”
*การกินเนื้อกระต่ายและเนื้อม้า มีอยู่จริงในประเทศฝรั่งเศส

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสีท่านเทศน์ไว้ว่า…

“ตัวเราของเราก็เป็นป่าช้าที่ฝังผีของสัตว์ต่างๆ มีหมู วัว เป็ด ไก่ เป็นต้น ซึ่งเราขนมาฝังอยู่ทุกๆวัน”

การตายของสัตว์ที่ถูกฆ่ากินเป็นอาหาร เป็นการตายก่อนอายุขัย หมายถึงตายก่อนวัยอันควร เช่น

วัวมีอายุเฉลี่ยอยู่ที่ ๒๕ ปี เมื่อถูกฆ่าตายเสียก่อน จิตวิญญาณก็ไม่มีที่ไป ต้องวนเวียนอยูในสภาวะก่อนตาย

คือ วนเวียนอยู่กับคนที่ฆ่าและคนที่กินตัวเอง โดยเฉพาะหากปลงไม่ได้ที่ต้องกลายมาเป็นอาหารอันโอชะ

จิตก็จะเกิดเป็นแรงแค้น และส่งกระแสจิตที่คับแค้นมาแทรกกระแสจิตของคนที่เกี่ยวข้องทำให้เกิดเป็น

ความหม่นหมอง สับสน หดหู่ นอนไม่หลับ ร่างกายก็อึดอัดไม่สบาย กลายเป็นที่มาของการ

สะสมโรคภัย ต่างจากการบริโภคผักหรือสลัด ผู้บริโภคจะรู้สึกโปร่ง เบาสบายทั้งกายและใจ

เพราะไม่มีกระแสจิตมาแทรก





ที่มา : hazoremix

อ่านแล้วผมเลือกกินต่อครับ

หยุดให้หมดเลยได้ไหมครับ กินแต่ผักไปเลย หมู ไก่ ปลา ปลาหมึก สิ่งมีชีวิตต่าง ๆ

โทด ๆ คิดดังไปหน่อย

ไก่กะปลา คงบอก ไม่มีใครเห็นใจผมเลย

จะกินอ่ะ มีไรป่ะ

ผักร้องไห้ไม่เป็นเลยกินได้สินะ

ผักก็มีชีวิตนะ

กินเหมือนเดิม

เนื้อวากิวยังไม่ได้ลองเลยครับ ยังไม่เลิก

มนุษย์เป็นสัตว์กินเนื้อ

อาหารที่เรากินทุกอย่างทำมาจากสิ่งมีชีวิตทั้งนั้น

พืชผัก สัตว์ต่างๆ ถ้ามัวแต่คิดเรื่องแบบนี้

ก็ อดตาย ไปเหอะ

อ่ะๆ เดวขอเปลี่ยนหัวข้อแพ้พ ...

อยากลองกินเนื้อคน

ไม่เคยกินควาย แต่กินวัวไม่เหลือแน่นอน กินให้หมดเลย

ต้องคิดว่าทุกอย่างมันก็มีห่วงโซ่อาหารมันอยู่ทั้งนั้นนะแหละ

กินอยู่ดี ของโปรด

หมูตัวนึงก็ใหญ่อยู่น๊าาาา เลือกมั้ย ปลาทูน่า ก็ใหญ่นะ ต้นไม้ที่ตัดๆกันก็ใหญ่

เราเลี้ยงสัตว์เป็นอาหารน่อ

โคตรอร่อยบอกเลย

ผมไม่กินคับ เลิกมาได้2ปีแล้วหละ

แต่ก่อนก็กินยับเลย

มาถึงตอนนี้ก็ไม่เคยไปห้ามใครไม่ให้กินนะ



ใครสบายใจแบบไหน ก็ปฏิบัติแบบนั้นต่อไปแหละคับ

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมอยู่ดี

ทีเด็ดเลย ของโปรด ยิ่งย่างนี่ยิ่งเด็ด

ซุปเนื้อนี่ก็อร่อย

พูดแล้วอยากกิน

ไก่ หมู ตอนโดนเชือดนี่น่าสงสารไม่แพ้กัน ร้องขอชีวิตเช่นกัน

ถ้ามีวิธีกินปูน ดิน เหล็ก ธาตุต่างๆ แล้วบอกด้วยนะ

ถ้าสัตว์ไหน นิสัยไม่ดี เราก็กินได้เนอะ

ถ้าเว้นไม่ได้ก็ไม่ต้องทำ แต่ถ้าเว้นก็เว้นให้หมดเลย

อย่ามาอดแค่เนื้อวัว แล้วบอก ฉันใจบุญ ฉันดี ฉันเลิศ



ดูเดี่ยว 5 โน๊ต อุดม

ปลาหมึก : คนกินเรา ไม่สงสารเรา เพราะเรามันไม่หล่อ เรามันมีหนวด

หมู : อู๊ดๆ เรามันอ้วนเป็นหมู ใครก็ไม่รัก

ผมไม่เอ่ยในทางธรรมอะไรนั่นนะ แค่คิดว่าเนื้อวัวเนื้อควายพวกนี้น่าจะเป็นภัยน้อยกว่าเนื้อหมู เนื้อไก่
วัวควายกินหญ้า อย่างเก่งน่าจะมีแค่พยาธิ แต่เนื้อหมูเต็มไปด้วยสารเร่งนาๆชนิด เมื่อก่อนตอนเป็นเด็กเห็นเขาเลี้ยงหมูตามบ้านสับหยวกกล้วยผักต่างๆให้กิน กว่าจะโตพอให้เนื้อได้สามสี่ปี แต่ปัจจุบัน3-4เดือนก็ได้แล้ว ไม่แปลกที่เดี๋ยวนี้คนเป็นมะเร็งกันมาก

นี่เป็นความคิดของผม ไม่ได้อ้างอิงอะไรทั้งสิ้น

แต่มันอร่อยอะครับ

แดกเหมือนเดิมครับ

สบายใจของใครของมันครับ เเต่สำหรับผมก็เเค่เลือกปฏิบัติ

ผมเคยลองคิดนะทำไมไม่กินสัตว์ใหญ่กัน วัวหนึ่งชีวิตให้เนื้อเยอะกว่าหมูกว่าไก่อีก แบบจำนวนกิโลที่เท่ากันวันหนึ่งชีวิตต้องใช้ไก่กี่ชีวิตถึงจะเท่า ทำไมเราไม่หันมากินสัตว์ใหญ่ๆกัน

ผมกินหมดอะ ไม่กินวัวมันก็เป็นหมู ไก่ก็ต้องตายเหมือนกัน
แล้วจะมาคิดมากทำไมกับวัว ทีตัวอื่นไม่สงสารบ้างละ

ผมก็ไม่ค่อยกินนะเนื้อวัว เรื่องแบบนี้ก็แล้วแต่ใครจะคิดแหละครับ

วัว1ตัว1ชีวิต มีเนื้อกี่กิโล ต้องใช้กุงหรือไก่กี่ชีวิตกว่าจะได้เนื้อเท่าวัว

ถ้าฆ่าแบบไม่ทารุณ ผมโอเคหมดนะ

เคยเห็นเค้าฆ่าปลาป่ะ? ดีไม่ดีโหดกว่าวัวอีก

หรือพวกปลาไหล ที่เอาตะปูตอกหัวแล้วคอดเกล็ดสดๆ..ปลาหมึกสดๆ..กุ้งปู ที่เอาไปเผาแบบยังไม่ตาย

มีโหดกว่าวัวตั้งเยอะ

อีกอย่างผมกินวัวแล้วรู้สึกไม่ค่อยบาป เพราะไม่ชอบกินนม

ชีสที่ผมกินส่วนใหญ่ก้ทำจากนมแพะ

แสดงว่าไม่เคยได้ยินเสียงหมูเวลาโดนเชือด มันก็ไม่ต่างกันหรอกครับ

อร่อยอ่ะ ไม่กินนี่พลาดนะ