จริงๆคือจะเขียนเมื่อวานละนะ นั่งดูเกมส์ บรร-สุโขทัย เอาจริงๆถึงตอนนี้ผมเห็นแล้วผมสงสาร คือยังไงอะ พูดไม่ถูก คือเอาจริงๆเบสิคเราก็ไม่รู้นะว่าจะยังไงแต่ก็เดาว่าคงพอได้ แบบมาตรฐานนักฟุตบอลอาชีพบ้านเรา แต่สภาพจิตใจกับสมาธิกับเกมส์นี่แบบ มันติ๋มไปอะ ถ้าผมเป็นโค๊ชผมก็เจาะทางนี้ แล้วที่เห็นด่าๆกันเอาจริงๆก็สงสารเค้า แบบคนเรามันรู้ตัวนะ เค้าก็ไม่ได้โง่ เต็มที่เหมือนกันเท่าที่ทำได้ เวลายืนในสนาม มองเพื่อนๆรอบข้าง มองสายตาแฟนบอล สายตาผู้จัดการทีม เค้าก็รู้ตัว คือถ้าวัดกันมันกดดันกว่าเพื่อนเลยนะในสนาม (เอาไปเอามาแ-่งจะกดดันกว่าตัวแบกทีมอย่าง ดิโอโก้ ด้วยมั้ง
) คือเหมือนคนจ้องจะจับผิด ปัญหาคือ จะไม่ให้มันกดดันได้ไง ก็ในเมื่อทั้งประเทศแล้วมั้งที่รู้ว่ายังไงก็จะดันให้มันได้ลง จะยัดกันแบบไม่ได้ลืมหูลืมตาขนาดนั้น จะไม่ให้มันเกรงได้ไง ธรรมดาปรกติเป็นคนที่สมาธิกับเกมส์ไม่ดีอยู่แล้ว ยิ่งกดดันว่าต้องได้ลงตลอดแบบนี้มันก็ไปใหญ่ จะเอาสมาธิมาจากไหน
แล้วไอ้ที่บอกว่ายังไงก็จะดัน เงินครอบครัวเค้าสร้างทีมมากับมือจะมาเสือกอะไรด้วย คือผมพูดตรงๆ เอาจริงๆฟุตบอลนี่คือมันไม่เหมือนอย่างอื่น มันไม่เหมือนงานออฟฟิศ งานเอกสาร งานบริหาร อันนั้นจะยัดจะดันใครลงทีมก็ได้เก่งไม่เก่งมันไม่มีใครรู้ ถึงคนในทีมเค้าจะรู้กันทั้งวง แต่ข้างนอกไม่มีใครรู้ แต่ฟุตบอล ลงไปยืนเค้าเห็นกันทั้งสนาม ถ่ายทอดสดเห็นกันทั้งประเทศ จะดันเด็กแบบนี้เหมือนหวังดีทำด้วยความรัก แต่คือความจริงเหมือนคือจับเค้ามาฆ่าทางอ้อม ยืนในสนามดูหน้าตาแล้ว 90 นาทียังไงก็มีหลุด จะมากน้อยแล้วแต่ รูปเกมส์ แล้วแต่คุณภาพคู่แข่ง มันไม่มีหรอกครับในสนามแข่งขัน แบบคนนี้เด็กนายนะอย่าไปแตะ อย่าไปลากกินตัวให้อายทั้งสนามนะ ฟุตบอลระดับนี้คือบอลอาชีพเงินหมุนนัดเป็นล้านๆ เค้าก็ต้องหาทางมาเจาะ มาทำเกมส์ ตามแท็คติกส์ เอาทุกทางที่ทำได้ ตรงไหนจุดอ่อน เป็นบ่อให้เจาะ มันจะมีมั๊ยที่รู้แล้วเค้าไม่เจาะ เจอทีมไหนผมก็เห็นเค้าให้กองหน้า ให้ตัวรุกมาลากกินตัว มาเจาะทางฝั่งนี้ทั้งนั้น ถึงเพื่อนข้างๆจะกันให้มากแค่ไหน ยังไงมันก็ต้องมี มีแน่ๆจังหวะมาร์คตัวๆ หรือโดนแบบ 2-1 3-1 แล้วในสนาม ไม่มีใครช่วยใครได้ ทุกคนก็ต้องมีหน้าที มีงาน มีพื้นที่ให้ยืน
ผมพูดตรงๆนะ ถ้าไม่นับเส้น ฝีเท้าจริงๆกับความแข็งแกร่งของสภาพจิตใจ ต้องระดับ D1 ด้วย ต้องไม่ได้เป็นตัวจริงด้วยนะ ต้องไปสู้เอา ถ้าสี่ห้าปีก่อน ให้เค้าลงไปเกมส์ระดับนั้น ค่อยๆสู้แบบธรรมชาติกัดฟันสู้แบบสุดชีวิตในลีกล่างๆนิดนึง สู้จนได้ที่ ตกผลึกแล้วค่อยเอาขึ้นมาไทยลีก ยังจะดีกว่านี้ แล้วเวลาเอาลงถ้าห่วยปุ๊ปเปลี่ยนออก ห่วยอีกเปลี่ยนออกอีก ทำแบบนั้นอะ เหมือนที่โค๊ชยุโรปเคี่ยวๆทำกับเด็กอคาเดมี ทำแบบนี้จนคนมันหมดความอาย ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว พอได้ลงที่นี้จะเริ่มมีความมั่นใจจริงๆว่าได้ลงนะ อารมณ์เหมือนโค๊ชไม่ชอบหน้า เพื่อนร่วมทีมส่ายหัว แต่วันนี้กูจะได้ลง เพราะช่วงนั้นฟอร์มมันได้จริงๆ ซ้อมถึง ฟอร์มถึง โค๊ชเลือกกูแล้ว แบบนี้มันถึงจะมีความมั่นใจในการเล่น จริงๆแล้วเค้าเป็นคนขยันนะ มีวินัย ทำแบบเป็นขั้นเป็นตอนแบบนี้อาจจะเกิดก็ได้ แบบมันจะรู้ตัวเองอยากลงต้องขยัน หรือมีลูกโหด เอามากลบจุดอ่อนอื่นๆ หรือถ้าฝีเท้า หรือ สภาพจิตใจมันไม่ได้จริงๆก็ต้องปล่อยไป
ฟุตบอลที่ไหนมันก็แบบนี้หมด ใครที่ยังเด็กอยู่ยังอายุ สิบต้นๆ ที่คิดว่าสู้แรงเด็กฝากไม่ได้ ผมบอกเลย ไอ้ที่ดันๆกันเด็กฝาก เด็กเส้น ไม่ได้เกิดหรอกครับ เต็มที่ก็ระดับบอลเยาวชน พอโตมา ไอ้ที่โดนโค๊ชด่า โดนกดดัน คนที่สู้ผ่านความกดดันมาแล้วทุกรูปแบบ นั่งร้องให้ในยิมก็แล้วในสนามก็แล้ว อดทนตั้งหน้าพัฒนาซ้อมจนสายตัวแทบขาด ผ่านการซื้อใจเพื่อนร่วมทีมด้วยฝีเท้า แบบนี้เท่านั้นถึงจะได้เป็นนักบอลอาชีพ
ถ้าจะให้โทษผมไม่โทษเค้าเลย เค้าก็ดูเล่นเต็มที่แล้ว ใครที่ไหนจะมากั๊กฝีตีนได้ เกมส์ระดับนี้คือเล่นแบบสุดชีวิต แต่มันได้แค่นี้จริงๆ คือคนเค้าดูมันก็หงุดหงิด เอะอะก็จับลงอยู่นั่น จบเกมส์ก็โดนด่า โดนล้อมั่ง คือเป็นพี่เป็นน้องผมก็สงสารอะ ทั้งๆที่จะโทษ ต้องไปโทษคนที่ดันทุรังส่งลงแบบไม่ลืมหูลืมตาดีกว่า พอได้มั๊ย บางครั้งผมว่าไปถามจริงๆเด็กมันก็อาจจะไม่อยากลงให้คนเค้าด่าก็ได้นะ คือลงมั่งประปรายแล้วแต่ฟอร์มมันตามธรรมชาติ ตามฝีเท้ามันก็อาจจะพอใจแล้ว นี่เหมือนไปปรับเปลี่ยน ไปลัดเล้นทาง วิธีเติบโตแบบธรรมชาติของนักฟุตบอลอาชีพ ไม่ยอมให้เกิดการแข่งขันตามแบบธรรมชาติ อุ้มมาตลอดแล้วถึงเวลาจะปล่อยให้ลงดงเสือดงจระเข้ ก็อย่างที่เห็นกันนะครับ เห็นกันทั้งประเทศด้วยนะ แล้วยังไง เหมือนไปทำร้ายทางอ้อม ทั้งๆที่เจ้าตัวก็ไม่ได้ผิดอะไรเลยนะ เอาจริงๆ ...
