ผมทำงานมาซักพักละ มองย้อนกลับไปตอนเรียนจบ ก็เออ ... กูก็มาไกลแล้วเหมือนกันนะ

ตอนนี้มีความรู้สึกว่าชีวิตการทำงานมันโหดร้ายมากกว่าที่เด็กคนนึงเคยคิดเยอะเลย

โลกที่เต็มไปด้วยการแข่งขัน มีแต่ทฤษฎีที่ว่าด้วยเรื่องผลประโยชน์

เราเอ็นดูเค้า เอ็นเราขาด บางทีต้องทำในสิ่งที่ขัดกับใจตัวเองก็มี


ยิ่งปัจจุบันการแข่งขันสูงมาก ไม่ใช่แค่คนไทยด้วยกันแล้ว

เพราะไทยเป็นเวทีแห่งผลประโยชน์ที่นึง ที่คนรอบบ้านหวังจะเข้ามากอบโกย

คิดแล้วก็เป็นห่วงเด็กรุ่นใหม่ที่ยังไม่จบ และกำลังจะจบ

น้องๆในวัยเรียนตอนนี้เคยคิดถึงอนาคต วางแผนอนาคตกันบ้างมั้ยครับ

ว่าเรียนจบจะทำอะไร เงินเดือนระดับไหน และเพื่อให้ไปถึงจุดนั้น เราเริ่มก้าวเดินแล้วหรือยังย่ำอยู่กับที่

การทำงานคือการขายตัวเรา และความสามารถของเรา แล้วเราในตอนนี้มีอะไรจะไปขายเค้ารึยัง

ท่าไม้ตายของเรา ถ้ายังไม่มี อย่าหวังจะไปสู้กับใครได้เลยครับ


ไม่รู้อารมณ์ไหน แต่มีความรู้สึกว่าอยากบอก อยากเตือนใครก็ได้ที่อยากรับฟัง


โอกาสมันมี อันนี้แน่นอน แต่มันรอและให้ผู้ที่พร้อมเท่านั้น

และที่สำคัญมันผ่านมา แล้วก็ผ่านไป อาจจะไม่หวนกลับมาอีก


ว่างๆจากการเรียน การเล่นสนุกแล้ว ลองเริ่มคิดถึงอนาคตกันหน่อยก็ดีนะครับ

เห็นด้วยครับ มันต่างกันเยอะ
ทุกวันนี้นั่งทำงานอยู่ในอาคารสำนักงาน ทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ได้ชอบตั้งแต่แรก
(ขายสินค้าอาหารส่งออกโซนยุโรป ไม่ได้มีความรู้ด้านนี้เลยย)
แต่ก็ด้วยฐานเงินเดือนที่บริษัทกล้าจ่ายให้เรา เลยต้องทำ
มองย้อนกลับไป ก็คิดเหมือนท่านเลย ว่า เรามาไกลจริงๆ ไอ้คิดวาดฝันไว้ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด

ไอ้พวกว๊ากๆ ตอนรับน้องนั่นน่ะ
มันไม่ช่วยให้คุณได้งานหรือทำงานได้ดีหรอก (ไอ้พวกรุ่นพี่ขี้เท่อทั้งหลาย มันแค่เอามาอ้าง)

ชีวิตการทำงานมันโหดร้ายมาก แตกต่างจากวัยเรียนโดยสิ้นเชิง
ใครที่มีคนคอยแนะนำก็ดีไป ใครที่ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยก็ดีไป
คนที่จะแย่คือคนที่ไม่เตรียมตัวให้พร้อม

เราต้องรู้จักปรับตัว ปรับทัศนคติใหม่หมด เพื่อจะมาทำงาน

ใครที่กำลังอยู่ในวัยเรียนผมแนะนำให้คุณเริ่มหาประสบการณ์ตั้งแต่วันนี้
ปิดเทอมไปทำงาน part time ก็ได้

สิ่งเหล่านี้จะเป็นภูมิคุ้มกันให้เราได้ ตอนเมื่อเราเริ่มต้นชีวิตการทำงาน

....จากคนเคยพลาด และไม่อยากให้ใครพลาดเหมือนผมอีก

ทำให้มันชิน คนับ สะเด้ยยยยย

โอเคลุง

โอกาสมีอยู่ 3 อย่าง

1. โอกาสที่อยู่ๆก็เข้ามาแบบดวงดี

2. โอกาสที่คนอื่นมอบให้

3. สร้างโอกาสด้วยตัวเอง

คนที่ประสบความสำเร็จไม่ใช่ว่าเค้ามีโอกาสที่ดีกว่าคนอื่น แต่คนที่ประสบความสำเร็จเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในพื้นที่ๆมีสิทธิ์ที่จะได้รับโอกาสเหล่านั้นมากกว่าคนอื่น

ฟังมาจากใคร จำไม่ได้ละ แต่ผมก็เห็นว่าจริง.....

คนที่ประสบความสำเร็จเราเห็นเค้าเจ๋งในวันนี้ ลองให้เข้าถอดเสื้อหันหลังมา เค้าอาจจะมีแผนโดนฟัน แผลโดนยิงมาเยอะกว่าที่เราคิดก็ได้....

ชีวิตมันก็แบบนี้ครับอยากก้าวหน้าต้องต่อสู้หรืออยากอยู่นิ่งเพิกเฉยสบายไปวันๆแต่มาลำบากตอนแก่ ผมคนนึงที่เริ่มรู้สึกว่าลำบากละ