ผมเห็นตอนนี้คนรวยเพียบเลย เห็นเข้าร้านอาหารกันแพงๆมากกว่าร้านอาหารข้างทางอีกเดี้ยวนี้ซื้้อของแบนเนม แล้วรถนะ BM เบน มีให้เกลื่อน ซุปเปอร์คาร์ก็เยอะ เห็นคนนู้นคนนี้มาออกรายการก็มีแต่บ้านรวยๆ เด็กสมัยนี้วัยรุ่นสมัยนี้เห็นซื้อของแต่ละทีโครตแพง ที่เห็นไม่พวกนี้ไม่ใ่ชแค่ไหนกรุงเทพนะ เกือบทั้งประเทศ สรุปประเทศเรามันจนหรือรวยกันแน่

ผมจนแล้วหนึ่งคน

ไปเห็นที่ไหนหรอครับ
สัดส่วนต่อคนทั้งประเทศ คือจนครับ

คนรวยก็รวยไปเลย คนจนก็จนไปเลย

มีความห่างระหว่างภาคอุตสาหกรรมกับเกษตรกรรมพอสมควร

ด้วยๆ

ผมรวยครับ



รวยแต่เขือ

ที่ว่าจนนั้นวัดจากอะไร มานพมีบ้านหลังเล็กๆปลูกผักเลี้ยงปลาเลี้ยงไก่ขายไข่ได้เงินวันละ 200-300 มีมอไซเก่าๆคันนึง มือถือใช้เครื่องละ 700 แต่มีความสุขดีไม่มีหนี้

สมศักดิ์ ทำงานบริษัท เงินเดือน 20,000 มีไอโฟน 6 มีรถเก๋งที่ผ่อนอยู่ เช่าอพาร์ทเม้นอยู่ในเมือง หนี้ค่ารถ ค่าผ่อนมือถือ สารพัด

ร้านอาหารข้างทางก็ราคาไม่ต่างกับพวกร้านอาหารในห้างหรอก คนก็ยังเต็ม ช่วงกลางวันไม่มีทางเลือกกันมาก แพงก็ต้องจ่าย อร่อยไม่อร่อยก็ต้องยอม

ส่วนพวกร้านอาหารพิเศษ ที่ราคาแพงๆ
คนไม่ได้กินกันทุกวัน แต่ที่เราเห็นคนมันเต็มทุกวัน เพราะคนก็เลือกมาได้ทุกวัน คนมีกี่สิบล้านคนจรู้ได้ไงว่าเขาเข้าทุกวัน แต่จะให้กินทุกวันมันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว

ถ้าคุณพูดว่าเห็นคนธรรมดาคนนึงเข้า MK ทุกวันๆ นั่นแหละ ถึงจะเข้าสมมติฐานของคุณ

จนไม่ได้หมายความว่าจะไม่สามารถจ่ายเงินเพื่อกินอะไรดีๆได้ซักครั้งนะ

ความจน วัดจากหนี้ครับ ใครหนี้เยอะ คนนั้นจน

รวยกระจุก จนกระจาย จบป่ะ
ทำไมเห็นแต่รวยๆ ก็คุณอยู่ในสังคมระดับไหนล่ะ คุณมองเห็นแต่คนที่สูงกว่าไง
ลองออกไปยืนบนกลางสะพานลอยที่มีป้ายรถเมล์2ฟาก
แล้วนับดูด้วยสายตาครับ ว่ามีใครรวยมั่ง ถึง1เปอเซ็นไหม

ผมนี่จนเงิน แต่รวยหนี้สิน

เป็นหนี้ทั้งนั้นคับ

ผมก็รวยนะครับ

นานๆกินที ก็อัพรูปลงเฟส ไม่ได้รวยอะไรหรอก

ผมก็เคยคิดเหมือนกัน

ช่วงหยุดยาวเที่ยวกันโรงแรมเต็มหมด

เสารอาทิตย์ ที่จอดรถบนห้างนี่ไม่ว่างเลย

ใช้โทรศัพท์ เครื่อง สอง สามหมื่น

ใช้แต่ของแบร์น

ร้านอาหารญี่ปุ่น หรือ ร้านอร่อยๆแพงๆ ต้องต่อคิว

ใครว่าคนไทยจนครับ

จน 20%
แกล้งจน 50%
แกล้งรวย 20%
รวย 10%

คุณอยู่หน้าร้านอาหารก็เห็นแต่คนเข้าร้านอาหาร
ถ้าคุณอยู่ที่ตลาดก็จะเห็นแม่บ้านมาซื้อผักไปทำกับข้าว
คุณบอกรถซุปเปอร์คาร์เยอะแยะเต็มเฟส แต่ถ้ามาดูถนนจริงๆก็เห็นแต่คนวิ่งขึ้นรถเมล์
เวลาตัดสินด้วยความรู้สึก ก็จะเห็นสิ่งที่ตัวเองอยากเห็นนั่นแหละครับ

มันก็ไม่ได้จะแพงทุกเมนูน่ะครับ บางทีแพงกว่าร้านข้างทางไม่กี่บาทก็มี

ถ้าร้านข้างทางมันห่วยหรือไม่สะดวกจะเลือกกินดีๆก็ไม่เห็นแปลก อันไหนแพงจริงๆก็ไม่ได้กินกันบ่อยๆหรอก

คนรวยจริงๆมันก็มีนั่นแหละ อาจจะธุรกิจประสบความสำเร็จ ที่บ้านมีรวยอยู่แล้วหรือจะที่ดินเยอะขายได้กำไรงามๆก็ได้

อย่างเชียงใหม่นี่รอบๆเมืองยังขายกันไร่เป็นสิบล้าน ต้นตระกูลใครมีที่ดินเยอะขายซัก10ไร่เอามาฝากกินดอกเฉยๆก็อยู่สบายๆแล้วครับ

มีแต่พวกอวดรวย คนรวยจริงเขาไม่อวดกันหรอก

คือทำงานออกแบบ ก่อสร้าง ไม่ได้เก่งเศรษฐศาสตร์นะคับ

เอามาให้ดูเล่นๆเฉยๆ

89 Percent อาจจะจน
7 Percent อาจจะรวย
4 Percent รวยแน่แน่

แต่ใน Social เราจะเห็นแค่คนที่ประสบความสำเร็จนะ

เพราะศิลปะ มันสร้างมุมที่สวยๆได้ เอาแต่มุมสวยๆมาให้ดูกัน

ออกรถ ไปต่างประเทศ กินเหลา กินหาอาหารหรูๆ

ตอนกินมาม่า ซาลาเปาเซเว่น เราจะไม่ได้เห็นมาก มันไม่ ชิค

คอนเฟิร์มว่าจน เวปมาสเตอร์เวปบอร์ดดังแทบไม่มีเงินในบัญชี

ผมกลับเห็นแต่พวกอวดรวยนะเดี๋ยวนี้ ดูภายนอกเหมือนรวย พอไปดูลึกๆจริง ไม่ได้รวยเลย

กำ ทำไมถึงมองว่า วันหยุดที่เที่ยวเต็ม ห้างมีคนเดิน แล้วจะไม่มีคนจนล่ะครับ

ตอนวันหยุด ผมก็ไปพักตามสถานที่ท่องเที่ยว ถามว่าจนไหม ผมจนครับ

ถ้าจะวัดกันด้วยสายตา มันเป็นเรื่องของความรู้สึกนะผมว่า

เอาสถิติตัวเลข และงานวิจัยมาใช้ประกอบ ดูน่าเชื่อถือกว่า

คือถ้าจะให้เข้าคอนเซปคนไทยจน

คือ ตามร้านอาหารในห้างนี่ต้องไม่มีคนกิน
ห้ามมีคนใช้โทรศัพแพงๆ
ห้ามขับรถแพงๆ
หราาาาาาาาาาาาาา

แล้วไอคนที่เห็นทำแบบนั้นมันแค่จำนวนเศษธุรีของประชากรทั้งประเทศ

ที่เห็นรวยๆ คือรวยหนี้

สมัยนี้ชีวิตผูกติดกับหนี้ครับ จ่ายขั้นต่ำ 10% กันไป จ่ายเสร็จก็รูดกันต่อ ส่วนหนึ่งเป็นแบบนี้จริงๆ
แต่คนที่รวยเงียบก็เยอะ ป้าแถวบ้านผมทำตัวปกติกินอยู่ะรรมดา แต่ก็รวยแน่ๆ เพราะขับเบนซ์แต่ก็เป็นรุ่นเก่า ผมเพื่งรู้เฉพาะที่แกปล่อยกู้ให้เพื่อนฝูงไปทำธุรกิจเดือนละเกือบ 50 ล้าน ดอกร้อยละ 2 ก็เดือนละ 1 ล้าน

ชีวิต ดี๊ดี ผมรวยมาก ใส่ของแบรเนม กินหรูทุกมื้อ

รวยก็ดีแล้วสิ ใช้ตังกันเยอะเศรษฐกินเติบโต