CP3 กับ ปาฎิหารย์ 61 คะแนนเพื่ออุทิศให้กับคุณตาผู้ถูกฆาตรกรรม




ย้อนกลับไปปี 2002 ยุคที่ Chris Paul ยังเป็นวัยรุ่นอายุ 17 ปี ตอนนั้น พอลเป็นนักบาสดาวเด่นอยู่ที่ West Forsyth High School และเป็นความหวังที่จะได้เข้าไปเล่นใน NBA จึงไม่น่าแปลกใจเท่าไหร่ที่พอลจะมีชื่อเสียงในท้องถิ่น มีเพื่อนรายล้อมมากมาย แต่พอลบอกว่าคนที่มีความหมายกับเค้ามากที่สุดในสมัยนั้นไม่ไช่เพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกัน กลับเป็นคุณตาNathaniel Jones วัย 61 ปีของเค้าเอง

วันที่ 14 ธันวา ถือเป็นหนึ่งในวันที่ดีที่สุดของครอบครัวพอล เป็นวันที่พอลได้รับทุนนักกีฬาจาก West Forest University มหาวิทยาลัยใกล้บ้านตามที่พอลและครอบครัวหวังไว้ แต่ในขณะที่พอลยังดีใจได้ไม่เท่าไหร่ วันถัดมาได้มีโศกนาฎกรรมเกิดขึ้นในครอบครัวของพอล คุณตา Jones ถูกปล้นและฆาตรกรรมโดยวัยรุ่น 5 คนในระแวกบ้าน ตำรวจพบศพคุณตา พร้อมกับกระเป๋าสตางค์ที่ถูกขโมยไป

“ผมรู้ว่าทุกคนต้องจากไปไม่วันใดก็วันหนึ่ง แต่ผมก็แอบคิดอยู่เสมอว่า คุณตาจะไม่มีวันจากผมไป” พอลกล่าว

การจากไปอย่างกะทันหันของคุณตา ทำให้พอลเสียใจเป็นอย่างมาก คุณตาเป็นแฟนบาสตัวยงของพอล และไม่เคยพลาดที่จะไปดูหลานชายตัวเองแข่ง หลังจากงานศพคุณตาเพียงไม่กี่วัน พอลต้องลงแข่งนัดเปิดสนาม พบกับทีม Winston-Salem Parkland ความคิดแรกที่เข้ามาในหัวของพอลคือ เค้าจะกลับไปเล่นบาสเหมือนเดิมได้อย่างไร โดยที่รู้ว่าคุณตาจะไม่อยู่เชียร์ข้างสนามอีกต่อไปแล้ว…ท่ามกลางความโศกเศร้า พอลตั้งสติและตัดสินใจที่จะเล่นเกมส์นี้เพื่ออุทิศให้คุณตา โดยทำให้ได้ 61 คะแนน…เท่ากับอายุของคุณตา…




“ผมไม่สนใจว่าทีมตรงข้ามจะเล่นเกมส์รับแบบไหน ไม่สนว่าใครจะเป็นคนมาป้องกันผม ไม่มีทางที่จะหยุดผมได้ ทุกแต้มที่ผมทำเพื่อคุณตา” พอลกล่าว

ในสนามนอกจากคุณป้าของพอล ไม่มีใครรู้ว่าพอลตั้งใจเล่นเกมส์นี้เพื่ออุทิศให้คุณตา พอลเล่นเกมส์นี้ด้วยความมุ่งมั่นและทำไปถึง 24 คะแนนในควอเตอร์ที่สอง เมื่อสิ้นสุดควอเตอร์สามทีมของพอลทิ้งห่างคู่แข่งร่วม 40 คะแนน ขณะนั้นเริ่มมีเสียงจากข้างสนามคุยกันถึงเป้าหมาย 61 คะแนนของพอล เริ่มจากกลุ่มเล็กๆ จนรู้กันทั่วสนาม และเข้าหู Robin Paul คุณแม่ของพอล

“ได้ยินเด็กๆ คุยกันถึงการทำ 61 คะแนน…มันฟังดูเกินจริง แม่เลยไม่ได้เชื่อพวกเขาเท่าไหร่” คุณแม่ของพอลกล่าว

ช่วงปลายควอเตอร์สี่ พอลทำได้ถึง 56 คะแนน เสียงเชียร์ดังขั้นเรื่อยๆ โค้ชหันมาถามคุณพ่อของพอลว่า “พอลขาดอีกกี่แต้มนะ?” คุณพ่อทำหน้างงๆ ไม่รู้ว่าโค้ชหมายถึงอะไร โค้ชมองพ่อด้วยความตกใจแล้วพูดว่า “คุณไม่รู้เรื่องเลยหรือ??” พ่อตอบว่า “ผมไม่รู้อะไรเลย คริสไม่ได้บอกอะไรเลย…” เด็กๆ หันมาตะโกนบอกคุณแม่ของพอลด้วยความตื่นเต้น “Mr. Paul เหลืออีกแค่ 5 แต้ม!!”

เหลือเวลาอีกไม่ถึงสองนาที พอลทำได้ 59 คะแนน และแหวกเข้าไปเลย์อัพได้อีกสองคะแนนพร้อมเสียงนกหวีดได้ฟาวล์เพื่อยิงลูกโทษอีกหนึ่งลูก

“ผมเดินไปที่เส้นโทษ รับลูกจากกรรมการแล้วโยนมันออกไปนอกสนาม” พอลกล่าว “โค้ชเปลี่ยนตัวผมออก ผมเดินออกไปมองหาคุณพ่อ แล้วน้ำตามันก็ไหลออกมา”

สถิติทำแต้มสูงสุดในหนึ่งเกมส์ของรัฐนั้นคือ 66 คะแนน ซึ่งพอลขาดอีกเพียงแค่ 6 คะแนนจะทำลายสถิติ แต่มันไม่มีความหมายสำหรับพอลอีกต่อไป เพราะเค้าได้ “61 คะแนน” ที่เค้าต้องการแล้ว…





http://nba-time.com/2015/11/04/431/


ขนลุกเชี่ยๆ

บางทีเกมกีฬาก็ไม่ได้สำคัญที่สถิติ แต่เป็นคุณค่าทางจิตใจมากกว่า

สุดยอดครับ

ดราม่าโค่ดๆ