จะระงับความรู้สึกนี้ยังไงดี เป็นคนใกล้ตัวหนีก็ไม่ได้
ผมอารมณ์ขึ้นท้าต่อยแม่ง แม่งก็หนีไปอยู่หลังผู้หญิง
ผมเกลียด เกลียดแบบจนน้ำตาไหลเลยบางที
เล่าแค่นี้พอละไม่อยากนึกถึง

เคยครับเพื่อนสนิทนี่แหละทั้งรักทั้งเกลียดวันนั้นทะเลาะกับมันนึกในใจอยากให้มันตายเลย พอตอนตี 2 ปรากฎว่ามันประสบอุบัติเหตุตายจริงๆ

เกลียดใครเกลียดได้ครับ
แต่อย่าให้ถึงกับฆ่าแกงกัน
เพราะคนที่เสียใจไม่ได้มีแค่คุณนะ

แค่ต่อยพอคับ ไม่โหดร้ายขนาดนั้น

ท้าต่อย ใส่นวม แมนๆ

ถ้าผมเกลียด ผมจะไม่ไปสุงสิงอยู่ใกล้เลย หนีห่างให้ไกลที่สุด

เดินไปหามันเลยครับ

แล้วให้เราเอาปืนจอหัวตัวเองแล้วบอกว่ามัน "กูเกลียดมึง"

เสร็จแล้วเหนียวไกให้มันดูต่อหน้าเลยครับ

เคยครับ แต่ยังไม่เคยฆ่าใครเลย

ทางที่ดีอย่าฆ่าใครเลยครับ

อย่าลืมว่า อนาคตคุณจะหายไปพร้อมกับชีวิตคนที่คุณฆ่าด้วยนะครับ

ผมเกลียดอาจารย์คนนึ่งไม่อยากระบุว่ามอไหน มันดูถูกผมสารพัด แถมแม่งไล่จีบนิสิต รวมถึงเจ้าหน้าที่บุคลากรด้วยกัน ทั้งที่มีแฟนอยู่แล้ว เก๊ก คิดว่าตัวเองใหญ่ ดูถูกอาชีพผม แต่ทำไรไม่ได้เพราะแฟนผมทำงานอยู่ในนั้นกลัวจะไม่ปลอดภัย

ชื่อไอดีของเอ็งนี่ ทำผมสะดุ้งเลยนะ

ขนลุกเลย

แมร่ง ID ชื่อเดียวกับชื่อเล่นผมเลย "รุด"

ถ้าให้เดานี่ คงมาจาก รุด ฟาน นิสเตลรอยใช่ไหม

มี

เกลียดมากๆแต่ไม่ถึงกับอยากฆ่า อย่าพลาดให้ซ้ำก็พอ

มีมาทุกวัน .. ถ้าฆ่าคนไม่ผิดกฎหมาย ผมคงเป็นฆาตรกร 1000ศพแล้วมั้ง..

ประมาณนี้เลย เหมือนกันๆ 55+

555+ ไม่ใช่ครับผม รุด ฟาน นิสเตลรอย คือใครหรอครับท่านผมเกิดไม่ทัน

หาเวลาว่างๆ นั่งนิ่งๆ ให้ใจเบาๆ

แล้วพิจารณาดูครับ ว่า เราทำร้ายใจเรามากไปหรือเปล่า

กับการเก็บเอาความเกลียด เคียดแค้นมาฝังไว้

สุดท้ายเป็นเราที่ ทุกข์ อย่างแสนสาหัส เหนื่อย จุก หนัก มันอึดอัด

อารมณ์ซึ่งมองไม่เห็น ก่อรวม ให้เป็น น้ำตาเป็นสิ่งที่มองเห็นได้

นี่มันไม่ธรรมดา หาก ยึดไว้ ฝังไว้ในใจ นี่แหล่ะเค้าเรียกว่า

เจ้ากรรมนายเวรกัน การสิ้นวังวนนี้ได้ ทำได้อย่างเดียว คือ ให้อภัยกัน

พยายามดูครับ มันไม่ใช่ว่าง่าย แต่ ก็มันไม่ใช่ว่ายาก ค่อยๆ เปลื้องออก

ทีละนิดๆ พยายามหาเรื่องดีๆ ใส่ใจ หมั่น ทำบุญ ทำกุศล

เบนความคิด อย่าให้มันคิดถึง หมั่นให้ใจบันทึกแต่เรื่องดีๆ ความดี ความเบาใจ

ทำให้ท่านเห็นหนทาง ในการเดินต่อไปได้เองครับ