การแข่งขันฟุตบอลไทยพรีเมียร์ลีกเป็นรายการแข่งขันอันดับต้นๆของเอเซีย ได้รับการจัดอันดับให้อยู่ที่ 5 ของฝั่งตะวันออก มีโควต้าให้เข้าร่วมแข่งขันถ้วยใหญ่ของเอเซียอย่าง AFC Champion League (ACL) เข้ารอบแบ่งกลุ่มอัตโนมัติ 1 ทีม และรอบคัดเลือก 2 ทีม ซึ่งถือว่าเป็นโอกาสที่ดีที่ได้รับ แต่ทีมเบอร์สองและสามกลับไม่สามารถเข้าถึงรอบแบ่งกลุ่มได้ สโมสรไทยต้องพัฒนาเพิ่ม


การลงทุนมีความเสี่ยงเจโบทรอยแสดงให้เห็นหลังไม่สามารถเอาชนะเมลเบิร์นวิคตอรีได้


อาจารย์ธันยวัชร์ ไชยตระกูลชัย ได้กล่าวในรายการทีวีรายการหนึ่งถึงวิธีก้าวขึ้นมาเป็นกลุ่มผู้นำของแต่ละธุรกิจ โดยบอกไว้ว่า แต่ละธุรกิจจะมีผู้นำตลาดไม่เกิน 3 เจ้า โดย 3 เจ้านี้กินพื้นที่ในตลาดมากกว่า 80 เปอร์เซ็น การอยู่รอดของสโมสรฟุตบอลนั้นปัจจัยสำคัญคือ การสร้างรายได้ซึ่งจะแปรผันตามผลงานในการแข่งขัน ภาพลักษณ์ของสโมสรที่ส่งผลต่อกองเชียร์ที่ดึงดูดสปอนเซอร์ การขายนักเตะ และการควบคุมรายจ่ายสโมสร เช่น ค่าตัวซื้อนักเตะ ค่าเหนื่อยนักเตะ ค่าใช้จ่ายอคาเดมี่ เป็นต้น


สรุปผลประกอบการปี 2013 เมืองทองขาดทุนอย่างหนัก

การทำทีมให้ยั่งยืนควรจัดการส่วนนี้ให้อยู่ในระดับที่ควบคุมได้ ป้องกันการล้มละลายของสโมสร ในหลายๆประเทศในยุโรปนำระบบ The UEFA Financial Fair Play Regulations (FFP) มาใช้เพื่อควบคุมการเงิน สมาคมฟุตบอลแห่งประเทศไทยยังไม่บังคับใช้แต่อย่างไร จึงสามารถเกิดทีมเจ้าบุญทุ่มขึ้นมาหลายๆสมัย เช่น บีอีซีเทโรปี 2001-2002 เมืองทองหนองจอก ยูไนเต็ต 2007 บุรีรัมย์ พีอีเอ ปี 2011 เป็นต้น แต่ด้วยความเสี่ยงที่สูงขึ้น วิธีการก้าวขึ้นมาเป็นเบอร์สามจึงเปลี่ยนไป


บุรีรัมย์ PEA รวมทีมทีโอทีกับทีมPEA และผู้เล่นระดับท๊อปมาตั้งแต่ปี 2010

มองกลับไปที่โอกาสของการสร้างทีมที่สามารถสร้างได้ในไทย นั้นคือการสร้างชื่อในระดับเอเซีย จากความล้มเหลวของการตกรอบตัดเชือกทั้งสามทีม 2 ปีติด นั่นคือ เมืองทองในปี 2014 ชลบุรีและบางกอกกล๊าสปี 2015 และการผูกขาดแชมป์ของบุรีรัมย์ในสองปีหลัง จะเห็นได้ว่า ที่ว่างของทีมที่สามของไทยนั้นไม่แน่นอน ศึกชิงเบอร์สามของไทยจึงทวีความรุนแรงขึ้น อีกทั้งมีแรงส่งจากการที่ทีมใหญ่อย่างบีอีซีเจ้าบุญทิ้ง สุ่มเสี่ยงต่อการตกชั้น และการขาดทุนของเมืองทอง แน่นอนว่าการย้ายทีมก็หน้าจะเกิดขึ้นอย่างหนัก ใครได้โควต้าที่สามไปแข่งระดับเอเซียย่อมดึงดูดผู้เล่นดีๆเข้าสู่ทีมได้


ชลบุรีไม่มีนโยบายทุ่มเงินแต่เน้นปั้นเด็ก

จับตาไปที่สุพรรณบุรี แบ็งค็อก ยูไนเต็ต และบีจี ทีมมีข่าวเสริมตัวทีมชาติ คอยดูกันว่า เดือนนี้จะเห็นดีลใหนบ้าง

ธนบูรณ์ และมาเชน่า ที่เป็นข่าวกับสุพรรณบุรี
ธีรศิลป์ กับแบ็งค็อก ยูไนเต็ด
บีจีกับแข้งกองกลางทีมชาติ

ไม่ว่าใครกลายเป็นเสือตัวใหม่ กิเลนเตรียมหล่นเป็นเบอร์สามแทนได้เลย


หาอะไรนะ ลุงเนบอกไม่ซื้อบิ๊กเนมแล้ว แล้วที่ตูมโนล่ะ

กำไร ขาดทุน ต้องดูย้อนหลัง สัก 5ปี ถึงจะพออ่านทิศทางของฟุตบอลไทยได้
เพราะบางปี แต่ละทีมลงทุนไม่เหมือนกัน

บางทีมลงทุนสนามแข่ง สนามซ้อม ไฟฟ้าส่องสว่าง สิ่งอำนวยความสะดวกอื่นๆ
ใช้เยอะ ก็ต้องขาดทุนเป็นธรรมดา

ส่วนรายได้
ก็เหมือนยอดขายรวม ของทั้งบริษัทอ่ะ... เกิน100ล้านบาท ถือว่า ดีมากอ่ะ
รายได้ทั้งบัตร ลิขสิทธิ์ สปอนเซอร์

ปล. อย่าลืมนะครับ

ข้อมูล ปี57/58 ยังไม่ออก

http://thaipublica.org/2015/09/tpl-1/

http://www.tcijthai.com/tcijthainews/view.php?ids=5517

http://pantip.com/topic/33871115

งบปี 57 ออกมาเกือบครบแล้ว เดี๋ยวมาลงให้

ลงทุนสร้างสนามมันเป็น asset แล้วค่อยตัดค่าเสื่อม การขาดทุนมันไม่ได้มาจากส่วนนี้หรอก
อย่าง BRR ลงทุนสนามสัก 350ล้าน อายุการใช้งาน 30 ปี ค่าเสื่อมปีละ 12 ล้าน/ปี เท่าๆกับค่าเหนื่อยสตาร์ 1 คนเอง

รอชมครับ

เพราะใน พันทิฟก็เอากระทู้ท่านไปโพส

เอาไปใช้ตามสบายครับ ข้อมูลมันเปิดเผยอยู่แล้วแค่ผมมาจัดเรียงเท่านั้นเอง

ใครจะขึ้นมาเป็นเสือได้ตอนนี้มองยังไม่ออกเลยแฮะ

บรร.ก็ทิ้งทีมอื่นไปเรื่อยๆ แล้วสิ

ผมว่าเรื่องขาดทุนเล็ก ๆ น้อย ๆ ของบริษัททีมฟุตบอลน่าจะปกตินะ

เพราะไม่ใช่บริษัทในตลาดหลักทรัพย์ซะหน่อย ไม่เห็นต้องเน้นผลกำไรขนาดนั้น

พอเห็นจะมีกำไรต้องก็เอาไปลงทุนต่อ สร้างโน่นสร้างนี้ หนุนอะคาดิมีบ้าง ซื้อนักเตะดีกว่าเดิมบ้าง

ซื้ออุปกรณ์การซ้อมที่ทันสมัยกว่าเดิมบ้าง คืนท้องถิ่นบ้าง มันลดภาษีได้

ไม่จำเป็นต้องบริหารให้มีกำไรเลย ผมว่าทีมที่กำไรเยอะ ๆ ดูไม่ดีซะอีก

ไม่ค่อยลงทุนเพิ่มเติมจากเดิมเพื่อการพัฒนาทีมเลย

กำไรเล็กน้อย หรือขาดทุนเล็กน้อยดีสุด

คำว่าขาดทุนบางทีต้องแยกแยะนะ เช่นการลงทุนในเรื่องสถานที่และอุปกรณ์ต่างๆ ส่วนนี้หลายๆสโมสรมักจะจดบัญชีระยะยาวหรือก็คือผ่อนจ่าย แต่เวลาเก็บสถิติจะเอามารวมตูมไว้ในบิลใบเดียวทำให้ดูขาดทุนเยอะจนน่ากลัว

น่าสนใจตรงที่ทีมที่ได้กำไร มีพวกอาร์มี่ ราชนาวี แอร์ฟอร์ซ 3 เหล่าทัพมาครบ ยกเว้นตำรวจขาดทุน (แต่เข้าใจว่าเพื่อนตำรวจมีเสี่ยบิ๊กดูแล)