[RE: เด็กผีนอกแห่แชร์มุมมองนักข่าวชี้หมามุ่ยวิจารณ์'ปรัชญา'ไม่จริงทั้งหมด]
LorDBriGhT พิมพ์ว่า:
Famelaini พิมพ์ว่า:
ผมขี้เกียจไปหยิบยกเอาคำพูดของหลุยส์ ฟานฮาล ก่อนมาคุมแมนยูมาพูดนะ
แต่เอาเท่าที่ผมเคยอ่านผ่านๆมา มันจะสรุปได้ดังนี้
(ยกมาให้ดูเฉยๆนะ ไม่ได้บอกว่าหนุน เพราะก็มีบางข้อที่ไม่เห็นด้วยเหมือนกัน)
1. ผู้รักษาประตู คือ หนึ่งในเกมรุก
2. ผู้เล่นในแนวรุก จะต้องแยกออกจากเกมรับ (คือ ไม่ต้องลงมารับ)
ซึ่งมันก็คือ เกมรับแบบCompactตรงกลางสนามนั่นแหละ
3. Second Striker คือ มันสมองของแนวรุก และต้องพร้อมสอดขึ้นไปยิง
4. "ที่ไหนมีพื้นที่เยอะ ที่นั่นจะทำให้ผู้เล่นมีเวลาในการตัดสินใจมาก"-วินเนอร์ ผู้ช่วยLVGยุคAjax
5. ทำไมผู้เล่นยืนห่างกัน?ทำไมไม่วิ่งหาช่อง?
ผู้เล่นจะยืนห่างกัน(8ไลน์) เพราะต้องการสร้างสามเหลี่ยมให้เกิดขึ้นในสนามมากที่สุด (ใครที่เล่นบอล จะเข้าใจความสำคัญ ของสามเหลี่ยมดี)
ยืนกันเป็น8ไลน์ ฟานฮาลบอกว่า มันคือ วิธีที่ทำให้เกิดเป็นสามเหลี่ยมมากที่สุด
ใครอยากได้รายละเอียดข้อไหน หรือสงสัยว่ามันเป็นแบบนี้จริงๆเหรอ?
เดี๋ยวผมหาไม่ให้ดู ขี้เกลียดพิมพ์อธิบายทุกเรื่องมันเยอะเกิน
ความเห็นส่วนตัวนะ ถ้าใครที่เคยดูAjaxยุคคว้าUCLจะเห็นเลยว่า ปรัชญาเหมือนเดียวกับที่แมนยูเล่นแบบเด๊ะๆๆๆๆๆๆเลย
แต่มาถึงตรงนี้แล้ว คงต้องบอกว่ามันคงจะไม่เวิร์คสำหรับพรีเมียร์ลีก
เพราะต่อให้มีพื้นที่มาก แต่เกมมันเร็ว ถ้านักเตะคิดช้า เล่นหลายจังหวะ การมีพื้นที่ มีเวลามันก็เท่านั้น
สังเกตได้หลายครั้งส่งไปยังพื้นที่ว่างตามที่ต้องการแล้ว แต่กลับใช้ประโยชน์จากมันได้น้อย
แต่ตั้งแต่ดูมาเนี่ย แผนฟานกัล
ผมแทบไม่เห็นวิธีเล่นแบบ 3 เหลี่ยม เพื่อหาที่ช่องรับ-ส่ง
ซึ่งของเป๊บ จะมีตัวที่คอยหาช่องเพื่อรับ-ส่่งบอลจากเพื่อน
แผนฟานกัลพื้นที่ตรงกลางจะโล่งมากๆ ตอนที่บอลอยู่ เซ็นเตอร์
หรือจากมิดฟิลด์ตัวกลาง ซึ่งมีคนเคยวิเคราะห์ว่า
เป็นแผนที่สามารถให้เซ็นเตอร์ลากบอล ขึ้นมาเพื่อทำเกมได้
แต่มีสักกี่ครั้งที่ทำแบบนี้ได้ นอกจากโยนจากหลัง
หรือลากขึ้นมาแล้ว
ก็จ่ายคืนหลังมาเริ่มใหม่เหมือนเดิม
ซึ่งผมดูแล้วฟานกัลน่าจะใช้แผนเล่นแบบ 4 เหลี่ยมนะครับ
คือประมาณว่าปล่อยพื้นที่ตรงกลางเป็น 4 เหลี่ยม
เคาะกันเป็นทอดๆ ไม่ค่อยมีตัววิ่งหาช่องให้เพื่อนส่ง
ประมาณนี้
--------------หน้าเป้า-(หน้าคู่)------------
ปีก--********หน้าต่ำ********ปีก--
-----*********************-----
-----*********************-----
แบ็ค*********************แบ็ค
--------มิดฟิลด์1 ----มิดฟิลด์2---------
------------เซ็นเตอร์---เซ็นเตอร์--------
ผมขออ้างอิง อ้างอิงคำพูดของหลุยส์ ฟานฮาล ก่อนนะครับ
เพื่อยืนยันว่า ปรัชญาของเขาเน้นไปที่การสร้างพื้นที่สามเหลี่ยมจริงๆ
อันนี้เป็นคำสัมภาษณ์ของฟานฮาลตอนปี2009
"I want 8 lines… 8 lines… so many as possible… because then the occupation of the pitch it’s better… so we are blue… the best occupation of the pitch is this system… 1,2,3,4,5,6,7… and with this dynamic one line more… but depends where is the ball… when the ball is here he has to go here… so also form a line to pass, but when you play that system you have always triangles.”
เขาอธิบายว่า ไม่ว่าจะเล่นระบบไหน ขอแค่มี8ไลน์ในสนาม มันจะเกิดเป็นสามเหลี่ยม ซึ่งไอ้สามเหลี่ยมนี่แหละ คือ ทิศทางในการส่งบอล เมื่อเส้นหนึ่งถูกคู่แข่งปิด มันจะเหลืออีกเส้นหนึ่งเสมอ นี่แหละ คือ ความสำคัญของสามเหลี่ยมที่ฟานฮาลต้องการ
แต่นั่นเป็นคำพูดตั้งแต่ตอนที่ยังไม่คุมแมนยูครับ
จากนั้นลองมาโฟกัสไปที่คำท่านที่บอกว่า "ตรงกลางโล่งมาก"นะครับ
ถามว่า ถ้ามันโล่ง ก็คือมีพื้นที่เกิดขึ้นไม่ใช่เหรอครับ
รูนนีย์จะเล่นง่ายขึ้น เพราะมีพื้นที่=มีเวลา
ส่วนเหตุผลที่ท่านมองว่ามันเป็นสี่เหลี่ยม ตามที่ท่านบอกว่า ตรงกลางมันโล่ง เพราะมิดฟิล์ดแมนยูทั้งสองตัวไม่ยอมเติมสูง ทำให้รูปแบบการเคาะบอลมันเลยออกไปพื้นที่ด้านข้างแบบสี่เหลี่ยมมากกว่าที่จะเป็นสามเหลี่ยม
แต่เมื่อมองดูจากที่ผมกล่าว
บลินด์ ชไวนี่ คาริค พยายามฝากบอลให้ผู้เล่นในตำแหน่งเบอร์สิบ
นั่นหมายความว่า แมนยูชุดนี้ ให้ความสำคัญไปที่การเจาะจากพื้นที่ตรงนั้น
“We talked always about speed of the ball, space and time,”
"ที่ไหนมีที่ว่าง ที่นั่นมีเวลา"
ดังนั้น เป้าหมายของเพื่อนๆภายในทีมคือ สร้างพื้นที่ตรงนี้ให้มากที่สุด
ด้วยการให้ รูนนีย์ ยืนอยู่หน้ากองหลัง
แล้วให้ชไวนี่และคาริค ยืนต่ำกว่า มิดฟิล์ดของคู่แข่ง
เมื่อชไวนี่ หรือ คาริคครองบอล มิดฟิล์ดของคู่แข่งจะบีบขึ้นมาประกบ
ทำให้พื้นที่ของรูนนีย์ถูกถ่างกว้างมากขึ้น
นี่แหละครับ คงเป็นเหตุผลที่มิดฟิล์ดคู่กลางไม่เติมสูง เพราะต้องการถ่างพื้นที่ในตำแหน่งเบอร์สิบออกให้กว้างนั่นเอง
แต่ก็เหมือนที่ผมบอกไปครับ มีพื้นที่แล้วยังไง?
รูนนีย์ไม่สามารถใช้ประโยชน์จากพื้นที่ตรงนั้นได้ เพราะเขาไม่ใช่กองหน้าที่มีความคล่องตัว ทุกครั้งที่เขารับบอลเขาจะหันหลังให้ประตูเสมอ กว่าจะพลิกก็โดนกองหลังขึ้นมาบีบ
(ผมเคยแปะสถิติการส่งบอลของรูนนีย์เอาไว้ในกระทู้นี้
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1295699)
ผมจึงตั้งข้อสังเกตว่า ทุกครั้งที่รูนนีย์ได้บอล นั่นคือ ตำแหน่งศูนย์กลางของแนวรุก
แต่เหตุใด บอลจากเท้ารูนนีย์ไปยังพื้นที่แดนหน้าถึงน้อยมาก ส่วนใหญ่จะเน้นออกไปด้านข้างมากกว่า
ผมเคยดูคลิปย้อนหลังสมัยฟานฮาลคุมบาร์เยิร์นแข่งกับดอร์ทมุนของคล๊อป
ผมก็เห็นชไวนี่เล่นแนวๆนี้แหละ คือ พยายามยัดบอลไปที่พื้นที่เบอร์สิบ
แต่ตรงนั้นมันเป็น โกเมส ไงครับ ได้บอลแต่ละที พลิกไปยิงหรือจ่ายสวยๆให้มุลเลอร์ได้ตลอด
ที่ผมยกมาเทียบ ไม่ใช่จะหาแพะหรืออะไรหรอกนะครับ
แต่พยายามจะอธิบายให้เข้าใจว่า
ระบบการเล่นที่แทบจะแบบเดียวกันเด๊ะ แต่ทำไมผลลัพธ์มันถึงได้แตกต่างกัน
ถ้ามีเวลาว่างๆลองนั่งดู นัดนี้ครับ
http://www.dailymotion.com/video/xz1rs4_1995-afc-ajax-ac-milan-2nd-half_animals
จะเห็นเลยว่า โคตรเหมือนแมนยูชุดนี้เลย คือ เล่นคืนหลัง เคาะบอล หลังสามตัว
ส่งให้โกล์ด เราจะเห็นเลยว่าปรัชญาไม่เคยเปลี่ยนไปเลย
แต่สิ่งที่แตกต่าง คือ ทีเด็ดทีขาดครับ มีช่องแล้วพลิกไปยิงได้ทันที
แต่ก็เหมือนที่ผมบอกครับ คือ พรีเมียร์เกมมันเร็วกว่าลีก ต่อให้มีพื้นที่มากแค่ไหน
ก็ไม่พอ ถ้านักเตะคิดช้า ก็ใช้ประโยชน์จากพื้นที่ไม่ได้