เรื่องของผมคือไปแอบได้ยินว่าน้องที่ทำงานที่ตัวเองชอบ จะไปออกค่ายอาสาสมัครค่ายหนึ่ง แอบได้ยินกับหูตัวเอง ไอ้เราก็ไปสมัครก่อนเลยกะสร้างความบังเอิญ โอนตัง ลางานเรียบร้อย ปรากฏว่าเธอไม่ไปครับ เฟลเลย. แต่ตอนไปออกค่ายผมก็สนุก มีสุขมากครับเน็ตบนดอยแทบไม่มี ไป5วัน พอกลับมา เธอเปลี่ยนไปเลยครับเคยคุยกับผมดีๆ กลายเป็นตอบ อืมๆ ออๆ ก็เลยสงสัยพอสืบดูปรากฎว่าช่วงเวลาที่ไปมีหนุ่มเข้ามาคุยกับเธอ แล้วเธอก็ติดแชทคุยกับเขาเป็นหลัก นี่ละครับความบังเอิญที่ผมกะสร้าง เฮ้อ.

ของที่ไม่ใช่ของเรา ยังไงก็ไม่ใช่ของเรา คิดแค่นี้ครับ

พรหมลิขิต กับ ความบังเอิญ

คุณเชื่อแบบไหนมากกว่ากัน

ครูต้อมอะนะ
ได้ประสบการณ์ดีๆแล้วครับ
ดีกว่าไปจีบสาวที่ไม่สนใจ

เคยตอน ม.ปลายครับ แอบชอบเพื่อนร่วมห้องอยู่คน จะมีวิชาลีลาศ จะได้จับคู่เต้น ตามการนับสุ่ม ผมนี่รีบเลยครับ นับฝ่ายหญิงอย่างเร็วละไปหาตัวเลขที่ตรงกัน ปรากฏว่าได้เต้นคู่กันครับ จับมือกันโคตรเขิน แต่พอสักพัก ผ่านไปครึ่งคาบ อาจารย์สอนเปลี่ยนคู่ ผมนี่ยืนขึ้นเลยครับ

ยืนขึ้นและเต้นสลับคู่ไปเรื่อยๆ แม่งมาเจอกันหมด 555

หยั่งซวย

อะไรที่ไม่ใช่ของเรา มันก็ไม่ใช่ครับ

โคตรเฟลแบบนี้ เครียดแทนเลย

ช่างมันเหอะครับ เหมือนเม้นบน อย่าไปคิดมาก อย่าไปใส่ใจกับคนที่ไม่เคยสนใจเรา

ผมเลิกคิดไปล่ะเรื่องแบบนี้ ซื้อกินอ่างเดียว

เมื่อตอนเรียนมัธยมมีชอบสาวรุ่นน้องคนนึง แอบไปจดตารางเรียนของห้องเค้า แล้วเวลาเรียนจะมีคาบที่ต้องเปลี่ยนห้องเรียน

ไอ่ผมก็จะชอบไปเดินผ่านน้องเขาคนนั้นอะ เป็นอย่างงี้ตลอดเลยเวลที่ห้องน้องเขาเปลี่ยนห้องเรียน


ถึงขนาดลาครูมาเข้าห้องน้ำถ้าผมมีเรียนน่ะ ชอบอะน้องเขาน่ารักดี


ก็แค่บังเอิญเดินผ่านกันบ่อย 55

ผมชอบสร้างความบังเอิญตลอดครับ

จัดฉากเองคนเดียวบางทีก็ให้เพื่อนช่วย เฟลก็แก้กันตอนนั้นเลย

นึกถึงสมัยมัธยม

แบบเดินไปกินข้าวตอนนี้ เพื่อจะเจอคนนี้ๆ

จริงมากๆ ครับ