นัดเจออิรักหุ่นคนละไซส์เลยครับสารัชเอาไม่อยู่จริงๆ ปะทะสู้ไม่ได้ กลางอากาศไม่ได้ นัดนี้เจอเวียดนามหุ่นพอฟัดพอเหวี่ยงกันน่าจะเอาอยู่ครับ ถ้าไม่ฟอร์มลนลานออกทะเล ตัดบอลออกบอลขาดๆ เกินๆ อย่างนัดอิรัก  

ผมว่าเกมที่แล้วจะว่าอิรักแกร่งมันก็ใช่ แต่ที่เห็นชัดๆ เลย คือไทยเกร็งกันทั้งทีม จะเพราะเกรงอิรัก หรือเกรงแฟนบอลที่มาเต็มสนาม อันนี้ไม่รู้ แต่ที่รู้คือตัดกำลังตัวเองตั้งแต่เริ่ม ซึ่้งพูดตามตรง ผมคิดว่าหากไม่ได้เกร็งกันแบบนั้น เราก็น่าจะเล่นได้เหมือนช่วงท้้ายๆ ที่ตามตีเสมอได้ ตั้งแต่เริ่มเกมนั่นแหละ ตรงนี้หละมั้ง ที่เรียกว่าประสบการณ์ หรือกำแพง ตามจริงหากวัดกันที่ฝีเท้าและทีมกันจริงๆ เราอาจไม่ได้ห่างจากอิรักขนาดนั้นก็ได้ ที่ยังข้ามไม่ได้ คือใจ มากกว่าครับ

แต่เวียตนามถึงตามฝีเท้าจะด้อยกว่าเรา แต่ใจ และ ranking ที่มันทำให้เวียตนามใจกล้ามากกว่าเรา นี่คือผลที่ทำให้เวียตนามบางครั้งก็ทำผลงานได้ดีเช่นกัน แม้เจอกับอิรัก เช่นเดียวกับไทยเจอมา แต่พูดกันตามเนื้อผ้า คือทำผลงานได้ดีกว่าไทยด้วยซ้ำ คือเกือบชนะ

แต่สำหรับไทยที่ไปเยือนเวียตนาม ในแง่ของใจแล้ว เราก้าวข้ามง่ายกว่าอิรักเยอะ ดังนั้น ผมคิดว่าเกมนี้เราน่าจะผ่านเวียตนามได้