[RE: เหมือนผมเป็นคนแบกโลก]
dddsadsad พิมพ์ว่า:
เครียด วิตกกังวล ไปหมดทุกเรื่อง
ยิ่งมาเรียนไกลบ้าน ก้เป็นห่วงคนที่บ้าน พ่อ แม่ พี่
แม่ยิ่งชอบน้อยใจ แลวสุขภาพก็ไม่ค่อยดี ฐานะก้ไม่ค่อยดี
เรื่องเรียน เรื่องเงิน ที่กำลังเป็นปัญหา
ผมจะหาทางออกยังไงดีครับ ไม่ให้ตัวเองคิดมาก ท้อ หมดกำลังใจว่าจะดรอปเรียนแล้วครับ
ความคิดเห็นส่วนตัวนะครับท่าน ไม่พอใจต้องขออภัยอย่างยิ่ง
- เป็นห่วงคนที่บ้าน
... เพราะงั้น พยายามทำหน้าที่ของเรา
คือเรียนให้ดี หากิจกรรมทำบ้างไรบ้าง
ทำตรงนี้ให้ดี ผมก็ว่าท่านก็ไม่ต้องหนักใจไรมากแล้วครับ
(คือ ผมหมายถึงว่า มนุษย์เราทำทุกอย่างให้เพอร์เฟคไม่ได้หรอกครับ
ก็ตามหัวมู้ว่านั่นแหละ ว่าเป็นคนแบกโลก...
เช่น การที่ท่านมีหน้าที่ต้องเรียนไกลบ้าน ก็ทำให้ท่านเสียโอกาสในการอยู่กับแม่ไป)
หรือถ้าคิดจะแก้ปัญหา เอาแม่มาอยู่ด้วยมั้ยคับ
อาจจะหาบ้านเช่าใกล้ๆมหาวิทยาลัย แต่เกรงว่าแม่ท่านจะไม่ชินสังคมใหม่
- แม่ยิ่งชอบน้อยใจ
... อันนี้เป็นเรื่องในครอบครัวท่าน ผมไม่กล้าช่วยแสดงความเห็นครับ
- แม่สุขภาพไม่ดี
... จุดนี้ลองพบแพทย์เป็นประจำไหมครับ ?
หรือถ้ามีคนในบ้านอยู่กับคุณแม่ ก็ไม่น่าเป็นห่วงนะท่าน ยังไงก็มีคนดูแล
- ฐานะไม่ดี
... จุดนี้ผมก็ไม่รู้จะแนะนำยังไงดี แต่ผมเชื่อว่า ถ้าผ่านพ้นป.ตรีไปได้
ถ้าท่านขยัน และเอาใจใส่กับการเรียน เป็นคนจริงจัง
เชื่อว่าอนาคตสดใสครับ
ผมว่ามันมีลู่ทางพาเราพ้นความขัดสนเงินทองไปได้นะ
แต่ทางไหน ผมไม่ทราบครับ ประสบการณ์ผมยังน้อย
ผมเพียงแต่บอกว่า มันไม่มืดมนตลอดไปแน่นอน แต่ท่านต้องขวนขวายหาเอา
เรื่องค่าเล่าเรียน ผมว่าลองติดต่อกับคณะดูก็ได้ น่าจะมีทุนการศึกษานะครับ
ผมว่ามหาลัย ถ้าเป็นมหาลัยรัฐ เขาพยายามช่วยนิสิตอยู่แล้ว
หรือเราอาจจะหางานพิเศษทำแถวๆมหาลัยดีมั้ยครับ
น่าจะช่วยแบ่งเบาอะไรได้อีกพอสมควร
- เรื่องดรอปเรียน
... ผมไม่เห็นด้วยนะ เพราะยังไงอันนี้น่าจะเป็นเส้นทางหลัก
ที่นำไปสู่ความมั่นคงได้ อย่างน้อยๆมันก็สร้างทางเลือกในการทำงานให้ท่านมากขึ้น
วุฒิป.ตรีอ่าครับ ยังไงผมว่าถูไถอดทดเรียนให้จบน่าจะดีกว่า
- เรื่องความท้อ ความเครียด
... ผมเห็นใจ(และเข้าใจ) มากๆครับ ผมเองก็เป็นอยู่เสมอ
พยายามประคองมันไปนะครับ หมายถึง ท้อก็ท้อไป
ค่อยๆคิดครับ คิดไม่ออก วางแม่งลงไปก่อน
ไม่ใช่ว่าคิดไม่ออก เครียด แล้วก็ดำดิ่งวกวน (ทำแบบนี้มันไม่ช่วยแก้ปัญหาใดๆเลย)
ท้อก็ส่วนท้อ แต่หน้าที่ของเรา เราก็จงอย่าทิ้งมัน
อย่าไปคิดว่าเห้ยไม่ไหว กูดรอป ... ประเด็นนี้ ต้องถามตัวเองด้วยครับว่า
ดรอปไปเนี่ย จะได้อะไรขึ้นมามั้ย จากการดรอป
ถ้าท่านคิดว่า ดรอปไปแล้ว หาเงินได้เดือนละ 1-2 หมื่นขึ้นไป
เพื่อเคลียร์ปัญหาด้านการเงินไรงี้ อันนี้ก็น่าจะโอเค
แต่ถ้าคิดจะดรอปเพราะว่าท้อถอย แต่ดรอปไปก็ไปอยู่เฉยๆงี้ อย่าดรอปเลยคับ
- เว้นแต่ ถ้าท่านเครียดมาก แบบชีวิตมันตึง คิดห่าไรไม่ออกเลย
นอนไม่หลับ กินไม่ได้ สุขภาพวิกฤต
... แบบนี้เรื่องดรอป อาจจะจำเป็น
แนะนำว่าถ้าเป็นมาก ควรปรึกษาจิตแพทย์นะครับ
น่าจะมีหนทางช่วยเหลือ และปรับสภาพจิตใจและความคิดของท่านได้
-------------------------------------------------------------------------
คือผมก็ไม่รู้จะให้กำลังใจหรือช่วยเหลือยังไงดีนะครับ
แต่ไม่ได้มีท่านคนเดียวแน่นอน ที่หดหู่ หรือรู้สึกชีวิตมันมืดแปดด้าน
ที่สำคัญคือ อย่าคิดหนีปัญหา หรือคิดสั้นก็พอครับ
ว่างๆก็หยิบหนังสือธรรมะมาอ่านแก้เครียดก็โอเค
หรือเปิด YouTube ฟังเทศน์ไรงี้
ปัญหามีก็มีไป แต่เราวางใจนิ่งๆไว้ก่อนครับ
อย่าไปตระหนกจนไม่เป็นอันทำอะไร (พระท่านว่าไว้งี้นะ)
ผมเองก็มีปัญหาเยอะเหมือนกัน แต่อาจจะไม่เยอะเท่าท่าน
สู้ๆครับ