ผมมีโอกาส ได้บวชมา 1 เดือน เป็นการบวชที่ผมตั้งใจเอง
ผมจึงเลือกวัดที่ขึ้นชื่อว่าเคร่งที่สุดในจังหวัด สิ่งที่ผมจะอยากจะเล่าต่อไปนี้
เป็นประสบการณ์ของผมที่ผ่านมาจึงอยากถ่ายถอดให้เพื่อนๆฟัง

ลักษณะวัด มีพื้นที่มากมีสิ่งปลูกสร้างเยอะมากแต่เหมือนลักษณะยังทำไม่เสร็จเรียบร้อย
โดยพระลูกวัดในวัดนี้ มีไม่ถึง 10 รูป ทั้งๆที่เคยเป็นวัดประจำจังหวัด
สาเหตุเพราะว่า วัดนี้ค่อนข้างเคร่ง คือ
- พระทุกรูป จะต้องส่งมนต์ ให้กับเจ้าอาวาสทุกวัน วันละ 3 เวลา
( ผมยอมรับว่าท้อมาก เรียนจบปริญญามายังไม่เคยอ่านเยอะขนาดนี้ )
- พระทุกรูปจะต้องช่วยกันบำเพ็ญประโยชน์ในการก่อสร้างวัด คือ เจ้าอาวาสจะนำเอา
เงินที่ได้รับบริจาคทั้งหมดมาซื้อวัสดุก่อสร้าง มาเพื่อก่อสร้าง ห้องน้ำ กุฎิ สถานที่
ปฎิบัติธรรม โดยแรงงานที่ใช้คือ พระที่อยู่ในวัด ญาติโยมเห็นก็นับถือ
( ตอนที่ผมบวช ผมมีหน้าที่สร้างถนนดินทางเข้าศูนย์ปฎิบัติธรรม เหนื่อยมาก )
- หากมีงานศพที่วัดขอให้พาศพมาอย่างเดียวพระที่วัดจะช่วยกันจัดเตรียมงานให้เสร็จ
โดยที่ญาติโยมไม่ต้องเดือดร้อน

ด้วยความอยากรู้อยากเห็นจึงแอบถามพระผู้ใหญ่ว่าทำไม สิ่งก่อสร้างบางหญ่างถึงดูไม่สวยงาม หรือไม่เสร็จสมบูรณ์ ก็ได้เหตุผลว่า เงินที่ใช้จ่ายในวัดล้วนมาจากเงินบริจาคจากตู้รับบริจาคอย่างเดียว นานๆที่ก็จะมีญาติโยมมาบริจาควัสดุก่อสร้างให้บ้าง จึงจำเป็นต้องค่อยๆทำต่อเติมไป อีกอย่างทางวัดห้ามปลุกเสกของขลัง หรือแสดงปฏิหารย์อะไร
ให้ปฎิบัติตนอยู่ในกิจของสงฆ์อย่างเดียว ( เท่ากับทางวัดจะไม่ม่รายได้เข้ามาเลย )

ในช่วงเวลาที่ผมบวช ผมคิดในใจเสมอว่าพลาดแล้ว ไม่น่ามาใช้แรงงานอยู่อย่างนี้เลย
ไหนจะต้องส่งมนต์วันละ 3 เวลาอีก
จนถึงวันที่ผมสึก ผมดีใจมาก ( อารมณ์เหมือนได้ออกจากคุก 555 )

**********************************************************
แต่เมื่อผมสึกออกมา ที่บ้านผมพาผมไปอาบน้ำมนต์กับพระอีกรูปหนึ่ง ซึ่งอยู่อีกวัด
พระรูปนี้ ท่านบอกว่าบวชมาแล้วที่วัดนั้นใช้แต่แรง ให้แต่ส่งมนต์ มันไม่ได้อะไร
ผมนิ่งไปพักนึง ( แอบคิดว่าจริงอย่างท่านว่า )
ที่นี่พอเริ่มพิธี ท่านก็ทำน้ำมนต์ มาให้ผมอาบ ผูกสายสินที่ข้อมือ และให้พระมาบูชา
และให้ผมอธิฐานอยากได้งานอะไร อยากทำอะไรจะสมหวัง
***********************************************************

อยู่ดีๆความคิดในใจผมมันคิดขึ้นมาได้ เมื่อผมกลับถึงบ้านผมตัดสายสินออก
ถอดพระที่เพิ่งได้รับมาเก็บไว้ สิ่งที่ผมคิดได้จากการบวชครั้งนี้ก็คือ

สิ่งต่างๆจะสำเร็จได้มันเกิดจากการปลูกสร้าง ไม่ใช่ปลุกเสก

ปล.ยาวไปหน่อยขออภัยครับ

สิ่งต่างๆจะสำเร็จได้มันเกิดจากการปลูกสร้าง ไม่ใช่ปลุกเสก

ผมอยากบวชให้แม่นะ แต่ผมเป็นคนกลัวผีโคตรๆ

7 วันแรกที่บวชต้องไปนั่งสมาธิในป่าช้าตอนเที่ยงคืนด้วยครับ

ผมก็เตรียมบวช 4 เมษานี้แล้ว

ผมไปบวชมา สวดมน 3เวลาไม่พอครับ พวกงานทุบ งานขุด งานขนย้าย พระทำเองหมด บวช 2เดือนหายไป 15โล

โอวันติน น้ำเต้าหู้ที่วัดถือว่าไม่ใช่น้ำปาณะด้วย

การบวชพระอาจได้อะไรมากกว่าที่คุณคิด
แล้วคุณคิดว่า คุณบวชมาแล้ว ได้อะไร....????
จนถึงวันที่ผมสึก ผมดีใจมาก ( อารมณ์เหมือนได้ออกจากคุก 555 )
คำพูดนี้ ดูเหมือนจะยังไม่ได้อะไรมาเลย แม้แต่ในคุกจริง เขายังมีฝึกอาชีพเลย

คนที่คิด กำลังจะบวช ท่านอยู่ในประเภทไหน
อกหัก หลักลอย คอยงาน สังขารเสื่อม เลื่อมใส หรือ บวชให้พ่อแม่

ระวังเข้าข่าย บวชเสียผ้าเหลือง บวชไปเปลืองข้าวสุก
จากหลวงพ่ออะไร ผมจำไม่ได้ ท่านเทศน์ไว้ดีมากๆ

ไม่ต้องกังวลเลยครับ หลังบวชได้ 7วัน
ผมเจอผีทุกวัน จนถึงวักสึกนั่นแหละ ถ้าท่านไม่เคยทำบาปมาก่อนในชีวิต คงไม่ได้เจอเยอะเหมือนผมหรอก บางคนบวช 2-3พรรษา ไม่เคยเจอเลยก็มีมากมาย

บวช 1 เดือนเท่ากัน และก็ทำงานเหมือนๆกันเลย

ผมก็ ทาสี ผสมปูนเทปูน ปูกระเบื้อง 555

พระนี่ฮาๆกันทั้งนั้นมุขเยอะมากหนุกหนานดี

ถ้าไม่มีสอบก็คงได้ครบพรรษาอะของผม

บวชไปเดือนนึง ก็ อ่านท่องเยอะคือกัลใช้ทำกิจทาสีในวัดก็เยอะแยะ แทบไม่มีว่างเลย

ได้อะไรมั๊ยหรอมันก็ได้นะอยู่ที่คนอ่ะของแบบนี้ว่าคิดยังไงการทำงานใช้แรงงานถ้าตั้งใจจดจ่อก็นับเป็นการทำสมาธิอย่างหนึ่งได้เหมือนกันครับ ผมไม่ถือเป็นการใช้แรงงานซะทีเดียวแต่เป็นการทำสมาธิในอีกรูปแบบนึง

ผมบวชช่วงต้นเดือนเมษาปีที่แล้ว ยันหลังสงกรานต์ ได้ไรมั๊ย ผมตอบเลยว่า ได้ทำนุบำรุงวัดครับ ทาสีกำแพงวัด ตัดต้นไม้ที่รกรุงรัง จัดงานวัดกางเต้นท์ เก็บเต้นท์ โดยเฉพาะช่วงสงกรานต์เหนื่อยหน่อย ไหนจะออกงานบังสกุล ญาติโยมมาทำบุญ มาสรงน้ำพระ ท่องบทสวดแทบจะไม่ได้ท่องเลย สาเหตุที่ผมมาบวชเพราะอยากบวชให้แม่ที่ท่านล่วงลับจากผมตั้งแต่ผมเด็กๆ อุทิศส่วนกุศลให้ท่าน ให้ญาติผมที่ล่วงลับ และก็เพื่อนผมที่เสียชีวิตด้วย ถามว่าเจอไหม เจอแค่เสียงกับกลิ่นครับ เจอ3วันแรกเลย คาดว่า คงมีสัมภเวสีมาขอส่วนบุญ เช้ามาผมก็กรวดน้ำไปให้ หลังจากนั้นก็ไม่เจอไรเลยครับ ยันสึก ผมว่า มีโอกาสบวชเถอะครับ ให้ญาติพี่น้องเราชื่นใจ บวชมาก บวชน้อยก็ไม่สำคัญ อยู่ที่เราปฏิบัติ บวชมากก็ไม่ได้หมายความว่าจะได้บุญเยอะ อยู่ที่ใจและก็ปฎิบัติตัวครับของแบบนี้

ผมได้นะ บวชเดือนกว่า ได้ฝึกท่อง ฝึกระเบียบ ผมพยายามทำวัตรเช้าเย็น บิณฑบาตรตลอด ออกกิจนิมนต์ตลอด(ถ้ามีคิว) เพราะคิดว่าเวลาที่บวชมีน้อย ต้องทำให้เต็มที่ ได้อะไรเยอะดี ที่สำคัญที่สุด ตอนบวชทำให้แม่ผมไม่ไปชุมนุมกับเค้า(ไม่เกี่ยวการเมืองนะเล่าเฉยๆ) สบายใจตรงนี้แหละ

ได้อะไรก็ไม่สำคัญเท่าได้ ปัญญา

พุทธศาสนาไม่ใช่ลัทธิอ้อนวอนครับ
ผมบวชแค่ 15 วันเอง แต่ต้องเป็นนาคก่อน 15 วัน แล้วต้องมานั่งลุ้นทางวัดพิจารณาอีกว่าจะได้เป็นพระหรือเปล่า บอกตรงโคตรกดดัน พอได้เป็นพระก็ได้ไปกางเต๊นท์นอนในป่า ก่อนเป็นพระกลัวผีมาก แต่พอได้นอนในป่าเท่านั้นแหละ กลัวสัตว์ป่าจนลืมผีไปเลย
แต่ทางวัดก็สอนหลายๆอย่างดีนะ ผมนี่ตอนสึกน้ำตาไหลเลย สอนให้อุปทาก(เขียนถูกเปล่าไม่รู้)ครูบาร์อาจารย์
ตื่นตี 3 ทำวัดเช้า ตี 4 +ภาวนา(นั่งสมาธิ) ถึง ตี 5 ครึ่ง บิณบาตร 6 โมง ถึง 7 โมง เดินจงกลมถึง 9 โมง ฉันข้าว (นับคำข้าว) 10-12 โมง (เกิดมาในชีวิตไม่เคยกินข้าวนานขนาดนี้) ทำวัดกลางวัน+ภาวนา 12-15 โมง ทำความสะอาดวัดถึง 16 โมง เดินจงกลมต่อถึง 17 โมง ถึงได้อาบน้ำ ถึง 18 โมง เสร็จ ทำวัดเย็น+ภาวนา ถึง 4 ทุ่ม(อย่างต่ำ) เดินเข้าป่ากลับเต๊นประมาณ 23.30 ถึงได้นอน ตื่นตี 3 ทำเหมือนเดิม

แต่บอกได้เลย ผมเป็นคนเต็มคนที่สุดแล้วตอนเป็นพระ

สิ่งต่างๆจะสำเร็จได้มันเกิดจากการปลูกสร้าง ไม่ใช่ปลุกเสก <<<

โดนนะครับ..สงสัยมีแววจะไปทางสายวรรณศิลป์

ตอนจบเหมือนโดนตัดจบไงไม่รู้ เล่ามาอยู่ดีๆ เง้อ

ครับ
วันที่สึกตอนแรกคิดว่าไม่ได้อะไรเลย
พอมานั่งคิดแล้ว อย่างที่บอกอ่ะครับ
การลงมือทำมันถึงจะสำเร็จ